Share
CHAPTER 39: WEIRD
My nephew and I had fun. Mahimbing ang tulog ng bata, nang dumating ako. Pero, agad ding nagising nang akyatin ko siya sa crib niya na nasa ikalawang palapag nitong bahay.
"You are my favorite nephew!" masayang pahayag ko saka dahan-dahang hinawakan ang pisngi ng pamangkin ko na buhat ni Ate Dorine ngayon.
"Bolera!" anas ni Ate. "Siya pa lang naman ang pamangkin mo kaya malamang na paborito mo talaga. Hayaan mo, susundan ko agad para may pagpipilian ka." My sister and I laughed.
Natigil ang tawanan namin nang magsalita si Tita Josie, Mama ni Kuya Raymond. "Dorine, nandiyan na si Oliver."
Napuno nang pagkabigla ang utak ko. So, alam ba ni Tita Josie ito? Galit ba siya o hindi? Baka naman pinapahirapan niya si Ate Dorine dito kapag wala kami? I really hate mother-in-laws. Well, I will always open an exception kung mabuti naman ang taong pakikisamahan ko.
Tumayo si Ate Dorine at ipinabuhat muna sa akin ang anak niya. Nilaro-laro ni Ynigo ang bata
Related chapters
Baleleng CHAPTER 40: SISTERS
Kanina pa akong akyat-panaog rito sa condo, kahihintay na sagutin ni Akus o ni Nanay Luz ang tawag ko sa kanila. I am also calling Nanay Luz's nurse but he always hangs up. I don't have any idea what is happening right now and I am nervous. My knees were trembling and my hands were shaking. Masyadong nilalamon ng kuryosidad ang katawan ko. Galit ba sa akin si Akus nang makita niya kami ni Ynigo kanina? Tama rin bang nakita ko siya kasama ang isang babae na tila pamilyar sa akin ngunit hindi ko naman masyadong namukhaan? Muli kong tinawagan ang numero ng kahit sinong maaari kong makausap tungkol sa sitwasyon ni Nanay Luz at Akus. There, Marcus' number is now available. He answered it. No, I guess he is not the person who answer my call. For a girl's voice greet me. "What a good day, Denicery! Kamusta ang kumpanya mo?" A good day?
Baleleng CHAPTER 41: CALM OF MY LIFE
Tahimik lang akong nakaupo ngayon sa isang coffee shop. Kanina pa ako sinesermunan ni Joycelyn. Sandamakmak na mura na ang natatanggap ko mula sa kaniya. Sumasakit na ang tainga ko at tulig na tulig na talaga ako."Tangina kasi talaga, Denicery!" muli niyang sigaw. Inilagay ko ang iilang hibla ng buhok ko sa aking mukha dahil sa matinding kahihiyan."Bakit parang kasalanan ko—""Oo kasalanan mo talaga!" pagputol niya sa sasabihin ko. "Gago ka kasi! Nagtiwala ka pa kay Valeria, alam mo namang ilang beses ka nang siniraan niyon! Ngayong nalaman ko na kapatid niya pala si Monique, talagang mas lalo akong nanggigil sa kaniya!"Ako rin naman, ganoon ang nararamdaman. Pero, hindi ko rin maitatanggi ang katotohanan na matagal na siyang minamanepula ni Monique.Literal na masama ang ugali ni Roxie, alam ko iyon. Pero, kapag naiisip ko na ang pagmamanipula sa kaniya ni Monique ang i
Baleleng CHAPTER 42: LEAVING
I often find myself walking through the park by my own. The beautiful trees, the way the yellow and red leaves crumple under my feet every step I take. When the flowers bloom and how it's the most spectacular sight you could ever imagine seeing, all the different colors that appear.But now, it totally feels different than before. This is my last day.The last day staying with the persons I truly love. The last day that I need to cherish."Gaga ka!" sigaw ng isang babae na nagmula sa aking likuran. "Nag-eemote ka ba?"Agaran kong pinunasan ang luha sa aking mata bago humarap sa matalik kong kaibigan. One long month has passed. It felt like decades. We haven't loss our communication but this is the right time to see her personally, again, for the last time until 5 years."Tanga, hindi ako nag-eemote!" patutsada ko kaagad. "Napaka-mapanghusga mo pa rin! Personal development naman, Joyce."
Baleleng CHAPTER 43: BRAND NEW START
I just woke up because of the sound of my alarm clock. The morning, on the other hand, is tumultuous. I am still in the middle of a break but the happy times of my life seem to be over.I have prepared myself for the new life I will face. Maybe, it’s really hard, but I can handle it. I have to. I was not mistaken when I said that my happy time was over, because later on Ate Frey called me."Hello, madam? Tapos na po ba ang siesta?"Nagulat ako sa tono ng pananalita ni Ate Frey. Is she this type of a boss? My knees seem to tremble at her every day."It's been two days, Madam Denice," she added but now in a calm tone."Two days?" I asked, confused.What does she mean?"You heard me right, Denice. Two days ka nang natutulog diyan sa lungga mo. I am considering myself lucky because I've talked to you, finally."I am in a state of shock after I heard that. With the undeniable sincerity and seriousness f
Baleleng CHAPTER 1: WE MEET
I'm broke. Hindi ko alam kung ano ginagawa ko rito sa kasal ng Ate ko. Masyado akong bitter at ayaw kong nakakakita ng mga taong naglalampungan, nagbebesohan o 'di kaya ay masayang nagbabatian sa isa't isa. Lahat sila masaya. Ako lang ata ang hindi! Wala silang karapatang sumaya kung hindi rin ako masaya! Selfish na kung selfish, pero hindi talaga patas ang lahat! May favoritism! Naniningkit ang mga mata nilang lahat kakangiti. Habang ako, namumugto ang mata kakaiyak kagabi. Lecheng pag-ibig ito! Sino bang gumawa sa iyo at nang masakal ko nga. Ang sakit masyado! "Denicery, bakit ba nakasimangot ka riyan!" sigaw ni Mama sa akin nang makita ako sa may balkonahe nitong hotel. Beach wedding ang type ng Ate ko. Good for her, natupad ang pinapangarap niyang kasal. Mas nauna akong na-engage sa kaniya pero mas mauuna pa siyang mangangako sa lalaking minamahal niya. Ang saya-saya. "Naku, bata ka. Mag-ayos ka na n
Baleleng CHAPTER 2: DESTINY
What the hell happened to me?My head aches so much. Parang kumukulo ang tiyan ko na para bang buhay na buhay pa rin ang alak na nainom ko kagabi.Hindi ko maalala lahat nang ginawa kong kabaliwan pero hiyang-hiya talaga ako. Last night was the longest night I've ever had in my life.Pagtapos nang naranasan kong sakit, medyo nakabangon ako sa pait. First time ko ulit na magkaroon ng oras para sa sarili ko, kahit isang gabi lang.Pansamantala kong nakalimutan ang problema.Pero ito ngayon, paggising ko, normal na buhay lang ulit. Walang excitement. Walang ganap."Good morning!"Ay susko! Nagising ang buong kaluluwa ko nang magising akong may pandesal sa harap ko. Oh my, I'm on a diet, besh!"B-Bakit ka nandito sa kwarto ko?!"Ngumiti siya ng malawak. What did I do last freaking night? Did this man and I have made out, ourse
Baleleng CHAPTER 3: MR. ALALAY
Trigger warning: includes thoughts of self-harming/ suicidal thoughts.I am lost for words.Napakaraming naging tanong ni Mang Romulo sa akin, lahat ay tungkol sa kasal. Naikwento ko tuloy sa kaniya ang tungkol kay Ynigo Romualdez.Hindi ko na kasi alam ang sasabihin ko kaya naidetalye ko ata lahat ng nangyari sa akin.Iyong mga nangyari bago, habang at pagkatapos ng kasal. Kinakantiyawan tuloy niya ako ng sobrang tindi. Muntik na akong mapikon.Sana raw hindi ko na pinakawalan pa si Romualdez.Hindi ko pa nga mapalaya iyong sarili ko kung saan ako galing tapos bubuo na naman ako ng panibagong kulungan? Panibagong rason ng pagiging lugmok ko?Sabi ko noon, noong kami pa ni Oli, okay lang na paulit-ulit kong maranasan ang sakit, pait, pagluha, at pagtangis basta siya ang kasama.Basta ba, kaming dalawa pa rin hanggang dulo.
Baleleng CHAPTER 4: SHATTERED DREAMS
Thank you, mister alalay.Hindi ko mabilang kung ilang beses na ba akong nagpapasalamat sa lalaking kaharap ko ngayon. Dinala niya ako sa isang play ground.Asus, childish pala ang isang ito."Bakit ka nandito?" tanong ko.He chuckled. "Ikaw? Bakit mo gustong tumalon do'n sa tulay?"Ito iyong isa pa sa mga kinakaayawan ko eh. Iyong kapag nagtanong ako, sasagutin din ako ng isa pang tanong. Nakakairita lang talaga.Tinawanan ko siya kahit naba-badtrip ako. Oo, naisip kong tumalon do'n sa pesteng tulay na iyon but, I love myself, even.Gusto kong maglaho na parang bula pero pinapahalagahan at mahal na mahal ko ang sarili ko.Susme, hindi na nga ako minamahal ng mga taong mahal ko tapos hindi ko pa mamahalin ang sarili ko? Ano na lang ang matitira sa akin?"Bakit mo ako pinigilan?" mapang-asar kong tanong.
Latest chapter
