JENNIFER POV "NAKU Mom, hindi ko po kailangan ang mga iyan!" nakangiti kong wika kay Mommy MIracle na sinabayan ko pa ng sunod-sunod na pag-iling! Nandito kami ngayun sa isang shop na puro mga luxury items ang tinitinda! Presyo pa lang ng mga paninda talagang nakakaramdam ako ng panghihilab ng aking tiyan Ang mamahal kasi! Yes...sobrang mahal at kung ako lang ang masusunod baka kanina pa ako lumabas sa shop na ito "Subukan mo! Hawakan mo lang...hindi ba't ang ganda?" nakangiti nitong wika sa akin! Pilit niyang pinapahawakan sa akin ang mga bags na nasa harapan ko! "Ma-magaganda naman po lahat pero hindi po ba't may napili na tayo kanina?" nakangiti kong sagot! "Yes..at kulang pa iyun! Dagdagan pa natin!" sagot naman nito! Hindi naman ako nakaimik. Natatakot din kasi ako ng baka ma-offend siya eh! Baka mapahiya siya sa mga kaharap naming mga sales staff na nag-aassist sa amin ngayun kung patuloy akong kukuntra sa gusto niya. Hindi talaga ako mananalo sa kanya kaya naman pi
JENNIFER POV "Ahh, Elijah! ugggghhh!" mahina kong bigkas nang maramdaman ko ang pagapang ng isa niyang kamay patungo sa aking pagkababae. Nilaro-laro niya ang tinggil ko habang ramdam ko ang pagkabasa ko sa bahaging iyun. "Ughhh! Grabe, ang sarap!" mahina ko pang daing. Magaan ang daliri niya na nilalaro at kinikiliti ang perlas ko! Sobrang dulas ko na sa bahaging iyun kaya naman wala sa sariling mas lalo ko pang ibinuka ang hita ko! Excited na akong pasukin niya ulit! Excited na akong maramdaman ulit ang malaki at mahaba niyang sandata sa loob ko!"Ready?" nakangiting tanong ni Elijah sa akin! Isang marahang pagtango ang naging sagot ko sa kanya bago siya tuluyang umibabaw sa akin! Ikiniskis niya ang sandata niya sa pagkababe ko bago sya buong ingat na bumaon"Ahmmm, Elijah!:" mahina kong sambit! Nag-umpisa na siyang umindayog sa ibabaw ko habang hindi niya inaalis ang pagkakatitig niya sa aking mukha! "How does it feel Swetie? God, ang sarap mo, Jennifer! Hinding hindi ak
JENNIFER POV Dumating din ang ilang araw kong pinakahihintay! Ang araw ng aming kasal at hindi maalis-alis ang ngiti sa labi ko! Excited ako na parang kinakabahan dahil sa wakas tuluyan nang maging legal ang pagsasama naming dalawa ni Elijah! Magiging Misis niya na ako at magkakaroon ng ako ng karapatan sa lahat lalo na kung legal na usapin ang nakasalalay. Hindi na ako matatakot isipin na baka anak lang ang habol niya sa akin! May basehan na para maging masaya ako at magkaroon na ng peace of mind! Kahit na walang ni isa akong kakilala, kaibigan or kadugo an dumalo sa kasalan na ito, masaya pa rin ako! Namuhay ako nang feeling mag-isa at haharapin ko ang buhay sa hinaharap na hindi na sila kasama. Nandito na ako sa harap ng simabahan! Nakatayo at hinihintay ko na lang na magbukas ang pintuan ng simbahan at maglalakad na ako sa gitna ng aisle! Nasa harap na din ng altar si Elijah at hinihintay niya na ang pagpasok ko! Kanina ko pa gustong maiyak kaya lang pinipigilan ko talag
JENNIFER POV DALAWANG buwan pagkatapos ng kasal naming dalawa ni Elijah masasabi kong isa na akong ganap na legal wife nito! Hinahayaan na din ako na lumabas ng bahay para makapagshopping ng lahat ng mga pangangailangan ko! May sariling personal driver siyang itinalaga sa akin kaya naman feel na feel ko talaga ang pagiging Misis niya! Naging masaya at smooth ang pagsasama namin at ramdam na ramdam ko naman ang pag-aalaga niya sa akin! Feeling ko nga mas lalo akong naging special sa kanya which is alam ko sa sarilli ko na tuluyan na ding nahulog ang loob sa akin ni Elijah! Hindi niya man nababangit sa akin ang salitang 'i love you' alam ko sa sarili na mahal niya na ako! Nakikita ko kasi iyun sa mga kilos at nararamdaman ko iyun sa mga haplos niya! Naranasan ko na ding mabuhay ng maalwan at kaya ko nang bilihin lahat ng nais ko. Nag-uumpisa na ding lumaki ang tiyan ko kaya naman mas lalo pa akong naging maingat sa kilos ko at lahat ng mga kinakain ko! LImang buwan na ang tiyan
JENNIFER POV ''JEN, ano ang ginagawa mo dito?" dahil sa matinding pagkagulat, hindi kaagad ako nakapagsalita! Pakiramdam ko biglang may kung anong matalim ng bagay ang biglang sumundot sa puso ko! Hindi ko kasi talaga ito inaasahan kaya naman tulala akong nagpapalipat-lipat ang tingin kina Elijah at Ethel. '"Hindi ba't ako ang dapat magtanong? Ano ang ginagawa ni Ethel dito sa opisina mo?" nagtataka kong tanong. Napatitig na din sa akin si Ethel habang may pilit na ngiting nakaguhit sa labi. "Ohhh, sorry Mam Jen! Nag-aaplay ako ng work. Narinig ko kasi na nangangailangan sila ng office staff at sakto naman na kailangan ko ng trabaho!" si Ethel na ang sumagot! Talagang tinawag niya pa akong Mam gayung alam ko naman sa sarili ko na napipilitan lang sya! Iba ang sinasabi ng bibig niya na nakikita ko sa mga mata niya "Okay Ethel, hintayin mo na lang ang tawag ng HR. You can go now!" narinig ko pang sambit ni Elijah bago ito tumayo at naglakad palapit sa akin! Hindi naman ako
JENNIFER POV GINAWA ko na ngang routine ang paghahatid ng pagkain tuwing lunch kay Elijah at napapansin ko na masaya naman siya sa ginagawa kong iyun! Lalo tuloy akong nagkaroon ng kumpyansa sa sarili ko na siguro nga mahal niya na din ako kaya naman tuluyan na ding nahulog ang loob ko sa kanya! Mas lalo ko na din siyang minahal dahil nakatatak na sa isipan ko na kami talaga ang para sa isat isa at kami lang ang magsasama habang buhay. Naging maayos naman ang pagbubuntis ko at excited na kaming dalawa na malaman ang gender ng bata. Sinigurado din ni Doc na healthy ang baby na nasa sinapupunan ko na lalong nagbigay sa akin ng peace of mind. "Hmmm, Jen may lunch meeting ako mamaya kay Mr. Sey, baka hindi mo ako maabutan sa opisina kaya huwag ka na munang pumunta doon ha?" kasalukuyang kumakain kami ng breakfast ni Elijah nang sabihin niya sa akin iyun. Well, hindi na ako nagulat pa. Sa loob ng isang buwan na paghahatid ko sa kanya ng lunch nangyayari talaga ito kaya naman nai
JENNIFER POV May matamis na ngiti na nakaguhit sa labi ko nang dahan-dahan kong binuksan ang pintuan ng opisina ni Elijah. Gustong gusto ko siyang i-surpresa sa presensya ko. Iyun nga lang nang tuluyan ko nang nabuksan ang pintuan ng opisina mukhang ako yata ang nasorpresa. Oo, nakaupo si Elijah sa kanyang swivel chair samantalng nasa likuran nito ang babaeng hindi ko inaasahan na kasama niya dito sa loob ng kanyang opisina. Nakapulupot ang dalawang braso nito sa leeg ni Elijah habang nakadukwang ito at magkalapat ang labi nilang dalwa. Kaagad nanlaki ang mga mata ko sa gulat. Hindi ko ito inaasahan kaya tulala akong nakatitig lang sa kanilang dalawa. Napansin yata n Elijah na may taong nanonood sa kanila kaya naman napatitig ito sa gawi ko at nang makita niya ako, mabilis siyang napatayo na siyang dahilan kaya naghiwalay ang labi nilang dalawa ni Ethel. "A-ano ang ibig sabihin nito?" mahinang tanong ko kasabay ng pagpatak ng luha mula sa aking mga mata. "Je-Jen...a-
JENNIFER POV Pagkalabas ko ng elevator, imbes na sa kotse ako dumirecho, naglakad ako palabas ng building. Sa totoo lang, hindi ko alam kung saan ako patutungo. HIndi ko alam kung saan ako pupunta pero isa lang naman ang gusto kong mangyari sa ngayun. Wala akong planong umuwi ng bahay dahil ayaw ko munang makita si Elijah. Masakit kasi talaga! Feeling ko nakaukit na sa isipan ko ang mga nakita ko kanina at sa pagkakataon na ito, hindi ko alam kung saan ako patutungo. Akala ko talaga puro saya na lang ang mararamdaman ko sa piling niya pero mukhang nagkakamali ako. Darating at darating pala talaga ang problema sa buhay at hindi ko talaga alam kung paano harapin iyun. Sa kakalakad ko, hindi ko na napansin pa nakarating na pala ako sa may kalsada. Sa totoo lang, hindi ko alam kung saan ako patutungo pero nang may humintong taxi sa harapan ko, tahimik akong sumakay at nang tanungin ni Manong driver kung saan ako pupunta, sinabi ko na lang na dalhin niya ako sa pinakamalapit na
AMERY HEART POV HINDI ko alam kung ano ang nangyayari sa akin at imbes na gumaling ako, lalo akong inapoy ng lagnat. Sobrang naaawa ako kay Katrina dahil alam kong nag-aalala na ito sa kalagayan ko. Ilang beses na din ako nitong kinulit at nagpaalam na lalabas daw ng gubat para mabilhan ako ng gamot pero hindi ako pumapayag. Ayaw kong ilagay sa alanganin ang kaligtasan ni Katrina. Hindi siya sanay sa kabihasnan at baka mapahamak lang siya. Nagising ako na tanging si Eliazabeth lang ang nasa tabi ko. Wala si Katrina kaya hindi ko maiwasan na makaramdan ng takot. Baka kasi hindi ito nagpapigil at lumabas na ng gubat eh. "Nasaan ang Ate Katrina mo, anak?" malumanay kong tanong sa anak kong si Elizabeth. "Lumabas po Nanay! Sabi po niya, kukuha lang daw siya ng pagkain." bibong sagot naman ng anak ko. Malungkot naman akong napangiti. Kung hindi sana ako nagkasakit, dalawa sana kami ni Katrina ngayun ang naghahanap ng pagkain namin. "Kanina pa ba siya umalis?" muli kong tano
THIRD PERSON POV "Talaga bang tutulungan mo kami? Hi-hindi ba kayo masamang tao?" seryosong tanong ni Katrina sa mga kaharap niya. Wala na siyang pagpipilian pa. Gustuhin man niyang umiwas sa mga lalaking nasa paligid niya pero natatakot naman siya sa kalagayan ng Ate Amery niya ngayun. Kasalukuyan itong nagdedeliryo sa taas ng lagnat at sa mga sandaling ito, kailangan niyang sumugal para sa kapakanan nito. Hindi niya kayang makita na nasa ganoong kalagayan ang taong naging kasama niya na sa loob ng tatlong taon. "Oo naman! Mababait kaming tao at pwede mo kaming pagkatiwalaan." seryosong sagot ng lalaking kaharap niya. Hindi niya tuloy maiwasan na mpatitig dito. Unang kita pa lang niya sa lalaking ito kanina, sobrang lakas na ng kabog ng dibdib niya. Pinaghalong damdamin ang lumulukob sa buo niyang pagkatao, Kinakabahan niya at the same time hindi niya maiwasan na makaramdam ng kung anong istrangherong damdamin sa puso niya. "Wala na akong ibang maasahan kundi kayo lang. Ay
THIRD PARTY POV PATULOY sa paghabol si Christopher sa babaeng nakita niya. Hindi siya papayag na makawala ito sa paningin niya. Hindi siya papayag na basta na lang itong makalayo. Kailangan niya itong makausap. Kailangan niya itong makaharap. Samantalang, takot na takot naman si Katrina habang patuloy siya sa pagtakto. Balak niyang pumunta sa siyudad para mama-limos at makabili ng gamot para sa Ate Amery niya. Naaawa kasi siya dito. May sakit ito at ayaw niya nang lumala pa iyun. Alam niyang matagal na siyang pinagbabawalan ng Ate niya na lumuwas ng siyudad pero sa sitwasyon ngayun, kailangan niya na talagang kumilos. Lalo na at hindi din talaga siya papayag na mapahamak ito. Simula nong dumating dito sa gubat si Ate Amery itinuring niya na itong hindi iba sa kanya. HIndi man niya ito kadugo pero napamahal na siya dito. Parang kapatid na nga din ang turing niya dito eh. Lalo na at hindi ito nagsasawa na turuan siyang magsulat at magbasa. "Wait! Who are you? Saan ka pupun
THIRD PERSON POV "SHIT, diwata ba iyun, Pare?" seryosong bigkas ng kasama ni Christopher sa pangangaso. "Yes...siya Christopher Villarama. Isa sa mga triplets na magkapatid na sila Charles at Charlotte. Anak ng mag-asawang Carmela at Charles Villarama. Isa sa mga apo ng namayapang mag-asawa na sila Gabriel Villarama at Carissa Perez. "Diwata? May diwata sa gubat na ito? Ano ka ba naman, walang diwata. Tao iyung nakita natin " seryosong sagot naman ni Christopher sa kaibigan niya. Kakabili lang niya sa nakabuyangyang na property na ito na matatagpuan sa Rizal. Actually, basta niya na lang binili pero wala pa naman siyang concret plan kung ano ang gagawin niya dito since gubat nga at maraming mga hayop ang nasa paligid Nanghihinayang din kasi siyang sirain ang gubat para lang tayuan ng mga istraktura. Hindi na kailangan. Talagang biniili niya lang ito sa dalawang may edad nang mag-asawa dahil hindi na daw nila ito maaasikaso.. Well, kitang kita naman ang ibedensya. Sobrang suk
AMERY HEART POV "ATE, umiiyak na naman po kayo." kasalukuyan akong nakaupo dito sa tabing ilog habang nakatitig sa kawalan. Mula sa aking kinauupuan, naririnig ko kanina ang tawanan nila Baby Elizabeth at Katrina. Kay bilis lumipas ng tatlong taon. Feeling ko natulog lang ako at nang magising ako, heto na. Malaki na ang anak ko. Hindi na siya baby at lumaki siya dito sa gubat na hindi man lang kami nahanap ng ama niya "Yes...kahit na nabasa ko noon sa isang magazine na engaged na si Elias kay Rebecca, umaasa pa rin ako na hindi siya titigil sa paghahanap sa amin. Na gagawa siya ng paraan para mahanap niya kaming mag-ina pero mukhang malabo na ang lahat. Sa takot ko noon, nawalan na din ako ng kumpyansa sa sarili ko na lumabas ng gubat. Hangang sa hindi ko na namalayan pa ang mga taon na lumipas. Na nandito pa rin pala ako habang unti-unti nang lumalaki ang anak ko. "limang buwan na lang ang bibilangin at magpo-four years old na si Baby Elizabeth. Ni sa hinagap, hindi ko akal
AMERY HEART POV SIX MONTHS LATER "KATRINA, saan ka galing? Ang tagal mong nawala ah?" seryoso kong tanong kay Katrina. Kanina pa ako paikot-ikot dito sa gubat para hanapin ito pero hindi ko siya makita. Sa loob ng anim na buwan, medyo nakabisado ko na din ang buong paligid. Nasanay na din ako sa bagong kapaligiran. "ATE, tulog pa kasi kayo kanina ni Baby Elizabeth kaya hindi ko na kayo ginising. Minsan po kasi, lumalabas po talaga ako dito sa gubat para manghingi ng limos at makabili ng mga bagay na kailangan natin." nakangiti nitong sagot sa akin. HIndi ko naman maiwasan na magulat. Napatitig pa ng ako sa suot nitong sira-sirang damit. Madungis din siya at ang buhok niya akala mo isang bruha. Madumi din ang kanyang mukha. Sabog-sabog ang buhok at kung hindi ko lang kabisado itong si Katrina baka hindi ko siya makilala. "Galing kang siyudad at namalimos ka? Katrina, alam mo ba kung gaano kadelikado iyang ginagawa mo?" seryosong tanong sa kanya! Hindi siya sanay sa siyud
THIRD PERSON POV "THIS is very impossible! Unacceptable ! Elijah, do something! Hindi pwedeng basta na lang ibahay ng kakambal mong Elias na iyan ang babaeng iyan. Paano na si Amery?" seryosong wika ni Jennifer sa asawa niya habang nagtitipon sila dito sa mansion Villarama. Isang buwan na ng matulin na lumipas at hangang ngayun, wala pa ring Amery na natagpuan. Na para bang tuluyan na itong naglaho na parang bula. Lahat sila ay nag-aalala na sa posibleng nangyari kay Amery sa mga kamay ng mga kidnappers. Wala na din silang naging balita at wala ding ransom na nagaganap which is mas lalong nakakatakot. Ayaw nilang mag-isip ng kahit na anong masama. Pero parang iyun na nga. Mukhang napahamak na yata si Amery at ito ang dahlian kung bakit hindi nila maikwento kay Elias ang lahat-lahat. Naaksidente ito noon dahil sa paghahanap sa mag-ina niya at kapag malaman nito na may masamang nangyari sa mga ito, baka lalong lumala ang sitwasyon. Tiyak silang masasaktan si Elias at ayaw nil
REBECCA POV Ngayung umayon na sa akin ang kapalaran, kailangang kong sulitin ang pagkakataon. HIndi ako pwedeng patulog-tulog dahil kaunting kaunti na lang, mapapasa-akin na si Elias. Hyassst, nawalan siya ng alaala at mukhang hindi pa naikwento sa kanya ng kanyang pamilya ang nangyari kina Amery at sa anak niya. "So, bago ang aksidente, ikaw ang naging girlfriend ko?" seryosong tanong ni Elias sa akin. Naluluha naman akong tumango. "Yes...ako nga! Alam mo bang sobrang nag-aalala ako sa iyo, Elias? HIndi ko na alam kung ano ang gagawain ko kapag may masamang nangyari sa iyo. Alam kong ako ang dahilan kaya ka nagkakaganiyan dahil gusto kitang hiwalayan dahil ayaw nilang lahat sa akin, Elias. May iba silang babaeng gusto para sa iyo...'" umiiyak kong muling sambit. Napansin kong kaagad na nagsalubong ang kilay nito. Lalo namang nagdiwang ang kalooban ko. Alam kong maniniwala siya sa akin. Wala naman siyang choice kundi ang maniwala eh. Ang galing ko kayang umarte. Pang theatr
THIRD PERSON POV "Ano ang balita kina Amery? Kumusta sila? Nahanap na ba sila?" nag-aalalang tanong ni Miracle sa pamangkin niyang si Christopher. Mahigit isang linggo na ang lumipas simula noong nakidnap sila Amery at ang apo niya at hangang ngayun, wala pa ring balita sa mga ito Si Elias naman ay kasalukuyang nasa ICU. Hinihintay na magising ito dahil sa kinasangkutang aksidente. Doble-dobleng daguk ang nangyari sa pamilya nila at hindi na nga nila malaman pa kung ano ang uunahin. Masyado nang matagal ang isang linggo simula nang nakidnap sila Amery at hangang ngayun, wala pa ring naging balita sa kanila "Ginagawan na po namin ng paraan para mahanap sila, Tita. May man hunt operation na din po sa mga kumidnap kina Amery. Huwag po kayong mag-alalala, hindi po kami titigil hangat hindi sila mahanap." seryosong sagot naman ni Christopher sa tiyahin niya. Kung nag-aalala ito, ganoon din naman sila eh. Lalo na at hangang ngayun hindi pa rin nagigising si Elias. Kasalukuyan pa r