"Maglalakad ka?" takang tanong ko kay Raze pagkatapos niya akong akayin at paupuin kay Maximo, at hindi sumunod.Masuyo niyang hinaplos ang kamay ko at hinalikan ang likod no'n bago nag-angat ng tingin sa akin. "Yes, darling. Why? Hindi ka ba komportable?"Mahina akong umiling. "Pero pagod ka. You shouldn't be walking."He beamed at me. "I'm fine, baby. Gusto ko lang maglakad ngayon.""Eh 'di maglalakad din ako." Bababa na sana ako nang pigilan niya ako."Lyl, stay there. Ako lang ang maglalakad. Mapapagod ka."Pinanliitan ko siya ng mata. "Eh ikaw? Pagod ka na nga tapos mas lalo ka pang mapapagod." Katwiran ko.Wala naman akong ginawa rito sa palayan dahil hindi niya ako pinayagan magtanim kaya hindi rin ako napagod. Kaya ko namang maglakad pero mukhang kahit anong pilit ko, alam kong ayaw niya. Talagang gusto niya akong i-baby.Siya muna ang batas ngayon. Pagbigyan. Saka ko na awayin kapag kaming dalawa na lang."I can manage, baby. Kasama ko naman sila." Tukoy niya sa mga kasama na
Nagtawanan muli kami ni Mang Nikolas. Pumayag lang naman ako dahil alam kong katuwaan lang. Napaka-kj ko kung pati 'yon tatanggihan ko. Ika nga nila, dapat marunong kang makisama saka mukhang okay lang naman kay Raze. Mararamdaman ko kapag ayaw niya. It's either magwa-walk out siya or hindi niya ako papansinin. "Hali ka rito, hija." Lumapit ako kay Mang Nikolas nang senyasan niya akong lumapit sa kanya. Hinigpitan ko lang din ang pagkakahawak sa salakot ko dahil pakiramdam ko tatangayin ng malakas na hangin. Mahangin dito sa palayan kaya minsan 'di ramdam ang init ng araw. "Dalawa tayong magbabantay sa kanila," nakangiting wika ni Mang Nikolas. "Walang kampihan ha? Mukhang seryoso pa naman ang asawa mo." Tumawa ako ng mahina. "Lahat naman po yata sila seryoso." Si Razen nags-stretch na parang sasabak sa international boxing dahil may pasunto-suntok pa sa hangin na nalalaman. Si Rufo naman kanina pa minamasahe ang mga kamay habang si Raze, well, nonchalant ang atake. N
"Bakit nga ba, Lyl? You tell us." Singit ni Razen kaya sinamaan ko ng tingin. "Pwede bang sumali? Boring naman kung kayo lang." "Pwede kung papayag si Kapitan." Si Rufo na mukhang seryoso talagang makipagkumpetensya kay Raze. Hindi ba niya alam na dating magsasaka si Raze? He was once a farmer despite being a silver spoon. Nakwento niya sa akin noon na tinutulungan niya ang tatay na magsaka kaya batak siya ro'n. Hindi na nga ako nagulat nang magsaka siya ngayon. Si Razen naman, ayon, nangungupal na lang pero marunong. Maarte nga lang. For Rufo, magaling naman siya at mabilis. Pero no'ng desperada na talaga akong manalo sa kanya, naunahan ko siya. Walang dayaan na nangyari kasi binabantayan kami ni Mang Isko at Mang Nikolas kahit na kasiyahan lang pero 'yong productive. May natatapos. May nakakitang result sa kasiyahan dahil nakatulong pa kami na masaya. Pero alam ko, walang magpapatalo sa kanila pwera na lang kay Razen na bida-bida. Sa arte niya, baka 'di pa mangalahati sa p
Sinulyapan ko si Raze at bahagyang natawa nang mapansin ko kung gaano kariin ang tingin niya sa lalaki na hanggang ngayon ay kumakaway pa rin sa akin habang nakangiti. Kakaway na rin sana ako pabalik nang pumisil na naman ang kamay ni Raze sa braso ko. "Bakit? Kaibigan ko naman 'yan," kaswal na sabi ko. "Kahit na. I guess siya na nga 'yong tinutukoy mo?" baling niya sa akin habang nanliliit ang mga mata. "Gusto mong lapitan? Sige. Pero hindi ka sasali sa amin sa paghahagis ng punlaan sa palayan." "Ang daya naman! Lalapitan ko lang 'yong tao para batiin. Masama na ba 'yon? Saka hindi pa naman tayo bati, ah!" Bahagyang nanlaki ang mga mata niya. "What? Anong hindi pa? I thought we're okay—Lylia!" "Bleh!" Dumila ako at sinalubong si Rufo saka nakipag-apir sa kanya. "Kamusta? Tagal nating hindi nagkita sa palayan, ah. Ano? Compete tayo ulit? Kung sinong maunang makatapos, manlilibre!" "Sige ba! Sa isawan ni Mang Kanoy sa bayan? Naku! Namimiss ka na nga noon dahil hindi ka n
"Sige na please? Ngayon lang promise." Pangungulit ko kay Raze. Gusto kong tumulong sa pagtatapon ng mga punlaan sa palayan pero ayaw niya. "Hindi naman 'yon mahirap eh." "No, Lyl. Mainit ang araw. Paano kung hindi mo kayanin ang init? Paano kung mahimatay ka? Paano kung magnosebleed ka—" naningkit ang mga mata niya nang takpan ko ang bibig niya. "Ang oa mo, Kapitan. May salakot naman ako saka sanay ako. Gusto mo paunahan pa tayo, eh." Panghahamon ko sa kanya at ibinaba ang kamay. "Are you challenging me, Lyl?" nakangiti nitong tanong at mas lalong naningkit ang mga mata. "You know I'm a competitive type of person." Namilog sandali ang bibig ko at ngumisi. "Oh, competitive? Bakit naririnig ko sa iba kuripot ka raw." Humalakhak siya na siyang nagpatigil sa akin. A-Ang ganda ng tawa niya. Mas lalo siyang gumwapo. Sobrang gwapo. Napalunok ako nang maramdaman ko ang pagbilis ng tibök ng puso ko. It was beating frantically just because I was seeing him laugh. Matagal simula n
“Lyl, kanina ka pa tahimik dyan! What’s wrong?” Napatingin ako kay Razen at nakitang kumakaway ito sa akin. Nandito kami ngayon sa palayan at sa nangyari sa amin ni Raze kanina, hindi ko magawang tumingin sa kanya o makipag-usap. Kinakain ako ng hiya lalo na kapag naalala ko kung paano ko isigaw ang pangalan niya dahil sarap na sarap ako sa pag-angkin niya sa akin. Hindi lang ‘yon ang ginawa niya sa akin kundi kinakain niya rin ako ro’n at pinatuwád. Hindi ko na mabilang kung ilang posisyon ang nagawa namin sa malapad na batong ‘yon at tila nakarami kami. Kitang-kita ko rin kanina kung paano humalo ang katas naming dalawa sa tubig habang tuloy-tuloy ang pagbayô niya sa akin ng malakas, walang tigil na tila hindi napapagod. Ako na lang ang sumuko dahil nanginig na talaga ang katawan ko sa pagod kahit nasasarapan pa rin ako. The amount of pleasure that he gave me—it was more than I expected after one month of not seeing each other. Gigil na gigil kami pareho sa isa’t-isa. Buko