Bella’s POVNilapag ni Snow ang kanyang kape sa lamesa at tumingin sa amin. “Huwag na kayong mag aksaya pa ng oras,” malamig niyang saad. “Dahil kahit ano ang gawin natin ay hindi na kami pwede ni Katana.”“Paano mo nasisiguro?” nakataas na kilay na tanong ko.“Sinampal na ako ng katotohanan na kahit ano gawin ko ang isang assassin na tulad ko ay imposible na mahalin ni Katana.”“Para sa akin ay hindi ako sang ayon sa sinabi mo, Snow,” mahinahon na wika ni Selena. “Tama na iyan,” saway ko sa kanila. Ayaw ko nang dagdagan pa ang sakit na kanilang nararamdaman. “Ano nga pala ang ginagawa ni Jarvis dito?” pag iiba ni Snow.Napataas ang aking kilay na marinig iyon mula sa kanya. “How did you know?”Inirapan ako ni Snow. “Alam mo naman dito sa RU, mabilis kumalat ang tsismis. Pero huwag kang mag alala dahil binura ko na ang mga videos at pictures niyo ni Jarvis na naglalambingan sa gitna ng campus.”“Honestly, ang sweet niyo ni Jarvis sa mga pictures na pinost nila. Uy… Maglelevel up na
Bella’s POV“Nakakaalala? Ano bang pinagsasabi mo?” natatawang saad ko. Oh shit! Sana ay hindi niya nahalata ang tensiyon ko.“Bella…” seryosong tawag noya sa pangalan ko.“Hindi ko alam ang pinagsasabi mo, Taki,” napapailing na wika ko.Nang tumingin ako sa kanyang mukha ay kitang kita ko ang lungkot sa kanyang mga mata.Napabuntong hininga ako. “Kailan mo pa nalaman?”“Nung engagement party ni Pamela,” kaswal niyang sabi.Nagulat ako na malaman ko iyon mula sa kanya. “Ang tagal mo nang alam pero bakit ngayon mo lang ako tinanong?” “Dahil naging busy ako,” sabi niya. Napaisip ako sa sinabi niya. “Galit ka ba sa paglilihim ko?” marahan na wika ko.Umiling siya. “Hindi ako galit pero nagtatampo, oo. Hindi ko akalain na sa tagal na pinagsamahan natin ay magagawa mong maglihim sa akin, Bella.”“Patawarin mo ako, Taki,” mahinang usal ko.“No need to apologize, Bella. Nang marealize ko na nakakaalala kana ay inisip ko nang mabuti kung bakit ka naglihim sa akin. Dahil ba kay Dos?" Napatit
Taki's POVMabilis ako naglakad palabas ng coffee shop at huminto lamang na medyo nakalayo na ako. Kinalma ko ang aking sarili at bumuga ng hangin.Nakita ko sa mga mata ni Bella ang determinado na huwag sabihin sa akin ang totoo. Honestly ay nasaktan ako sa ginawa niya at hindi na ako nakapag timpi pa. Ito lang ang paraan para maiparating kay Bella na seryoso ako sa mga sinabi ko.Mahal na mahal ko si Bella at gagawin ko ang lahat para sa kanya. Pero ayaw ko ang ginagawa niya.Akala ko ba... hahanapin namin ang aming happiness... Inalala ko ang ang araw na nag usap kami ni Bella bago siya bumalik ng Pilipinas at nangako sa isa't isa.FlashbackTokyo, Japan“Asawa ko!” malakas na sigaw ni Bella.Napangiti na naman ako sa pagtawag sa akin ni Bella ng ‘Asawa Ko’. Alam kong pagbibiro niya lamang sa akin iyon. Hindi niya alam kung ano’ng saya ang binibigay niya sa akin kapag binabanggit iyon.Nilingon ko si Bella at nagulat ako na makita ko ang kanyang buhok na maikli na.“Tanan…” nakan
Bella's POV Isang buwan na ang nakakaraan nung huli kami mag usap ni Taki. Hindi na talaga siya nagparamdam sa akin. Nakikibalita na lamang ako kay Hana minsan. Sumubok ako na kausapin siya at magpaliwanag pero hindi niya ako hinaharap na kinasasama ko ng loob. "Bella?" Bumaling ako kay Hana. "Yes?" tinatamad kong saad. "Saan na naman napunta ang isip mo?" nagtatakang tanong niya sa akin. Bumuntong hininga lang ako at inabot ang champagne ko. Mabilis na tinungga ko iyon na kinasinghap ng katabi ko. "Are you crazy, Bella?" mahinang bulong ni Hana. Pero ramdam ko ang kanyang galit sa akin. "Malapit na talaga akong mabaliw, Hana," at bumuga ako ng hangin. Napailing siya. "Don't tell me ay si Taki pa rin ang iniisip mo hanggang ngayon?" "Oo, iniisip ko pa rin siya," mahinang sabi ko. "Huwag kang magselos sa akin, okay?" panunukso ko sa kanya. "Heh! Tumahimik ka riyan at baka may makarinig. Ikaw na yata ang kilala kong tao na kahit seryoso ang problema ay nagagawa pa rin magbir
Bella's POV "Hi! You must be, Hana. Right?" nakangiting wika ni Jessica kay Hana. Napatingin si Hana sa akin. Tinangohan ko si Hana para sabihan na okay lang.Pilit na ngumiti si Hana kay Jessica. "Hi? You are?" "I'm Jessica, kaibigan ni Bella." "Ah...." tumatangong sambit ni Hana. "Ano meron?" sabay sulyap sa akin ni Hana. "Birthday ko kasi ngayon," sabi naman ni Hana."Talaga? Happy birthday," nakangiting tugon ni Hana. "Invite sana kita na maki join ngayon sa party ko." "Huh?" gulat na sabi niya. Nagtatanong na mga mata na tumingin sa akin si Hana. Tumikhim ako. "Minsan lang naman ito." "Ah... Minsan lang," wala sa sariling bigkas ni Hana. "Okay." "Okay?" nakangiting tanong ni Jessica. "Let's party party," masayang sabi ni Hana. "Great! Let's go," sabi ni Jessica at nauna nang maglakad sa amin. Hinawakan naman ako ni Hana. "Ano na naman ito, Bella? Akala ko ba gusto mo nang putulin ang koneksiyon sa kanila? Bakit naki-join ka pa sa party niya?" "Oo nga. Pero kasi hin
Bella's POV Naguguluhan na tumingin ako kay Taki. "Bawal ba ako pumunta rito?" "Talaga bang gusto mong umarte sa harap nila?" balik na tanong sa akin ni Taki. Nasaktan ako sa sinabi niya. "Wow..." ang tanging nasabi ko na lamang at hindi makapaniwalang tinignan ko siya. "Hindi ko akalain na maririnig ko iyan mula sa iyo, Taki." "Dahil iyon naman talaga ang totoo, Bella. Niloloko mo ang mga taong naging mahalaga sa iyo," seryosong sabi niya. "Kung iyon ang tingin mo sa akin ay wala na akong masasabi pa," at mabilis na tinalkiuran ko siya. Nagpasya na ako bumalik sa party ni Jessica. "Ayaw mong pag usapan dahil may malalim kang dahilan, Bella." Huminto ako sa paglalakad at nilingon siya. "Bahala ka kung ano ang isipin mo sa akin, Taki. Wala na akong pakialam pa," matigas kong saad. Natawa siya at tinignan niya ako. "Hindi na ikaw ang Bella na kilala ko. Ano ang pinaplano mo, Black Butterfly?" galit na boses na turan niya. Nanikip ang aking dibdib na marinig ang mga salita iyon
Jarvis' POV Hindi kumibo si Bella kaya naman ay nagpasya akong ibigay ang helmet sa kanya. Walang salita na kinuha niya iyon at tinititigan.“May problema ba, Bella?” tanong ko sa kanya.Nag angat siya ng tingin at sinalubong niya ang aking mga mata. Nagtatanong ang kanyang mga mata na nakatingin sa akin.Ngumiti ako sa kanya. “Kung ayaw mo ay hindi kita pipilitin—“Napatigil ako sa pagsasalita na bigla niyang sinuot ang helmet at walang alinlangan na sumampa sa aking likuran.Lihim ako napangiti na gawin niya iyon. Natigil lang ako sa aking pag iisip na inilapit ni Bella ang kanyang sarili sa akin.Shit! Ramdam ko ang kanyang katawan sa likod ko. "Salamat, Jarvis. Ihatid mo ako sa BE Mall," sabi niya. Napangiti na lamang ako sa sinabi niya. Bago ko paandarin ang motorbike ay naramdaman ko na niyakap ako ni Bella.Napalunok ako bigla na maramdaman ko pa lalo ang kanyang dibdib na dahilan na makaramdam ako ng init kahit na sobrang lamig ngayong gabi. F*ck! This is torture. "Are y
Jarvis’ POVIniwan ko si Bella para makapag isip nang mabuti. Ayaw ko siyang nakikitang napi pressure. Hinayaan ko siya at nagtiwala na lamang sa kanyang desisyon.Ganito talaga siguro kapag mahal na mahal mo ang isang tao. Maghihintay ka para sa kanya pero minsan hindi ko na kayang tiisin pa. Dahil siguro ay natatakot ako na baka iwan niya ako ulit at ayaw ko nang bumalik sa ganoong sitwasyon.I love her so much.Napatingin ako sa hawak kong cellphone na makita kong tumatawag si Rei. Mabilis na sinagot ko ito.“Yes?” bungad ko sa kanya.“Nasaan ka?”“Nasa park. Nagpapahangin,” kaswal na wika ko.“Kasama mo si Bella?” “Oo. Bakit?” takang tanong ko sa kanya.“Huwag kang hihiwalay kay Bella. Nang reviewhin namin ang cctv ng bar ay napansin namin na may sumusunod sa kanya," seryosong wika niya.Bigla ako napaisip sa sinabi niya. “Sigurado ka, Fuentabella?”“Oo. Hindi lang isang tao. Marami sila,” seryosong wika ni Rei.Shit!“Two americano for Mr. Jarvis.”Nilingon ko ang staff na tumawa