Chapter 4

“Sir, ayos lang po ba kayo?" tanong ni Jeffrey kay Ares habang nagmamaneho. He was checking him from the rearview mirror. “Kanina ko pa po kayo napapansing wala sa sarili. May nangyari po ba?”

“I’m fine, Jeffrey,” tugon niya bago inayos ang butones sa may leeg niya para makahinga siya nang maayos. Pakiramdam niya’y masasakal siya dahil sa may kung anong nakabara sa lalamunan niya.

Hanggang ngayon ay sariwa pa rin sa kanya ang narinig niya. Hindi mawala-wala sa isip niya ang boses ng pamangkin niya... ang sarap na sarap nitong mga ungol. He couldn’t help but wonder what she was doing that time. Sinabi nito sa kanyang nag-e-exercise ito, but he doubted it. At hindi rin niya maintindihan ang sarili kung bakit gusto niyang malaman kung ano man ang ginagawa nito.

Huminga na lang siya nang malalim bago sumandal sa upuan at ipinikit ang mga mata.

"Calm the fúck down, Ares. She’s your niece." Iyon ang paulit-ulit na paalala niya sa marupok na sarili.

“Saan po ang next destination natin, sir?” tanong sa kanya ni Jeffrey kaya nagmulat siya ng mga mata.

“Take me home. I want to rest,” sagot niya. Hindi rin niya alam kung bakit gusto na niyang umuwi kahit na may prior commitments pa siya. “Cancel all my meetings today and tell them I am not feeling well.”

“Noted, sir!"

Tumango lang siya at muling pumikit. Alam niyang si Jeffrey na ang bahala roon. He’s not just a driver. He’s his secretary, his personal bodyguard, and his righthand man. He’d known him for years already and he had already proven himself worthy of his trust.

“By the way, let’s drop by the Laguna branch before we go home,” sabi niya nang maalala niyang kailangan pa pala siyang gawin. “I have an appointment with Trevor, naroon daw siya ngayon," dagdag pa niya. Trevor is the current CEO ng kompanya na pagmamay-ari niya. Pero ngayong tatakbo siya sa pagiging Governor ay inihabilin niya rito ang kompanya niya.

Ares Vitto used to be the CEO of Vitto Group of Companies, but since he could not manage his duties as a CEO dahil malapit na ang eleksyon, he decided to focus more on serving the people and just have someone take over his duties in the company. And he may no longer be the CEO, but he still held majority of the shares, and that still made him the owner. Sinusupervise lang niya ang CEO from time to time para makasigurado pa rin siyang tama ang pamamalakad nito sa kompanya.

**

“It seems like the company is doing great,” sabi ni Ares kay Jeffrey habang pabyahe na sila pauwi sa mansyon. “Trevor is way more competitive and capable than I thought he is,” dagdag pa niya. “I should have appointed him before I was even elected.”

“Pero mas magaling ka, sir,” proud na sagot ni Jeffrey. "Napalago mo nga ang kompanya na walang tulong kahit kanino. Kaya hindi ko maintindihan kung bakit pinili n’yo ang politika."

“Well, it’s because I feel more fulfilled serving the people, Jeffrey,” simpleng sagot niya rito. “And it would give me more power and influence,” dagdag pa niya bago tumingin sa labas ng sasakyan kung saan tanaw na niya ang mansyon.

“Susuportahan kita sa lahat, sir. Kahit anong daan man ang tahakin mo, nandito lang ako,” anito at ipinarada ang sasakyan sa tapat ng mansyon.

Napangiti siya sa sinabi nito. “I know. I know,” sabi niya at hindi na ito hinintay na pagbuksan siya. Agad siyang bumaba at sinalubong naman siya ng mga kasambahay.

“Good afternoon, sir. Gusto n’yo po ba ang maiinom?” tanong ni Manang Ninita sa kanya.

“Maghanda po kayo ng meryenda para sa dalawa, Manang Ninita. At pakitawag po si Sapphire ngayon din,” utos niya rito. “Tell her to come at my study room,” dagdag pa niya bago siya umakyat sa second floor ng bahay at dumiretso sa study room.

Maya-maya pa ay nakarinig siya ng katok sa kanyang pintuan. “Come in.”

Humarap siya para tingnan kung sino ang dumating, and it was Sapphire. She’s wearing a gray, loose shirt and cotton shorts. He almost thought she wasn’t wearing anything other than her shirt because of how short it was. But what really caught his attention were the little bumps on her chest. Bakat na bakat ang nipplés niya.

Ayaw sana niya itong titigan, but it’s as if it was calling his attention. Bigla niyang naalala ang narinig niya kanina. He didn’t want to assume anything, but he really thought she was pleasing herself.

She could have just asked him for help.

Napalunok siya sa naisip. Dama niya ang pagbara ng laway sa lalamunan kasabay ng paglakas ng kabog ng kanyang dibdib at bahagyang panginginit ng kanyang katawan. Naikuyom niya ang kanyang kamay. Mabuti na lang talaga at nakayuko lang ito at hindi nito nakikita kung paano niya ito tingnan nang may pagnanasa.

“Sapphire...” tawag niya, halos pabulong. Hirap na hirap siyang kontrolin ang init na nararamdaman niya.

“Po?”

“Let me remind you again na wala ka na sa London,” sambit niya rito dahilan para mapatingin ito sa kanya. He quickly averted her gaze dahil tinatamaan na talaga siya ng init at unti-unti na siyang tinitigasan.

“Po? Bakit po?”

“Please wear something underneath... other than your shirt,” diretsong sabi niya rito bago lumunok ng laway. “Hindi lang dahil nasa Pinas ka na, kundi dahil baka makita ka rin ng ibang tao sa bahay.”

He saw how she looked at her chest and quickly hugged herself. “S-Sorry, uncle!” namumula nitong sabi. “Nasanay lang po.”

“It’s fine,” sabi niya rito. “But that’s not the reason why I called you here,” pag-iiba niya ng usapan para mawala rin ang atensyon niya sa katawan nito.

“Ano po pala ‘yon?"

Itinuon niya ang atensyon niya sa mesa kung nasaan ang laptop niya. “I received a notification from the university and they sent me a schedule for your interview,” paglalahad niya.

"Kailan po?" anito at marahang tumango.

“Next week, Friday. I’ll ask Jeffrey to drive you there,” tugon niya at muling huminga nang malalim. Hindi pa rin nawawala ang init na nararamdaman niya. “Do you have any questions?”

“Wala na po.”

“You may leave,” pagtataboy niya rito dahil hindi niya alam kung anong mangyayari kung sakaling magtagal pa ito rito. He might lose control and that would surely be bad.

Ayaw niyang mawalan ito ng respeto at lumayo sa kanya.