Novels by mischievous12ose

Paakyat si Gainne sa ikalawang palapag para sundan ang kaniyang mag-ina sa kwarto. Pumasok siya dito at naabutan niya si mahalia na nakatayo, nakaharap sa anak nila. Nilapitan niya ito, tumayo siya sa likuran nito at akmang hahawakan niya ang balikat ng babae ay bigla na lamang itong humarap sa kaniya kaya hindi ito natuloy.“Gainne, mag-usap tayo,” mahinahon na sabi ni Mahalia.“Yes, naisip ko rin na kailangan natin mag-usap para kay Gyvanne.”“Nakapagpasya na ako—”“Listen to me, Mahalia,” he cut her off. “Ako na ang bahala, makikipag-usap ako kay Primo tungkol sa pagdo-donate niya ng dugo.”“You mean, payag kana?” Maingak-ingak si Mahalia. Tumango si Gainne. “Oo basta ako makikipag-usap sa kanya. Hayaan mo ako ang makikipag-usap sa kanya,” saad niya.“Maraming salamat.” Yumakap si Mahalia sa lalaki na halatang nagulat sa ginawa niya. “I know it’s hard for you to talk to your brother, thank you dahil hind imo pinairal ang galit mo sa kanya.”“Para anak natin, gagawin ko ang lahat,

“Tapatin na kita, dok Barquin, kailangan na natin maoperahan ang anak mo sa lalong madaling panahon. Lalong tumatagal… palala nang palala ang CHD niya. Bukas ang ductus arteriosus niya and according sa report niya may nakita ring mga butas sa kanyang puso. Doc Gainne, your son needs surgery as soon as possible. Kailangan natin makahanap ng matching blood donor para sa kaniya."“I can pay nay amount for the blood donor.”“Alam naman natin na mahirap makahanap ng AB negative type blood. 1% sa mundo ang meron lamang nito.”“Meron akong kilala na blood donor, kakausapin namin siya,” sabat ni Mahalia sa pag-uusap ng dalawa na kinakuha niya ng mga atensyon nito. Nakaupo ang anak sa kanyang mga hita. Dumako ang paningin niya kay Gainne, hindi niya inakala na nakatingin rin ito sa kanya.“No, Mahalia, hindi pwede na siya ang magiging blood donor ni Gyvanne. Makakahanap tayo ng iba, makakahanap pa tayo ng iba.”“Gainne, pwede ba, isang-tabi mo muna ang galit mo sa iyong kapatid, anak mo itong

Mahalia wore the dress. Tinitingnan niya ang sarili niya sa human size na salamin na nasa kanyang harapan. She smiled as she saw herself on the mirror. “Ang ganda mo, Mahalia…” puri niya sa kanyang sarili.“Yes, you’re so beautiful, Mahalia.”Napalingon si Mahalia sa bandang likuran niya kung nasaan ang pintuan nang marinig ang boses ni Gainne. Ngumiti siya dito nang makita ang lalaki na nakatayo sa gitna ng pintuan.Lumapit si Gyvanne sa ama nito, tumayo ito sa gilid ng lalaki habang nakapanaywang. “Mama bakit ang tagal mo, gusto ko nang umalis mama.” Kitang-kita ang pagkabagot sa naging reaksyon ng mukha.Dumako ang paningin ni Gainne sa anak. Napatawa siya nang makita niyang nakapamaywang ito.“Yes, you’re so pretty mama but I can make it little faster.”“Oo na.” muling humarap pabalik sa salamin.“Maliligo muna ako. Just five minutes.” Tumalikod si Gainne at pumasok sa pintuan ng banyo.Bumalik na rin si Gyvanne sa kama. Naglagay ng manipis na na make-up sa mukha saka lumabas ng c

Muling umupo si Gainne sa kanyang upuan. Naglagay siya ng pagkain sa kanyang plato saka sinubuan ang sarili. Napalingon siya sa kanyang anak na pakiramdam niya nakatingin sa kanya. Hindi nga nagkamali ang pakiramdam niya. Kumukurap-kurap ito na halatang nagpapapansin.Gainne smiled. “Eat now, Gyvanne. Huwag kang gumaganyan-ganyan sa akin,” bulalas niya.Walang salitang kumain si Gyvanne. He ate the food in his plate. Ganoon din si Mahalia, kumain na rin. Kumakain sila na isang masaya at buo na pamilya.Pagkatapos kumain, dinala ni Gainne ang anak sa sala habang nililigpit ni Mahalia ang kinainan nila. Mayroon naman silang limang katulong ngunit hindi sila nakadepende sa mga ito. Mas gusto ni Mahalia siya ang mag-aasikaso sa kanyang mag-ama. She loves to take care of them.“Diba papa, where going to mall this day. Sinabi mo iyon sa akin kahapon. Ilalabas mo ako diba…” ani Gyvanne habang nakaupo sa sofa, katabi ang kanyang ama.“Oo nga no. I almost forgot, kiddo.” Ginulo niya ang buhok

Nakatayo si Gainne sa harapan ng kaniyang mag-ina na nakahiga sa kama. Nagdadalawang-isip siya kung tatabi ba siya ng higa dito. Nakapikit ang mga mata ni Mahalia, ngunit halata naman na hindi pa ito tulog. Gumalaw ang mga pilit-mata nito.Umupo si Gainne sa gilid ng kama, lumingon muna siya kay Mahalia saka tumabi dito ng higa. Nakaharap siya sa nakatalikod na babae sa kanya. Bigla itong bumaling sa kanya sabay bukas ng mga mata dahilan nang pagtagpo ng kanilang paningin.“A-anong tinitingnan mo?” biglang tanong ni Mahalia.Tipid na ngumiti si Gainne. “Nothing.”“Matulog na nga tayo.” Ipinikit ulit ni Mahalia ang mga mata nang biglang may humawak sa kanyang kamay na may yakap na unan. Binuksan niya ulit ang kanyang mga mata. “Bakit Gainne?”“Are you really okay na matulog tayo ng magkatabi? What I mean, asawa muna ngayon si Primo, brother-in law muna ako. Hindi ka ba naiilang sa akin?”“Bakit naiilang ka ba sa akin?” balik tanong ni Mahalia.“Nope.”Ngumiti si Mahalia. “Iyon naman pa

At night, pagkatapos kumain, pinaliguan muna ni Mahalia ang anak bago pinahiga sa kama para patulogin. Nasa loob sila ng kwarto ni Gainne na kasalukuyan na hindi pa pumasok. “Mama, nasaan si papa?” tanong ni Gyvanne sa ina. “Gusto ko nandito siya sa tabi habang natutulog ako.”“Nasa labaas pa si papa mo anak e, baka papasok lang iyon maya-maya,” sagot ni Mahalia. “Baka kasi nag-uusap pa sila ng tito Cris mo.”Gyvanne pouted. May namuo na luha sa gilig ng kanyang mga mata. “Gusto ko siyang katabi mama, papuntahin mo na siya dito,” may pagmamakaawa niyang wika. “Takota ko baka mawala na naman siya pagising ko.” Niyakap ni Mahalia ang anak. Damang-dama niya ang takot sa puso nito dahil sa lakas ang kabog. “Hindi iyon mangyayari, Gyvanne. Hiindi ka niya iwan. Mahal na mahal ka ng papa Gainne mo.” Hinapuhap niya ang bandang likuran nito.“Pero mama, paano kung iwan niya ulit tayo? Natatakot na akong walang papa,” Gyvanne insisted.Hindi alam kung anong isasagot ni Mahalia sa anak. Mahigp

“Your son is safe. Wala akong nakitang abnormalidad sa result ng CT scan. Asikasuhin mo na ang bill ninyo para makauwi na kayo.”Nakahinga ng maluwag si Cressia sa naging resulta ng CT scan. “Maraming salamat, dok.” Nakahinga siya ng maluwag sa tinuran ng doktor habang hawak niya CT-scan result.“Kailangan ko ng umalis, Mrs. meron pang naghihintay na pasyente sa akin,” paalam ng doktor. Umalis ito sa harapan ni Cressia at lumabas ng silid.Lumapit si Cressia sa kanyang anak na nasa gitna ng hospital bed nakaupo. Masaya niya itong niyakap sa resulta ng CT-scan. Malaki ang pasasalamat niya sa poongmaykapal dahil ligtas ang kanyang Cristoff.“Uuwi na po ba tayo, mama?” tanong ng bata.Tumango si Crissia sa anak. “Oo anak, makakauwi na tayo, babayaran lamang ni mama ang bill natin tapos pagbalik ko uuwi na tayo,” sagot niya saka bumitaw dito.Lumapit si neneng sa mag-ina. “Ako na po bahalang magbantay kay Cristoff, ate. Magbayad kana ng bill para makauwi na tayo,” presenta ng dalagita.N

Nagising si Cressia. Nakatulog pala siya habang nakalapat ang ulo niya sa kama. Sinuri niya ang kanyang anak, tulog pa rin ito. Mula sa pagkaupo sa plastic na upuan, tumayo siya at nilapitan ang bag niya na nakalapag sa mesa na nasa gitna ng silid. Kinuha niya ang cellphone na nasa loob ng bag at tumingin sa oras. Alas dose na ng umaga. Bigla niya naisip si Mr. Moretti.Ibinalik ni Cressia ang cellphone sa loob ng bag, humakbang siya palapit ng pintuan at lumabas roon. Nasa harapan siya ng pintuan kung naruruon si Damon, nagdadalawang-isip siya na pumasok.“Iche-check mo lang naman siya, Cressia…” bulong niya sa kaniyang sarili. Bumuntonghininga siya bago humawak sa doorknob at pinihit ito saka tinulak upang buksan.Dere-deretsong pumasok si Cressia sa loob ng silid ng hindi man lang nagpaalam sa kung sino ang nasa loob. Natayo na lamang ng matuwid si Cressia habang sinisira ang pintuan nang makita si Damon na naghuhubad ng damit pan-itaas. Nakatayo ito habang nakatalikod sa babae.“Wh

Cressia was sitting on a sofa, inside of Mr. Moretti’s hospital’s room. Habang nakahiga si Damon sa kama. Halos kalahating oras na rin na naghari ang katahimikan. Pasalin-salin ang paningin ni Cressia sa pintuan at sa lalaking binabantayan niya.“Do you want to leave?” tanong ni Damon na kinabasag ng namuo na katahimikan. “Napansin ko na palagi kang nakatingin sa pintuan, if you’re not comfortable with me, maaari ka nang lumabas.”“No, Mr. Moretti, hinihintay ko lang si Dave, sabi niya babalik siya agad,” casual na sagot ni Cressia.“Hindi siya babalik ngayon, bukas ng maaga pa siya babalik,” anito.Hindi makapaniwala si Cressia sa narinig mula kay Damon. Nagsinungaling si Dave sa kaniya, akala niya tutuparin nito na babalik ito agad.“You can sleep there on the sofa if you want,” dagdag nitong sabi.“Hindi. Ang sabi sa akin ni Dave babalik agad siya. At tyaka hindi ako pwede matulog dito.”“Why? Ayaw mo akong kasama matulog sa isang kwarto?” maaaninag ang inis sa boses ni Damon sa na

“Ate Cressia, kumain ka na.”Parang hangin lamang sa pandinig ni Cressia ang sinabi ni Neneng. Nakaupo siya sa plastic na upuan, hawak ang kamay ng anak na natutulog ngunit wala dito ang kaniyang isip. Hindi mawala sa kaniyang alimpatakan ang nalaman niya.Hindi na lamang muling inestorbo ni Neneng ang ate niya. Napansin rin niya na may iniisip itong malalim.May kumatok sa pintuan na kina-gulantang ni Cressia. Dali siyang tumayo at nilapitan ang pintuan. Napahinto rin si Neneng sa paglalakad papunta sa pintuan nang mapansin ang ate niya na parang takot na siya ang makabukas sa pintuan.Kumunot na lamang ang kaniyang noo.Nang buksan ni Cressia ang pintuan, at nakita kung sino ang nasa labas, mabilis pa sa kidlat na sinira ang pintuan. “A-anong kailangan mo? P-pasensya na kung pumasok ako sa kwarto ng amo mo, nagkamali lamang a-ako,” nanginginig ang boses niya habang kaharap si Dave.“Bakit namumutla ka, miss Montinola? May sakit kaba?” balik tanong ni Dave. Napansin nito na- parang na

“Ate umuwi kana muna…”Nakakunot ang noo ni Cressia habang kausap si neneng sa telepono. Ilang beses na daw itong tumatawag kaya pumasok si cressia sa staff room para sagutin ito.“Ate Cressia, si Cristoff kasi…”“Neneng, anong nangyari sa anak ko?” Nabalutan ng pag-aalala ang puso ni Cressia nang marinig niya ang pangalan ng anak. Mahigpit na nakahawak siya sa kaniyag telepono. “Sagutin mo ako, neneng… anong nangyari sa anak ko?”“Nadapa po siya, nagkaroon siya ng sugat sa noo,” sagot ng nasa kabillang linya. “Umuwi ka muna dito, ate.”“Uuwi na ako…” sagot ni Cressia saka pinatay ang tawag.Daling kinuha ni Cressia ang bag niya na nasa baba ng kaniyang mesa. Lumabas siya sa staff room, egsakto rin na nakasalubong niya ang manager ng restaurant.“Anong nangyayari?” tanong ni Emilia.“Ma’am, kailangan kong umuwi, ang anak ko nadapa, nagkasugat ang noo,” sagot ni Cressia. “Baka kailangan niyang dalhin sa hospital…” Puno ng pag-aalala na sabi.Cressia was been traumatized what happened t

“Ikaw na bahala sa anak ko. Huwag mo siyang palabasin hah,” paalala ni Cressia sa kapit-bahay na nagbabantay kay Cristoff kapag nasa trabaho siya.Nilingon ni Cressia ang anak niya na nakaupo sa kawayan na sahig habang naglalaro ng roblox. Napangiti na lamang siya dahil nagawa nitong dinosaur. Sa edad nitong three years old napakatalino.“Sige ate Cressia. Mag-ingat ka sa trabaho mo,” sagot ni nenengLumapit si Cressia kay Cristoff. “Anak, alis muna si mama ulit ah, trabaho muna si mama,” paalam niya dito.“Sige po mama, ingat ka po kayo,” sagot ng bata na abala sa paglalaro.Lumingon si Cressia kay neneng Sumenyas siya dito na aalis na siya. Tumango ito kaya siya tuluyan na lumabas ng bahay. Malalaking hakbang si Cressia habang palabas sa mga nagdidikitan na mga bahay. Nang makalabas na siya dumeretso siya sa gilid ng kalye para maghintay ng tricycle. Thirty minutes na lamang ma-la-late na siya. Buti’t nakasakay siya agad.Nang makarating na sa lobby ng restaurant kung saan nagtatrab