Chapter 10

Egsaktong pagbaba ng araw, nagpunta si Gainne sa ilog para maligo, nasa baba lamang ito ng kubo. Nakita niya ang ilog kanina nang dumating siya.

Nakita ni Mahalia si Gainne na patungo sa ilog. Nag-aalala siya para dito dahil sa ganitong oras maraming ligaw na mga hayop ang umaaligid-aligid sa kubo. Sinundan niya ito.

“Maliligo siya ng ganitong oras?” tanong niya sa kawalan habang pinapanuod niya ang lalaki mula sa malayo.

Hinubad ni Gainne ang kanyang mga damit maliban sa kanyang boxer shorts. Tumalon siya sa tubig at nang tumingin siya pabalik sa kubo, nakita niya si Mahalia na nakatayo sa hindi kalayuan at nakatingin sa kanya.

Umahon ang lalaki sa tubig at naglakad palapit kay Mahalia. Nataranta ito, gustong umalis roon.

“Saan ka pupunta?”pasigaw na tanong ni Gainne. “Hintayin mo ako dyan.”

Tumayo ng matuwid si Mahalia habang kaharap ang lalaking palapit sa kanya. Napalunok siya habang nakatitig sa abs, at v-line ng lalaki.

He stood infront of her. “Sinusundan mo ba ako?" He asked. "Hey, Mahalia, I'm asking you...”

“Ah, eh...” Hindi niya alam kung anong sasabihin, nakatingin parin siya sa abs ng lalaki. “Kasi— ano... Nakita kitang lumabas, marami kasing mababangis na hayop ang  nagsilabasan ng ganitong oras kaya sinundan kita para bantayan.”

Itinaas ni Gainne ang paningin nito sa kanyang mukha. Kumurapkurap ang dalaga na kinangiti ngiti niya.

Mabilis na inilayo ni Mahalia ang paningin sa binata. Tumalikod siya dito at mabilis na nglakad pabalik sa kubo. Nakaramdam siya ng malaking kahihiyan dahil nahuli siyang nakatingin sa abs nito.

“Hintayin mo ako sa kubo! Tatspusin ko lang pagligo!” sigaw ni Gainne na nakangisi.

Narinig ni Mahalia ang sigaw ng lalaki pero hindi niya ito pinansin. Nagpatuloy itong naglakad pabalik sa kubo at deretso siyang pumasok sa kanyang kwarto. Umupo siya sa gilid ng kama habang pinapaypayan ang mukha niya na parang init na init kahit nalamig sa ganitong oras sa bundok.

Humiga siya sa kama. Naalala niya ang nakita niya kanina. Hindi niya alam kung bakit siya natatakam para dito — hindi naman ito masarap na pagkain.

“Mahalia, tapos na akong maligo!” anunsyo ni Gainne habang kumakatok sa pintuan.

Alertong napatayo si Mahalia. Kumabog ang puso niya, hindi dahil takot siya sa lalaki kundi sa hindi niya maintindihan na kadahilanan.

“Mahalia, nandyan kaba sa loob?”

“O-oo, Gainne!” utal niyang sagot.

“Pwede bang pumaso?”

Nang marinig niya ang tanong ni Gainne, dali niyang ni-lock ang pintuan.

“Mahalia?”

“Gusto mo bang kumain? Pumunta ka lang sa kusina,” pag-iba ng paksa ng dalaga.

“I don't want. Pasok ako d'yan. Huwag kang mag-alala, may suot na ako.”

Nagdadalawang-isip si Mahalia na pagbuksan ng pintuan ang lalaki. Ngunit dahil kumakatok na naman ito, napilitan siyang buksan ito. Nakangiting si Gainne ang sumalubong sa kanyang paningin.

“Pwede akong muling matulog dito?” tanong ng lalaki.

“Hindi! Doon ka matulog sa kwarto ng aking mga magulang,” agarang sagot ni Mahalia.

“Maraming lamok do'n, Mahalia. At tyaka nandito sa loob ng kwarto mo ang bag ko.”

Kinuha ni Mahalia ang bag ng lalaki. Inabot niya ito dito. “Marami ring lamok dito. Parehas lang kaya do'n ka na,” sabi niya.

Gainne pouted his lips. Kinuha niya sa kamay ng babae ang inabot nito sa kanya. Pero hindi siya nito mapigilan. May pagmamadali siyang humiga sa kama habang nakatingin si Mahalia sa kanya na halatang hindi nito inasahan ang ginawa.

“Anong ginagawa mo po?” tanong ni Mahalia.

“Good night, mahalia...” Inilagay niya ang kanyang bag sa gilid ng higaan saka ipinikit ang kanyang mga mata.

“Hindi ka pwede matulog dito! Gainne, tumayo ka!”

Biglang namatay ang lamparang nakasindi. Dumilim ang loob ng kwarto na halos wala nang makita si Mahalia. Umupo siya sa gilid ng kama saka itinulak ang lalaki kaya ito nahulog sa lupa.

“Fuck, my back!” he cursed.

“Sabi ko sayo e. Umalis ka dito!”

Tumayo si Gainne na hawak ang bandang tagiliran niya. Madilim kaya hindi niya sinasadya paghiga niya sa katre, nakaibabaw na siya sa babae.

“A-anong ginagawa mo? Umalis ka sa ibabaw ko, Gainne!”

“Bakit mo kasi pinatay ang ilaw?”

“Hindi ko pinatay! Kusa siyang namatay! Umalis ka d'yan sa ibabaw ko!” singhal ng babae.

Umalis si Gainne sa ibabaw ng babae. Umupo siya sa gilid ng katre. Umupo na rin si Mahalia.

“Umalis kana dito kasi... Doon ka sa isang kwarto. Marami rin namang lamok dito,” pamimilit ng babae.

"Ayos lang. Kahit papaano, may kayakap akong habang kinakagat.”

Humiga ulit si Mahalia. Naramdaman niyang may tumabi sa kanya. Idinestansya niya ang kanyang sarili sa lalaki para hindi magdikit ang kanilang katawan.

"Gainne, hindi ako komportable," nauutal na sabi ni Mahalia.

"Huwag kang mag-alala, mamaya ay magiging komportable ka na," sabi niya.

Mariin na ipinikit ni  Mahalia na kanyang mga mata. Hindi nakagalaw at parang naging yelo nang maramdaman niyang may dahan-dahan na yumapos sa kanya.

"Gainne—"

“Ipikit mo lang ang iyong mga mata at matulog, Mahalia,” malumanay nitong sabi. “Don't worry about me.”

“Pero Gainne...”

“Ssshhh...”

Nakayakap si Gainne sa kanya. Ramdam na ramdam niya ang mainit nitong katawan. Hindi parin siya gumalaw, parang takot siyang gawin ito. Kumapa ang kamay ng lalaki sa ibabang parte ng kanyang katawan. Upasok ito sa suot niyang blusa at hinawakan nito ang kanyang hita.

"G-gainne," pabulong niyang bigkas sa pangalan nito. “Anong ginagawa mo?”

“Just a hold, baby...”

“Pero po—”

“Matulog kana. Wala akong gagawing masama. Just a hold.” he whispered.

Sinunod ni Mahalia ang sabi ni Gainne. Pinilit niya ang kanyang sarili na makatulog. Napaigting na lamang siya nang dumako ang kamay ni Gainne sa garter ng panty niya. Napaupo siya sa gulat.

“Ano ba, Gainne...!” galit niyang singhal. “Sabi mo po hawak lang.”

“Hawak lang talaga ang gagawin ko. I just hold you," umupo na sagot ni Gainne.

“Pero nakahawak ka sa panty ko.”

“Oo nga, sa panty mo ako hahawak. Pakiramdam ko kasi masisira itong katri natin e,” pagdadahilan ni Gainne. “Humiga kana ulit. Hindi na kita hahawakan.”

Hindi na sumagot si Mahalia. Bumalik siya sa paghiga. Ganoon din ang lalaki. Hindi na nga ito humahawak sa kanya pero masyado naman nakadikit ang katawan nito sa kanya.