Kabanata 3: Anak Siya ng Pinakamayamang Tao? Paano Nangyari 'Yun?

Nakita ni James si Chloe na akmang sasakay na sa kotse. Inayos niya ang kanyang ekspresyon at agad na gustong sumama.

Sa panahong ito, laging magkasama silang pumapasok sa trabaho.

"Pakiusapan mo na lang ang assistant mo na ihatid ka. May appointment ako sa isang real estate agent para tingnan ang isang bahay."

Nagulat sandali si James. "Pero may meeting ang kumpanya ngayon..."

"Ang bahay na ito ay in great demand. Kung hindi ako pupunta ngayon, baka maubos na."

Diretsong sinira ni Chloe ang usapan. "Hindi ba't palagi mong sinasabi na laging may trabaho, at dapat akong matutong pasayahin ang sarili ko sa tamang oras?"

Ang tono ng babae ay kalmado, ang emosyon niya ay hindi mabasa, at may ngiti sa sulok ng kanyang bibig at sa kanyang mga mata.

Ngunit sa hindi malamang dahilan, palaging nakakaramdam si James ng lamig sa likod niya.

Agad siyang ngumiti at sinabing, "Okay, kung ganoon, hindi na ako papasok sa kumpanya ngayon. Sasama ako sa iyo para tingnan ang mga bahay."

"Hindi na kailangan."

Lalong ngumiti si Chloe. Umikot siya at marahan na dinuro ang puso ng lalaki gamit ang kanyang daliri. "Gusto kong ako mismo ang pumili. Dadalhin kita para tingnan 'yan pagkatapos kong makapili."

Alam niya kung ano ang iniisip ni James. Ayaw niyang samahan siya, gusto lang niyang bantayan siya.

Ayon sa operasyon ni James, kung ang bahay ay nakarehistro sa pangalan ng parehong mag-asawa, mapupunta lang iyon sa kanya at kay Vanessa.

Ang tono ni Chloe ay medyo nang-aasar, na nagparamdam kay James ng katuwaan. Sinamantala niya ang pagkakataon na hawakan ang pulso nito.

"Is this a surprise for me?"

"Oo."

Nanigas sandali ang bibig ni Chloe, at agad niyang binawi ang kamay niya.

"Okay, kung ganoon, makikinig ako sa iyo." Sabi ni James sa malalim na boses at dahan-dahan na niyakap ang mga balikat niya.

Wala siyang mataguan. Napilitan si Chloe na pigilan ang kanyang pagduduwal at hinayaan siyang yakapin.

Nang makita niyang nagmaneho na ang babae, nawala ang ngiti ni James.

Iyon ba ay guni-guni lang? Nararamdaman niya na tila may nagbago kay Chloe.

O baka ang mga babae ay likas na sensitibo at nagseselos siya sa kanya at kay Vanessa?

Hinila ni James ang kanyang bow tie, nakaramdam ng pagka-inis nang walang dahilan.

Hindi siya dapat masyadong nalilito kay Chloe.

Dahil kahit gaano pa kagaling si Chloe, gaano pa kasinsero siya sa kanya...

Isa lang ang magiging asawa niya, si Vanessa.

Pagkalipas ng isang oras, nakatayo si Chloe sa harap ng malaking floor-to-ceiling window, nakatingin sa tanawin ng buong financial district.

Ang single-family flat na nagustuhan niya ay may buong rooftop at magandang dekorasyon, puno ng technology, minimalist at high-end style, at ang layout at furnishings ay napaka-masarap. May usable area ito na mahigit 300 metro kuwadrado.

Kahit na hindi ito ang pinakamalaki sa area, ang lokasyon nito ay ang pinakamahusay sa buong financial city.

Naiisip na ni Chloe kung gaano kaganda ang lugar na ito kapag nagsindi ang mga ilaw ng lungsod sa gabi.

"Ito na. Ayusin na natin ang mga formalities at irehistro ang pangalan ko lang."

Nagsalita si Chloe sa sales manager nang may kasiyahan.

Ang lugar ay available for immediate occupancy, na nangangahulugang maaari siyang umalis sa nakakasakal at nakakadiring "tahanan" na iyon anumang oras.

"Sige po."

Masayang masaya ang sales manager. Inakala niya na si Chloe ay nandito lang para tumingin.

Agad na napabuti ang suweldo ni Chloe. Dinala ng manager si Chloe sa VIP waiting area sa lobby, pinadalhan siya ng refreshments, at personal na kinuha ang real estate contract.

Maya-maya, kailangan lang ni Chloe na i-swipe ang kanyang card at pumirma, at may mag-aasikaso na sa mga susunod na procedures para sa kanya.

Habang naghihintay si Chloe para sa contract, biglang may narinig siyang boses ng babae na spoiled:

"Ikaw 'yung gustong umagaw sa bahay na nagustuhan ko?"

Tumingin si Chloe at nakita ang isang magandang dalaga na nakasuot ng branded suit na naglalakad palapit.

Sinundan siya ng dalawang bodyguard at isang babaeng sales manager.

"Ako ba ang kinakausap mo?"

Nagulat si Chloe sa loob ng ilang segundo at pagkatapos ay bahagyang binuksan ang labi.

"Oo, Building A ang una kong nagustuhan, gusto kong bilhin 'yan!"

Tinanggal ng babae ang sunglasses niya at tinitigan si Chloe gamit ang matalim at cute na mga mata, ang kanyang attitude ay mayabang.

"Hindi sinabi ng manager na booked na ang bahay kanina, at hindi ka pa nagbabayad ng deposit, tama? Kung ako ang unang magbayad, sa akin 'yan."

Malamig na sabi ni Chloe. Ayaw niyang makisali sa mga taong walang katwiran, kaya tumayo siya at gustong lumipat ng upuan.

Galit na galit ang babae na hindi niya mapigilan ang tapakan ang kanyang mga paa ng dalawang beses bago siya matapos magsalita.

"Hindi mahalaga. Hindi naman ako nandito para ipaalam sa iyo. May prayoridad ako, at kailangan mong magbigay-daan kahit ayaw mo!"

Lumingon si Chloe, medyo nalilito: "Prayoridad?"

Ang babaeng sales manager sa tabi ng babae ay kalmado ring nagsalita, "**Kailangan naming i-verify ang capital ng mga buyer dito. Hindi kami gumagamit ng first-come, first-served basis. Binibigyan namin ng prayoridad ang customer batay sa kanilang kayamanan."

Nang magsalita ang kabilang panig, hindi man lang siya tumingin kay Chloe, at ang kanyang attitude ay puno ng paghamak.

"Ang rule na ito ay talagang nagpapa-speechless sa akin."

Kumunot ang noo ni Chloe.

Sa sandaling ito, ang manager na kumuha ng contract ay bumalik na may apologetic look sa kanyang mukha.

Nang makita ang babae sa tabi ni Chloe na nakayakap sa dibdib niya, bumulong ang manager kay Chloe, "Pasensya na po, Montes ang apelyido ng lady na iyan, at siya ang nagmamay-ari ng pinakasikat na toy brand sa bansa."

Naalala ni Chloe ang Montes’ toys.

Pagkatapos niyang manahin ang ari-arian, chineck niya ang family information at nakita niya ang pamilya Montes sa Hai City business rankings, na ranked five.

Ang Miss Montes sa harap niya ay may capital talaga para maging mayabang.

Dagdag pa ng babaeng sales manager, "Alam kong upset ka, pero pasensya na, rules are rules."

"Hindi naman ako talaga uncomfortable, pakiramdam ko lang ay medyo hindi patas. Pero ayon sa rules ninyo, ang prayoridad ko ay mas mataas kaysa sa kanya. Gusto ko ang bahay na ito."

Huminga nang maluwag si Chloe at patuloy na inutusan ang manager sa tabi niya, "Paki-asikaso na agad. Nagmamadali ako."

Ang ibig sabihin ni Chloe ay ang kanyang wealth ranking ay mas mataas kaysa kay Montes, na ranked ikalima sa Hai City.

"?"

Nang marinig ito, natigilan si Miss Montes at ang babaeng manager sa tabi niya.

"Anong sabi niya, mas mataas ang prayoridad niya?"

Unang tumingin si Miss Montes sa babaeng manager, iniisip na mali ang narinig niya.

Agad na chineck ng babaeng manager ang reservation information sa kanyang kamay.

Impossible. Kung may darating na malaking customer tulad ni Miss Montes, tiyak na maabisuhan sila nang maaga, o hindi man lang, ang general manager ang aalagaan sila.

Kung titingnan ang ordinaryong damit na suot ng babaeng ito, siya ay nouveau riche lang. Paano magiging mas mataas ang kayamanan niya kaysa kay Miss Montes?

"Miss, hindi mo ba naiintindihan ang sinasabi ko? Dito, ang salary namin ay batay sa kayamanan..."

"I-verify na natin ang capital."

Ayaw nang mag-aksaya ng oras ni Chloe sa pakikipag-usap at inabot ulit ang kanyang ID card.

Hindi naman siya galit. Marami na siyang nakitang nakakadiring tao dati. Ano ang mga snobs na ito kumpara sa kanya?

Medyo nag-aalinlangan ang lalaking manager sa tabi niya, ngunit sinunod pa rin niya ang procedure.

Sa sandaling ito, gumalaw ang manipis na kurtina sa VIP area sa ikalawang palapag.

Tumayo ang matangkad na pigura sa likod nito at umalis.

Agad na naintindihan ng mga tao sa paligid at sinabi sa nakakatakot na tao sa tabi niya, "Sige, nagbigay ng utos si President Torres. Sabihin mo sa kanila na hindi na kailangang i-verify ang assets ng young lady na iyon. Siya ang anak ng pamilya Valdez."

Isa lang ang pamilya Valdez sa Hai City, at iyon ang pinakamayamang pamilya sa Hai City. Ngunit hindi niya kailanman narinig na may panganay na anak na babae ang pamilya Valdez?

Umupo ulit si Chloe sa sofa.

Nang makita ito, nawalan ng pasensya ang babaeng manager.

"Miss, please don't overestimate your abilities. Nasabi na namin na ang pagbili ng bahay dito ay nangangailangan ng capital verification. Maaaring may kaunting pera ka, ngunit ang limit mo na ay ang pagbili ng bahay dito. Please don't waste Miss Montes' time any longer, or I'll have security ask you to leave."

Sa pagkakataong ito, kalmado si Miss Montes. Ngumiti siya at itinulak ang babaeng manager.

"Ayos lang. Hihintayin ko siya. Gusto kong makita kung anong klaseng prayoridad ang mayroon siya."

"Pero hayaan mong maging tapat ako. Kung wala kang prayoridad at naglakas-loob kang mag-aksaya ng oras ko, kailangan mong lumuhod at magmakaawa ng tawad. Kung hindi, huwag mo akong sisihin kung maging bastos ako sa iyo."

Ang babae ay tila mas bata kay Chloe, nasa early twenties pa lamang, at talagang isang spoiled young lady.

Ngumiti nang bahagya si Chloe. "Okay, kung ganoon, paano kung may prayoridad ako? Luluhod ka rin ba at magmamakaawa ng tawad?"

"Ikaw..."

Habang nag-uusap ang dalawa, isang lalaki na nakasuot ng suit ang nagpunas ng pawis sa kanyang noo at tumakbo papunta kay Chloe.

"Miss, pasensya na po, kayo, kayo po talaga ang may prayoridad! Patawarin niyo po kami sa pagiging inconsiderate. Gusto ko pong mag-sorry sa inyo!"

Natigilan ang lalaking manager. Nang akmang i-verify na niya ang capital, nakatanggap siya ng abiso na ang babae na inaasikaso niya ay may assets na nagkakahalaga ng daan-daang bilyon, at siya ang anak ng pinakamayamang pamilya, ang pamilya Valdez, na kakahanap lang!

Nalilito pa rin ang babaeng manager at gusto niyang magtanong, ngunit may humila sa kanya at bumulong. Biglang nanghina ang kanyang mga binti at lumuhod siya sa sahig.

Ngunit natauhan siya at nagsimulang mag-sorry bago pa siya tumayo. "Opo, pasensya na po, Miss Valdez, nabulag ako at hindi ko kayo nakilala. Kinasalungat ko po kayo. Huwag niyo po sanang isipin..."

Hindi makapaniwala si Miss Montes nang marinig iyon. Pamilya Valdez?

Ang pamilya Valdez ba na kilala niya?

Sa Hai City, ang "pamilya Valdez" ang nag-iisa na kayang baguhin ang buong financial world sa isang tapik lang ng paa.

"Bilisan niyo na ang formalities. May iba pa akong gagawin."

Walang intensyon si Chloe na makipagtalo, ngunit naramdaman niya na masyadong mabilis ang pag-verify nila ng capital.

Nang marinig ito, mabilis na inilabas ng manager ang contract. Pagkatapos pirmahan ni Chloe, agad siyang nagpatawag ng tao para asikasuhin ang mga formalities.

"Ikaw ang anak ng pamilya Valdez? Bakit hindi pa kita nakita dati?"

Tinitigan ni Miss Montes si Chloe, ang kanyang isip ay nag-blangko.

Kilala niya ang lahat ng mga ka-edad sa pamilya Valdez, ngunit ang kaibahan lang ay... hindi pa niya nakita ang babae sa harap niya!

"Anong pamilya Valdez? Sa tingin ko, scam lang 'yan!"

Habang iniisip ni Miss Montes, lalo siyang nakaramdam ng mali. Inakala niya na nagtulungan ang mga taong ito para lokohin siya. Sa isang tingin lang, ang bodyguard sa likod niya ay gustong mamilit.

Ngunit bago pa mapigilan sila ng mga tao sa sales office, isa pang grupo ng mga lalaki na nakaitim ang nagmamadaling pumasok sa lobby at pinigilan si Miss Montes at ang iba pa.

Ang middle-aged man na naglakad sa unahan ay nagsalita nang malakas, "Miss Montes, nagkita na tayo dati. Ako si Alfred Reyes, ang chief steward ng pamilya Valdez."

Nang marinig ito, hindi lang si Miss Montes, kundi maging si Chloe ay medyo nagulat.

Bakit biglang pumunta dito ang pamilya Valdez?

Tiningnan niya ang taong dumating. Siya ay isang middle-aged man na nakasuot ng suit and tie, may kulay-abo na buhok, salamin na may gintong rim at puting gloves. Mayroon siyang napaka-eleganteng temperament at pananalita, ngunit may nakakabiglang aura.

Nang makita ni Miss Montes si Alfred Reyes, biglang nawala ang lakas ng loob niya.

"Alfred, siya... totoo ba na siya ang anak ng pamilya Valdez?"

Ayaw pa rin maniwala ni Miss Montes.

Sa pagkakaalam niya, infertility ang asawa ni Alexander Valdez at nag-ampon lang sila ng isang bata. Paanong biglang lumabas ang isang biological daughter pagkatapos lang mamatay ni Alexander?

Baka... illegitimate daughter siya?

"Tama po, ang nasa harap ninyo ay walang iba kundi ang biological daughter ni Alexander Valdez at ang nag-iisang tagapagmana ng pamilya Valdez."

Pagkasabi niyon, nilampasan ni Alfred si Miss Montes at itinuon ang kanyang mga mata kay Chloe.

Naramdaman ni Chloe ang awkwardness dahil sa pagtitig. Ang susunod na sandali, yumuko si Alfred at nag-bow sa kaniya bilang paggalang. "Nice to meet you, Miss."

"Miss."

Pagkatapos magsalita ni Alfred, yumuko rin ang mga lalaking nakaitim na sumunod sa kanya.

Ang tagpong ito ay nagulat kay Chloe at halos nagpatumba kay Miss Montes.

Hinawakan niya ang kanyang bag at sinubukang umalis nang mabilis, ngunit hinarang siya ng mga lalaking nakaitim sa paligid niya.

"Miss, narinig ko po na nagkaroon kayo ng conflict ni Miss Montes. Kailangan po ba itong ayusin ngayon?"

Hindi man lang lumingon si Alfred, ngunit ngumiti lang at magalang na nagtanong kay Chloe.

Naging berde ang mukha ni Miss Montes. Iniisip ang sinabi niya kay Chloe kanina, nagtaka siya kung kailangan ba talaga siyang lumuhod at magmakaawa.

Pagkatapos ng pagluhod na ito, paano siya mabubuhay sa circle sa hinaharap? Nakakahiya!

Kahit alam ni Chloe na may pambihirang posisyon ang pamilya Valdez sa mayayamang circle, hindi pa siya nakakita ng ganitong eksena. Natigilan siya sa loob ng ilang segundo at sinabi, "Hayaan na. Wala naman akong natamong pinsala."

"Kung ganoon po, pakiusapan na lang po si Miss Montes na mag-sorry sa aming young lady. Sa ganitong paraan, makakatipid ang dalawang pamilya namin ng mukha sa hinaharap."

Tumayo si Alfred. Hindi mahalaga kay Chloe, ngunit hindi niya hahayaan na may mag-insulto sa pamilya Valdez.

Nakangiti ang lalaki, ngunit naramdaman ni Miss Montes ang matinding panunupil.

Nilunok niya ang kanyang laway at napilitang mag-sorry kay Chloe sa publiko, "I'm sorry."

Pagkasabi ni Miss Montes, binuksan ng mga lalaking nakaitim ang daan.

Namula siya sa hiya at agad na umalis habang tinatakpan ang kanyang mukha.

Pagkaalis ni Miss Montes, sumenyas si Alfred at dinala ang babaeng sales manager.

Bago pa makapagsalita si Chloe, lumapit ulit si Alfred at sumenyas sa kanya.

"Kami na po ang bahala dito. Naghihintay po ang kotse sa labas. Pumasok na po kayo, Miss."

Itinaas ni Chloe ang kanyang mga mata at tumingin kay Alfred. Ang unang defensiveness sa kanyang mga mata ay nawala, at may kaunting pagkakalma sa kanyang mga mata.

Hindi siya umalis agad, ngunit kalmado siyang nagtanong: "Pumasok sa kotse? Saan tayo pupunta?"

"Siyempre po, babalik tayo sa pamilya Valdez." Ang ngiti ni Alfred ay malumanay, ngunit ang kanyang tono ay puno ng walang pag-aalinlangang katiyakan.