Hindi maintindihan ni Mahalia ang menu na binigay sa kanya. Alam ni Gainne na walang alam ang dalaga sa pagpili ng kanilang makakain kaya siya na ang nag-order. Alam niyang ito ang kauna-unahang pagkakataon na nakapasok siya sa ganitong uri ng lugar.
“Gainne...” tawag ni Mahalia sa lalaki. Nakuha naman niya ang atensyon nito. “Ang ganda dito. Matagal pa tayo dito?”
“Pagkatapos nating kumain, uuwi na tayo,” casual na sagot ni Gainne.
“Kung ganoon... mabilis lang. Gusto ko sana magtagal.”
Umiling-iling habang nakangiti.
Nang dumating ang kanilang pagkain, hindi alam ni Mahalia kung paano kumain. Hawak niya ang chopsticks na hindi alam kung ano ang gagawin dito. Tiningnan niya si Gainne na nakatuon sa kinakain niya at ginaya niya, ngunit hindi niya talaga magaya.
Napansin ni Gainne ang dalaga, kung paano ito nahirapan. “Pwede mong hindi iyan gamitin. May kutsara, iyan ang gamitin mo,” saad niya.
“Salamat. Hindi ko talaga alam paano gamitin.” Isang malaking ngiti ang sumilay sa labi ni Mahalia nang marinig niyang pumayag si Gainne. Gutom na gutom na talaga siya.
Nakatingin si Gainne sa babae habang kumakain. Sa maaliwalas na mukha nito, mukhang nakalimutan na nito ang nangyari sa mansyon. Nagpatuloy na rin siyang kumain.
Pagkatapos nilang kumain, umuwi na agad sila sa mansyon. Walang reaksyon si Gainne nang makita niya si Calla sa sala. Nakaupo ito sa sofa at halatang may hinihintay.
Lumapit si Gainne dito habang dumiretso naman si Mahalia sa kwarto dala ang kanilang mga pinamili. Ayaw niyang makinig sa pag-uusap ng dalawa.
“What are you doing here?” Tanong ni Gainne sa babae. “Hindi ka ba talaga nakakaintindi!?”
“Don't shout at me, Gainne! Isipin mo marami akong alam tungkol sayo!” pagbabanta nito.
“Huwag mo akong bantaan, Calla! Go ahead... Tingnan lang natin.” balik banta ni Gainne. "Lumabas ka na rito, ngayon na!"
"Pagsisisihan mo itong ginagawa mo sa akin, Gainne. Hindi ko makakalimutan ang araw na ito." galit na singhal ni Calla bago dinaan si Gainne palabas ng mansyon.
Nang lumabas si Calla, lumiit ang mga mata ni Gainne. Nagbanta ito, mukhang gagawa ito ng hindi niya gusto. Nang tuluyan nang umalis si Calla, umakyat si Gainne sa silid. Naabutan niya si Mahalia na natutulog sa kanyang kama.
Hinayaan ni Gainne na magkapagpahinga si Mahalia at tuluyan siyang pumasok sa kanyang kwarto. Nagpalit siya ng damit saka umalis para pumunta sa trabaho. May pasyenteng naghihintay sa kanya.
Madilim na nang magising si Mahalia. Bumaba siya sa kusina para uminom ng tubig nang makita niya si Calla na nakasandal sa refrigerator habang naninigarilyo at may galit na mga mata na nakatingin sa kanya.
"Pwede bang malaman ang pangalan mo?" tanong ni Calla kay Mahalia. "Pakiramdam ko, pwede tayong maging magkaibigan."
Hindi sumagot si Mahalia. Yumuko lang siya na parang wala siyang narinig mula kay Calla.
"Hindi mo ba ako naiintindihan? Tanong ko, saan ka galing?" Ito ay galit na.
"Sa El Tigre," takot na sagot ni Mahalia dito.
Humakbang si Calla ng isang hakbang palapit kay Mahalia. "Galing ka sa bundok. Hindi ako makapaniwala!" Tumawa ito. "Ano ang pangalan mo?"
"Mahalia," sagot niya.
"Okay, Mahalia… gusto mo bang tulungan kitang bumalik sa El Tigre?"
Tumingin ng diretso si Mahalia sa taong nasa harapan niya. "Talaga bang tutulungan mo ako?" hindi siya makapaniwala. Talagang gusto niyang bumalik doon para makita ang mga magulang niya.
"Oo naman, tutulungan kita. Kaya tara na."
"Pwede bang hintayin muna natin si Gainne. Magpapaalam lang ako sa kanya." Pagmamakaawa ni Mahalia.
"Hindi pwede, Mahalia!" tanggi ni Calla. "Hindi ka niya hahayaang umalis. Hindi ka ba gustong umuwi?"
Wala nang magawa si Mahalia kundi umalis nang hindi nagpapaalam kay Gainne. Talagang gusto niyang umuwi at makita ang kanyang ina at ama.
“Tayo na, bago pa makauwi si Gainne.”
Unang naglakad si Calla, nakasunod rin si Mahalia sa babae. Nakatakas sila sa mga tauhan ni Gainne at nakalabas sa mansyon. Sakay ng helikopter, nakarating sila sa El Tigre.
It was morning when Gainne got home from the hospital. He was surprised when he went up to the bedroom and back down to the living room but he couldn't find Mahalia. He quickly went to the back house where the warehouse was and spoke to one of his men.
"Boss, bakit?" tanong ng kanyang tauhan.
"Nasaan si Mahalia?" matigas ang boses ni Gainne. "Nasaan siya?!"
"Nakita ko po siya, boss... umaalis kasama ni ma'am Calla kanina," sagot niya.
Hindi napigilan ni Gainne ang sarili sa pagsipa sa kanyang tauhan dahil sa galit. Natumba ito sa sahig. "Tapos wala kayong ginawa!?"
Umalis si Gainne doon habang kinukuha ang kanyang cellphone mula sa bulsa. Tinawagan niya si Calla habang naninigas ang kanyang panga sa galit. Kung alam niyang may ginawa siya kay Mahalia, papatayin niya talaga ito.
"Hello, Gainne..." Calla answered. "Oh, why are you calling? Do you need something?"
"Where's Mahalia?!" Gainne demanded. "Where the hell did you take her?!""Huwag kang mag-alala, Gainne. Dinala ko lang ang babaeng taga-bundok kung saan niya gustong pumunta," sabi ni Calla. "Alam mo ba Gainne... nagpasalamat pa siya sa akin."
Agad na naunawaan ni Gainne kung ano ang ginagawa ni Calla. Ibinaba niya ang tawag at tinawagan ang kanyang piloto, si Crisostomo.
"Crisostomo, ihanda mo ang helikopter. Pupunta tayo sa El Tigre," sabi ni Gainne sa taong nasa kabilang linya.
"Boss, paano kung—"
"No what ifs, Crisostomo! Just obey my behest!" Gainne sneered.
"Masusunod, boss. Basta wala akong kinalaman kapag malaman ito ng ama mo, boss.”
“Hindi mo na kailangan sabihin iyan, kilala mo ako,” ani Gainne.
“Okay, Gainne...”
Gainne called off the phone. Umakyat siya sa kwarto at kumuha ng ilang gamit na dadalhin bago umalis at mabilis na nagtungo sa helipad. Nasa kaliwang bahagi ito ng mansyon. At nang makarating siya doon, handa na ang helikopter gaya ng iniutos niya kay Crisostomo.
Nasa loob na ng helikopter ang amo nang magsalita ang piloto. "Boss, baka magkaroon tayo ng problema... Alam niyo po ang ibig kong sabihin, boss," ani Crisostomo.
"Ako na ang bahala sa lahat, dalhin mo lang ako sa El Tigre," bulalas ni Gainnne
Pinalipad ni Crisostomo ang helikopter at gaya ng iniutos ng kanyang amo, dinala niya ito sa El Tigre.
Kausap ni Gainne ang kaibigan na si Crisostomo sa dalampasigan. Pinili nil ana roon mag-usap para walang makarinig sa kanilang pag-uusapan. Hindi puwede na marinig sila ng kahit na sino, lalo na ni Mahalia.“What’s your plan now?” Gainne asked to Crisostomo. They were both facing the vast ocean. “Ginawa mo ang ginawa mo dahilan ng pagkabulyaso ng plano ko, so… umaasa ako na may plano ka sa ginawa mo.”Humagikhik si Crisostomo na kinakunot ng noo ni Gainne. “Actually, I don’t have plan, I can’t attempt you and boss-ma’am are not okay. Ikaw parin ang dapat mag-isip kong anong next steps natin,” sagot nito.Pinukulan ni Gainne ng masamang tingin ang kaibigan saka muling tumingin sa malawak na dagat sa kanilang harapan. Napailing-iling na lamang siya.May tumikhim mula sa kanilang likuran. Sabay silang napalingon dito, at si Lando ang nakikita nilang nakatayo roon. Nagtagpo ang kilay ni Gainne. Umayos siya sa pagtayo sa harapan ni Lando, ang ama ng pinakamamahal niyang babae.“Boss, alis
“Kumain ka ng marami, nay at tay…” Todo ngiti si Mahalia habang nasa harapan sila ng hapagkainan. Nasa gitna siya ng kaniyang mga magulang na nakaupo sa upuan. “Masarap magluto si manang Gella, nay… Magugustuhan mo ang luto niya.”“Totoo ang sinabi ng asawa ko, masarap magluto si manang Gella,” sabat ni Gainne na nakaupo sa upuan na kaharap ng tatlo. Dumako ang paningin ni Mahalia sa kaniya, nginitian niya ito. “Kumain ka rin ng marami, baby…” malumanay niyang sab isa babae. Hindi siya nito pinansin. Tumikhim na lamang siya.Tanggap ni Gainne na hindi pa siya kayang patawarin ng asawa. Nagpapasalamat na lamang siya dahil naibsan ang galit nito sa kaniya. Hindi na ganoon kalamig ang pakikitungo nito dito at nakikita rin niya itong ngumiti kahit na hindi siya ang dahilan ng pagngiti nito.Tumingin si Lando at Tessa sa lalaki na kasalo nila sa hapagkainan. Halata ang pagkabigla nito. Nagpasalinsalin ang paningin ni Gainne sa dalawa, nagtataka kung bakit may pagkabigla itong reaksyon. Bak
Gainne was still inside their room with Mahalia. May kumatok sa pintuan, tumitig muna siya sa asawa saka ito iniwan at pinagbuksan ang taong nasa labas ng pintuan. It was Crisostomo. Nakadungaw siya sa pintuan habang inalalayan niya ito ng nagtatanon na reaksyon.“Boss, may problema tayo,” pabulong na ulat ni Crisostomo. “Nakawala siya…”Kumunot ang noo ni Gainne. At nang makuha kung sino ang tinutukoy ng kaibigan, dali siyang saka isinira ang pintuan.“Pasensya na, boss, hindi ko rin maisip na magagawa nilang tumakas dahil sa katandaan nila,” ani Crisostomo.“Nasaan na sila ngayon?” tanong ni Gainne. “Kailangan natin silang mahuli agad!”“Hindi ko rin alam kung nasaan na sila,” sagot ni Crisostomo na kinainit ng ulo ni Gainne.“What kind of response is that, Cris!” Gainne shouted. “Go, find them!”Nagmamadaling umalis si Crisostomo sa harapan ni Gainne, nagpunta siya sa underground habang nakasunod rin sa kaniya ang kaibigan. Pumasok sila sa bukas na pintuan nito.“Paano ito nangyari
Nang dumating sila sa isla, agad na bumaba si Gainne sa helicopter. Lakad-takbo ang ginawa niya papasok sa kabahayan hanggang sap ag-akyat nito sa silid. Naabutan niya si Mahalia na walang malay, nakahiga ito sa kama, kasama nito si manang gella. Lumapit agad siya sa asawa.“Sir Gainne…” Tuwid na napatayo si manang Gella sa gilid ng kama kung saan nakahiga si Mahalia.“Anong nangyari, manang Gella?” Sinuri ni Gainne ang asawa.“Bigla lang siyang hinimatay, sir Gainne…” sagot nito.Humawak si Gainne sa kamay ni Mahalia. Hinaplos niya ang pisngi nito habang gumalaw si Mahalia. Napuno ng pag-aalala ang kanyang mga mata nang dumilat ang mga mata nito. Nagpakawala siya ng nerbiyosong paghinga habang ang mga mata ni Mahalia ay nagsimulang magluha habang nakatingin sa kanya.Bumangon si Mahalia at umupo sa kama. Gustong magsalita ni Gainne pero para bang may nakadikit na pandikit sa kanyang bibig, parang wala siyang lakas-loob na buksan ang bibig niya. Lalo siyang nag-aalala nang makita ang
The next day, Gainne decided to return to the island. They were on their room both busy while packing their things. It was already nine in the morning.“Gainne, kailan tayo babalik sa Maynila?” tanong ni Mahalia habang sinisirado niya ang kaniyang maleta.“Siguro bukas,” sagot niya habang nakaupo sa gilid ng kama.Napabuntong-hininga si Mahalia habang nakatitig sa asawa. Lumingkis siya kay Gainne at ngumiti. Ang kanyang ekspresyon ay nagpapatunay kung gaano siya kasaya. At kung gaano siya kakuntento na naging asawa niya si Gainne.“Parang nag-eenjoy ka nang husto,” sabi ni Gainne na may ngiti. Hinaplos niya ang pisngi ni Mahalia. “Napakaganda talaga ng asawa ko,”“Ikaw rin, sobrang gwapo.”Hinalikan ni Gainne ang noo ni Mahalia. Pagkatapos, dahan-dahan niyang pinunasan iyon gamit ang kanyang daliri. Maingat niyang hinaplos ang pisngi nito bago ito pisilin. Pinanggigigilan niya ito na may ngiti.“Nasasaktan ako, Gainne… Gainne…” reklamo ni Mahalia, pilit inilalayo ang kanyang mukha mu
Hawak ni Gainne ang baywang ng asawa. Inangat niya ang katawan ng babae at hinalikan sa labi. Ngumiti lamang siya habang magkadikit ang kanilang mga labi nang yumakap si Mahalia sa kanya.“Hmmm... Gainne,” ungol ni Mahalia ang pangalan nito.Huminto si Gainne sa paghalik sa kanyang mga labi. “Alam ko kung ano ang ginagawa mo,” sabi nito malapit sa tenga ng babae. “Tara na sa kwarto natin,” bulong niya nang may kalokohan.“Anong sinasabi mo, Gainne?”Ngumiti si Gainne at binalewala ang tanong niya.“Mahal kita, Gainne,” bulalas ni Mahalia. “Mahal din kita, Mahalia, sobra.” Ngumiti si Mahalia. Hinalikan niya ang labi ni Gainne, pagkatapos ay lumangoy papunta sa tabing-dagat at naupo sa buhangin. Sinundan siya ni Gainne. Nakapulupot siya kay Mahalia na parang bata.Tinitigan ni Gainne ang mukha ni Mahalia. Nakikita niya sa mga mata nito kung gaano siya kasaya.“Tara na... Uwi na tayo," yaya ni Mahalia.“Sige,” sagot ni Gainne habang tumango."Magkasabay silang naglalakad papunta sa kan
Gainne thinks his performance last night was too good. Parang na-adik sa ginawa nila kagabi. Gusto rin niya ito pero ayaw niyang isipin ng asawa ito lamang ang gusto niya dito. Mahal na mahal niya si Mahalia, higit sa buhay niya.“Anong nakakatawa?" napakunot-noo na tanong ni Mahalia. “Wala. Ang ganda mo talaga,” sagot ni Gainne sabay kurot niya sa ilong nito.“Tama na, Gainne, masakit,” reklamo nito. “Tama na.”“Kain na tayo,” yaya ni Gainne. Tinulungan niya si Mahalia sa pagkain. Iniisip rin ni Mahalia na kailangan niyang kumain nang marami upang mabilis siyang gumaling. Bumukas ang bibig ni Mahalia para magpasubo. At habang nakatitig sa asawa pumasok sa isip ni Gainne ang mga salitang aalagaan niya ang babaeng ito habang siya ay nabubuhay. Kailanman, hindi niya hahayaang masaktan siya ng iba—o kahit siya mismo. He will be her protector.Ngumiti si Gainne. Hindi niya alam kung bakit, basta masaya lang siya. Sa mga nagdaang araw na magkasama sila ni Mahalia, doon lang niya tunay na
“Masakit ba? Nasaktan ka ba, baby? Sabihin mo sa akin.” Tanong ni Gainne na may pag-aalala.Ngumiti si Mahalia nang bahagya. "Hindi, Gainne." Ngumisi si Gainne. “Gagalaw ako...”Tumango si Mahalia. “Sige, tuloy ka.”Nagsimulang gumalaw si Gainne. Sa simula, banayad lamang ang galaw niya hanggang sa unti-unting bumibilis. Wala naming tutol mula kay Mahalia. Ang kaniyang mga mata ay nakapikit.“Oh, shit! You're so tight. Ahh!” Gainne was already sweating while continue moving in and out inside her. “Baby, you're tight.”Bawat galaw ni Gainne, pakiramdam ni Mahalia unti-unti siyang dinadala nito sa langit. Ito ay nakakaadik na pakiramdam na gusto niyang palaging maranasan.“Gainne, ah! Gainne oh!” ungol ni Mahalia. “Gainne may lalabas!”“Cum for me, baby…!”“Gainne!” ungol ni Mahalia sa pangalan ng asawa. Nakahawak siya ng mariin sa bedsheet. “Palabas na! Ah!”“I almost there too.” Halos mabugto ang mga ugat sa leeg at basang-basa sa bawis kahit may aircon habang tuloy ang paggalaw niya
Hatinggabi na nang magising si Mahalia at napansin niyang wala si Gainne sa kanyang tabi. Agad niyang hinanap siya sa bawat sulok ng kanilang silid, ngunit hindi niya ito nakita. Ilang gabi na rin na nagigising siyang wala si Gainne sa kanyang tabi. Nagtataka siya kung saan ito palaging pumupunta.Habang nakatingala sa kisame, iniisip ni Mahalia ang tungkol sa kanyang asawa. Isang minuto lang ang lumipas, may biglang kumatok sa doorknob at bumukas ang pinto. Gaya ng mga nakaraang gabi, nagkunwari lang siyang natutulog nang pumasok si Gainne. Ayaw niyang ipaalam na alam niyang umaalis ito tuwing siya’y tulog. Dumiretso si Gainne sa banyo. Agad namang iminulat ni Mahalia ang kanyang mga mata at sinundan si Gainne ng tingin.Pagkatapos maghugas sa loob, bumalik si Gainne sa kama at nahiga sa tabi ng kanyang asawa. Tumalikod siya mula kay Mahalia. Ramdam ni Mahalia ang kirot sa kanyang puso. Niyakap niya si Gainne mula sa likod, ngunit agad niyang inalis ang kanyang kamay nang marinig an