KABANATA 3

Nanginginig ang mga kamay niya habang nagmamaneho ng sasakyan. Kanina pa niya sinusundan ang sasakyan ng asawa niya. Kahit may ideya na siya kung saan ito pupunta. 

Kung bakit niya ginagawa 'yon ay hindi niya alam

Marahil, gusto niyang isipin na mali ang hinala niya sa mga ito. Kahit na obvious kung saan talaga patungo ang daan na tinatahak ng mga ito.

Gusto pa rin niyang mag-assume na mali siya.

Habang papalapit nang papalapit sila sa tinatahak na daan patungong Airport. Palakas nang palakas ang kabog ng dibdib niya. Ang mga kamay niya ay nagsisimula na naman manlamig dahil sa kaba ng nararamdaman niya.

Napalunok pa siya nang huminto ang sasakyan ng asawa niya sa tapat ng Airport. Kita niya mula sa malayo ang sekretarya nito na naghihintay sa tapat ng Airport kasama nito si Janus ang matalik na kaibigan ng asawa niya at business partner.

Nagsimula na naman mangilid sa luha ang mga mata niya dahil sa nakikita niya. Sumasakit ang dibdib niya sa sari-saring emosyon na nararamdaman niya.

Binuksan ni Janus ang pinto ng kotse at lumabas doon ang asawa niya habang inaalalayan si Serenity palabas din ng sasakyan. Kita niya na nag-uusap pa ang mga ito kasama ang sekretarya nito. Pagkuwan ay may inabot na mga papel ang sekretarya ng asawa niya rito. 

Mayamaya pa ay may dalawang pamilyar na tao ang lumapit sa mga ‘yon. Kahit nanlalabo ang mata niya dahil sa mga luha, ay hindi nakaligtas sa kaniya paningin ang babaing lumapit sa mga ito.

Giselle?

Si Giselle na kaibigan niya?

Bakit nga ba hindi niya nahahalata ito?

Napatawa siya nang mahina.

Bakit niya ba nakalimutan na bitch si Giselle? Ang tanga niya para hindi niya talaga nahalata ito. Gusto niyang palakpakan ang kaibigan dahil sa galing nitong umarte kanina.

Napapikit siya at hinayaan ang mga luha na dumaloy sa mga mata niya.

Gaga! Gigil na sigaw ng utak niya sa kan’ya.

Napasapo siya ng ulo bago muling tumingin sa mga ito. Hindi siya makapaniwala na b****o pa ito kay Serenity na tila matagal nang magkaibigan.

Ang tanga niya. 

Sobra!

She knows Giselle is a b*tch but doesn't expect her to be a traitor.

Pakiramdam niya pinagtaksilan siya ng lahat. Pakiramdam niya pinagkaisahan siya ng mga ito. 

Hindi niya mapaniwalaan ang nakikita niya.

Napatakip siya sa kaniyang bibig habang ang mga mata niya ay walang tigil sa pagluha. Gusto niyang bumaba ng sasakyan at magpakita sa mga ito. 

Pero tila siyang napako sa kinauupuan niya. Hindi s’ya makakilos, dahil shock pa s’ya sa nangyayari.

Kung hindi lang may bumusina sa likuran niya ay hindi pa siya aalis doon.

Nanginginig ang buo niyang katawan habang nagmamaneho kung saan siya pupunta ay hindi niya alam.

Natagpuan na lang ni Zarina ang sarili na nasa labas ng OZEM PUB CLUB hindi niya alam kung bakit siya naroon. Marahil, kailangan niya rin talagang uminom para kahit papaano maibsan ang sakit na nararamdaman niya. Kailangan niya ang alak para makalimot sa lahat ng nakita niya kanina.

“Good evening, mam,” bati ng security na nasa entrance ng OPC.

Isang pilit na ngiti ang sumilay sa kaniya bago pumasok sa loob ng club. Agad na bumungad sa pandinig niya ang maharot na tugtugin. Mula sa kinatatayuan kitang-kita n’ya ang mga tao na nagsasayawan sa dance floor. 

“My name is Kevin, and I'll be the one to serve you.” Bahagya pang yumuko ito sa kaniya.

"Hi! Kevin. I prefer to be in a serene environment free of loud music. All I want to do is sip wine and relax."

Agad na ngumiti sa kaniya si Kevin. Kung ‘di nga lang ito nakasuot ng uniform na pang trabaho iisipin ni Zarina na model ito. 

Parang isa ata sa kwalipikasyon para makapagtrabaho sa Ozem Pub Club ay kailangan maganda at guwapo ang mukha, isama pa ang magandang katawan. Halos lahat kasi na naroon na nagtratrabaho ay walang tulak-kabigin.

Iginaya siya si Kevin sa ikatlong palapag. Kung sa unang at pangalawang palapag rinig ang malakas na tugtugin. Dito sa ikatlong palapag ay katahimikan ang sumalubong sa kaniyang pandinig. 

Ayon kay Kevin ay soundproof ang palapag na ‘yon na sadyang ipinasadya ng may ari para sa mga customer na gustong mag-isip at mag-chill lang. 

Pagkapasok pa lang ni Zarina ay agad niyang niyakap ang sarili dahil sa sobrang lamig na sumalubong sa kaniya. Ipinagpasalamat na lang n’ya na may jacket siyang nakuha bago umalis ng bahay.

Ang ikatlong palapag ay may napapaligiran ng glass wall kaya kitang-kita pa rin ang mga taong nagsasayawan sa ibaba.

Huminto sila ni Kevin sa isang mahabang bar counter na may mangilan-ngilan lang ang nakaupo roon. 

"If there's anything you need. Tell the bartender my name so he can contact the front desk, and I may return here."

“Thank you,” pasasalamat niya kay Kevin bago siya iwan nito.

"Which alcohol do you prefer: wine, whiskey, vodka, or tequila?" suwabeng tanong sa kaniya ng bartender.

"I want a margarita, sex on the beach, a dry martini, everything. I want to get drunk until the last drop."

"Problem?"

Napalingon siya sa bartender na mataman na nakatingin sa kaniya.

“Obvious ba masyado?” pigil na pigil na mapahikbi siya habang nakatingin sa bartender.

Ngumiti lang ang bartender at hindi nagkomento. Tumalikod ito sa kaniya at may kinuha sa maliit na kabinet. Pagbalik nito ay may dala-dala ng ilang makukulay na bote.

Tumayo muli ito sa tapat niya habang siya ay iniwas ang mga mata na nagsisimula na naman mangilid ang luha.

Huminga siya nang malalim at iginala ang mga mata sa kabuuan ng bar. May mga magkapareha na masayang umiinom ng alak habang nagkukuwentuhan. May mga grupo ng mga babae. May mga grupo ng mga lalaki. 

Ang iba naman ay mas piniling uminom mag-isa sa mahabang bar counter. 

Iniisip niya kung ano ang magiging buhay niya kapag sakaling tuluyan na silang maghiwalay na mag-asawa. Dapat may Plan B na siya kung anong gagawin niya sa buhay niya. Hindi puwedeng huminto ang buhay niya dahil lang doon.

Baka pagtawanan lang siya ng mga ‘yon.

"Here's your margarita, mam." 

Inilagapag ng bartender ang margarita na agad naman niyang hinawakan at inamoy bago dahan-dahan ininom.

Nang maubos ay agad na naglapag ang isa pa niyang order.

"Sex on the beach, mam."

"Is it good?"

"Yes! And if you want to try our ladies' cocktails. I'll take care of you and offer you some of the delicious cocktails we have here at the bar."

Napangiti si Zarina sa sinabi ng bartender pagkuwan ay tumango siya. 

Isa-isang inilapag ng bartender ang mga ladies drink sa harapan niya. Hindi namalayan ni Zarina kung ilan na ang nainom n’yang alak. Kada mauubos niyang drinks ay may inilalapag ito na panibagong inumin.

Para siyang nanggaling sa isang malayong disyerto at uhaw na uhaw dahil hindi alintana ang pait na humahagod sa lalamunan n’ya kada inom niya ng alak.

Para siyang tanga sa isang gilid na habang umiinom ay patuloy sa pagluha ang mga mata niya. Buti na lang hindi siya pinapansin ng bartender at hinahayaan lang siya. 

Marahil, sanay na ito makakita ng babaing umiiyak katulad niya.

Nang makaramdam ng hilo si Zarina at pananakit ng sikmura ay ipinasya na niyang umalis sa bar.

Agad niyang hiningi ang bill para mabayaran na at makaalis. 

Gusto n’yang mag-drive lang nang mag-drive hanggang sa mapagod siya. Ayaw niyang umuwi ng bahay dahil wala naman naghihintay sa kaniya roon.

Nang makapasok sa loob ng kotse ay pinahid niya ang luha sa mga mata at inilagay ang dalawang kamay sa manibela. Binuksan niya ang makina at binilisan ang pagpapatakbo sa sasakyan niya papalayo sa mga ito.

Kung saan s’ya pupunta ay hindi niya alam.

Ang alam niya lang gusto niyang ibuhos ang lahat ng sama ng loob niya sa pagpapatakbo nang mabilis.

Wala na siyang pakialam kung anong mangyayari sa kan’ya!

Without Antoine, her life would be meaningless. 

Mas gugustuhin na lang niyang mamatay kung magpupunta ito sa iba.

Lalo pa niyang binilisan ang takbo ng sasakyan niya habang ang mga mata ay patuloy pa rin sa pagluha. 

She can't believe Giselle managed to trick her. Itinuring niya itong parang isang tunay na kapatid.

Tapos gano’n lang ang gagawin sa kan’ya?

Hilam sa luha ang mga mata niya habang nagmamaneho. Hindi na niya napapansin ang mga sasakyan na kamuntik-muntikan na n’yang mabangga. 

Muli niyang tinapakan ang accelerator para bumilis pa lalo ang takbo ng kotse niya. Nanlalabo na ang paningin niya dahil sa walang tigil sa pag-iyak. Nanginginig na rin ang mga kamay niya na nakahawak sa manibela. 

Nag-uumpisa na rin siyang mawalan ng control nang mabangga ang isa pang sasakyan na nasa unahan niya. Nawala siya sa linya at napunta sa papasalubong na sasakyan. Pilit niyang kinakabig pabalik ang kotse pero hindi na niya naiwasan ang kasunod na kotse. 

Malakas na tumama ito sa likuran ng kotse niya. Gusto man niyang iiwas ang sarili at ikabig ang manibela para makaiwas ay hindi na niya nagawa dahil tuloy-tuloy na nawalan na siya ng control sa minamanehong sasakyan.

Kung saan siya sumalpok wala na siyang ideya dahil nanlalabo na ang mata niya at tuluyan nang pumikit.

Antoine....