Hindi maintindihan ni Mahalia ang menu na binigay sa kanya. Alam ni Gainne na walang alam ang dalaga sa pagpili ng kanilang makakain kaya siya na ang nag-order. Alam niyang ito ang kauna-unahang pagkakataon na nakapasok siya sa ganitong uri ng lugar.
“Gainne...” tawag ni Mahalia sa lalaki. Nakuha naman niya ang atensyon nito. “Ang ganda dito. Matagal pa tayo dito?”
“Pagkatapos nating kumain, uuwi na tayo,” casual na sagot ni Gainne.
“Kung ganoon... mabilis lang. Gusto ko sana magtagal.”
Umiling-iling habang nakangiti.
Nang dumating ang kanilang pagkain, hindi alam ni Mahalia kung paano kumain. Hawak niya ang chopsticks na hindi alam kung ano ang gagawin dito. Tiningnan niya si Gainne na nakatuon sa kinakain niya at ginaya niya, ngunit hindi niya talaga magaya.
Napansin ni Gainne ang dalaga, kung paano ito nahirapan. “Pwede mong hindi iyan gamitin. May kutsara, iyan ang gamitin mo,” saad niya.
“Salamat. Hindi ko talaga alam paano gamitin.” Isang malaking ngiti ang sumilay sa labi ni Mahalia nang marinig niyang pumayag si Gainne. Gutom na gutom na talaga siya.
Nakatingin si Gainne sa babae habang kumakain. Sa maaliwalas na mukha nito, mukhang nakalimutan na nito ang nangyari sa mansyon. Nagpatuloy na rin siyang kumain.
Pagkatapos nilang kumain, umuwi na agad sila sa mansyon. Walang reaksyon si Gainne nang makita niya si Calla sa sala. Nakaupo ito sa sofa at halatang may hinihintay.
Lumapit si Gainne dito habang dumiretso naman si Mahalia sa kwarto dala ang kanilang mga pinamili. Ayaw niyang makinig sa pag-uusap ng dalawa.
“What are you doing here?” Tanong ni Gainne sa babae. “Hindi ka ba talaga nakakaintindi!?”
“Don't shout at me, Gainne! Isipin mo marami akong alam tungkol sayo!” pagbabanta nito.
“Huwag mo akong bantaan, Calla! Go ahead... Tingnan lang natin.” balik banta ni Gainne. "Lumabas ka na rito, ngayon na!"
"Pagsisisihan mo itong ginagawa mo sa akin, Gainne. Hindi ko makakalimutan ang araw na ito." galit na singhal ni Calla bago dinaan si Gainne palabas ng mansyon.
Nang lumabas si Calla, lumiit ang mga mata ni Gainne. Nagbanta ito, mukhang gagawa ito ng hindi niya gusto. Nang tuluyan nang umalis si Calla, umakyat si Gainne sa silid. Naabutan niya si Mahalia na natutulog sa kanyang kama.
Hinayaan ni Gainne na magkapagpahinga si Mahalia at tuluyan siyang pumasok sa kanyang kwarto. Nagpalit siya ng damit saka umalis para pumunta sa trabaho. May pasyenteng naghihintay sa kanya.
Madilim na nang magising si Mahalia. Bumaba siya sa kusina para uminom ng tubig nang makita niya si Calla na nakasandal sa refrigerator habang naninigarilyo at may galit na mga mata na nakatingin sa kanya.
"Pwede bang malaman ang pangalan mo?" tanong ni Calla kay Mahalia. "Pakiramdam ko, pwede tayong maging magkaibigan."
Hindi sumagot si Mahalia. Yumuko lang siya na parang wala siyang narinig mula kay Calla.
"Hindi mo ba ako naiintindihan? Tanong ko, saan ka galing?" Ito ay galit na.
"Sa El Tigre," takot na sagot ni Mahalia dito.
Humakbang si Calla ng isang hakbang palapit kay Mahalia. "Galing ka sa bundok. Hindi ako makapaniwala!" Tumawa ito. "Ano ang pangalan mo?"
"Mahalia," sagot niya.
"Okay, Mahalia… gusto mo bang tulungan kitang bumalik sa El Tigre?"
Tumingin ng diretso si Mahalia sa taong nasa harapan niya. "Talaga bang tutulungan mo ako?" hindi siya makapaniwala. Talagang gusto niyang bumalik doon para makita ang mga magulang niya.
"Oo naman, tutulungan kita. Kaya tara na."
"Pwede bang hintayin muna natin si Gainne. Magpapaalam lang ako sa kanya." Pagmamakaawa ni Mahalia.
"Hindi pwede, Mahalia!" tanggi ni Calla. "Hindi ka niya hahayaang umalis. Hindi ka ba gustong umuwi?"
Wala nang magawa si Mahalia kundi umalis nang hindi nagpapaalam kay Gainne. Talagang gusto niyang umuwi at makita ang kanyang ina at ama.
“Tayo na, bago pa makauwi si Gainne.”
Unang naglakad si Calla, nakasunod rin si Mahalia sa babae. Nakatakas sila sa mga tauhan ni Gainne at nakalabas sa mansyon. Sakay ng helikopter, nakarating sila sa El Tigre.
It was morning when Gainne got home from the hospital. He was surprised when he went up to the bedroom and back down to the living room but he couldn't find Mahalia. He quickly went to the back house where the warehouse was and spoke to one of his men.
"Boss, bakit?" tanong ng kanyang tauhan.
"Nasaan si Mahalia?" matigas ang boses ni Gainne. "Nasaan siya?!"
"Nakita ko po siya, boss... umaalis kasama ni ma'am Calla kanina," sagot niya.
Hindi napigilan ni Gainne ang sarili sa pagsipa sa kanyang tauhan dahil sa galit. Natumba ito sa sahig. "Tapos wala kayong ginawa!?"
Umalis si Gainne doon habang kinukuha ang kanyang cellphone mula sa bulsa. Tinawagan niya si Calla habang naninigas ang kanyang panga sa galit. Kung alam niyang may ginawa siya kay Mahalia, papatayin niya talaga ito.
"Hello, Gainne..." Calla answered. "Oh, why are you calling? Do you need something?"
"Where's Mahalia?!" Gainne demanded. "Where the hell did you take her?!""Huwag kang mag-alala, Gainne. Dinala ko lang ang babaeng taga-bundok kung saan niya gustong pumunta," sabi ni Calla. "Alam mo ba Gainne... nagpasalamat pa siya sa akin."
Agad na naunawaan ni Gainne kung ano ang ginagawa ni Calla. Ibinaba niya ang tawag at tinawagan ang kanyang piloto, si Crisostomo.
"Crisostomo, ihanda mo ang helikopter. Pupunta tayo sa El Tigre," sabi ni Gainne sa taong nasa kabilang linya.
"Boss, paano kung—"
"No what ifs, Crisostomo! Just obey my behest!" Gainne sneered.
"Masusunod, boss. Basta wala akong kinalaman kapag malaman ito ng ama mo, boss.”
“Hindi mo na kailangan sabihin iyan, kilala mo ako,” ani Gainne.
“Okay, Gainne...”
Gainne called off the phone. Umakyat siya sa kwarto at kumuha ng ilang gamit na dadalhin bago umalis at mabilis na nagtungo sa helipad. Nasa kaliwang bahagi ito ng mansyon. At nang makarating siya doon, handa na ang helikopter gaya ng iniutos niya kay Crisostomo.
Nasa loob na ng helikopter ang amo nang magsalita ang piloto. "Boss, baka magkaroon tayo ng problema... Alam niyo po ang ibig kong sabihin, boss," ani Crisostomo.
"Ako na ang bahala sa lahat, dalhin mo lang ako sa El Tigre," bulalas ni Gainnne
Pinalipad ni Crisostomo ang helikopter at gaya ng iniutos ng kanyang amo, dinala niya ito sa El Tigre.
Hindi mapakali si Gainne, nasa loob pa rin siya ng kanyang sasakyan. Hindi siya umaalis sa kanyang kinaruruonan. Ilang oras na ang nakalipas. Sa naging balita sa kanya ni Cris, 30minuto na lamang ooperahan na si Gyvanne.Holding the phone, Gainne contact Crisostomo again. Hindi na niya mabilang sa mga daliri kung ilang beses siyang tumawag dito. Sinagot rin agad ni Crisostomo.“Boss.”“What’s news there? Si Mahalia? Is she okay? Kumain ba siya? Ang anak ko kumusta?” sunod-sunod na tanong ni Gainne sa nasa kabilang linya. Bawat tawag niya hindi mawawala sa mga katanungan niya ang mga ito. Lalo’t alam niya na hindi kumakain si Mahalia.“Relax, boss, kumain na siya,” sagot ni Crisostomo. Nakahinga ng maluwag si Gainne sa sagot ng kaibigan. Marahas siyang sumandal sa backrest ng upuan.“Boss, nandiyan ka pa ba?”“Nadito pa ako.”“Ipinasok na si Gyvanne sa operating room,” balita ni Cris.“Pwede ka bang makalapit kay Mahalia? Samahan mo muna siya.”“Pwede ka naman pumunta dito, boss. Wala
“Please help our son!” Mahalia yelling.May lumapit sa kanila na may dalang stretcher. Pinahiga ni Gainne ang anak dito habang kinukuha rin ng isang nurse ang dal ani Mahalia. Tinakbo ang bata emergency room habang nakasunod sina Gainne at Mahalia dito. Pinasok ito roon, sunod na pumasok ang isang doktor.Naiwan sa labas ng emergency room ang dalawa. Hindi mapakali si Mahalia habang palakad-lakad sa espasyo ng labas ng kwarto habang nakaupo naman si Gainne sa upuan na nasa gilid at pareho na nag-aalala para sa kanilang anak.Mahalia couldn’t handle the fear and ended up crying. Gainne stood up to comfort her, wrapping her in an embrace while gently rubbing her back.“Walang mangyayari sa anak natin. He will be okay.”“Pero G-gainne, ito ang kauna-unang pagkakataon na—”“Sss… it won’t. Hindi mangyayari ang mga negatibo na nasa isip mo.”Bumuga ng hininga si Mahalia upang pakalmahin ang sarili. Binitiwan naman siya ni Gainne, dinampot ang kamay saka marahang na hinalikan ang likurang ba
“Yes, Schedule the operation as soon as possible. I can’t take to see my soon suffer in his illness anymore.”Kausap ni Gainne sa cellphone ang doctor ni Gyvanne na kakilala niya. It was eight in the morning. May hawak siyang isang baso ng kape habang nasa labas ng cabin. Iniwan niya sa loob ang kanyang mag-ina na tulog pa rin.“I’ll inform you, Dr. Barquin the details of the operation.”“Thank you, dok.”Narinig ni Gainne ang pagbukas ng pintuan. Pinatay niya ang tawag saka lumingon sa babae na kasalukuyan na papalapit sa kanya. Tumayo siya sa harapan niya. Nginitian rin niya ito.“Sino iyong kausap mo sa cellphone?” usisa ni Mahalia.“Kinausap ko ang doctor na kakilala ko, nag-usap kami tungkol sa operasyon ni Gyvanne. Tatawag lamang siya ulit para sa detalye,” sagot ni Gainne.Biglang kumabog ang puso ni Mahalia dahil sa narinig na sagot niya kay Gainne. Kapag naiisip niya ang pagpapaopera ng anak niya labis na labis ang pag-aalala niya para dito.Hinawakan ni Gainne ang kamay ni M
Pagkabalik nila sa resort dumeretso agad ang dalawa sa cabin ni Gainne kung saan sila mamalagi. Pagpasok nila dito, wala rito si Gyvanne. Nagsimulang kumabog ang puso ni Mahalia. Humarap agad siya kay Gainne na nasa kaniyang likuran.“Gainne ang anak natin.” May namuo na luha sa gilid ng mga mata ni Mahalia.“Hindi dapat tayo mag-alala, kasama niya si Cris, baka nasa labas pa sila,” pagpapakalma ni Gainne sa babae.Mahalia calmed herself. Tumango-tango siya, sang-ayon sa sinabi ni Gainne. “Tama. Our is safe right now.” Pinilit niyang ngumiti, pero nasa puso pa rin niya ang pag-aalala.“Let’s find them outside,” mungkahi ni Gainne na muling tumango si Mahalia.Nakahawak sa kamay ang dalawa habang nagtungo sa dalampasigan kung saan nila iniwan ang anak at Cris. Wala na ang mga ito rito. May nakita silang staff na namumulot ng basura sa hindi kalayuan, nilapitan nila ito.“Magandang hapon, sir Barquin,” bati ng isang lalaki na bahagyang yumuko sa harapan ng dalawa.“Have you seen Crisost
“Gainne, it’s almost night.”Nagising si Gainne nang may yumuyugyog sa kaniyang mga balikat.Napakurap-kurap siya nang pagbukas ng kaniyang mga ay mukha ni Mahalia ang una niyang nakita. Ginusot niya ang kanyang mga mata gamit ang kanyang mga kamaya habang bumabangon sa kama.“Bumalik na tayo, Gainne, sigurado akong hinahanap na tayo ngayon ni Gyvanne,” dagdag na sabi ni Mahalia. Nakasuot na ito ng damit habang ang lalaki ay hubot-hubad pa rin.“Anong oras na? Hindi ko napansin ang oras, ang sarap ng tulog ko, tanong ni Gainne sa babae.Napatingin si Mahalia sa orasan na nakasabit sa bubong ng cabin kung saan sila naruruon. “It’s almost four in the afternoon,” sagot niya. “Balik na tayo, naghihintay na ang anak natin. Sigururado ako nasa dalampasigan ito ngayon, naghihintay sa pagbabalik natin.” Dumako ang paningin niya sa babang bahagi ng katawan ng lalaki, napalunok siya nang makita ang pagkalalaki nito na tayong-tayo. Hindi man lang nakakubli ng kumot ang bagay na iyon.May pagmamada
Hinuban ni Gainne ang natirang suot ni Mahalia saka siya bumaba sa kama at tumayo sa gilid nito habang nag-aapoy sa paghanga ang kaniyang mga mata na nakapukos sa mala-iskultura ng artista ang buhis ng katawan. Parang hindi pa ito nagkaroon ng anak sa ganda ng katawan.“Gainne…” she moaned his name. Nakasunod lamang ang paningin niya sa lalaki.“I want you, Mahalia.” Puno ng pagnanasa na nakapukos ang paningin nito sa babae habang ang kanyang tinig ay parang nagmamakaawa. “I miss you so much, baby.”“Take me.”Nang marinig ang huling sinabi ng babae, isa-isang hinubad ni Gainne ang suot niya. Wala siyang tinira kahit ang kanyang panloob na kasuotan. Paluhod siyang pumatong ulit sa kama. He parted Mahalias’s leegs. Dumestino agad siya sa gitnang hita nito.Ang paningin ni Mahalia ay nasa tayong-tayo na pagkalalaki na hawak ng lalaki, nagbabala na kahit anong sandali ay handa ito sa bakbakan. She closed her eyes again. Napalunok siya nang maramdaman na may tumutusok na kahabaan sa bakun