Nagpaalam muna sa amin si Josh dahil kailangan daw ng matangkad na aakyat sa mga poste para balutan ng kurtina. Nagsibalikan na lang din kami sa kanya-kanya naming ginagawa. "Uy, ano 'yon? Gaganti ka rin?" tanong ni Nicole na hindi ko malaman kung natutuwa ba o kabado. "Ipaalala ko lang sa'yo na wala tayong pera—" "May pera ako," volunteer ni Lira. "Pautangin kita kesa naman sa umuwi ka." "Gago, akala ko minura mo. Putang-ina pagkarinig ko," si Nicole na tawang-tawa. "Anwyay, good luck na lang. Labas ako dyan." Biglang umatras? Siya 'tong nang-uudyok kanina. Kung maka-sabi ng libre mo samgyup. Pahamak talaga. "Idaan mo na lang din sa libre para hindi mo na isipin," dagdag ni Lira. "Sapat na siguro ang isang isaw?" Saka kami nagtawanan at nagpatuloy sa pagpipintura. Nang matapos kami sa bleacher, isinunod namin ang stage, sa may ibabang parte kung saan sa itaas, nag-uusap si Chloe at Razen. Tinatagan ko na lang ang loob ko at inabala ang sarili sa ginagawa, iniiwasan na mapatin
At this point, I just want to run. Ang dilim ng mukha ni Razen habang nakatingala sa akin. Kitang-kita ko ang paglitaw ng mga ugat niya sa kamay habang mahigpit na nakahawak sa hagdan na kanina ay si Josh ang nakahawak. Sunod-sunod ang paglunok, hagip ang mata kung saan si Nicole, Lira, Kael at Rico na nakatingin sa gawi namin. Siguro nasense nila na may tensyon dito lalo't naiipit ako sa dalawa. "Ayaw mong gumalaw?" Razen's voice thundered dangerously. Tumikhim si Josh na sana hindi na lang niya ginawa. "Who are—" "Her boyfriend. May angal ka?" sansala sa kanya ni Razen nang hindi tumitingin dito. "R-Razen, he's just—" "Baba, Love." He cut me off, word by word, cold and deadly. Pagbaba pa lang ng isang paa ko, agad niyang niyakap ang mga hita ko at ibinaba saka nakapamulsang tumalikod, deretso lakad kung saan. Alam kong galit siya o baka nagseselos pero alam ko sa sarili kong wala akong ginagawa. Josh and I just talked. Ayokong maging bastos sa taong tumulong lang naman sa ak
Natawa lang si Rico at napailing, tila natuwa pa sa pagsusungit ni Nicole. "Ang sungit ng kaibigan mo," sabi pa niya sa akin. "Amazona. Pagsabihan mo nga 'yan." Kumunot ang noo ko. "Bakit? May nangyari ba no'ng wala kami?" Umismid si Nicole. "Pagsabihan mo rin 'yang kaibigan mo. Nakakabanas. Hindi ko naman gagawin 'yon kung hindi niya ako inasar!" Rico scoffed. "Ako pa ngayon? Really, Nicole?" "Really, Rico! Feeling Rico Yan, 'di naman gwapo," parinig ni Nicole kaya natawa ako. "At ikaw? Feeling mo naman ikaw si Claudine? Ni hind ka nga nangalahati sa paa niya!" Napamaang ang bibig ko sa batuhan nila ng salita. Ano 'to, Rico Yan at Claudine version 2? "Mas lalo na ikaw! Dimples pa lang walang-wala ka na kay Rico Yan! Just admit it na mukha kang paa!" Napasinghap si Rico. "Hoy! Sa gwapo kong 'to? Mukhang paa?! Sabihin mo na lang kasi na pikonin ka kaya sinadya mong tapunan ako ng pintura!" Nicole looked at him, eyes burning in anger. "Deserve! Kung hindi ka sana nang-asar ng g
Nakasimangot ako habang paika-ikang naglalakad tapos itong kasama ko kanina pa bumubungisngis, akala niya siguro nakakatuwa, pero hindi! Bumalik ang hapdi! Bwisit! Nang malapit na kami sa gym ng barangay, hindi na ako nakatiis at pinaghahampas siya sa braso. "Kasalanan mo 'to, eh! May pa-check-check ka pang nalalaman tapos kakainin mo rin pala ako!" halos pasigaw kong sabi. Humalakhak siya. "Uy, love, hinaan mo naman boses mo. Marinig ka nila. Ikaw din." Sinamaan ko siya ng tingin. "Ikaw kasi!" singhal ko sa kanya. "What love? I did check it... well, I can't help eating it," ngisi niya sabay kindat. "Sarap, eh." Uminit ang pisngi ko at bago ko pa man siya mahampas ulit, inakbayan niya ako kaya kinurot ko na lang, pero 'di rin natinag. "Gusto ko ulitin mamaya," seryosong sabi niya na nagpalaki ng mata ko. "Masarap talaga lalo na kapag nakikita kitang sarap na sarap. Magaling ba akong dumila, love?" "Razen!" Ano ba 'yan! Bakit ba ganito ang pinagsasabi niya? Ang init na tuloy!
Kanina ko pa napapansin si Razen na panay sulyap sa akin habang nagmamaneho. Nang hindi na ako nakatiis, hinampas ko siya ng mahina sa braso. "Problema mo? Ayos nga lang ako," sabi ko at tinapunan siya ng tingin. "Kung nag-aalala ka, silipin mo." "Sige nga, bukaka ka," biro niya kaya natawa kami pareho. "Seryoso, love, mahapdi? Masakit? Dumiretso na lang kaya tayo sa ospital? Ipa-check natin. Nag-aalala ako, eh. Baka nagkaroon ng laceration. Aminado akong malaki 'to kaya hindi ako makampante." Uminit ang pisngi ko sa sinabi niya. "Ewan ko sa'yo, Razen. Huwag na. Diretso na tayo sa barangay at baka nangangailangan na sila ng tao doon." "Maiintindihan naman ni bro kung ma-late tayo ng dating doon," aniya saka humawak sa hita ko. "Sige na please?" Humugot ako ng malalim na paghinga. "Sige pero pagkatapos natin sa barangay." Ngumuso siya. "Love naman, eh. Nag-aalala na talaga ako. Ang init mo pa. Nilalagnat ka pa yata." This time tumingin na ako sa kanya at pinukol ito ng masamang
Habang nakasandal ako sa dibdib niya, ramdam ko ang pagpintîg ng pagkalalakî niya sa loob ko na para bang gusto pa niya. Mukhang mapapagod muna kami bago makapunta ng barangay. Sana hindi ako mahalata mamaya at paniguradong aasarin na naman ako. “Love,” bulong niya, sabay halik sa tenga ko nang i-angat niya ako kapantay sa kanya, “I want another round.” Sunod-sunod ang paglunok ko. “Ha? Pero katatapos lang natin—” Pero bago ko pa matapos ang sasabihin ko, bigla niya akong pinatihaya. Nakapatong na agad siya sa ibabaw ko, puno ng pananabik. “I want you in every way this morning.” Mainit ang halik niyang dumapo muli sa labi ko. Habang nilalaro ng dila niya ang bibig ko, bumaba ang isa niyang kamay at hinawakan ang hita ko, itinulak paitaas para mas bumuka ako sa kanya. Sa isang mabilis at madiin na ulôs, pumasok ulit siya. Napakapit ako sa unan, napakagat-labi para pigilan ang impit na ungól. “Razen…” “Shhh… quiet, love,” bulong niya, pero mas diniinan pa ang bawat galaw n