The perfect crime

Pagbalik niya sa sala, ibinaling sa alak ang inis na nararamdaman. Lihim na nagagalak si Devorah dahil ilang sandali na lang matitikman na ni Devon ang inihanda niyang regalo para sa kapatid. Hindi nagtagal, sumubsob na ang ulo ni Devon sa mesang naroon. nilapitan siya ni Devorah, hinaplos-haplos ang ulo at kinausap ito sa sarili niya. YOU KNOW MY BROTHER, PARA SA’YO DIN ‘TONG GINAWA KO. EIGHTEEN KA NA EH. KAYA DAPAT MATIKMAN MO NA ANG DAPAT MONG MARANASAN AT BAKA SAKALING MAGBAGO KA! SIGE KUYA! HAVE FUN!

            Binuhat ng kasamang lalake si Devon at sabay-sabay na umakyat silang apat sa second floor. Binuksan ni Devorah ang kuwarto ng kapatid at pinapasok dito ang lalaki para ilapag sa kama ni Devon. Pumasok dito ang bisitang babae sa loob. Pagkatapos ay lumabas na ang lalaki kasunod si Devorah. Naiwan sa loob ang babae.

            Pagpasok sa kuwarto niya kasama ang lalaki, si Devorah pa ang nagtanggal ng kasuotan nito. Brief lang ang itinira niya. Hinayaan lang siya ng lalaki na animo’y sanggol na naghihintay pasusuhin ng kanyang ina. Hindi na bago sa paningin ni Devorah ang katawan ng lalaki dahil natikman na niya ito noon sa birthday party ng kaklase niya dahil inakit niya ito. Matapos romansahin sa katawan ang lalaki, hinubad niya sa harapan nito ang kasuotan niya. Kita niya sa mata ng lalaki ang pagnanasa at paghanga sa hubad niyang katawan. Wala nang inaksayang panahon, parehong sabik na ginalugad ng kapwa dila ang bibig ng isa’t isa. Mariin ang halikan na para bang wala ng bukas.

            Ilang minutong naghinang ang kanilang mga labi. Pagkaraa’y bumaba ang bibig ni Devorah sa matigas at tirik na tirik na malaking ari ng lalaki. Isinubo niya ito. Napapaungol ang lalaki. Halos masabunutan nito ang ulo ni Devorah. Nang mangawit ang bibig, ang lalaki naman ang nagtrabaho sa katawan niya. Hagod ng dila ang ginawa nito sa buong katawan ni Devorah. At parang tahong kung ituring ang kaangkinan nito. Hindi mapakali sa kauungol ang ginawa ni Devorah. Hindi maipinta ang mukha nito. Lalo lang ginanahan ang lalaki. Hanggang ilusong nito ang ari sa bagay na naroon sa pagitan ng nakabukakang mga hita ni Devorah.

            Umiikot ang balakang ng lalaki sa ibabaw ng katawan ng babae. Ginagalugad ang kaselanan. Halinghing ang tanging maririnig sa bibig ni Devorah, at ungol sa lalaki. Bumilis ng bumilis ang ginawang pag-urong sulong nito hanggang sa maramdaman ang pagsabog ng katas sa loob ni Devorah.

            Pagkatapos hubaran ng babae ang tulog na si Devon, isinunod na babae ang kasuotan. Pinagmasdan niya  ang itsura ng lalaki. Katamtaman lang ang laki ng katawan nito. Maamo ang mukha na binagayan ng manipis na balbas. Medyo may kalakihan ang ilong pero matangos. Makinis ang buong katawan at sa dibdib ay may manipis na balbon. Manipis ang labi at medyo pangahan ang mukha. Sa tingin ng babae ay kahawig ito ni Piolo Pascual. Kaya, lalo lamang uminit ang katawan niya. Alam niyang wala pa itong karanasan sa babae dahil sinabi sa kanya ni Devorah.

            Pagkaraa’y pinagapang nito ang kamay mula ulo hanggang sa ari ng lalaki na natatakpang pa ng brief. Dahil parang wala itong buhay, hinimas-himas ito, nilaro-laro para tumigas. Hindi siya nabigo. Nang tumirik na, tinanggal niya ang brief nito at nakita niya ang katamtamang laki ng ari nito na maganda ang hugis at makinis ang ulo.

            Sinimulan niyang halikan ang bibig ni Devon, dumako sa leeg, sa dibdib, puso at sumubsob ang ulo nito sa ari ng lalaki. Ginawa itong parang lollipop. Nang magsawa roon, inupuan nito ang ari ni Devon, at agad niyang naramdaman ang pagpasok ng ari ng lalaki. Napapikit siya’t napakagat labi. Para siyang isang hinete na mabilis na nakikipagkarerahan para marating ang finish line. Pagkaraa’y napangiti ito. Tapos na ang trabaho niya. Nabinyagan na niya si Devon.

            Ilang beses pa nilang inulit ang pagniniig. Nakatulog ang lalaki. Masayang Masaya ang pakiramdam niya. Maya’t maya ay natigilan siya. Naisip niya ang kapatid. Alam niyang ilang oras na lang ay magigising na ang kapatid. Natitiyak niya na magagalit ito pagkagising pero nakahanda siya sa galit nito.

            Kanina pa nakaalis ang mga bisita pero parang nararamdaman pa ni Devorah ang ari ng lalaki sa kaselanan niya. Nag-iinit na naman siya. Sa pagkakahiga, hinubad niya muli ang kasuotan at pinagapang ang kanang kamay mula dibdib niya hanggang huminto ito sa kanyang ari. Ipinasok ang dalawang daliri at kinalikot ang loob nito.

  Napapahalingling siya sa sensasyong nararamdaman hanggang sa marating ang hinahangad. Nang makaraos, tinungo niya ang banyo. Ilang sandal naglagi roon. Pagkatapos ay nagbihis ito ng putting T-shirt at lumabas ng kuwarto. Tinungo niya ang silid ni Devon. Himbing na himbing pa ang kapatid na walang saplot sa katawan.

            Napangiti siya. Nabinyagan na ang kapatid niya. Kinuha niya ang kumot at kinumutan ito. Pagkatapos ay lumabas na sa silid nito. Hihintayin na lang niyang magising ang kapatid. Bumaba siya sa sala.

            Tulad ng nakagawian, binuksan niya ang T.V kapag nasa sala. Channel 2 ang paborito niya. Kasalukuyang binabanggit ni Ted Failon sa TV Patrol ang mga nagbabagang balita. Dalawa rito ang gumimbal sa kanya. Ayon sa narinig niya, “ATTY. SANDOVAL, PINATAY AT PINAGNAKAWAN SA OPISINA NITO” AT “LALAKI, NATAGPUANG PATAY SA DAMUHAN SA MARCOS AVENUE.

            Gumapang ang kilabot sa katawan niya. Naisip niya na kaya pala hindi makontak ang dalawa dahil patay na. habang naghihintay sa detalye. May naisip siya. MAY KINALAMAN KAYA ANG KAPATID NIYA? Sabik na sabik na siyang malaman ang detalye. May gusto siyang malaman para mabuo ang hinala niya.

            Pagkatapos ng patalastas, kaagad na iniulat ni alex Santos ang detalye ng pangunahing balita tungkol sa abogado. At si Jay Ruiz ang naglahad ng detalye tungkol sa lalaking natagpuang patay sa damuhan. Dahil sa mga detalyeng nalaman, nabuo ang hinala niya dahil umayon ang mga oras ng pagkamtay ng dalawa sa panahon ng biglang pagkawala ni Devon sa paningin niya kagabi.

            Tama ang kutob niya na nagdadahilan lang ang kapatid niya. Natigagal siya sa natuklasan. Patay na pala ang kasintahan niya, at ang abogado nila. Na kapwa niya tinatawagan kanina pero hindi makontak. Binalikan niya sa isipan ang pag-uwi ni Devon kagabi, ang mga sinabi nito, at ang pagkabalisa nito kahapon at ang biglang pagbabago ng mood sa kaarawan nito.

             Ang alam niya, lahat ng plano nito ay kasama siya at sabay silang magsasakatuparan nito. Bakit ngayon ay wala siyang kaalam-alam? Tanong niya sa sarili. Akala niya, lubusan na niyang kilala ang kapatid. Hindi pa pala. Mas masama pa pala ito sa inaasahan niya. Napaisip siya na baka siya na ang isunod nito. Pero kailangan niyang makasiguro. Kailangan makakuha siya ng ibedensiya. Kapag nasiguro niya na may kinalaman nga ang kapatid, siya na mismo ang magsusuplong dito. Natatakot na siya kay Devon. Hindi malayong patayin din siya nito lalo na kung siya lang ang nakakaalam ng sekreto nito. Nag-flashback sa isipan niya kung paano niya nabuking si Devon.

            Tatlong taon na ang nakararaan, pumasok siya sa kuwarto ng kapatid para pag-usapan nila ang plano sa pagpatay kay James pero nasa banyo ito. Habang naghihintay, may naisipan siyang gawin. Tinungo nya ang aparador na naroon at napagtripang isukat ang brief na naroon. Tuwang tuwa ito habang inirarampa ang suot. Pagkatapos ay pantalon naman ng kapatid ang naisipang isukat. Nang damputin niya ang pantaloon, nakita niya sa ilalim nito ang isang itim na maliit na notebook. Inusisa niya ito at sa cover pa lang ay nabasa niya agad ang katagang “my diary”. Lalo siyang naging interesado kaya dali dali siyang lumabas ng kwarto’t hindi na isinara ang aparador. Sa kuwarto niya ito binasa. Nagulat siya sa natuklasan dahil nakalista sa diary ang pangalan ng mga lalaking “crush” ng kapatid. Sa bawat pangalan ay mga paglalarawan sa mga katangian nito, at ang mga expressions of desire and fantasies para sa bawat pangalan. Isa sa pangalan na gumulat sa kanya ay Perry. Nakasaad pa sa diary ang mga expressions ng pagkainggit niya kay James, ang galit dito, at ang balak na pagpatay.

            Hindi pa siya nangangalahati sa binabasa ay bigla siyang nakarinig ng katok. Dali-dali niyang itinago ang diary sa ilalim ng unan bago binuksan ang pinto. Bumungad sa kanya ang galit na si Devon.

        “Pinakialaman mo ang personal kong gamit!” pasinghal na sabi.

            “Anong personal na gamit?” Kunwari niyang tanong.”

            “Huwag ka nang mag-maang-maangan! Akin na ang Diary ko!”

            “Ah, yun ba? Sige, isasauli ko sa’yo ang diary mo sa isang kundisyon. Sagutin mo ng deretso ang  itatanong ko.”

            “Akin na ang diary ko!”

            “Ah basta! Hindi mo makukuha sa akin ang diary mo kapag hindi ka pumayag sa kundisyon ko.” Pagmamatigas niya. Kahit alam niyang galit na ang kapatid, pursigido siya sa gusto niyang mapatunayan.

            Dahil sa pagmamatigas niya, lalo itong nagalit. Dinaluhong siya ng sampal at hindi niya ito nailagan.

         “Pakialamera ka!” ang sakit kasabay ang sampal.

            Hindi niya ininda ang sampal. Sa halip ay kinuha niya ang diary sa ilalim ng unan.

            “Ito ba ang hinahanap mo? Nabasa ko na ang laman niyan. Alam ko na ang sekreto mo, hihihi! Sabi niyang nang-uuyam pa. ayan! Sa’yo na yan, bading! Hahaha! Dugtong pa nito at sinabayan ng halakhak bago umalis sa harap ng kapatid.

            Natigilan si Devon. Hindi magawang magsalita at damputin ang diary. Hindi niya akalaing may makakaalam ng sekreto niya. Nasisi niya ang sarili dahil hindi niya nasilid sa locker ang diary niya. Ginamit niya ito kagabi at dahil sa puyat, nailagay na lamang sa ilalim ng pantaloon niya sa aparador.

            Pero, mas sinisisi niya ang kapatid dahil sa pakikialam nito. Kailangan niyang pakiusapan ang kapatid na huwag sabihin kaninuman ang sekreto niya. Kailangan niyang suyuin si Devorah. Pagkaraan ng ilang saglit, dinampot niya ang diary at bumaba sa sala para puntahan ang kapatid.

            Umirap ito nang makita siyang bumababa sa hagdan. At nang makalapit, nag galit galitan siya.           

            “Ano bakit ka nandito? At bakit ang demonyo parang nagmukhang anghel?”

            “Sorry! Ikaw kasi, pinakialaman mo ang diary ko.”

            “Eh, ano ngayon? At bakit nag so-sorry ka? Hindi ba dapat ako ang humingi ng sorry dahil pinakialaman ko ang diary mo at nabuking kita?”

            “Nahihiya ako’t nalaman mo ang sekreto ko. Nakikiusap ako sa’yo na tayong dalawa lang ang dapat makaalam nito. Ayokong malaman ng iba.”

            “Ganoon ba? At least dahil sa pagiging pakialamera ko, may nalaman ako. Tatanungin lang naman sana kita kung totoo ang nabasa ko. Nagalit ka naman kaagad. But now, na inamin mo na, okay na ako, kaya don’t worry brod, este, sister, atin atin lang ito. Naiintindihan kita.”

            “Ipangako mo sa akin na wala kang ibang pagsasabihan. Dahil kapag nalaman ng iba na bading ako, magpapakamatay talaga ako.”

            “Asus, nangunsensiya pa ang dalaga. Huwag ka mag-alala, hinding hindi ko ipagkakalat, promise! Pero ipangako mo rin sa akin na isasama mo ako sa lahat ng plano at gagawin mo.”

            “Okay, promise.”

            “Yes! So, dapat may motto tayo, sabihin natin ng sabay, WALANG LIHIMAN AT WALANG IWANAN. TAYONG DALAWA MAGKASANGGA SA HABANGBUHAY!”

            Sabay nila itong binigkas.

            Sariwang sariwa pa sa isipan nmiya ang motto nila. NAGBAGO NA KAYA SA KANYA ANG KAPATID? Naitanong niya sa sarili. Sa kabila ng mga pagdududa niya at hinala, kinampante pa rin niya ang sarili sa kaisipang kasangga niya pa ang kapatid sa lahat ng bagay, na kasama pa siya sa lahat ng plano nito. At hawak niya ang dekreto ng kapatid kaya para sa kanya, imposible na magbago ito sa kanya. Ngayon, hindi siya magpapahalata na may nalaman siya tungkol kay Perry at sa abogado.

            Sa pagmulat ng mata ay may kakaiba siyang napansin sa katawan. Wala siyang saplot. Malaking palaisipan sa kanya kung bakit nakahubo siya. Hinagilap ng mata niya ang kasuotan kanina. Nakita niya ito sa bandang paanan ng kama niya. Wala siyang matandaan na pumasok siya sa kuwarto niya at hubong natulog. Ang huling natatandaan niya, ang sunod–sunod na pagtungga ng beer kanina. Naisip niya si Devorah. Aalamin niya dito kung ano ang nangyari sa kanya. Bumangon siya at nagbihis. Tinignan sa dingding ang orasan. Alas otso na ng gabi. Dinukot niya sa pantaloon ang celfone. May mensahe ito na ikinairita niya – “THANK YOU, LOVER BOY! Hindi niya ito binura.

            Agad siyang nag-isip kung bakit ganon ang mensahe. Bakit ito nagpapasalamt. At bakit tinawag siyang Lover boy. AH, EWAN! Sabi niya sa sarili. Lalabas na sana siya nang magbukas ang pinto.

            Hindi agad siya nakahuma pagkakita kay Devorah.

            “Kuya, gising ka nap ala.” Ang sabi.

            “Sabihin mo nga sa akin kung ano ang nangyari kanina. Wala kasi akong saplot sa katawan ng magising ako!” agad niyang usisa.           

            “Ayun, maagang umuwi ang mga bisita pagkatapos ng inuman, at ikaw naman, dahil sa kalasingan, nakatulog. Si Tisoy ang nagdala sa’yo sa kuwarto.” Kunwaring paliwanag ni Devorah.

            “Iyun lang? bakit ako nakahubo? Sino ang nagtanggal ng damit ko at pantalon, pati brief?”

            “Hay naku, brod. Pasalamat ka at wala nang hiya itong kapatid mo dahil ako ang naghubo sa’yo.”

            “What?” gulat na tugon nito.

            “Hindi pa ako tapos. Hinubaran kita dahil basing-basa na ang damit mo sa pawis.”

            “Bakit naman pati pantalon at brief tinanggal mo pa?”

            “Hay naku, ang daming tanong! Iinum inom kasi di naman pala kaya!” Sinadya niyang di sagutinang tanong dahil wala siyang masabing dahilan. Pero saglit lang at nakaisip siya ng dahilan. “Alam mo, dahil siguro sa kalasingan mo, hindi mo alam na ikaw ang nagtanggal ng pantalon at brief mo. Marami akong kilala na nakakalimutan ang ginawa nila dahil sa kalasingan. Siguro nainitan ka, kaya mo tinanggal.”

            “Hmp, ewan ko sa’yo! Siguraduhin mo lang na totoo ang mga sinabi mong yan dahil kapag nalaman ko na puro kalokohan ang lahat, patay ka sa akin! Tandaan mo yan!” pagkasabi’y iniwan ang kapatid sa kuwarto at bumaba sa sala para lang mabigla sa nakita. Bukas ang TV at tiyak niya na kanina pa nanonood ang kapatid. Agad siyang nag-isip kung napanood na nang kapatid ang tiyak na balita. Agad niyang piñata ang TV. Kinakabahan siya. PAANO KUNG NAPANOOD NA NGA NG KAPATID ANG BALITA? Malaking katanungan sa isipan niya.

            Pero kung napanood na naisip niya na sana’y kanina pa siya binalitaan ng kapatid. Sa sinabi ni Devon ay nakaramdam siya ng pagiging daig-daigan. Ayaw niya na ginaganoon siya. Okay lang na sampalin siya nito pero hanggang doon na lamang. Ang ayaw niya sa lahat ay ang pagbantaan siya, kaya hindi niya puwedeng palampasin ang ginawa ng kapatid. Hahamunin niya ito.      

            Sinundan niya si Devon sa sala, at nakita niya na piñata nito ang TV.

            “Bakit mo piñata ang TV? Nanonood ako! Malakas na sabi na may tonong pagkagalit.

            Hindi inaasahan ni Devon ang ganoong timbre at lakas ng boses ni Devorah pero hindi niya ito pinatulan.

            “Babalik na tayo ng Maynila.” Tugon niya sa mahinang tono.

            “Bumalik kang mag-isa mo! Hindi ako sasama sa Maynila hangga’t hindi mo sinasabi sa akin ang totoo!”

            Kinabahan si Devon. Pakiwari niya ay nalaman na ni Devorah ang nangyari sa kasintahan nito at sa Abogado nila. Ganunpaman, kailangan niyang magmukhang inosente sa tanong ng kapatid.

            “Ano’ng totoo ang tinutukoy mo?”

            “Ang galling mo talagang umarte, kuya! Artista ka na, producer, writer at director ka pa ng sarili mong pelikula! Sana, isinali mo ako sa cast para bumenta ang mga kasinungalingan at kasamaang ginawa mo.”

            “Ano bang mga pinagsasabi mo? Deretsahin mo nga ako?”

            “Saan ka ba talaga nagpunta kagabi? Mapaghamong tanong nito.

            Bumuntung hininga si Devon. Alam niyang hinuhuli siya ng kapatid. Ngunit kailangan niyang panindigan ang pagsisinungaling. Pero, ang pagtitimpi niya ay hindi niya napaglabanan.

            “Alam mo, hindi ko kailangang magpaliwanag sa’yo kung ano man ang mga pinaggagawa ko dahil walang sino man ang puwedeng magdikta sa akin kung ano ang gagawin ko, kahit ikaw! Kung saan man ako nagpunta kagabi, wala ka nang pakialam doon!”

            Lalong nasaktan si Devorah. Harap-harapan nang pinagmukha sa kanya ng kapatid na wala siyang puwang sa buhay nito.

            “Ganun? Eh, di inamin mo rin na may kinalaman ka sa pagkamatay ni Perry at ni Atty. Sandoval! Napanood ko kanina sa TV ang balita. At unang pumasok sa isip ko na ikaw ang may kagagawan! At hindi ako nagkamali! At hindi malayong mangyari na papatayin mo rin ako!”

            Lumapit si Devon sa kapatid at hinawakan ang leeg nito.

            “Kung pagbintangan mo ako ay para bang kitang-kita mo ang mga pangyayari. Bakit, paano ka nakakasiguro na ako nga ang criminal? Sinabi ko ban a may kinalaman ako sa pagkamatay nila? At ikaw, mula ngayon, kung gusto mo pang makatikim ng lalaki, be a good girl ha?” Mahina ang tono niya pero mayotoridad ang mensahe nito na may himig ng pagbabanta.

            Matapos ang sinabi ay saka lamang binitawan ng kapatid ang leeg niya. Sa narinig na pagbabanta sa pangalawang pagkakataon ay nasaling muli ang pagkatao niya.

            “Ganyan ba talaga ang mga bakla? Magaling magbanta? Ako, kapag sinabi ko, ginagawa ko. At hindi ako papaya na maging daig-daigan mo! Kung si James trinato mo ng ganun, puwes, ibahin mo ako dahil pareho lang tayong demonyo!”

            “Aba? Ang tapang! Nanginig ako! Alam mo ba ang dapat mong katakutan? Ako! Ako ang katakutan mo dahil oras na malaman ko na may hindi ka ginawang maganda sa akin, papatayin kita. Tandaan mo yan! Papatayin kita!”

            “Sige, patayin mo na ako ngayon mismo! Dahil kapag nagbagal-bagal ka pa, ipangangalandakan ko sa mga tao na bakla ka! Malalaman nila ang ginawa mo kay James, at ang pagpatay mo kay Atty. Sandoval at kay Perry. Kaya, ngayon pa lang patayin mo na ako!” Matapang na pahayag ni Devorah.

            “Tanga ka ba? Sino ang maniniwala sa’yo na bakla ako? At yung tungkol kay James, dalawa tayo dun! At sa huling pagkakataon, puwee ba? Tigilan mo ako sa pagbibintang mo sa kamatayan ng BF mo at sa abogadong yan ha? Wala akong alam tungkol sa mga nangyari sa kanila! Ngayon kung ayaw mong sumama sa akin sa Maynila, bahala ka, mag-isa ka rito!” Mahabang sabi at nagtungo na ito sa kusina.

            Naiwan sa sala si Devorah na nangangalit ang ngipin. Matalim ang matang tinititigan ang tumalikod na si Devon. Pakiramdam niya ay talon a naman siya sa diskusyon nila. Kahit ano pa ang sabihin ng kapatid, wala siyang duda na ito ang pumaslang sa dalawa.

            Hustong kapapasok niya sa kusina, tumunog ang celfone niya. Rumehistro sa screen ang numero ng nagtext sa kanya kanina. Tatawagan na sana niya ito kanina pero nakaligtaan niya dahil sa pagbungad ni Devorah sa kuwarto niya at tuluyan nang nakalimutan dahil sa pagtatalo nila. At ngayong tumatawag ito, agad niyang tinugon.

            “Hello, lover boy! Nag-enjoy ka ba?” Sabin g nasa linya.

            Pagkarinig ay agad na uminit ang ulo niya.

            “Sino ka? At bakit tinatawag mo akong lover boy?” galit niyang sagot.

            “Hahaha! I’m the woman who devirginized you four hours ago. Nagustuhan mo ba?”

            “Anong pinagsasabi mo?”

            “Bakit, hindi pa ba sinasabi sa’yong kapatid mo? But you know what? I like your dick! Kahit tulog ka, gising na gising naman siya! Hahaha! Bye!”

            Sasagot pa sana siya pero agad nang ibinaba ng kausap ang telepono. Dahil sa galit, naibalibag niya ang celfone. Wasak ito. Galit na galit siya kay Devorah dahil alam niyang ito ang may pakana ng sinasabi ng babae. Hindi niya kayang pigilan ang galit. Nang makitang wasak ang celfone, namimilog ang mga matang itinuon ito sa kutsilyong nasa ibabaw ng mesang naroon. Dinampot niya ito’t hinigpitan ang hawak dala ng galit at lumabas ng kusina. Nag-aapoy ang mga mata sag alit at nangangalit ang mga panga. Tiyak ang pupuntahan niya. PAPATAYIN KITA! PAPATAYIN KITA! Ito ang naglalaro sa utak niya habang patungo sa pinupuntirya.

            Pagkakita ni Devorah sa kapatid na pasugod sa kanya na may hawak na patalim, natakot siya at tumakbo. Umakyat ito sa taas pero sa kasamaang palad, natapilok ito sa hagdan at nawalan ng panimbang. Tumama ang ulo niya sa kanto ng baiting. At ilang saglit pa’y nagdilim ang paningin niya.

            Nang makitang tumakbo palayo sa kanya ang kapatid, hinabol niya ito. Hindi paman siya nakakaakyat sa hagdan, nakita niya kung paano nabuwal ang kapatid. Kitang kita niya kung paano tumama ang ulo nito sa konkretong hagdan, at gumulong ito pababa hanggang sa makarating sa paanan niya.

            Walang epekto sa galit niya ang nakitang nangyari sa kapatid. Sa halip, inundayan niya pa ng maraming saksak ang nakabulagtang kapatid sa paanan niya at sa bawat saksak ay sigaw ng galit at pagkamuhi ang kasabay mula sa bibig niya.

            Patay na ang kapatid pero patuloy pa rin ang pag-unday ng kutsilyo sa katawan nito. Hanggang sa magsawa. Sumubsub ang ulo niya sa dibdib ni Devorah bago nagpakawala ng palahaw. Iyak ng galit, mga luhang dala ng galit sa sarili at sa kapwa.