Mugto Ang mga mata nang magising ako kinabukasan, di ko namalayang nakatulogan ko na pala Ang pag iyak ko.Tiningnan ko Ang pwesto ni Levi sa higaan namin, nagbabakasakali na Mali lang Yung Nakita ko kagabi.Pero ganun nalang Ang pagtulo muli nang mga luha ko nang mapagtantong Wala paring bakas ni Levi dito sa bahay.Naikuyom ko nang mahigpit Ang mga palad habang Wala na namang humpay sa paglandas Ang aking mga luha.Sunod Kong tiningnan Ang aking cellphone, I dialed his number but still, I cant reach him.Inis na binuksan ko Ang messenger at bumongad sakin Ang message ni John, buti nalang at may alam ito sa unit ni Nicole, nagtanong pa ito Kong bakit pero di na ako nag abala pang sagutin iyun.Naka dress lang ako na Ang haba ay lagpas tuhod habang naka flat shoes Naman Ang pinares ko dito, nagngingitngit Ang kalooban nang lumabas ako nang bahay. Wala ring kahit na Anong bakas nang make up Ang pagmumukha ko."Oh! Hija, saan ka puponta" tanong sakin ni manang pero agad ko lang itong ni
Levi's POVMasakit din para sakin Ang nangyari saming munting anghel , lalo na Ang mga katagang binitawan nang aking Asawa.Gusto Kong magpaliwanag, gusto Kong linawin Ang lahat pero talagang sarado na Ang isip nya at naiintindihan ko rin Naman Siya.Kanina habang inasikaso sya nang mga doctor ay di ko maipaliwanag Ang kabang nadarama, ayokong mawala din sya sakin, mas okay na Yung lumayo lang Ang loob nya sakin kesa sya Ang tuloyang mawala habang Buhay.Napahilamos Naman ako sa sariling Mukha habang hinihintay Ang mga magulang niya para mag bantay sa kanya at nang makaalis na ako. Kahit masakit para sakin ay kailangan Kong magtiis para sa ikabubuti nya.Mahimbing pa Ang tulog ni Astrid. I was kissing her forehead and hands. Gustong gusto Kong manatili sa tabi nya pero ayaw nya na akong Makita kaya Naman Hindi ko nalang hihintayin pang magising pa sya kahit pa gustong gusto Kong ako Ang mag alaga sa kanya.Di ko na napigilan pa Ang pagtulo nang mga luha sa aking mga mata.This should
Levi's POVTinawagan ako ni David na tapos na Ang pinagawa ko sa kanya, I thanked him at sinabing puponta na ako sa Lugar na pinagdalhan nila Kay Allan.I heard some rumors before na sinisiraan ako nang Allan na yun para pabagsakin, matindi Ang inggit nun sakin dahil mabilis lang akong nagkapangalan sa industriya nang negosyo habang sya ay Kung Ano ano na Ang ginawa pero nahihirapan paring makakuha nang mga big time na investors habang akoy nakaakibat na yata Ang salitang swerte at Ang mga investors na Ang kusang lumalapit sakin,dahil narin sa Apelyidong Dala Dala ko.Agad ding pumotok sa medya Ang balitang tuloyan nang nalugi Ang Vortex Company na ikinatuwa ko Naman. Ni Minsan sa Buhay ko, Hindi ako nasiyahan sa kabiguan nang iba but for now, ngayon na ako na mismo Ang binangga nila. Siguradong malalasap nila Ang paghihigante ko na nararapat sa kanila.We were supposed to be a happy family as of these days Kung Hindi lang nila ako tinraydoran.Inayos ko na Ang suot na suit at lumabas
Levi's POVPang isang linggo ko na itong panunuyo Kay Astrid pero mailap parin sakin Ang Asawa ko."Pagpasensyahan mo muna Ang Asawa mo sa ngayon hijo ha, she's suffering póstpartûm dèpressión pa kasi kaya ganyan pa Yan kailap sayo pero alam Naman naming mahal na mahal ka parin nang Asawa mo" naiintindihang napatango nalang ako Kay Mommy Kleah.I'm so thankful din na Sila naging biyenan ko, napaka understanding at tinutulongan akong magkaayos kami ni Astrid."Puntahan mo nalang sya sa kwarto nya at baka tulog na yun, Hindi na yun magagalit" napangiti Naman ako dito at tumango.Past nine in the evening na kaya Naman tulog na siguro iyun, ganto Lage Ang routine ko for these past few days.Uuwi ako dito galing sa opisina pero Hindi nya Naman ako pinapansin, kadalasan nagkukulong lang sya sa kwarto, swerte nalang Kung nakakasabay ko sya sa hapunan, kaya Ang ginagawa ko, pinupontahan ko nalang sya sa room nya pag ganitong Oras na.Pinihit ko na Ang seradora at napangiti nang napagtantong n
Astrid's POVMy tears started flowing down to my cheeks again when i unintentionally saw a newborn baby in my Feed. Fûck! It still didn't help.Masakit. Subrang sakit para sa part ko, I was blaming Levi but all along I was blaming myself too. Na Kung Sana naging mahinahon lang ako, na Kung Sana ay hinayaan ko nalang Sila at Sana di nalang ako sumogod sa Lungga nang babaeng iyun ay sana I didn't lost my little child.I saw how sincere he was pero Ewan ko ba at parang di yata kayang makinig nang isip ko sa side nya."I've been knocking on your door but you're not responding" napabaling ako nang tingin dahil sa boses ni Mommy."Oh God! You're crying again, why? May masakit ba sayo anak" nag aalalang nilapitan ako ni Mommy, at nang makalapit nga sya ay agad ko syang dinamba nang yakap at nagsumiksik ako sa kanyang dib-dib. My comfort zone."Mom! It's my fault, Kung Sana ay di nalang ako nag punta doon, Sana may chance pa Ang baby ko na masilayan ang Mundo" humihikbing sumbong ko Kay Mom.
"Once upon a time, may isang Prinsesa na umibig sa isang Prinsepe ngunit Ang pag iibigan nila ay mahigpit na ipinagbabawal dahil sa Sila ay mag pinsan. Galit Ang Amang hari nang Prinsesa sa Prinsepe sa di malamang dahilan. Nag aral silang pareho sa isang University Kung kaya't Malaya nilang nakakasama Ang isat isa, kahit patago ay naging Masaya Sila. Hanggang sa isang Gabi, kapwa Sila nakalimot at hinayaan Ang mga pusong nagmamahalan Kung kaya ay nakagawa Sila nang isang pagkakamali para sa iba pero para sa kanila ay iyun Ang pinakamasayang nangyari sa Buhay nilang dalawa.Nag bunga Ang kanilang pagmamahalan pero nang malaman ito nang Amang Hari nang Prinsesa ay labis itong nagalit, pilit silang pinaglayo dahil ayaw nitong ma dungisan Ang kanilang Pangalan, ipinadala Ang Prinsesa sa pinakamalayong Lugar na siguradong Hindi mararating nang Prinsepe, nagsilang Ang Prinsesa nang Batang Babae ngunit di nya na ito nakasama nang matagal dahil kinuha nang kanyang Amang Hari at bilang kaparus
Dumating ako sa mansyon, pagpasok ko ay Si Lola at Lolo agad Ang Nakita ko,lumapit ako Kay Lola at nag Mano "kaawaan ka nang Diyos" lumapit din ako Kay Lolo at akmang magmamano nang hinawi nito Ang aking kamay "don't bother! Just go to your room qand never show your face when I'm around" nakayukong tumalikod nalang ako at laglag Ang balikat na umakyat nalang ako nang hagdan, simula pagkabata lagi nang ganyan si Lolo sakin, nagpapasalamat nalang ako Minsan kapag may bisita dahil tinatrato ako nito nang maayos at inuutusan pero kahit na ganun Ang pakikitungo nito sakin ay mahal na mahal ko parin ito at naghahangad parin ako na Sana dumating Ang araw na mahalin din ako ni Lolo gaya nang pagmamahal na binibigay nya Kay Katarina.Pagkatapos ko maglinis nang katawan at mag bihis ay agad na akong bumaba sa kusina para tumolong sa paghahanda."Naku! Senorita kami nalang ho dito" Ani ni Manang Precy Ang matagal nang naninilbihan dito sa Mansyon nang mga Fuentes "okay lang po Manang, kayo Naman
"C'mon Astrid, double time! We're getting late" iretabling Saad ni Lolo habang pababa ako nang hagdan. Heto na nga at nagmamadali na ako eh, muntik pa akong matapilok dahil sa suot na heels.Agad akong sumakay sa nakaparadang sasakyan, katabi ko si Lola habang nasa unahan Naman si Lolo.I am wearing a sky blue spaghetti strap dress na bigay ni Lola last week. Naka light make up lang din ako, ayaw ko Rin kasi sa masyadong makapal."Don't do stupid things there Astrid, I'm warning you"Kahit nakababa na sa sasakyan ay paulit ulit paring nag p-play sa isip ko Ang sinabi sakin kanina ni Lolo, it hurts hearing such words from him pero ayaw ko namang Magalit sa kanya.Wala sa sariling napangiti nalang ako nang mapait dahil sa Nakita ko, how I wish ako nalang si Kat, kasi Kita ko Ang pagmamahal dito ni Lolo. Ako kaya? Kelan ko kaya maramdaman yun Mula sa kanya.I was sitting alone in our table kasi umalis saglit si Lola para samahan si Lolo makipag usap sa ilan nilang business partner's na n