Levi's POVPang isang linggo ko na itong panunuyo Kay Astrid pero mailap parin sakin Ang Asawa ko."Pagpasensyahan mo muna Ang Asawa mo sa ngayon hijo ha, she's suffering póstpartûm dèpressión pa kasi kaya ganyan pa Yan kailap sayo pero alam Naman naming mahal na mahal ka parin nang Asawa mo" naiintindihang napatango nalang ako Kay Mommy Kleah.I'm so thankful din na Sila naging biyenan ko, napaka understanding at tinutulongan akong magkaayos kami ni Astrid."Puntahan mo nalang sya sa kwarto nya at baka tulog na yun, Hindi na yun magagalit" napangiti Naman ako dito at tumango.Past nine in the evening na kaya Naman tulog na siguro iyun, ganto Lage Ang routine ko for these past few days.Uuwi ako dito galing sa opisina pero Hindi nya Naman ako pinapansin, kadalasan nagkukulong lang sya sa kwarto, swerte nalang Kung nakakasabay ko sya sa hapunan, kaya Ang ginagawa ko, pinupontahan ko nalang sya sa room nya pag ganitong Oras na.Pinihit ko na Ang seradora at napangiti nang napagtantong n
Astrid's POVMy tears started flowing down to my cheeks again when i unintentionally saw a newborn baby in my Feed. Fûck! It still didn't help.Masakit. Subrang sakit para sa part ko, I was blaming Levi but all along I was blaming myself too. Na Kung Sana naging mahinahon lang ako, na Kung Sana ay hinayaan ko nalang Sila at Sana di nalang ako sumogod sa Lungga nang babaeng iyun ay sana I didn't lost my little child.I saw how sincere he was pero Ewan ko ba at parang di yata kayang makinig nang isip ko sa side nya."I've been knocking on your door but you're not responding" napabaling ako nang tingin dahil sa boses ni Mommy."Oh God! You're crying again, why? May masakit ba sayo anak" nag aalalang nilapitan ako ni Mommy, at nang makalapit nga sya ay agad ko syang dinamba nang yakap at nagsumiksik ako sa kanyang dib-dib. My comfort zone."Mom! It's my fault, Kung Sana ay di nalang ako nag punta doon, Sana may chance pa Ang baby ko na masilayan ang Mundo" humihikbing sumbong ko Kay Mom.
"Once upon a time, may isang Prinsesa na umibig sa isang Prinsepe ngunit Ang pag iibigan nila ay mahigpit na ipinagbabawal dahil sa Sila ay mag pinsan. Galit Ang Amang hari nang Prinsesa sa Prinsepe sa di malamang dahilan. Nag aral silang pareho sa isang University Kung kaya't Malaya nilang nakakasama Ang isat isa, kahit patago ay naging Masaya Sila. Hanggang sa isang Gabi, kapwa Sila nakalimot at hinayaan Ang mga pusong nagmamahalan Kung kaya ay nakagawa Sila nang isang pagkakamali para sa iba pero para sa kanila ay iyun Ang pinakamasayang nangyari sa Buhay nilang dalawa.Nag bunga Ang kanilang pagmamahalan pero nang malaman ito nang Amang Hari nang Prinsesa ay labis itong nagalit, pilit silang pinaglayo dahil ayaw nitong ma dungisan Ang kanilang Pangalan, ipinadala Ang Prinsesa sa pinakamalayong Lugar na siguradong Hindi mararating nang Prinsepe, nagsilang Ang Prinsesa nang Batang Babae ngunit di nya na ito nakasama nang matagal dahil kinuha nang kanyang Amang Hari at bilang kaparus
Dumating ako sa mansyon, pagpasok ko ay Si Lola at Lolo agad Ang Nakita ko,lumapit ako Kay Lola at nag Mano "kaawaan ka nang Diyos" lumapit din ako Kay Lolo at akmang magmamano nang hinawi nito Ang aking kamay "don't bother! Just go to your room qand never show your face when I'm around" nakayukong tumalikod nalang ako at laglag Ang balikat na umakyat nalang ako nang hagdan, simula pagkabata lagi nang ganyan si Lolo sakin, nagpapasalamat nalang ako Minsan kapag may bisita dahil tinatrato ako nito nang maayos at inuutusan pero kahit na ganun Ang pakikitungo nito sakin ay mahal na mahal ko parin ito at naghahangad parin ako na Sana dumating Ang araw na mahalin din ako ni Lolo gaya nang pagmamahal na binibigay nya Kay Katarina.Pagkatapos ko maglinis nang katawan at mag bihis ay agad na akong bumaba sa kusina para tumolong sa paghahanda."Naku! Senorita kami nalang ho dito" Ani ni Manang Precy Ang matagal nang naninilbihan dito sa Mansyon nang mga Fuentes "okay lang po Manang, kayo Naman
"C'mon Astrid, double time! We're getting late" iretabling Saad ni Lolo habang pababa ako nang hagdan. Heto na nga at nagmamadali na ako eh, muntik pa akong matapilok dahil sa suot na heels.Agad akong sumakay sa nakaparadang sasakyan, katabi ko si Lola habang nasa unahan Naman si Lolo.I am wearing a sky blue spaghetti strap dress na bigay ni Lola last week. Naka light make up lang din ako, ayaw ko Rin kasi sa masyadong makapal."Don't do stupid things there Astrid, I'm warning you"Kahit nakababa na sa sasakyan ay paulit ulit paring nag p-play sa isip ko Ang sinabi sakin kanina ni Lolo, it hurts hearing such words from him pero ayaw ko namang Magalit sa kanya.Wala sa sariling napangiti nalang ako nang mapait dahil sa Nakita ko, how I wish ako nalang si Kat, kasi Kita ko Ang pagmamahal dito ni Lolo. Ako kaya? Kelan ko kaya maramdaman yun Mula sa kanya.I was sitting alone in our table kasi umalis saglit si Lola para samahan si Lolo makipag usap sa ilan nilang business partner's na n
Nakapangalumbaba lamang ako sa aking desk, kakatapos lang nang klase namin sa Physics kaya Naman subrang nakakapagod sa utak.Si Crystal Naman busy sa pagkalikot sa kanyang phone, she's my only best friend sa labas at loob nang school, she didn't judge me despite of what she knows. Pinagtatanggol pa nga ako eh."Astrid! May naghahanap sayo sa labas" matabang na Sabi nang kaklase Kong babae "sino?" Tinaasan nya Naman ako nang kilay "why don't you look by yourself?" Halata Ang pagkadisgusto nito sakin at di na bago sakin yun.Paglabas Koy Nakita ko Ang isang kaibigan ni Levi, si Mico Guevara. "Puntahan mo raw si Levi sa tambayan namin" napakunot noo Naman ako sa sinabi nya "at bakit ko Naman gagawin yun" ngumisi lamang ito sakin "you lost something at sya Ang nakapulot, we guess it's important to you" lalo namang napakunot Ang noo ko sa sinabi nya."I didn't lost something at lalong ayaw Kong pumonta doon" baka pag ginawa ko iyun eh kalbuhin na ako nang mga fans nila dito sa school. "W
"Where's your necklace Astrid?" Nilukob ako nang kakaibang kaba dahil sa tanong ni Lola, Ang mga palad ay biglang naging pawisan. "Ah, Nasa.. nasa bag ko po La" Saad ko rito nang Hindi makatingin nang diretso sa mga mata ni Lola, I hate lying. Kasi pakiramdam ko mabubuko lang din Naman agad ako."Why did you take it off from your neck, alam mo namang Kay Mommy mo yun galing" mahinang sita sakin ni Lola, bukod sa Yaya ko ay alam Rin iyun ni Lola pero itinago nya lang din Kay Lolo."Na-natanggal lang po kanina nang maligo ako La, kaya nilagay ko muna sa bag ko" tumango Naman ito at Mukha namang kumbinsedo. "Isuot mo iyun" tumango nalang ako at nagpaalam nang aakyat na sa kwarto."Always be strong lang Apo, everything's gonna be fine, matatapos Rin lahat nang ito" hinagkan ako ni Lola sa pisngi bago ako umalis. Mula pagkabata ay Yan na Ang laging kataga na sinasabi ni Lola. Sana nga matapos na Ang lahat nang ito nang matapos na Rin Ang paghihirap Ko.Pagkatapos mag linis nang katawan at
"You didn't wear your necklace" nagulantang Naman ako sa biglang pagsalita ni Lola sa tabi ko, nandito ako ngayon sa kitchen tinutulongan Ang mga kasambahay na mag handa."I.. I'll wear it mamaya La, nakalimutan ko kasi eh" pinakatitigan ako nito at parang pinag aaralan. "Baka Naman naiwala mo na" bahagya namang nanlaki Ang mga mata ko "no Lola! It's not true" may kasama pang iling, Sana gumana."I want to see it tomorrow na suot mo" napatango nalang ako at napabuntong hininga nang umalis na ito.Pagkatapos mag dinner ay umakyat na ako at ready to sleep na, kaya lang binabagabag parin ako nang konsensya ko dahil sa ginawang pagsisinungaling Kay Lola.I need to make my decision quickly! Pwede ko Naman sigurong sakyan na muna Ang trip ni Levi, tapos ko makuha Ang necklace ko ay pwede ko Naman na siguro syang iwasan ulit.I opened my fb account nalang and found another request message from him na Naman. Napabuntong hininga nalang ako.After typing my reply napapikit muna ako nang mariin