ELLIAS VILLARAMA VALDEZ STORY ELIAS POV Sa sorang inloved ng kakambal kong si Elijah sa asawa niyang si Jennifer, nagawa niya pa talaga itong pakasalan ng dalawang beses. Pero ako...I don't know. Hindi ko nakikita ang sarili ko na magpakasal at magkapamilya. Kuntento na ako sa buhay ko ngayun na walang ibang iniisip kundi ang sarili lang. Sa sex life, wala namang problema dahil meron din naman ako noon kahit na wala akong girlfriend . Masaya na ako sa pa-fling-fling na relasyon. Papalit-palit ng babae at iyun ang dahilan kung bakit ayaw kong magpatali sa isang kasal. Ayos na ako sa ganito. Masaya at walang iniisip na kahit na ano at pwede pang magpalit ng babae kapag sawa na ako. Medyo malaki nga siguro sng pagkakaiba namin ng kakambal kong si Elijah. Ito ay masyadong seryoso sa paghahanap ng kanyang forever at makabuo ng pamilya pero ako, wala nang balak. Tama lang din siguro na mag-anak sila ng marami dahil willing naman akong maging mabuting Tito sa mga ito. Iyun ang pinaka
AMERY HEART DELGADO Sa maikling panahon na nakilala ko si Jennifer hindi maikakaila na biglang lumawak ang mundo ko. Ang dating nonchallant na ako ay biglang nagkaroon ng maraming kaibigan. Hindi ako pala-kaibigan na tao pero simula noong nakilala ko si Jennifer, biglang dumami ang mga kakilala ko. Kagaya na lang ngayun, pangalawang kasal nila ng asawa niyang si Elijah Valdez pero present ako. Isa ako sa kinuha nilang maging abay kaya hindi ko talaga maiwasan na makaramdam ng tuwa. Ilang beses ko na ding narinig mula sa bibig ni Jennifer na hindi na daw iba ang turing niya sa akin. Ilang beses din nitong nabangit na kung hindi daw dahil sa kapatid kong si Luis, baka daw matagal na siyang patay. Sa pagiging kababaan ng loob na ipinapakita sa akin ni Jennifer, lalo tuloy akong humanga sa kanya. Aware din ako na sa kasalan nilang ito, pili lang na mga bisita ang inimbitahan nila at isa ako sa maswerteng napasama doon. "Ate, mabuti na lang talaga at pinayagan ka ni Luis na umat
AMERY HEART POV Habang palalim nang palalim ang gabi, napansin ko na padami nang padami na din ang naiinom naming alak habang nag-uusap. Alalay lang naman ang ginawa kong pag-inom pero nakakaramdam na ako ng pagkahilo. Isa-isa na ding nagsialisan ang mga bisita. Ang mga Tito's at Tita's naman ay nagkanya-kanya na pasok sa loob ng Villa.. Magpapahinga na daw samantalang heto kami...abala pa rin sa pag-uusap na akala mo wala nang bukas. Kung anu-ano nalang naging topic. Unang nagkwento si Jeann at mga pinagdaanan ng love story nilang dalawa ng asawa na nitong si Drake bago daw naging sila. Iyun nga lang, natapos din ang kwentuhan namin nang isa-isa silang kinuha ng kanilang mga asa-asawa. Medyo lasing na din sila at kailangan na talaga nilang magpahinga. Dahil sa aming apat, ako lang itong single, ako itong naiwan dito sa cottage. Walang asawa na kumuha sa akin pero bago sila nagsipag-alisan, ibinilin nila sa akin na pwede ko daw okupahin ang isa sa mga cottage na naririto.
AMERY HEART DELAGADO POV "I think napalayo na tayo! Kailangan na siguro nating bumalik." kaagad kong bigkas kay Elias. Napahinto din ito sa paghakbang at hinarap ako. "Bakit, inaantok ka pa ba? HIndi pa tayo nakakarating hangang dulo." seryosong sagot nito sa akin. Mula sa liwanag na nagmumula sa bilog na buwan, kitang kita ko sa namumungay nitong mga mata ang kakaibang kislap. Wala sa sariling napaatras ako ng ilang hakbang sa kanya para bigyang distansya ang layo sa pagitan naming dalawa. "Medyo...ahmmm yes! Medyo inaantok na ako eh!" sagot ko din naman kaagad na sinabayan ko pa ng peke ng paghikab. Napansin ko ang pagtaas ng kabilang sulok ng labi niya habang titig na titig sa akin. "Are you sure? Baka naman natatakot ka lang sa akin..."seryoso niyang sagot na labis kong ikinagulat "Ha? Naku, hindi ah! HIndi!" sagot ko naman na sinabayan ko nang sunod-sunod na pag-iling. Iyun nga lang hindi ko napaghandaan ang sunod niyang ginawa. Halos inisang hakbang niya ang pagita
AMERY HEART POV "Teka lang! La-lasing ka na yata kayo eh!" mahina kong sambit at mabilis na napaatras palayo sa kanya! Medyo marami din akong nainom ng alak pero nasa matinong pag-iisip pa naman ako. Aware pa naman ako sa mga nangyayari sa paligid ko. "Lasing? Yeah...maybe!" narinig kong mahina niyang bigkas. Hindi ko pa ng maiwasan na magtaka nang bigla na lang siyang naupo sa buhanginan at walang pag-alinalangan na nahiga. Tulala naman akong napatitig sa kanya. "I think, hindi ko na yata kayang maglakad pabalik ng Villa! Mauna ka na. Ewan mo na lang ako dito." muli niyang bigkas na mas lalong ikinawindang ko. Hindi ko alam kung maniniwala ba ako sa kanya or hindi gayung kanina lang maayos pa naman ang mga hakbang niya. Imposible namang napagod siya gayung wala pa naman kaming isang oras na naglalakad! Wala din naman akong napapansin na kakaiba sa kanyang lakad kanina. BAta pa siya at wala pa naman siguro siyang sakit na rayuma na basta na lang susumpong sa hindi inaasahang p
AMERY HEART POVSa sumunod na sandali sa pagitan naming dalawa ni Elias namalayan ko na lang na nakahiga na ako sa ibabaw ng kama.Mula sa buhanginan kanina, binuhat niya ako at mabilis ang hakbang na naglakad sa pinakamalapit na cottage. Nagtaka pa nga ako dahil nakakalakad naman pala siya ng maayos. Nabangit niya kasi kanina na hindi niya na daw kayang maglakad pero nagawa niya naman akong buhatin hangang sa makarating kami sa pinakamalapit na cottage.May pagkakataon pa ako kanina para pigilan siya pero tuluyan na din kasi akong nilamon ng init ng katawan. Ni kahit na katiting na pagtutol, wala nang namutawi sa labi ko. Wala eh, nagpatalo na ako sa tukso kaya bahala na.Twenty eight na ako at never nagka boyfriend kaya naman wala naman sigurong masama na sumubok ako diba?"Ahmmm, Elias!" mahina kong bigkas. Abala ang bibig niya sa kakasipsip at kakadila sa aking leeg samantalang kung saan-saang bahagi ng katawan ko nakakarating ang dalawa niyang palad. Tuluyan nya na ding nahubad
AMERY HEART DELGADO '"Aammmn, ang sarap!" narinig ko pang sambit niya. Dahan-dahan na siyang tumayo mula sa pagkakasubsob sa aking pagkababae. Muli kong naimulat ang aking mga mata at doon ko nakita na dahan-dahan niya nang tinatangal ang kanyang saplot sa katawan. Inumpisahan niya sa pang-itaas niyang kasuotan pababa. HIndi ko pa nga mapigilan na mapatitig sa kanya nang dahan-dahan niyang hinubad ang kanyang suot na boxer shorts kung saan tuluyan nang tumampad sa mga mata ko ang malaki at tayong tayo niyang pagkalalaki. "God, ang laki niyan Doc!" gulat kong bigkas. Doctor din naman ako at ilang beses na din naman akong nakakita ng ari ng isang lalaki pero parang kakaiba yata itong kay Elias. Nabiyayaan siya ng mas malaki, mas mataba at mas mahabang alaga. "Pwde mong hawakan kung gusto mo, Doctora Amery." nakangisi niyang bigkas. Para naman akong nahihipnotismo na napabangon ng kama at pumwesto sa gilid nito. Tumayo siya sa harapan ko at walang pqagdadalawang isip na hinawaka
AMERY HEART POV Makailang beses pang naglabas pasok si Elias sa madulas kong kweba bago ko naramdaman na para bang may kung anong bagay ang biglang namuo sa puson ko. Malapit na naman akong labasan. Halos tumirik na ang aking mga mata sa sunod niyang ginawa. Lalo niyang sinagad ang kanyang sandata sa aking hiyas. Hindi ko na napigilan pa. Muli akong nilabasan. SA nangyaring iyun lalong dumulas ang pagkababae ko. Patuloy pa rin siya sa madiin niyang pagkadyot. Pabilis nang pabilils kasabay ng pagsirit ng kanyang likido patungo sa sinapupunan ko. Sa sobrang dami ng nilabas niya naramdaman ko pa nga ang pagdaloy noon patungo sa may pwetan ko. Habol namin pareho ang paghinga at lupaypay akong napakalas sa pagkakayakap sa kanya. Hindi pa rin siya umaalis sa ibabaw ko. Ramdam ko din ang hingal niya. SAbagay, sa sobrang galing niyang magperform talagang hihingalin siya sa pagod. Ako nga itong walang ginawa, lupaypay din eh. Nakasalpak pa rin sa pagkababae ko ang hindi na ganoon kat
AMERY HEART POV "Amery, nakausap ko si Tita kahapon. Kinumusta niya sa akin kung ano na ang balita sa paghahanap sa iyo." seryosong wika sa akin ni Christopher habang nandito kami sa isang coffee shop. Sila Katrina at Elizabeth ay nasa kids zone kasama si Oliver dahil nagpahayag itong si Christopher sa akin na gusto niya daw akong kausapin ng masinsinan. "Kumusta siya?" seryosong tanong ko "Ayun, malungkot lalo na at ang apo niya kay Elias at Rebecca ay mas sakit na leukemia." seryoso nitong sambit. Hindi ko naman maiwasan na magulat. "A-ano? Anong sabi mo? May sakit na leukemia ang anak ni Elias at Rebecca?" gulat kong bigkas. Kaagad naman siyang tumango. "Yes...at Isa din sa dahilan ang bagay na iyan kung bakit hindi matuloy-tuloy ang plano nilang pagpapakasal." seryosong sambit nito. Hindi naman ako makapaniwala sa narinig. "Amery, hangang kailan mo sila iiwasan? Masyado na silang nag-aalala sa iyo. Gusto ka na nilang makita." seryosong muli niyang bigkas. Hindi ko na
AMERY HEART POV '"Ano ang gusto niyo? Shopping muna or kain muna?" nakangiting tanong ni Oliver sa amin. Nandito na kami sa loob ng mall habang as usual nasa bisig niya na naman si Baby Elizabeth. Ang hilig magpakarga ng anak kong ito. Habang nagtatagal, napapansin ko na palambing nang palambing siya kay Oliver. "Elizabeth, nakakahiya na si Tito mo....bumaba ka na diyan anak. Big girl ka na eh." nakangiti kong sambit. Imbes na sagutin ko ang tanong ni Oliver kanina, ang anak ko muna ang uunahin ko. Nakakahiya na kasi dito kay Oliver. Gusto lang naman niyang ipasyal kami pero hindi naman kasama sa usapan na maging kargador siya ng anak ko. "Mommy, Tito Oliver said na ayos lang daw po." nakagiting wika ni Elizabeth. "No! Not okay baby. Malaki ka na at iwasan mo nang magpabuhat kay Tito. Tsaka, tingnan mo ang ibang mga bata...ayaw nga din nilang magpakarga oh?" seryosong sambit ko. Ilang beses ko nang pinakiusapan itong si Oliver na huwag niya masyadong i-spoild itong si El
ELIAS VILLARAMA VALDEZ POV KAKATAPOS lang namin mag-usap ni Christopher nang dumating naman si Rebecca at ang anak namin na si Liam. Mahigit dalawang taon pa lang si Liam at hindi ko mapigilan ang makaramdam ng habag dito nang mapansin ko kung gaano ito pinapahirapan ng sakit ng Leukemia. Yes...sa batang edad nito tinamaan ito ng ganoon kalubhang sakit. HIndi ko alam kung paanong nangyari pero simula noong ipinanganak ito mahina na talaga ang bata at three months ago, lumabas sa pagsusuri ng doctor na may sakit ngang leukemia ang anak ko. Masakit para sa akin. May ari ako ng isa sa pinakamalaking hospital ng bansa pero wala akong magawa para magamot ang anak ko. Wala akong magawa para maibsan ang paghihirap ng sarili kong anak. "Elias, gusto ka daw makita ni Liam." nakangiting wika ni Rebecca sa akin.. Mula sa pagkakaupo sa aking swivel chair, mabilis akong tumayo at nilapitan ang anak ko na nakaupo sa kanyang troller. "Da-ddy!" narinig kong tawag sa akin ng anak ko. HIndi k
ELIAS POV "I HATE YOU! Pinabayaan mo kami at hinding hindi kita mapapatawad!" umiiyak na bigkas ng isang babae na nasa harapan ko. Hindi ko mapigilan ang mapatakip sa magkabilaan kong tainga dahil doon. Pakiramdan ko, parang hinihiwa ng libo-libong karayom ang puso ko habang pinapakingan ko ang panaghoy niya. Ramdam ko sa bawat pag-iyak niya ng sakit na para bang ako na yata ang pinakawalang kwentang tao sa balat ng lupa. "Bakit...sino ka? Kilala ba kita?" hindi ko mapigilang tanong sa kanya. Akmang hahawakan ko sana siya kaya lang mabilis na siyang lumayo sa akin. Wala akong ibang nariring mula sa kanyan bibig kundi ang salitang galit siya sa akin. "Miss, saglit! Hintayin mo ako! Miss!" tawag ko sa babaeng unti-unting naglalaho na sa paningin ko. Gusto ko siyang habulin kaya lang wala sa sarilng napamulat ako ng aking mga mata nang maramdaman ko ang pagtapik ng kung sino sa balikat ko "Elias...cous! nightmare?" seryosong tanong ng taong nasa harapan ko. Kunot noo kong inili
AMERY HEART POV PAGKALABAS namin ng hospital, direcho kami sa bahay na sinasabi ni Christopher. Tama siya...mas magiging kumportable kami sa sinasabi niyang bahay kaya pumayag na din ako. Sa bawat desisyon na gagawin ko, itinatak ko sa isipan ko na palagi kong isaalang-alang sila Katrina at Baby Elizabeth. Sakto naman dahil ang bahay na ito ay halos kalapit lang ng isang private School kung saan balak kong i-enroll si Baby Elizabeth sa susunod na pasukan. Ilang araw lang din ang lumipas, dumating ng bansa si Kuya Luis. Muling bumaha ng luha sa pagitan naming dalawa nang magkita kami. Kahit na pareho kaming umiiyak, hindi pa rin nawala ang sermon niya sa akin. Kagaya lang din naman sa mga tanong sa akin ni Christopher ang mga tanong ni Kuya Luis kaya pahapyaw ko na ding kinwento sa kanya kung anong naging buhay ko sa gubat. "I am totally healed pero wala akong balak na mag stay dito sa Pinas ng matagal. Pwede kang sumama sa akin kung gusto mo." seryosong wika nito sa akin per
AMERY HEART POV "I already talk to your Doctor. Sinabi niya sa akin na pwede ka na daw makalabas ng hospital." seryosong wika ni Christopher sa akin. Ito pala ang isa sa mga pakay niya sa pagdalaw niya sa akin ngayung araw. Hindi ko mapigilan ang mapatingin kay Baby Elizabeth nang bigla nalang itong nagpakandong kay Oliver. Napansin ko na simula noong nailigtas nila kami sa gubat, nagiging malapit si Elizabeth kay Oliver since ito ang may karga noon sa kanya noong nillisan na namin ang gubat. "Okay...pero bago iyan, pwede bang pahiramin mo ako ng cellphone mo? Gusto kong tawagan ang kapatid ko. Si Kuya Luis." seryonsong bigkas ko. Kaagad niya namang iniabot sa akin ang kanyang cellphone. "Si Luis Delgado?" seryosong tanong niya. Kaagad namana kong tumango "Kilala mo siya?" tanong ko "Yes, of course...ka tandem ko siya sa paghahanap sa iyo at sa paghuli sa mga kidnappers." seryosong sagot niya sa akin. HIndi ko naman maiwasan na magulat. "Bumalik ng bansa si Kuya? I mean,
AMERY HEART POV Parang panaginip lang ang lahat dahil namalayan ko na lang na walang pag-aalinlangan na pinagtulungan nila akong buhatin palabas ng gubat. Tahimik lang din na nakasunod si Katrina habang karga naman ng isa pang lalaki ang anak kong si Elizabeth. Sa kauna-unahang pagkakataon sa loob ng tatlong taon lalabas ako ng gubat at aminado ako sa sarili ko na masaya ako. Siguro tama na ang pagtatago at kailangan ko nang harapin ang totoo kong buhay na naghihintay sa akin sa kabihasnan Alam kong mabigat ako. Nararamdaman ko iyan dahil salit-salitan nila akong binubuhat nila Christopher at tatlo niya pang mga kaibigan. Nahihiya man ako pero kailangan kong kapalan ang mukha ko. Tsaka na lang siguro ako babawi sa kanila kapag magaling na ako. Pagkatapos ng halos tatlong oras na paglalakad sa wakas narating din namin ang pinaka-bukana ng gubat kung saan nakaparada ang mga sasakyan nila. Dalawang sasakyan kaya kaagad nila kaming isinakay at itinkabo nila ako sa pinakamalapit n
AMERY HEART POV HINDI ko alam kung ano ang nangyayari sa akin at imbes na gumaling ako, lalo akong inapoy ng lagnat. Sobrang naaawa ako kay Katrina dahil alam kong nag-aalala na ito sa kalagayan ko. Ilang beses na din ako nitong kinulit at nagpaalam na lalabas daw ng gubat para mabilhan ako ng gamot pero hindi ako pumapayag. Ayaw kong ilagay sa alanganin ang kaligtasan ni Katrina. Hindi siya sanay sa kabihasnan at baka mapahamak lang siya. Nagising ako na tanging si Eliazabeth lang ang nasa tabi ko. Wala si Katrina kaya hindi ko maiwasan na makaramdan ng takot. Baka kasi hindi ito nagpapigil at lumabas na ng gubat eh. "Nasaan ang Ate Katrina mo, anak?" malumanay kong tanong sa anak kong si Elizabeth. "Lumabas po Nanay! Sabi po niya, kukuha lang daw siya ng pagkain." bibong sagot naman ng anak ko. Malungkot naman akong napangiti. Kung hindi sana ako nagkasakit, dalawa sana kami ni Katrina ngayun ang naghahanap ng pagkain namin. "Kanina pa ba siya umalis?" muli kong tano
THIRD PERSON POV "Talaga bang tutulungan mo kami? Hi-hindi ba kayo masamang tao?" seryosong tanong ni Katrina sa mga kaharap niya. Wala na siyang pagpipilian pa. Gustuhin man niyang umiwas sa mga lalaking nasa paligid niya pero natatakot naman siya sa kalagayan ng Ate Amery niya ngayun. Kasalukuyan itong nagdedeliryo sa taas ng lagnat at sa mga sandaling ito, kailangan niyang sumugal para sa kapakanan nito. Hindi niya kayang makita na nasa ganoong kalagayan ang taong naging kasama niya na sa loob ng tatlong taon. "Oo naman! Mababait kaming tao at pwede mo kaming pagkatiwalaan." seryosong sagot ng lalaking kaharap niya. Hindi niya tuloy maiwasan na mpatitig dito. Unang kita pa lang niya sa lalaking ito kanina, sobrang lakas na ng kabog ng dibdib niya. Pinaghalong damdamin ang lumulukob sa buo niyang pagkatao, Kinakabahan niya at the same time hindi niya maiwasan na makaramdam ng kung anong istrangherong damdamin sa puso niya. "Wala na akong ibang maasahan kundi kayo lang. Ay