AMERY HEART DELGADO Sa maikling panahon na nakilala ko si Jennifer hindi maikakaila na biglang lumawak ang mundo ko. Ang dating nonchallant na ako ay biglang nagkaroon ng maraming kaibigan. Hindi ako pala-kaibigan na tao pero simula noong nakilala ko si Jennifer, biglang dumami ang mga kakilala ko. Kagaya na lang ngayun, pangalawang kasal nila ng asawa niyang si Elijah Valdez pero present ako. Isa ako sa kinuha nilang maging abay kaya hindi ko talaga maiwasan na makaramdam ng tuwa. Ilang beses ko na ding narinig mula sa bibig ni Jennifer na hindi na daw iba ang turing niya sa akin. Ilang beses din nitong nabangit na kung hindi daw dahil sa kapatid kong si Luis, baka daw matagal na siyang patay. Sa pagiging kababaan ng loob na ipinapakita sa akin ni Jennifer, lalo tuloy akong humanga sa kanya. Aware din ako na sa kasalan nilang ito, pili lang na mga bisita ang inimbitahan nila at isa ako sa maswerteng napasama doon. "Ate, mabuti na lang talaga at pinayagan ka ni Luis na umat
AMERY HEART POV Habang palalim nang palalim ang gabi, napansin ko na padami nang padami na din ang naiinom naming alak habang nag-uusap. Alalay lang naman ang ginawa kong pag-inom pero nakakaramdam na ako ng pagkahilo. Isa-isa na ding nagsialisan ang mga bisita. Ang mga Tito's at Tita's naman ay nagkanya-kanya na pasok sa loob ng Villa.. Magpapahinga na daw samantalang heto kami...abala pa rin sa pag-uusap na akala mo wala nang bukas. Kung anu-ano nalang naging topic. Unang nagkwento si Jeann at mga pinagdaanan ng love story nilang dalawa ng asawa na nitong si Drake bago daw naging sila. Iyun nga lang, natapos din ang kwentuhan namin nang isa-isa silang kinuha ng kanilang mga asa-asawa. Medyo lasing na din sila at kailangan na talaga nilang magpahinga. Dahil sa aming apat, ako lang itong single, ako itong naiwan dito sa cottage. Walang asawa na kumuha sa akin pero bago sila nagsipag-alisan, ibinilin nila sa akin na pwede ko daw okupahin ang isa sa mga cottage na naririto.
AMERY HEART DELAGADO POV "I think napalayo na tayo! Kailangan na siguro nating bumalik." kaagad kong bigkas kay Elias. Napahinto din ito sa paghakbang at hinarap ako. "Bakit, inaantok ka pa ba? HIndi pa tayo nakakarating hangang dulo." seryosong sagot nito sa akin. Mula sa liwanag na nagmumula sa bilog na buwan, kitang kita ko sa namumungay nitong mga mata ang kakaibang kislap. Wala sa sariling napaatras ako ng ilang hakbang sa kanya para bigyang distansya ang layo sa pagitan naming dalawa. "Medyo...ahmmm yes! Medyo inaantok na ako eh!" sagot ko din naman kaagad na sinabayan ko pa ng peke ng paghikab. Napansin ko ang pagtaas ng kabilang sulok ng labi niya habang titig na titig sa akin. "Are you sure? Baka naman natatakot ka lang sa akin..."seryoso niyang sagot na labis kong ikinagulat "Ha? Naku, hindi ah! HIndi!" sagot ko naman na sinabayan ko nang sunod-sunod na pag-iling. Iyun nga lang hindi ko napaghandaan ang sunod niyang ginawa. Halos inisang hakbang niya ang pagita
AMERY HEART POV "Teka lang! La-lasing ka na yata kayo eh!" mahina kong sambit at mabilis na napaatras palayo sa kanya! Medyo marami din akong nainom ng alak pero nasa matinong pag-iisip pa naman ako. Aware pa naman ako sa mga nangyayari sa paligid ko. "Lasing? Yeah...maybe!" narinig kong mahina niyang bigkas. Hindi ko pa ng maiwasan na magtaka nang bigla na lang siyang naupo sa buhanginan at walang pag-alinalangan na nahiga. Tulala naman akong napatitig sa kanya. "I think, hindi ko na yata kayang maglakad pabalik ng Villa! Mauna ka na. Ewan mo na lang ako dito." muli niyang bigkas na mas lalong ikinawindang ko. Hindi ko alam kung maniniwala ba ako sa kanya or hindi gayung kanina lang maayos pa naman ang mga hakbang niya. Imposible namang napagod siya gayung wala pa naman kaming isang oras na naglalakad! Wala din naman akong napapansin na kakaiba sa kanyang lakad kanina. BAta pa siya at wala pa naman siguro siyang sakit na rayuma na basta na lang susumpong sa hindi inaasahang p
AMERY HEART POVSa sumunod na sandali sa pagitan naming dalawa ni Elias namalayan ko na lang na nakahiga na ako sa ibabaw ng kama.Mula sa buhanginan kanina, binuhat niya ako at mabilis ang hakbang na naglakad sa pinakamalapit na cottage. Nagtaka pa nga ako dahil nakakalakad naman pala siya ng maayos. Nabangit niya kasi kanina na hindi niya na daw kayang maglakad pero nagawa niya naman akong buhatin hangang sa makarating kami sa pinakamalapit na cottage.May pagkakataon pa ako kanina para pigilan siya pero tuluyan na din kasi akong nilamon ng init ng katawan. Ni kahit na katiting na pagtutol, wala nang namutawi sa labi ko. Wala eh, nagpatalo na ako sa tukso kaya bahala na.Twenty eight na ako at never nagka boyfriend kaya naman wala naman sigurong masama na sumubok ako diba?"Ahmmm, Elias!" mahina kong bigkas. Abala ang bibig niya sa kakasipsip at kakadila sa aking leeg samantalang kung saan-saang bahagi ng katawan ko nakakarating ang dalawa niyang palad. Tuluyan nya na ding nahubad
AMERY HEART DELGADO '"Aammmn, ang sarap!" narinig ko pang sambit niya. Dahan-dahan na siyang tumayo mula sa pagkakasubsob sa aking pagkababae. Muli kong naimulat ang aking mga mata at doon ko nakita na dahan-dahan niya nang tinatangal ang kanyang saplot sa katawan. Inumpisahan niya sa pang-itaas niyang kasuotan pababa. HIndi ko pa nga mapigilan na mapatitig sa kanya nang dahan-dahan niyang hinubad ang kanyang suot na boxer shorts kung saan tuluyan nang tumampad sa mga mata ko ang malaki at tayong tayo niyang pagkalalaki. "God, ang laki niyan Doc!" gulat kong bigkas. Doctor din naman ako at ilang beses na din naman akong nakakita ng ari ng isang lalaki pero parang kakaiba yata itong kay Elias. Nabiyayaan siya ng mas malaki, mas mataba at mas mahabang alaga. "Pwde mong hawakan kung gusto mo, Doctora Amery." nakangisi niyang bigkas. Para naman akong nahihipnotismo na napabangon ng kama at pumwesto sa gilid nito. Tumayo siya sa harapan ko at walang pqagdadalawang isip na hinawaka
AMERY HEART POV Makailang beses pang naglabas pasok si Elias sa madulas kong kweba bago ko naramdaman na para bang may kung anong bagay ang biglang namuo sa puson ko. Malapit na naman akong labasan. Halos tumirik na ang aking mga mata sa sunod niyang ginawa. Lalo niyang sinagad ang kanyang sandata sa aking hiyas. Hindi ko na napigilan pa. Muli akong nilabasan. SA nangyaring iyun lalong dumulas ang pagkababae ko. Patuloy pa rin siya sa madiin niyang pagkadyot. Pabilis nang pabilils kasabay ng pagsirit ng kanyang likido patungo sa sinapupunan ko. Sa sobrang dami ng nilabas niya naramdaman ko pa nga ang pagdaloy noon patungo sa may pwetan ko. Habol namin pareho ang paghinga at lupaypay akong napakalas sa pagkakayakap sa kanya. Hindi pa rin siya umaalis sa ibabaw ko. Ramdam ko din ang hingal niya. SAbagay, sa sobrang galing niyang magperform talagang hihingalin siya sa pagod. Ako nga itong walang ginawa, lupaypay din eh. Nakasalpak pa rin sa pagkababae ko ang hindi na ganoon kat
AMERY HEART POV "MANONG, pakisabi na lang po kay Jennifer na nauna na akong umalis." bilin ko sa security guard na nagbukas ng gate sa akin. Medyo mahaba-habang byahe ang gugugulin ko pabalik ng Manila at duda din talaga ako kung kaya ko ba talagang magdrive direcho doon! Balak ko na kapag may madaanan akong hotel on the way, magti-check-in na muna ako para makapagpahinga ng kahit kaunti. Kagabi pa ako walang matinong tulog at baka madisgrasya pa ako sa daan Pwede naman sana akong matulog sa isa sa mga bakanteng cottages dito sa resort pero kagaya nang nasabi ko kanina, wala talaga akong balak na magpakita ulit kay Elias. Bahala na. "Yes po Mam! Ingat po sa pagmamaneho." sagot naman kaagad ni Manong guard kaya kaagad ko na ding pinaarangkada ang sasakyan paalis. Nag-aagaw pa lang ang liwanag at dilim pero gusto na yatang pumikit ang mga mata ko. Ni hindi ko na nga nabilang pa kung ilang beses na akong humikab bago ako nakarating sa pinaka-highway. Kukunti palang ang mga sa
THIRD PERSON POV '"Ano ang ginagawa niyo? Bakit niyo pa tinangay ang babaeng iyan gayung pwede niyo naman patayin iyan sa loob mismo ng pamamahay niya!'' galit na sigaw ni Rebecca habang nakikipag-usap siya kay Julio sa cellphone. Kanina pa siya nanggalaiti sa galit. Ang taong utusan niya para patayin si Amery at ang anak nito ay may sariling desisyon sa buhay. Imbes kasi na tudasin na nila mismo sa loob ng pamamahay nito, kinidnap pa ng mga gago at balak na manghingi ng ransom kay Elias "Tumahimik kang babae ka! Hindi mo naman kasi nilinaw sa amin na ang babaeng gusto mong ipapapatay sa amin ay pwede pala naming pagkaperahan." mataas din ang boses na sagot ni Julio dito. Ang ibinayad sa kanila ni Rebecca para ipapatay si Amery ay posibleng maging triple once na maibigay ng mga Valdez ang ransom na hinihingi nila. Pwede nang ma-sustain ang pagpapagamot ng anak niya sa kahit saang hospital nila gusto. "Tumahimik ka Julio! Kinuha ko ang serbisyon mo at babayaran naman kita kay
AMERY HEART POV '"ANO ang kailangan mo sa amin? Saan mo kami dadalhin? Ang anak ko. Maawa kayo sa anak ko! Huwag niyo siyang saktan." umiiyak na sambit ni Amery habang may piring na ang kanyang mga mata. Kanina pa tumatakbo ang sasakyan kung saan sila nakasakay at kanina niya pa rin naririnig ang pagpalahaw sa pag-iyak ang kanyang anak. Hindi na din mabilang kung ilang beses na siyang nagmakaawa sa mga taong dumukot sa kanila na ibigay na sa kanya ang bata. Baka kasi gutom na ito kaya ayaw nang tumigil sa pag-iyak "Tumahimik kang babae ka kung ayaw mong malintikan sa amin!" galit naman na sigaw ng isa sa mga kalalakihan. Hindi ko naman mapigilan ang mapahikbi. Hindi ko alam kung saan nila kami dadalahin. Natatakot ako sa posibleng mangyari sa akin lalong lalo na sa anak ko. Halos tumagal pa ng ilang minuto ang naging biyahe namin bago ko naramdaman ang paghito ng sasakyan. Kasabay ng paghinto ng saksayan ay ang pagtangal nila sa piring ng aking mga mata at hindi ko pa nga maiw
AMERY POV Isang linggo ang mabilis na lumipas. Simula noong umalis ako sa poder ni Elias, wala itong ginawa kundi ang magpabalik-balik ng bahay para suyuin ako na muling bumalik sa bahay niya. Pero wala akong balak na magpatinag. Wala na akong balak pang magpadala sa mga salita niya. Sawang sawa na akong makinig sa mga pangako niya na alam ko naman na hindi matutupad. Oo, nabalitaan ko na umalis na si Rebecca sa bahay nita pero nandoon pa rin ang takot sa puso ko. Hindi porket wala na si Rebecca magiging tahimik na kami ni Elias. Knowing sa babaeng iyun alam kong hindi talaga siya titigil hangat hindi niya makuha ang gusto niya. Nagawa niya ngang guluhin ang kasal namin ni Elias so ibig sabihin wala itong planong sumuko. Ang tangang Elias, patuloy pa rin sa pakikipagbati sa Rebecca na iyun which ayaw ko sana. Hindi porket nabuntis niya ang babaeng iyun, ibibigay niya na ang buong tiwala niya dito. "Mam, nasa labas na naman po pala si Sir Elias. Gusto daw po kayong makausap."
REBECCA POV KANINA pa hindi maipinta ang aking mukha. Paano ba naman kasi, no choice ako kundi ang sundin ang nais ni Elias na lumipat ng tirahan. Letse talaga! Kasalanan ni Amery ito eh. Kung hindi sana sa babaeng iyun, wala sanang naging hadlang sa muling pagbabalik ko kay Elias. Sabagay, hindi ko naman akalain na mahuhulog ang loob ni Elias sa babaeng iyun. Ang akala ko kasi noon laro-laro lang ang lahat pero hindi ko naman akalain na balak niya pa lang totoohanin ang babaeng iyun. "Pasensya ka na Becca ha? Gagawin ko naman ang lahat para maging kumportable ka habang dito ka nakatira. Darating din bukas ang mga kasambahay na mag-aalaga sa iyo." seryosong wika ni Elias sa akin. Hindi ko na mabilang pa kung ilang beses siyang nanghingi ng pasensya sa akin. Kahit na masama ang loob ko, kailangan kong magkunwari sa harapan niya na ayos lang gayung ang totoo, halos pumutok na ang ugat no dahil sa matinding inis. "Ayos lang, Elias. Naiinitindihan ko. Ako itong sumiksik sa relas
REBECCA POV KANINA pa hindi mawala-wala ang ngiti sa labi ko. Hindi ko akalain na sa isang iglap mabilis kong maisakatuparan ang plano ko. Iyun ay muling mahulog sa mga kamay ko si Elias. Ilang buwan din akong na nanahimik habang maiging pinagpa-planuhan ang susunod na hakbang na gagawin ko. Sa bawat masasayang nangyari sa pagitan nilang dalawa ni Amery at Elias, tahimik akong nakamasid. Pinili kong manahimik para walang masabi si Elias. Pero ngayung nandito na ako sa pamamahay niya sisiguraduhin kong hindi na makakabalik pa ang Amery na iyun sa buhay niya. Akin lang si Elias at hindi ko na papakawalan pa ang pagkakataon na mawala siya sa akin. "Babaeng muchacha, Nasaan si Elias?" nakataas ang kilay na tanong ko sa isang katulong na bigla na lang dumaan sa harapan ko. Nandito ako sa living room ng bahay at prenting nakaupo. Hinihintay ko ang pagbabalik ni Elias. Bigla kasing umalis ng bahay kanina at alam nkong sinundan nito si Amery sa kung saan mang impiyerno na nagpunta.
AMERY HEART POV "WALA na akong pakialam pa kay Elias kaya hindi mo na kailangan pang sabihin sa akin ang tungkol sa bagay na iyan." seryoso kong bigkas. "Siguraduhin mo lang! Noon, binigyan kita ng chance na makasama ang lalaking mahal ko pero ngayun, hindi na ako papayag pa na muli mo siyang maagaw sa akin. Kusa ka nang umalis at huwag ka nang bumalik pa kahit kailan kung ayaw mong may isa sa atin ang maagang mamaalam sa mundo.:" seryoso niyang sambit. Hindi ko naman mapigilan pa ang mapakunot ang noo ko dahil sa sinabi niya. Halata naman kasi talaga ang pagbabanta sa boses niya habang sinasabi niya ang katagang iyun. "Pinagbabantaan mo ba ako? Rebecca, huwag na huwag mo akong idaan sa pagbabanta mong iyan dahil hindi ako natatakot sa iyo." seryosong sagot ko. Isang malakas na tawa naman ang narinig ko mula sa kanya! Lalo namang nagngitngit ang kalooban ko dahil sa matinding inis. "Hindi ito pagbabanta, Amery. Kung ano ang sinasabi ko ngayn, gagawin ko ma-solo ko lang si
AMERY HEART POV "IHA, tatagan mo ang kalooban mo. Kahit na anak ko si Elias, hindi ko siya kukunsentihin sa ginawa niya. Kung ano man ang magiging desisyon mo, igagalang ko iyun ng buong puso basta ipangako mo lang sa akin na hindi mo pababayaan ang apo ko." narinig kong sambit ni Mommy MIracle. Nakatutok pa rin ang paningin ko sa harapang bahagi ng sasakyan. Pinilit kong maging mahinahon pero kusa talagang pumapatak ang luha mula sa aking mga mata. "Mom...hindi ko alam kung ano ang nagawa kong pagkakamali. Pinilit ko siyang intindihin sa abot ng aking makakaya pero hindi niya siguro talaga kayang panindigan kami. Siguro nga, hindi naman talaga kami para sa isat isa." mahinang sambit ko. "I understand. Babae din ako at ramdam ko din ang kung ano man ang nararamdaman mo ngayun." seryosong sagot niya sa akin. Hindi na ako nakaimik pa. Nagdrive ako direcho sa bahay namin ni Kuya Luis samantalang si Mommy Miracle naman ay nagpasundo na din sa driver niya. Nagpasalamat pa rin a
AMERY HEART POV PAGDATING ko sa kwarto ni Baby Elizabeth, kaagad ko siyang kinarga kahit na natutulog na siya. Pagkatapos noon, walang lingon-likod na naglakad na lumabas ng silid nito at direcho sa hagdan. Buo na na ang desisyon ko, aalis na kami sa bahay na ito at kahit na ano pa ang mangyari, hindi na kami babalik pa. Tama na! Sa sobrang galing ni Elias magsalita at sumuyo ng babae baka bigla na naman akong bumigay which is ayaw ko nang mangyari pa iyun "Amery...please, pag-usapan natin ito. Huwag mong hayaan na lamunin ka ng galit sa puso mo para magdesisyon ng mga bagay-bagay na hindi dapat.'" seryosong bigkas niya. "Ito ang tamang desisyon Elias! Kung gusto mo ng dalawang babae sa bahay na ito, hanapin mo ang babaeng papayag. Huwag ako, dahil kahit papaano, may respito pa namang natitira sa puso ko." seryosong bigkas ko. Pagkatapos nito, mabilis na akong naglakad palabas ng bahay. Direcho ako sa aking kotse kung saan bigla kong nareliazed ang isang bagay. Paano ko n
AMERY HEART POV "NANDITO si Rebecca?" puno ng pagkadismaya ang boses na tanong ko. Sabay pang napalingon sila Mommy MIracle at Elias na parehong nababasa sa mga mata nila ang matinding pagkagulat. "Elias, ayusin mo ito. Mag-usap kayong dalawa ni Amery." seryosong bigkas naman ni Mommy Miracle at parang hapong hapo itong napasandal sa sofa. Samantalang si Elias naman ay mabilis na naglakad palapit sa akin "Amery...wala ka buong gabi kaya naman hindi na kita nahintay pa. Rebecca needs care dahil naging maselan siya kaya no choice ako kundi ang iuwi na muna siya dito sa bahay. But, don't worry, ilang buwan lang naman and after niyang manganak, aalis din naman siya kaagad." seryoso niyang bigkas. Mapakla naman akong tumawa.. "Aalis? God.....naririnig mo ba iyang sinasabi mo, Elias? Alam mo ba kung gaano kalaking sampal sa akin itong ginawa mo? Ha?" galit kong tanong sa kanya. HIndi naman siya nakakibo. "Hindi pa nga ako nakakabawi sa sakit, tapos heto na naman. Hangang kailan mo