08; WHO?

KEISHA

Pagkatapos ng aksidente sa mall ay tila nawalan ako ng ganang lumabas. Bigat na bigat na ako sa tiyan ko at bored na bored na rin ako dahil ilang buwan na akong nandito lang sa bahay. Hindi ko alam pero ang lakas ng tibok ng puso ko ng araw na magkasalubong kami sa mall. Hindi ko alam pero pakiramdam ko ay nagtakbo na ang landas namin bukod sa isa sya sa mga customer na madalas pumunta sa coffee shop ko, lalo na sa tuwing tititig ako sa berde nyang mga mata mukhang napaglihian ko iyon.

Madalas akong sumama kay mama sa pagbebenta upang may mapaglibangan naman ako. Ngayon ay balak kong bisitahin ang coffee shop ko matagal na akong hindi nakabisita roon. Hindi talaga ako mapakali kapag hindi nagtratrabaho sobrang nakakapanghina pag wala akong ginagawa at isa pa madalas akong hindi payagan lumabas ni mama na mag-isa.

"Are you sure you will be okay there? Ihahatid kita wag kang lumabas ng walang kasama you can call your f-friend" ngumisi ako ng nakakaloka sa sinabi ni Kuya. Sya nag-