CHAPTER THREE

    "CONTRACT? Hahahaha... Why? And what kind of contract is that?" napapantastikuhang tanong ni Gabriel kay Sahara.

    Imbis na sumagot ay pumunta siya sa walk-in closet niya upang kunin ang isang papel—the contract that she made before the wedding preparation.

    "Here. Basahin mo lahat ng nakasaad diyan, then let me know if you have other suggestions and clarifications. Sign it if you agree."

    "What if I don't? What would you do?" nakangising tanong nito sa kaniya.

    "Kaya nga basahin mo muna para malaman mo." Napairap siya sa kawalan. "Pa'no mo malalaman kung may kailangan tayong palitan, or ayusin diyan? Tsk!"

    "Suplada," mahina nitong sambit ngunit sapat pa rin ang lakas upang marinig ito ni Sahara.

    "And so?"

    "Ang ganda mo."

    Bahagyang nag-init ang mga pisngi niya sa tinuran nito. Mabuti na lamang at nakatuon ang pansin nito sa papel na hawak. Bumaling siya sa ibang direksiyon habang pinapaypay ang sarili gamit ang sariling kamay,  pinapakalma ang naghuhuramentado niyang puso.

    Nang muli siyang mapasulyap sa binata'y nahuli niya itong pilyong nakangiti habang nakatanaw sa kaniya.

    "W-what are you staring at? Don't you know that it's rude?" naiirita ngunit utal na tanong niya rito.

    "Hmmm... Masama na palang tumingin ngayon sa mga magaganda nilikha? Sabi ni Mommy noong buhay pa siya, appreciate what you are able to see kasi hindi lahat nabiyayaang magkaroon ng paningin. So, why would I not stare at you when you're a sight to behold?" This time, his smile was genuine. Walang halong pang-aasar, o panunuya. She then felt her heart skip a beat.

    "Sahara."

    Halos mapatalon siya nang tawagin nito ang pangalan niya at tila dumoble ang bilis ng pagtibok ng puso niya.

    "B-bakit?"

    "Sigurado ka na ba sa lahat ng nakasulat dito?" seryosong tanong nito sa kaniya.

    "Oo naman. Bakit hindi? Isinasaalang-alang ko lang ang kapanan ko, Gab. So, let me know if you want some changes. Pag-uusapan natin agad."

    "Okay, then. I'll be right back."

    Hindi pa man siya nakakasagot ay lumabas na ito sa kuwarto dala ang kontratang ibinigay niya rito.

    Nanghihina naman siyang napaupo sa gilid ng kama.

    'What the hell is happening to me?' tanong niya sa kaniyang sarili saka inis na ginulo ang kaniyang buhok.

    THEY'RE having a dinner when Gab bring up the topic about the contract.

    "After dinner, let's go to the office. We're making a new contract there. Marami akong papapalitan doon," walang emosyon nitong turan habang nasa pagkain ang paningin.

    Napasulyap siya rito sabay napakurap-kurap. What the hell? Simple lang naman ang mga nakasaad sa kontratang iyon. Lima nga lang ang rules na naroon. Ano naman kaya ang papalitan nito?

    Hindi na lamang siya sumagot. Wala na muling nagsalita sa kanilang dalawa hanggang sa matapos sila sa pagkain.

    "Follow me."

    Napatingin siya rito habang nagpupunas ng bibig.

    Alam niya ang ibig nitong sabihin, they're going to change the rules in the contract.

    Nang makapasok siya sa opisina nito'y awtimatikong nailibot niya ang paningin sa kabuuan ng silid. Samyo niya ang panlalaking amoy ng kuwarto. This room adapted his scent.

    "Come over here," tawag nito sa kaniya nang makitang nakatayo lamang siya sa gitna at pinagmamasdan ang kabuuan ng opisina.

    Tumalima naman siya at umupo sa upuang nasa harapan ng mesa nito.

    "Okay, let's start here," he said and started to tackle about the contract that she made. Napairap na lamang siya dahil puro ito reklamo. Isa lang ang ibig nitong sabihin—hindi ito sang-ayon sa ginawa niyang kontrata. Even the rules was questionable to him. Naiirita na siya!

    "Then, what do you want to change? As I've already said, we can talk about—"

    "Nothing," tipid nitong sagot.

    Napanganga siya sa lalaking kaharap. She didn't know what to think of. Nababaliw na yata ang kaharap niya! Hindi ito sang-ayon sa kontrata, pero ayaw rin nitong palitan ito. Mukhang pinaglolo-loko lamang siya ng lalaki.

    Agad na nagsalubong ang dalawa niyang kilay dahil sa sobrang pagkainis. She tried to compose herself, preventing herself to explode.

    Tinitigan siya nito sa mga mata, at ganoon rin ang ginawa niya. Tila ba binabasa nito ang nilalaman ng isip niya, habang ang puso niya nama'y naghuhuramentado na dahil sa paraan ng pagkaka-titig nito sa kaniya. It's as if he's searching her soul. Hindi niya maipalawanag ang nararamdaman.

    Ilang saglit pa'y tumaas ang sulok ng labi nito at walang anu-ano'y kinuha nito ang ballpen sa table organizer at nagsimulang pirmahan ang kontrata. Napakurap-kurap siya dahil baka namamalikmata lamang siya. 'Pinirmahan niya ang kontrata?!' aniya sa isip.

    "There. It's done," anito at iniabot sa kaniya ang papel.

    "I thought..." she trailed off.

    "Don't get it misunderstood. I just signed it but that doesn't mean that I like what's written on that contract. But I have to agree. Afterall, I believe that contract was meant to be dissolved." Isang ngisi ang sumilay sa mga labi nito.

    'What does he mean by that?' nagtatakang tanong niya sa sarili.

    SAHARA was lying awake on her bed, eyes at the ceiling, thinking how she got into this situation. But seeing Gabriel sign the contract makes her mind at peace. Napahinga siya ng malalim.

    She stared at the wall clock on the right side of the bedroom. It's 2am and she's still awake. Hindi niya malaman kung bakit ayaw siyang dalawin ng antok. Siguro'y namamahay lamang siya, lalo pa't mas malaki ang kuwartong ito kaysa sa kuwarto niya sa bahay nila.

    Nagpasya na lamang siyang na kumuha ng isang canned beer sa mini refrigerator na nasa gilid ng walk-in closet. Kanina niya lamang ito nakita habang nag-aayos siya ng mga gamit niya. She thought it's just a built-in cabinet but she was amazed when she saw that inside it was a mini refrigerator.

    Pagkatapos niyang kumuha ng inumi'y nagtungo siya sa balkonahe. Hindi naman masyadong malamig ang simoy ng hangin kaya't hindi na siya nag-abala pang magsuot ng jacket.

    Binuksan niya ang canned beer at sinimulang inumin ito. She tightly shut her eyes when it's bitter taste filled her mouth. Napangiwi siya. Hindi naman kasi talaga siya umiinom ng beer. Naisipan niya lamang na uminom para makatulog siya.

    She almost jumped when she heard someone chuckled. Nang lingunin niya ang pinanggalingan nito'y bahagyang naningkit ang mga mata niya. It was Gabriel on the other side of the balcony, leaning on the railings and holding a can of beer. Hindi niya napansin ang presensiya nito kanina.

    "Kanina ka pa ba riyan?" tanong niya sa lalaki.

    "Nope. Just a while ago before you got in here," sagot naman nito saka itinaas ang hawak nito. "Cheers!" Nakangisi ito sa kaniya.

    "Psh! Cheers mo mukha mo!" aniya saka muling tumungga ng beer. Muli na naman siyang napangiwi, sanhi upang matawa na naman sa kaniya si Gabriel.

    "Funny! Ha-ha-ha!" she said sarcastically.

    "Yeah. It's funny how destiny let us meet at this hour, holding a can of beer. You're looking at the sea, while I'm staring at you because you're beautiful that the stars in the night sky. I guess we're meant to be, aren't we?"