2.1 CLUMSY OAF

MIA THYRESS

Nakatulala ako habang sinasamaan ng tingin ang dingding. Pinaplansa ko ang damit ni Miss Ivy na susuotin niya mamaya sa lakad namin. "Shoot!" Hay mabuti nalang at hindi nasunog! Huli ko na napansin na umuusok na ang damit. Ilang sigundo ko na palang hindi nagalaw ang plansa mula sa pagkakalapat sa tela.

I let out a sigh after hanging Miss's dress. It's been eight months since we found out that ate Hannah was pregnant. Pero hanggang ngayon, kapag naaalala ko ang itsura ng nobyo niya, parang binuhusan ng lahar ang aking sistema. Nakakainit ng kaluluwa!

I am clenching my teeth imagining Seph na binabalatan. Sana magawa ko rin sa kaniya ng totohanan, hindi yung sa imahinasyon lang.

I walk towards the balcony and leaned against the railing. Mula dito sa aking kinatatayuan, tanaw ko ang mga guest ng resort na kakarating lang. Iba talaga ang mga mayayaman, hindi nagdadalawang isip na gumastos ng ten thousand per head, per night dito sa Blue Ivy. Sulit na sulit naman 'yon, sa ganda ba naman nitong resort ni Miss, It's just me thinking na puwedi na isang buwang kunsumo namin sa bahay ang sampung libo.

Kilala ang pamilyang Fuchs dito sa San Martin dahil sa singkuwenta ektarya nilang niyugan sa kanilang private island. Maliban doon, ang pamilya nila ng solong nagmamay-ari ng Blue Ivy na isang five star hotel and resort.

"Mia?!"

Napalingon ako sa nagbukas na connecting door mula dito sa clothing room ni Miss Ivy to the masters bedroom. Fifty-five years old na ni Miss. Yes, Miss ang tawag ko sa amo kong babae kahit ilang dekada na siya nag retiro bilang miss. Gustong gusto kasi niyang tinatawag siyang ganon, it makes her feel young daw.

"Yes, miss?"

Naka roba at may tuwalya pa sa ulo na pumasok si Miss sa clothing room. "Please inform Pipoy get ready, we'll leave after I shower."

I gave her a silly face. "You're done taking a shower."

When she realized that she had finished taking a shower, Miss smiled. "I mean, after I get dressed."

"Hala si Miss, nagiging makakalimutin na! Ay, sign of aging na'yan!"

"Heh!!" she bugged out.

Napahagikhik ako. Hay salamat, nauna ko siyang inisin ngayong araw. "Hoookay! Sasabihin ko na kay Pipoy, but wait." I curled my lips while staring at Miss from head to toe as she stared at herself in the full-length mirror. "Wow, blooming Miss, ah. Uy, nadiligan ni sir Felix!" I teased raising my eyebrows.

Yep! You got it right, ganito ako minsan kung makipag-usap kay Miss Ivy, yun bang parang magbarkada lang kami. Nawawala ang boss and alalay relationship namin. Even though sometimes we don't deal with each other formally, I still know my limits.

We're both strangers to each other five years ago. Pareho kaming naging biktima ng hostage sa kamay ng mga gunman sa loob ng mall. Perks of being a taekwondo athlete during highschool, marunong akong makipaglaban ng pisikalan kaya nakatulong ako sa pagligpit ng mga hostage-takers.

Matapos mangyari ang pang-ho-hostage, personal akong nilapitan ni Miss Ivy. Akala niya ay katapusan na niya ang krisis na iyon kaya labis ang kaniyang pagpapasalamat nang maligtas sa kamay ng mga gunman. Dahil sa ginawa kong pagtulong ay binigyan niya ako ng cash reward, peho hindi ko tinanggap. Miss forced me to accept the reward but I still refused. Kahit sino naman na may kakayanang makatulong ay gagawin ang ginawa ko.

I was a tambay that time. Nahinto kami noon ni ate dahil kapos sa pinansyal.Sa halip na tanggapin ang pera ay nanghingi ako ng matinong trabaho kay Miss. Ipinaliwanag ko sa kaniya na mas makakatulong siya sa akin kapag trabaho ang ibinigay niya. Doon na nag-umpisa ang lahat, naging personal alalay na niya ako.

Nakapagpatuloy ako ng pag-aaral dahil maganda magpasahod si Miss. Ngayon nasa second year palang ako sa edad na twenty-five. Naalala ko pa noon kung gaano ako naiiyak kapag naiisip kong baka mag trenta na ako ay hindi pa ako nakakapag-umpisa ng kolehiyo.Oo, malungkot naman talaga isipin ang ganoon, pero later on I realize totoo ang kasabihang hindi naman kumpitisyon ang buhay. We can do things at our own pace.

"Oh, you're really good at guessing, Ya! How did you know?" Iniikot ikot pa ni miss ang galaw ng kaniyang balikat na parang nang-aakit na virgin.

Napahagikhik naman ako. Ito talagang amo ko! Lahat mapapasana all sa lagkit ng pag-ibig niya sa kaniyang asawa, ganoon din naman si Sir Felix sa kaniya. Iyong tipong kahit malapit na malapit na silang tumuntong sa pagka senior citizen ay kung maka landi sa isat-isa ay parang mga teenager!

"Hindi naman halata. Parang kakadeflower mo lang kagabi." I said smiling at her impishly.

Tawag tawa si Miss habang naglalakad paasok sa masters bedroom gamit ang connecting door. Sinundan ko siya bitbit ang damit na pinalansa ko kanina.

"Ikaw, kailan ka ba huling nadiligan?"

Ayan, nauna kasi akong nang inis kanina kaya reresbak na sya. Heller! Alam na alam niyang wala akong boyfriend sex life pa kaya?

"Miss naman, alam mo na ang isasagot ko dyan."

Kinuha niya saaking kamay ang damit na naka hanger habang naka ngisi. "Ay sorry, ulan lang pala ang dumidilig sa'yo."

Ayon rumesbak nga! Nginusuan ko lang si Miss bago tumalikod at bumalik sa clothing room para mag-ayos ng kaunti sa salamin. "At least virgin!" hirit ko. Naririnig ko pa ang halakhak ni Miss sa kabilang silid.

I had a brunette wavy hair by birth. Sabi nila bumagay daw ang triangular shaped-face ko sa aking cutie pointed nose, gleaming almond shaped-eye, soft angled brow, thin lips and respetong dimple dito sa kaliwang gilid ng cheeks ko. Oo, sa cheeks nagpa cute ang dimples ko imbis na dito sa bandang gilid ng labi. Nagpapakita ang dimple ko kahit sa very light kong ngiti, papansin rin eh, no?

Kapag ngumiti ako hindi lang dimples ko ang nakikita, pati narin itong bunny teeth ko. Oo, para akong bunny. Noon, ito talaga ang dahilan kung bakit nahihiya akong ngumiti, pero kalaunan ang dami na ang nagsasabing cute naman. Mabuti nalang talaga at maayos ang pagkakadikit dikit nitong ngipin ko. Kung nagkataon na may maliliit na spaces pato sa pagitan tiyak hindi lang akong bunny, kundi bunny na pating pa!

Paulit-ulit ako sa salitang cute dahil iyon naman palagi ang natatanggap kong compliment. Cute ng dimple mo, cute mong ngumiti, hala cute ng shape ng mata mo, ang cute mo mag pout dahil dyan sa thin lips mo. Walang kamatayang cute! Habang tumatagal na re- realize ko na rin na ako yung tipong cute na palaging binu- bully sa school o di naman kaya ay bunso-bunsuan sa grupo. Huwag na huwag lang talaga nila sabihing cute ng hieght ko dahil iyan ang hindi totoo. 5'5 ako, little bit taller than an avarage height for girls.

"Ikaw rin, hindi mo iniintertain 'yang mga nanliligaw sa'yo lulumutan ka nyan."

I was absolutely staggered when I heared what she said. Oh, whats that again? Lulumutan daw ako? Hay ito talagang si Miss, palibhasa gabi-gabi inuukupa! "Heh!" sagot ko na ginaya pa ang tono niya kanina.

Inayos ko ang pagkakatali ng aking white sneaker. Oversized shirt, jeans, ponytail, and sunglasses. Check! Handa na akong lumabas. Ganito lagi ang awrahan ni Mia na julalay ni Ivy, simple para kumportable.