Chapter 7

Seigraine’s POV

Pinakatitigan ko si Eras na tulog na tulog pa rin sa kama ko. Hindi ko naman maitatangging mukha siyang anghel. Kahit ang ugali niya ay masasabi kong mabait pa rin siya.

Marahan akong naglakad palapit sa side ng kama habang hindi inaalis ang paningin sa kaniya. She's sleeping peacefully. Sinilid ko sa bulsa ang cellphone ko, kakatapos ko lang makausap si Senne. Kaniyang party ang pupuntahan namin mamaya. I extended my arms to remove her hair from blocking her face. Mas nagawa kong makita kung gaano kaamo ang mukha niya na kinangisi ko.

Maybe I still have to put more effort into it. Mahuhulog at mahuhulog ka sa akin Eras kahit na anong mangyari. At hindi ko hahayaang may sumalo sa'yo kapag itinapon na kita, not even Luke.

Mas lalo akong napangisi sa naisip, hindi na ako makapaghintay. Nawala ang ngisi ko ng unti-unting bumukas ang mga mata niya at nagtama ang paningin namin. She has these emerald eyes, like a forest. Mahahabang pilik mata, matangos na ilong at malambot n