Share
CHAPTER 43: BRAND NEW START
I just woke up because of the sound of my alarm clock. The morning, on the other hand, is tumultuous. I am still in the middle of a break but the happy times of my life seem to be over.
I have prepared myself for the new life I will face. Maybe, it’s really hard, but I can handle it. I have to. I was not mistaken when I said that my happy time was over, because later on Ate Frey called me.
"Hello, madam? Tapos na po ba ang siesta?"
Nagulat ako sa tono ng pananalita ni Ate Frey. Is she this type of a boss? My knees seem to tremble at her every day.
"It's been two days, Madam Denice," she added but now in a calm tone.
"Two days?" I asked, confused.
What does she mean?"You heard me right, Denice. Two days ka nang natutulog diyan sa lungga mo. I am considering myself lucky because I've talked to you, finally."
I am in a state of shock after I heard that. With the undeniable sincerity and seriousness f
Related chapters
Baleleng CHAPTER 1: WE MEET
I'm broke. Hindi ko alam kung ano ginagawa ko rito sa kasal ng Ate ko. Masyado akong bitter at ayaw kong nakakakita ng mga taong naglalampungan, nagbebesohan o 'di kaya ay masayang nagbabatian sa isa't isa. Lahat sila masaya. Ako lang ata ang hindi! Wala silang karapatang sumaya kung hindi rin ako masaya! Selfish na kung selfish, pero hindi talaga patas ang lahat! May favoritism! Naniningkit ang mga mata nilang lahat kakangiti. Habang ako, namumugto ang mata kakaiyak kagabi. Lecheng pag-ibig ito! Sino bang gumawa sa iyo at nang masakal ko nga. Ang sakit masyado! "Denicery, bakit ba nakasimangot ka riyan!" sigaw ni Mama sa akin nang makita ako sa may balkonahe nitong hotel. Beach wedding ang type ng Ate ko. Good for her, natupad ang pinapangarap niyang kasal. Mas nauna akong na-engage sa kaniya pero mas mauuna pa siyang mangangako sa lalaking minamahal niya. Ang saya-saya. "Naku, bata ka. Mag-ayos ka na n
Baleleng CHAPTER 2: DESTINY
What the hell happened to me?My head aches so much. Parang kumukulo ang tiyan ko na para bang buhay na buhay pa rin ang alak na nainom ko kagabi.Hindi ko maalala lahat nang ginawa kong kabaliwan pero hiyang-hiya talaga ako. Last night was the longest night I've ever had in my life.Pagtapos nang naranasan kong sakit, medyo nakabangon ako sa pait. First time ko ulit na magkaroon ng oras para sa sarili ko, kahit isang gabi lang.Pansamantala kong nakalimutan ang problema.Pero ito ngayon, paggising ko, normal na buhay lang ulit. Walang excitement. Walang ganap."Good morning!"Ay susko! Nagising ang buong kaluluwa ko nang magising akong may pandesal sa harap ko. Oh my, I'm on a diet, besh!"B-Bakit ka nandito sa kwarto ko?!"Ngumiti siya ng malawak. What did I do last freaking night? Did this man and I have made out, ourse
Baleleng CHAPTER 3: MR. ALALAY
Trigger warning: includes thoughts of self-harming/ suicidal thoughts.I am lost for words.Napakaraming naging tanong ni Mang Romulo sa akin, lahat ay tungkol sa kasal. Naikwento ko tuloy sa kaniya ang tungkol kay Ynigo Romualdez.Hindi ko na kasi alam ang sasabihin ko kaya naidetalye ko ata lahat ng nangyari sa akin.Iyong mga nangyari bago, habang at pagkatapos ng kasal. Kinakantiyawan tuloy niya ako ng sobrang tindi. Muntik na akong mapikon.Sana raw hindi ko na pinakawalan pa si Romualdez.Hindi ko pa nga mapalaya iyong sarili ko kung saan ako galing tapos bubuo na naman ako ng panibagong kulungan? Panibagong rason ng pagiging lugmok ko?Sabi ko noon, noong kami pa ni Oli, okay lang na paulit-ulit kong maranasan ang sakit, pait, pagluha, at pagtangis basta siya ang kasama.Basta ba, kaming dalawa pa rin hanggang dulo.
Baleleng CHAPTER 4: SHATTERED DREAMS
Thank you, mister alalay.Hindi ko mabilang kung ilang beses na ba akong nagpapasalamat sa lalaking kaharap ko ngayon. Dinala niya ako sa isang play ground.Asus, childish pala ang isang ito."Bakit ka nandito?" tanong ko.He chuckled. "Ikaw? Bakit mo gustong tumalon do'n sa tulay?"Ito iyong isa pa sa mga kinakaayawan ko eh. Iyong kapag nagtanong ako, sasagutin din ako ng isa pang tanong. Nakakairita lang talaga.Tinawanan ko siya kahit naba-badtrip ako. Oo, naisip kong tumalon do'n sa pesteng tulay na iyon but, I love myself, even.Gusto kong maglaho na parang bula pero pinapahalagahan at mahal na mahal ko ang sarili ko.Susme, hindi na nga ako minamahal ng mga taong mahal ko tapos hindi ko pa mamahalin ang sarili ko? Ano na lang ang matitira sa akin?"Bakit mo ako pinigilan?" mapang-asar kong tanong.
Baleleng CHAPTER 5: CONSEQUENCES
I will runaway.Hayan, pumasok na sa utak ko ang kantang runaway. Mukhang dito na ako sa convenience store aabutan ng umaga.Binigyan ko ng oras ang utak ko na makapag-isip and guess what kung anong naisip ko?Ang takbuhan ang lahat ng problema ko.Tapos biglang nag-flashback sa utak ko ang aking runaway groom. Hindi ako maka-move-on 'no? Lagi ko pa ring nababanggit. One month pa lang naman din kasi ang nakakalipas.Pero dapat, sa isang buwan na iyon, nailibang ko na ang sarili ko laban sa lungkot at panghihinayang.Napapatanong ako sa sarili ko kung nagsisisi ba si Oliver sa ginawa niya? Iniisip niya kaya ang nararamdaman ko? Iniisip niya ba na kung ano kami kung sakaling natuloy ang kasal?Or,Iniisip niya kaya ako sa mga oras na ito kagaya ng pag-iisip ko sa kaniya?Para akong lumulutang sa al
Baleleng CHAPTER 6: THE DEAL
Consequences.Bakit nga ba may consequences o success sa mga ginagawa nating desisyon sa buhay?Para ba ipamukha sa atin na nagkamali o nagtagumpay tayo? Para ba sabihin sa atin na kailangang maging maingat tayo sa pipiliin nating pagtapak, pagdedesisyon at pagtalunton?Parang ang hirap naman ata nito. Lagi kang may iisipin na ibang bagay kapag pipili ka. Hindi ka genuinely na magiging masaya sa decisions mo lalo na kung mas uunahin mong isipin ang mga consequences.Need ko ng payo niyo!Ang consequences ba ang isang sign na isa akong talunan? Na wala akong ibang alam kung hindi ang piliin ang makakasakit sa akin? Na wala akong karapatang sumaya katulad ng iba?No wonder, kaya rin ako hindi nagiging masaya, ng totoo, kasi lagi kong ikinukumpara ang buhay ko sa ibang tao.Si Ate Dori.She's married with the man of he
Baleleng CHAPTER 7: SPECIAL FRIEND
I am disappointed.Madalas akong pangaralan na huwag isama ang personal kong mga bagay sa trabaho pero ano itong sinasabi sa akin ni Papa, ngayon?Bumababa ang paggalang at ang mataas na tingin ko sa kaniya. Hindi siya ang Tatay kong may paninindigan at fair sa trabaho. Gano'n niya ba kagusto si Roxie para sa kumpanya niya?Maayos din namang magtrabaho si Joycelyn ah?"Are you serious with this, Pa?" I asked, trying to convince myself that this man in front of me is not my father.Kumuyom na ang kamao ko nang ngumiti siya. I never expected that he will be this serious firing someone because of some personal issues."Kailan ba ako hindi nagseryoso sa mga sinasabi ko sa iyo, Denicery Marie?" Tumikhim siya. "Ikaw lang naman itong hindi sumiseryoso sa sinasabi ko."Naiiyak na talaga ako."Kaya uulitin ko sa iyo, you need to convince Miss Valer
Baleleng CHAPTER 8: HE WANTS TO COURT ME
"Who are you?" tanong ng babaeng kasama ng Papa ni Ynigo.Ang sungit niya naman ata. Hindi bagay sa kaniya. Mukha kasi siyang inosente lalo na sa suot niyang light make-up.Hindi mo mahahalatang masungit o suplada siya sa unang tingin pero kapag nag-umpisa na siyang kausapin ka o kapag nagsalita siya ay ibang-iba.Strikta. Masungit.That is my powerful impression about her.Hindi ako kaagad nakasagot sa tanong ng babae dahil busy ako sa pagtitig sa kaniya. Ang ganda niya naman kasi! Feeling ko magiging lalaki ako dahil sa kaniya.She's intimidating."Hey, miss?" Pag-agaw niya sa atensyon ko. "Bingi ka ba?"Ugh! Nakakainis naman siya! Can't she be friendly with me?"Uh...""She's a good friend of mine," sabat ni Ynigo. Ngumiti nang malawak ang babaeng kaharap namin.Good friend.
Latest chapter
