"Bro, saan ako matutulog dito sa bahay mo?" agad na tanong ni Primo kay Gainne nang lumabas siya sa kwarto.
Lumapit si Gainne sa kapatid niya. "Hindi ka ba uuwi?"
"Sabi mo kanina dito ako matutulog." Tumingin si Primo sa pintuan kung saan lumabas si Gainne na para bang may hinihintay siyang lumabas. "Nasaan ba 'yung babae?"
Gainne simply ignored his question. He pulled his arm and brought him to the guess room. He don't want him to see Mahalia again.
"What the hell bro!? You're acting like a jealous boyfriend!"
Gainne said nothing. Pinasok niya ang kanyang kapatid sa guess room at ni-lock ito upang hindi ito makalabas. High pa ito sa droga. Baka anong gawin nito kay Mahalia.
Bumalik si Gainne sa silid na iniwan niya kasama si Mahalia. Nakasuot na ito ng malaking T-shirt nang pumasok siya. Pero nakaupo pa rin ito sa gilid ng kama, halatang may masakit na iniinda.
"Saan masakit?" tanong niya rito.
"Medyo masakit ang aking balakang," sagot niya.
"Titignan ko," sabi ni Gainne. Tutol sana si Mahalia ngunit hindi siya nakaimik nang niya ang t-shirt na suot niya. "May pasa ka. Lalagyan ko yan ng ointment."
Kumuha si Gainne ng pamahid sa kanyang drawer. At inilagay niya ito sa pasa ni Mahalia. Hindi kumilos si Mahalia, hayaan na lang niyang gawin ni Gainne ang anumang nais niyang gawin sa kanya.
Habang abala sa paglalagay ng ointment si Gainne sa pasa ni Mahalia, napatitig ang dalaga sa mukha ng lalaki. Ang perpektong hulma ng mukha ni Gainne, ay nagpakabog ng puso niya.
“Sa susunod, mag-ingat ka,” anito.
“Pasensya na... naapakan ko kasi ang sabon,” paliwanag niya.
“Tapos na,” sabi ni Gainne pagkatapos lagyan ng ointment ang pasa ng babae. Tumayo siya at inilapag sa kama ang hawak saka binuhat ang babae.
“Anong gagawin mo?” kinakabahan na tanong ni Mahalia.
No words from Gainne. Dinala niya ang babae sa dining table. Naka-prepare na ang umagahan nang makarating sila sa mesa. Pinaupo niya ang babae sa upuan bago siya umupo sa upuan katabi ng inuupuan ni Mahalia.
Nilagyan ni Mahalia ang kanyang pinggan ng pagkain at nagsimulang kumain. Pagkatapos nilang kumain, tinulungan ulit siya ni Gainne papunta sa sala. Binuksan niya ang telebisyon bago umalis doon nang tumunog ang kanyang cellphone. Lumayo siya ng kaunti kay Mahalia bago sinagot ang tawag.
"Dad, napatawag ka," entro ni Gainne sa tumatawag.
"Papunta ako diyan kasama si Natassia," agad na anunsyo ni Raine Barquin, na nasa kabilang linya. “I heard nandyan ang kapatid mo. Mapapatay ko ang sawil ko na iyan na anak!”
"Hintayin ko kayo rito, dad." Nag-aalala si Gainne sa sinabi ng kanyang ama.
Naputol ang tawag. Mabilis na bumalik si Gainne kay Mahalia para dalhin siya sa kwarto. Ayaw niyang makita siya ng kanyang ama. Ayaw niyang malaman ng kanyang ama na galing siya sa El Tigre.
"Mahalia, huwag kang aalis dito kahit anong mangyari. Maliwanag ba?"
"Opo," sagot ni Mahalia habang nakaupo sa kama at nakaharap kay Gainne.
Wala nang ibang sinabi si Gainne, lumabas siya ng kwarto at bumalik sa sala para hintayin ang kanyang ama at si Natassia. After thirty minutes, dumating sila.
Gainne stood up from the sofa as he saw his father and girlfriend approaching. Natassia smiled at him, while Raine's expression was mad.
"Where is your brother?" Raine demanded angrily, once they were face to face. "That brother of yours is a disgrace! He was caught in a drug bust, but my lawyer has already resolved the matter."
"Tulog siya, dad," sagot ni Gainne. Hindi man lang siya nagulat dahil hindi naman ito ang unang beses na nangyari.
Umupo si Natassia sa sofa. Nagulat silang dalawa nang biglang may sumigaw. Si Mahalia iyon. Tumakbo si Gainne pataas ng hagdanan nang hindi na iniisip na kausap pa niya ang kanyang ama.
Nakita ni Gainne si Mahalia na nakahiga sa kama habang si Primo ay nasa ibabaw nito habang pinipilit ng kapatid na hubarin ang damit ng babae. Agad niyang inawat si Primo. Nanlaban pa rin si Primo kaya hinila niya ang damit nito sa likuran at sinuntok. Nahandusay si Primo sa sahig.
Nanginginig si Mahalia sa takot. Umiiyak siya kahit na wala na si Primo sa ibabaw niya. Tinulungan siya ni Gainne na umupo sa kama at niyakap siya.
"Ano ba ang problema mo, Gainne!?" Singhal ni Primo habang nakahiga pa rin sa sahig.
"Lumabas ka sa bahay ko, Primo! Ayoko nang makita ang mukha mo!" Sigaw ni Gainne sa kanya nang may galit.
"What's going on here!?" Tanong ni Raine, kakapasok lamang sa kwarto. Sumunod ito sa anak kasama si Natassia.
Tumayo si Gainne ng matuwid at humarap sa dalawa habang si Mahalia ay nakatayo sa likod niya, umiiyak pa rin. Nakita niya si Raine at Natassia, napayuko na lamang siya.
"Narito ka pala, hayop naming ama!" Singhal ni Primo sa kanyang ama. Tumayo siya at sinamaan ng tingin si Raine.
"Ano?!"
"Nag-aaway kayo dahil sa isang babae?" ani Natassia. "Well, maganda siya!"
"Stop talking, Natassia! You're not part of this argue. You're just Raine's woman!" Primo shouted at Natassia.
Tumahimik si Natassia sa sinabi ni Primo. Totoo naman ang sinabi niya. At ginagawa niya ito dahil sa pangako ni Raine na tutulungan siyang hanapin ang pumatay sa kanyang asawa at anak. Gusto niyang makamit ang hustisya para sa kanila.
"Huwag mo siyang sigawan, Primo! Wala kang karapatan na tratuhin siya ng ganyan!" Mas galit na sigaw ni Raine.
Lumingon si Gainne kay Mahalia na nakatayo pa rin sa likod niya. Nakita niyang natatakot pa rin kaya hinawakan niya ang kamay nito.
"Bullshit! All of you are bullshit!" Primo snorted before leaving the room. Natassia and Raine followed him.
"Gainne," pabulong na bigkas ni Mahalia sa pangalan ng lalaki. “Sinaktan niya ako.”
"Huwag kang mag-alala, hindi ko hahayaang makalapit siya sa iyo ulit."
Nang bumaba si Gainne, wala na sina Rainne at Natassia. Wala na rin si Primo. Napagdesisyunan niyang dalhin si Mahalia sa labas para makalimutan ang nangyari sa tanghalian. Una niyang dinala si Mahalia sa mall para mamili ng mga gamit.
“Anong meron dito, Gainne? Ang laki ng bahay!” puna Mahalia habang nasa parking lot sila ng isang mall at nakatingin siya sa malaking building sa harapan.
“Hindi iyan bahay, pamilihan iyan. Let's go, pasok tayo sa loob.” Hinawakan niya ang kamay ng babae at sabay silang naglakad papasok sa loob.
Halata sa naging reaksyon ni Mahalia na namangha ito sa loob ng mall. Hila-hila siya ni Gainne papunta sa women's section habang nagliwaliw ang paningin.
Lumapit si Gainne sa sales lady. “Excuse me, miss, can you help me to find clothes suits for her?” sabi niya sabay turo kay Mahalia sa huling salita.
Napatingin ang sales lady kay Mahalia saka ngumiti kay Gainne. “Sure, sir. Ako na po ang bahala.” Hinawakan niya si Mahalia.
Nakaupo si Gainne sa isang sofa habang tinitignan ng saleslady si Mahalia sa fitting room.
“Maganda ba, Gainne?” Tanong ni Mahalia. Unang paglabas niya sa fitting room na suot ang mini-skirt.
Umiling-iling si Gainne, pinabalik niya ang dalaga sa loob para palitan ang suot niya dahil hindi nito nagustuhan.
Ganyan ang mga eksena na nangyari habang nasa loob sila ng mall. Kapag hindi nagustuhan ni Gainne ang suot ni Mahalia, uutusan niya lang ang sales lady na tumulong kay Mahalia na palitan. At kapag nagustuhan niya ang damit, mag-thumbs up siya.
After they bought clothes, Gainne took Mahalia to an exclusive chinese restaurant. He realized they hadn't eaten since leaving the mansion.
“Ano ito dito, Gainne?” tanong ni Mahalia.
“Restaurant.”
“Ano iyon?” muling tanong nito.
“Kinakainan, mahalia.”
“Ah... Naintindihan ko...”
“Mahalia, do you take Gainne to be your partner for sickness and in health, for richer or poorer, till death do you part?”Sa ilalim ng makulimlim na langit, habang ang ulan ay marahang bumubuhos sa bubong ng kapilya, nakatayo si Mahalia sa harapan ni Gainne. Nakasuot siya ng wedding gown ay bahagyang nabasa, ngunit ang kanyang mga mata ay nagniningning… hindi dahil sa luha, kundi sa pag-ibig.Tumango si Mahalia, mahigpit ang hawak sa kamay ni Gainne. “I do, father,” bulong niya, ngunit sapat upang marinig ng lahat. Pinipigilan niya ang kanyang mga luha na hindi magsilaglagan upang hindi masira ang kanyang make-up.“Gainne, do you take Mahalia to be your partner for sickness and in health, for richer or poorer, till death do you part?”“I do, Father. Not only in days of joy, but also in moments of sorrow. With every step through life, until the final beat of my heart,” vowed Gainne, as tears gently streamed down his cheeks.Wala siyang ibang nararamdamn kung hindi kasayahan dahil sa w
Nakaupo sa isang plastic chair si Mahalia habang nasa loob ng presento. Gyvanne was also sitting on her lap. Bumukas ang pintuan ng presento, napalingon si Mahalia roon. Nanubig ang kanyang mga mata habang unti-unting tumatayo. Kasalukuyan niya pa ring karga ang anak.“Papa!”“Gainne…”Nilapitan ni Gainne ang kanyang mag-ina. Nawala lahat ng pangamba niya nang makita niya ang mga ito na ligtas. Deretso niyang niyakap ang mga ito. Sa ilang araw niyang paghahanap, nakita na rin niya, at ang higit sa lahat ay ligtas ang mga ito.“Papa, si tito Primo, he wants us to hurt.”“I’m sorry for leaving you to him. Sorry kung hindi ko kayo nahanap agad. Mahalia I’m sorry.” Ramdam sa boses ang pagsisisi sa pag-iwan niya sa mga ito sa kapatid. “Hindi ko na kayo ibabalik sa kanya. I won’t let Primo come closer or even touch you.” Idestansya ni Mahalia ang katawan kaya napabitiw si Gainne sa pagyakap. Kinuha niya ang anak na buhat-buhat pa rin nito saka tumayo nang matuwid sa harapan ng babae. kumuno
Stand still, Mahalia just stared at Primo. She can’t even talk because of fear. Bumaba ito sa kama at lumapit sa kanya. Tiningnan niya ito ng nakakatakot na lalong kinakabog ng puso niya.“Sagutin mo ako, anong ginawa mo dito?”“K-kukuha—” Mahalia calmed herself. “Sorry kung nagising kita. Kukuha lang sana ako ng isang unan, kailangan ni Gyvanne lagyan ng unan sa gilid niya,” she responds. Laki ang pasasalamat niya at nakaisip siya nang maidadahilan.Tiningnan ni Primo ang babae mula paa hanggang mukha, sinuri niya ito kung nagsasabi ba ng totoo. At sa nakikita niya mukhang hindi naman nagsisinungaling sa kanya si Mahalia. Tiyak siyang wala rin itong balak takasan siya, mahihirapan ito, lalo’t kasama nito ang anak. Malalayo ang kabahayaan na kanilang kinaruruonan na lugar kaya wala itong mahingan ng tulong at ang alam niya hindi rin ito marunong magmaniho ng sasakyan.“Kumuha ka ng unan at lumabas ka na,” sabi ni Primo bago tinalikuran si Mahalia at bumalik sa kama. Umupo siya sa gil
“No, you can’t do this to us. Hindi mo kami pwede ilayo dito, Primo. Hindi ako pupunta sa ibang bansa.”Nasa loob silang dalawa ng kwarto habang nag-uusap. It was eight in the evening. Gyvanne was on his owned room. Kumukuha lamang si Mahalia ng damit sa kwarto ngunit hindi siya dito natutulog, tatabi siya sa anak niya.Isang linggo na simula nang makalabas si Gyvanne ng hospital. halos magtatatlong linggo na rin na hindi na nagpakita sa kanila si Gainne. Hanap-hanap ito ng bata, hindi rin masagot ni Mahalia.“Hindi ikaw masusunod dito. Sa ayaw at sa gusto mo, pupunta tayo ng Australia!"Ikinuyom ni Mahalia ang kanyang palad. Simula nang malaman niya ang ginawa nito sa kanyang ina, minimithi na niyang makalayo sa lalaking ito at mabigyan ng hustisya ang mga pinatay.Tinalikuran ni Mahalia ang kausap, mariin na nakakuyom ang kanyang kamao habang pinipigilan ang mga luha sa galit habang naglalakad patungo sa pintuan.“Mahalia! Come back here! Mahalia!” singhal ni Primo.Kahit isang ling
“Mama nasaan po si papa?”Hindi masagot ni Mahalia ang anak. Kakagising pa lamang pero si Gainne ang hinahanap-hanap. Hinawakan niya ang kamay ng anak na nakahiga sa kama habang nakatayo siya sa gilid nito. Ngumiti na lamang siya sa anak, sa pamamagitan nito niya pinaparating ang kaniyang nais sabihin na hindi niya masabi.“M-mama, w-where’s p-papa?” muling tanong ng bata kahit mahina pa ito.“Hmn…” Halatang nag-iisip ng isasagot ni Mahalia. “Umuwi muna siya sa isla, may kinuha siya. Pagbalik niya sigurado ako na may dala siyang strawberry ice cream,” sagot niya sa anak.Hindi na muling nagsalita ang bata. Ngumiti ito sa ina saka ipinikit ang mga mata. Hinayaan rin ni Mahalia na makatulog ang anak. Dinudurog ang puso niya sa tuwing hinahanap ni Gyvanne ang ama nito, lalo’t alam niya na possible na matagal na naman ulit magkita ang kanyang mag-ama.Hinalikan ni mahalia ang kamay ng anak na kaniyang hawak. She felt sorry for her son. Ayaw niyang magsinungaling sa anak pero kinakilangan
“Succesful ang operation ni Gyvanne, boss.”Hindi mapigilan ni Gainne ang saya nang marinig ang magandang balita ng kaibigan na nasa kabilang linya. Parang nawalan siya ng tinik sa puso. Gumaan ang pakiramdamdam niya. Napangiti siya ngunit naglaho rin ito agad nang may naalala siya.“Kumusta si Mahalia, is she okay?” usisa ni Gainne sa kaibigan.“Kasama ko siya ngayon, lumayo lang ako ng kunti sa kanya” sagot ni Crisostomo “Do you want to talk to her? Alam niya kung bakit wala ka dito, naiintindihan niya ang mga nangyayari. Talk to her, boss. Baka mahuli na ang lahat.”“Can’t Cris, hindi ko kayang ilagay sa panganip ang buhay ng anak ko, baka kapag-nalaman ni Primo na nakikipag-usap ako sa kanya anong gawin niya sa mag-ina ko, hintayin ko muna na maka-recover ang anak ko,” mahabang sagot ni Gainne.“Naiintindihan kita boss, ibaba ko na ang tawag kasi ililipat na si Gyvaane sa regular room.”“Salamat Cris, babawi ako sayo balang araw,” saad ni Gainne. “Ang laki na ng utang ko sayo.”“N