Chapter 39

Almika's POV

"Anong ginagawa mo dito. Bakit ganyan ang mukha mo?"gulat na gulat ako sa kalagayan ni Vandeon ngayon. Kung hindi dahil sa boses niya hindi ko siya makikilala. What is happening to him? Bakit mas lalong dumami ang sugat niya ngayon.

Umiwas ako ng tingin sa kanya. Naalala na naman ang nangyari kani-kanila lang. Mabuti nalang ay kumalma na kaming dalawa. Pero kapag nakikita ko ang mga sugat niya ay tumataas ang kaba ko.

"I c-can't." hirap niyang salita. Umirap naman ako. Hinila ko siya papasok sa loob ng bahay.

Kapag hindi agad maagapan itong sugat niya mauubusan siya ng dugo. Ano ba kasing pumasok sa kokote niya bakit niya hinayaang malagyan ng mga pasa ang mukha at katawan niya? Hindi ba siya lumaban pabalik? Pang ilang beses na itong nangyari sa kanya. Hindi ba siya nagsasawa? Kasi ako sawang-sawa na ako sa pagmumukha niya. Kapag kaharap ko siya may baon talaga siyang sugat sa katawan.

Nanghihina ka na ba talaga ngayon, Vandeon? Argh! Kahit na may malaki kang kasalan