Beranda / Romance / Bon Appetit / Bon Appetit CHAPTER 1

Share

Bon Appetit
Bon Appetit
Penulis: MIKS DELOSO

Bon Appetit CHAPTER 1

Penulis: MIKS DELOSO
last update Terakhir Diperbarui: 2025-03-03 03:28:08

Ang marangyang ballroom ng Grand Astoria Hotel ay puno ng musika, ilaw, at tawanan. Isang engrandeng selebrasyon ang nagaganap—ang graduation ball ng Computer Engineering batch ng St. Vincent University. Sa gitna ng kasiyahan ay isang lalaking hindi maaring hindi mapansin—John Tan, ang pinakamayamang graduate ng kanilang unibersidad, ang tagapagmana ng isang trillion-dollar real estate empire, at ang lalaking pinapangarap ng halos lahat ng kababaihan sa kanilang campus.Si John ay pinakagwapo sa grupo,matangkad at laging mabango.

Ngunit sa gabing iyon, hindi siya ang kumokontrol sa sitwasyon.

Si John, na palaging may maingat na plano sa bawat kilos, ay hindi nakaligtas sa isang laro ng kapangyarihan. Ang kanyang mga kaklase, na palihim na naiinggit sa kanya, ay may binabalak—isang gabi ng walang kontrol na pagsasaya, isang pagsubok sa kanilang pinakamalakas na alpha.

“Dude, relax. It’s your night!” sigaw ng isa niyang kaklase, itinulak siya sa direksyon ng bar.

"Come on, Tan! Ikaw lang ang hindi pa nalalasing! Let's make history tonight!"

Hindi niya alam na may halong ecstasy ang alak sa bawat basong iniinom niya. Matamis. Mabilis. Matindi ang epekto.

Ang dating matatag na isip ni John ay unti-unting naglaho sa ilalim ng epekto ng droga. Ang buong mundo ay naging isang kaleidoscope ng kulay at init. Mainit. Nakalalango. Mapanganib.

At sa kadiliman ng gabing iyon, may isang babaeng matagal nang nagmamatyag.

Si Fortuna Han, isang pastry chef na naka-assign sa event, ay hindi lamang naroon para sa trabaho. Matagal na siyang baliw kay John Tan. Tuwing makikita niya ito sa unibersidad, kasama ang perpektong fiancée nitong si Senyora Abedida, isang masakit na kirot ang bumabalot sa kanyang puso.

Ngunit ngayong gabi, ang pagkakataon ay nasa kanyang harapan.

Nakatitig siya kay John, na lasing at halatang nasa ilalim ng impluwensiya ng gamot. Walang malay sa kanyang paligid. Mahina. Wala sa sariling isip.

Dahan-dahan siyang lumapit.

Isang haplos sa kanyang braso.

Isang malambing na bulong sa kanyang tainga.

Isang pang-aakit na hindi niya kailanman magagawa kung nasa tamang diwa si John.

“John...” bulong niya, inilapit ang kanyang katawan sa nag-aapoy nitong balat.

Napatitig si John sa kanya. Dilated ang mga mata. Mainit ang hininga. At sa kauna-unahang pagkakataon—wala si Senyora sa kanyang isip.

Walang sinayang na sandali si Fortuna.

Isang gabi lang.

Isang pagkakataon lang.

Matagal na niyang inasam ang sandaling ito—at ngayong nasa kamay na niya ang pagkakataon, hindi siya aatras.

Dinala niya ito sa isang pribadong suite ng hotel.

Hinawakan siya ni Fortuna sa sinturon, ang kanyang walong daliri ay nakadikit sa kanyang tiyan at loob ng kanyang pantalon.  Walang suot na panty si Fortuna, kaya't ang mga kuko niya ay dumadampi sa maliit na piraso ng buhok na pinapahiran niya sa itaas ng kanyang ari.  Hinila siya ni Fortuna papunta sa kanya sa tabi ng kama. Hinalikan siya ni Fortuna nang madiin, medyo napinsala ang kanyang labi sa pagkakasalubong.  Binitiwan ni John ang anumang pagdadalawang-isip dahil sa epekto ng alak at ecstasy.  Akala niya ay kasama niya ang kanyang kasintahang si Senyonara at hinahawakan ang perpektong pwet nito.

Ipinadaan niya ang kanyang mga kamay sa likod ng kanyang pantalon at piniga ang kanyang malambot na laman nang may pagnanasa, marahil ay piniga nang kaunti nang mas mahigpit kaysa kinakailangan upang makaganti ng kaunti.

Itinulak niya siya sa kama.  Pumasok siya, pinatay ang maliit na lampara, at nagsimulang maghubad.  Kailangan niyang aminin na medyo nagulat siya sa bilis ng mga pangyayari, pero hindi naman siya gaanong nagmamalasakit.  Sinundan niya ito, at sa oras na mahubad na ang kanyang pantalon, nakaluhod na siya sa harap niya, nilulunok ang kanyang ari.

"Oh shit senyoraa..Ahh ang sarap."

Ito rin ay ikinagulat niya, pero hindi siya nagreklamo.  Siya ay isang eksperto sa pagsuso, alam kung paano gamitin ang kanyang dila sa tiyan ng kanyang halimaw, at kung paano gamitin ang kanyang mga kamay kasunod ng kanyang bibig.  Nahulog siya pabalik sa kanyang mga siko at pinanood ang kanyang anim na pulgada na mawala sa kanyang matatamis, pulang labi.  Ang sarap ng pakiramdam at siguradong ipapaalam niya ito sa kanya.

"Oh my god, Senyora, ang sarap ng pakiramdam."

Sumagot siya ng bahagyang "uh huh," na natakpan ng kanyang ari. Halos nagpatuloy na siya at kinailangan niyang pigilan ito. hinila niya siya papunta sa kama at pinahiga siya nang patalikod. Mabilis na ibinaba ni John ang kanyang ulo sa pagitan ng kanyang mga hita, at sumisid agad sa isang medyo namamagang p**i. Sobrang basa at kulay-rosas niya. Nilaplap niya ang paligid ng kanyang clit, nakatuon sa magkabilang gilid ng kanyang hood. Gusto niyang mang-akit, at alam niyang tiyak na ito ang magiging epektibo. Sa tingin niya, ang rum na tinikman niya kanina ay bahagyang nakaapekto sa kanyang teknik, pero alam niyang nag-enjoy siya.

"Kailangan ko ng titi mo nang labis. Fuck me John." sabi ni Fortuna.

Hindi nag-aksaya ng oras si John sa pag-akyat sa kanya, iniisip na humihiling si Senyora na makipagtalik sa kanya, na nagpalakas at nagpasigla sa kanya, naghahanda para sa kahanga-hangang p********k na darating. Ipinag-slide niya ang ulo ng kanyang ari sa naghihintay na p**i niya, at ang pakiramdam ay napakasensasyonal. Pareho silang umungol dito, at ipinasok niya ang natitirang haba niya sa kanya.

"PUTANG INA, masakit 'yan," pagmumura ni Fortuna.

Tumingin siya sa kanyang mga mata, at habang ang kanyang mga kilay ay bumaba, para bang tinitingnan niya si Senyora habang nagbabaon, pero hindi siya iyon.  Siya ay si Fortuna.

Nakikita niya na hindi siya magkakaroon ng mabagal na p********k. Humiga siya sa ibabaw niya at nagsimulang tumalon pataas at pababa sa kanyang ari. Tiniis ni Fortuna ang sakit ng pagkaputok. Siya ay dumudulas sa kanya, s********p ang kanyang makapal na ari sa loob niya. Ang mga suso niya ay nasa mukha niya, kaya isinubo niya ang isa nito sa kanyang bibig, nilalaro ang u***g gamit ang kanyang dila na parang gutom na sanggol.

"Ohh oo..ang sarap..Ahhh.."

Nagsimula siyang umungol muli, at naramdaman niyang humihigpit ang kanyang basang p**i sa kanyang titi. Talagang namangha siya sa bagong pakiramdam na ito, at muli siyang napalapit sa pagsabog. Siya ay nalalabasan na, pero hindi pa siya handang tapusin ito.

Sumigaw siya nang paulit-ulit habang binabayo ko siya nang mas madiin ngayon, ang kanyang kaselanan at ang pag-iisip ng t***d niya sa loob niya, sa paligid ng kanyang ari, na nagpapalobo sa kanya sa loob niya. Lumingon siya pabalik upang tingnan siya sa mga mata at sa sandaling iyon—sa isang iglap lang—nahuli niya ang isang ekspresyon sa kanyang mukha na nagpakita ng pagtutol, kahit tagumpay. Ang kanyang p**i ay kumontrata sa paligid ng kanyang titi, itinulak siya sa bingit.

"Malapit na akong labasan," sabi niya nang magaspang. Ang init ng kanyang t***d ay sumabog sa loob niya, at napahinto sila sa isa't isa ng ilang sandali, parehong nahihirapang huminga. Nang dahan-dahan siyang humugot, nakaka-excite makita kung gaano karaming t***d niya ang tumutulo mula sa kanyang namamagang hiwa. Pinaghalong sa kanya, naisip niya sa sarili niya. Haluin kasama ng kanya.

Still semi-hard, ang isip na iyon ay muling nagpasiklab ng kanyang halos ligaya na pagnanasa. Kailangan niyanng matikman siya ulit. Habang pareho silang humihingal at ang kanyang damit ay nakataas pa rin sa kanyang mga balakang habang nakahiga siya sa kama na bahagyang nakabent ang mga tuhod, inilagay niya ang kanyang mukha sa pagitan ng kanyang mga hita at dahan-dahan itong dinilaan ang kaunting t***d na bumabalot sa kanyang hita.

Umungol siya nang mahina, hinihimok siya. Dahan-dahan at halos metikuloso siyang nagtrabaho upang dilaan ang bawat patak na lumalabas mula sa kanyang p**i, sumisilip pataas upang makita ang isang nagulat at labis na masayang ekspresyon sa kanyang mukha. Umungol siya muli nang dahan-dahan niyang dinilaan at sinipsip ang kanyang mga labi at pagkatapos ang kanyang tinggil. Tigas na tigas siya ulit, ang kanyang p**i parang isang swimming pool ng kalambutan at t***d at malambot na kasiyahan na nag-aanyaya sa kanya na lumangoy.

"Putangina," bulong niya nang may pangangailangan.  

"Fuck me again."

Sobrang libog na siya ngayon na tumutulo ang kanyang katas sa kanyang mga bayag habang k********t siya nito. Nagkantutan sila na parang may halos mabangis na pangangailangan para sa isa't isa. Si John ay parang sinaniban, para bang siya'y superhuman, na parang kaya niyang magpatuloy ng ilang oras ngayon nang hindi nilalabasan kung nanaisin niya. Ang mga imahe ay patuloy na lumalabas sa kanyang isipan: ang kanyang ekspresyon habang nilalabasan siya sa kanyang kamay, ang kanyang bibig sa paligid ng kanyang tigas na ari, ang kanyang t***d sa kanyang mga labi. Bumigay siya muli sa isang alon ng likido.

"Cum! Gusto kong labasan ka sa loob ko,” sigaw niya.

"Ah putang ina, ang sarap ng titi mo." Mahinang ungol niya.  "Huwag.  Huwag huminto."

Sumisid siya nang mas malalim. “Oh, baby. Wala akong balak na. Ang p**i na ito ay bagay na bagay sa akin."

Ngumiti siya ng pilya, at ipinatong niya ang kanyang noo sa kanya.  Bumangon siyang muli, hinawakan ang malambot niyang hita habang mas lalo pa siyang umuusad.  Ang kanyang dibdib ay namula.  Ang kanyang noo'y basang-basa.

"Ramdam mo ba 'yan?  Ramdam mo ba kung gaano kalakas ang pagnanasa ng putang-ina  na titi ko?"

"Ramdam mo ba kung gaano ko gusto ng p**i na ito ang titi ko?"

Mabilis ang takbo ng kanyang isip.  Maging regular na ba ito ngayon?  Pinatigas niya ang kamay sa kanyang matikas na dibdib, sabik na magmakaawa para dito.  Bumilis ang kanyang paghinga kasabay ng bilis ng kanyang mga balakang.  Ang kanyang pangangailangan ay nagpa-umbok sa kanyang tiyan.  Bawat sandali, lalo siyang naging ligaw.  Ang mga ungol ay tumutulo mula sa kanyang mga labi.  Matinding paghinga ang sumisikip sa kanyang lalamunan.

"Oo?" Ang boses niya ay mahina, seksi.  "Lalabasan ka ba para sa akin?" 

"Oo Lalabasan na ako!"

Hinawakan niya ito nang mahigpit, ang kanyang ulo ay napapaatras.  Mga alon ng pagpapalaya ang bumuhos sa kanya, at bumagal siya.  Pero hindi pa siya tapos sa kanya.

"Pwede bang sumakay ako?" tanong niya, ang kanyang p**i ay patuloy na kumikibot.

"Oo?  Gusto mo pa bang labasan, sweetheart? "Humugot siya at humiga sa kama.

  "You are so damn greedy ."  

"Gusto ko 'to.Huwag muna ipagkait."

Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi

Bab terbaru

  • Bon Appetit   Bon Appetit CHAPTER 262

    Sa isang tahimik na silid ng ospital, nakaupo si John sa gilid ng kama, nakasuot ng malinis na damit matapos palitan ng nurse ang kanyang hospital gown. Discharge day na niya ngayon. Iyon dapat ang araw na inaasahan niyang makikita si Fortuna kasama si Alessia, at marahil ay magsisimula na silang mag-usap ng mas seryoso.Kanina pa siya restless. Panay ang tingin niya sa pintuan ng silid, umaasang bubukas ito anumang oras. Sa kanyang mga mata, may halong kaba at pananabik. Hindi niya alam kung darating nga ba si Fortuna, pero pinipilit niyang maniwala—dahil sinabi ni Tony na posible.Habang nakatingin siya sa wall clock, napahawak siya sa dibdib, pilit pinapakalma ang mabilis na tibok ng puso.John: (mahina, kausap ang sarili) "Basta makita ko lang sila... si Fortuna at si Alessia. Kahit saglit lang. Sana lang... sana dumating sila."Sa kabilang banda ng siyudad, nasa bahay naman si Fortuna, nakayuko sa ibabaw ng kuna ni Alessia. Mainit ang noo ng sanggol, at ramdam niya ang init ng ma

  • Bon Appetit   Bon Appetit CHAPTER 261

    Habang naglalakad si Fortuna at si Tony, dala-dala si Alessia, ang mga alalahanin ni Fortuna ay patuloy na sumasakal sa kanya. Ang bawat hakbang na iniisa-isa niya ay parang may bigat na dala. Sa bawat kanto, sa bawat sulok, sa bawat sulyap na kanyang tinatanaw, iniisip niya kung tama ba ang mga desisyon niya, kung ano ang dapat niyang gawin. Parang may kumakalabit na boses sa kanyang isipan na hindi umaatras, at yun ay ang lahat ng nangyari kay John—ang kanyang mga pagkakamali, ang mga pagkatalo, at ang mga pagsubok na humubog sa kanyang mga desisyon.Habang tinatanaw nila ang daan palabas ng ospital, biglang tumunog ang cellphone ni Fortuna. Nagpatuloy siya sa paglakad, ngunit ang tunog ng ringtone ay nagpatigil sa kanya, at agad niyang naramdaman ang kilig at kaba. Hindi na siya nagdalawang isip, alam niyang ang tawag na iyon ay mula kay John. Si Tony, na nakakita ng pag-aalangan sa mukha ng kapatid, mabilis na kinuha ang cellphone mula kay Fortuna.Tony: (mahinang tinig) "Bunso, s

  • Bon Appetit   Bon Appetit CHAPTER 260

    Maya-maya, bumukas ang pinto ng silid at lumabas si Amanda, ang kanyang hipag, bitbit si baby Alessia. Nakangiti itong lumapit sa kanila habang karga ang sanggol na nakasuot ng maliit na damit na kulay rosas. Tila maliit na anghel si Alessia, mahimbing ang paghinga at paminsan-minsan ay ngumunguya ng walang gatas.Agad na napangiti si Jack, ang kanilang ama, na nakaupo sa sala at abala kanina sa pagbabasa ng diyaryo. Tumayo ito at lumapit, parang batang nakakita ng laruan.“Aba!” masayang sambit ni Jack, sabay tingin sa kanyang apo. “Ang ganda talaga ng apo ko. Manang-mana sa akin!” biro nito, sabay tawa nang malakas.Napailing si Tony. “Tay, huwag n’yo ngang angkinin. Si Alessia, kamukha ng Mommy niya.”Ngunit agad sumabat si Rose, ang ina nila, sabay tapik sa braso ni Jack. “Naku, Tony, mali ka riyan. Manang-mana ‘yan sa lola niya. Tingnan mo ang hugis ng mata, kamukha ko ‘yan!”Nagkatawanan ang lahat, at si Fortuna, kahit kanina’y mabigat ang dibdib, ay hindi naiwasang ngumiti. Hin

  • Bon Appetit   Bon Appetit CHAPTER 259

    Pagkatapos ng ilang minuto ng kwentuhan at kulitan sa loob ng silid, tumayo na si Fortuna. Ramdam niya ang mga matang nakatingin sa kanya—si John na may bahagyang lungkot sa mga mata, si Madam Irene na parang ayaw siyang paalisin, at si Leona na nakangiti pero halatang may inaasahan pa rin mula sa kanya. Huminga nang malalim si Fortuna bago nagsalita.“Magpapaalam na po ako,” mahinahong saad niya, sabay tingin kay John. “May aasikasuhin pa ako sa bahay.”Agad bumuntong-hininga si John, halos parang bata na biglang naiwanan. “Fortuna…” tawag niya, mahina pero puno ng pagmamakaawa. “Bukas kasi, discharge ko na. Sana… sana andiyan ka.”Saglit na natigilan si Fortuna. Ang titig ni John, halos sumisid sa puso niya, pinapaalala ang mga panahong sabay silang kumakapit sa isa’t isa bago nagbago ang lahat. Gusto niyang sabihin ang totoo—na gusto niyang dumating, na gusto niyang makita kung paano siya uuwi at alagaan kahit sa maliit na paraan. Pero naroon ang bigat ng realidad: si Alessia, ang

  • Bon Appetit   Bon Appetit CHAPTER 258

    Biglang bumukas ang pinto ng silid at pumasok si Leona dala ang isang basket ng sariwang prutas. Nakangiti ito habang nakatingin sa kanila lalo na kay Fortuna na nakaupo pa rin sa tabi ng kama ni John hawak-hawak ang kutsarang para kanina pa sana kay John.“Uy, aba’t…” ngumisi si Leona at bahagyang kumindat. “Akala ko ba anak hindi ka makakapunta?” biro nito na puno ng pang-aasar.Parang tinamaan ng kidlat si Fortuna. Agad namula ang pisngi niya at halos mapabitaw sa kutsara.“Maaga po kasi ako natapos sa bakery. Hinatid lang po ako ni kuya Tony,” mabilis niyang paliwanag habang pilit iniiwas ang tingin.Si John ay hindi nakapigil sa pagngisi at lalo pang pinasama ang sitwasyon. “O kita mo Ma? Kahit busy siya nag-effort pa rin siyang pumunta rito. Ako lang ang dahilan.” Sabay kindat pa ito kay Fortuna.“John!” singhal ni Fortuna. Nanginginig ang boses niya habang sinamaan ng tingin ang lalaki, ngunit lalo lamang siyang ipinahamak dahil mas lalong ngumisi si John.Si Madam Irene ay hal

  • Bon Appetit   Bon Appetit CHAPTER 257

    Pagkaalis ni Leona, naiwan si Fortuna sa loob ng bakery, nakatitig lang sa mesa kung saan nakapatong ang mga tinapay na kakaluto pa lamang. Ramdam niya pa rin ang bigat ng sinabi ng ina ni John.Lumapit si Kuya Tony, hawak ang basang pamunas at pinunasan ang mesa. “Bunso,” mahinahon niyang sabi, “nakita ko kung paano ka tinanong ni Tita Leona. Hindi ko man narinig lahat ng pinag-usapan niyo, pero halata sa mukha mo na mabigat sa’yo.”Napabuntong-hininga si Fortuna at napaupo sa silya. “Kuya… parang ang dami nilang hinihingi sa akin. Hindi ko pa nga alam kung kaya kong bumalik sa buhay na iniwan ko, tapos parang gusto nilang agad-agad akong bumalik sa tabi ni John.”Umupo si Tony sa harap niya, diretso ang tingin sa kanyang kapatid. “Bunso, hindi mo kailangan madaliin ang desisyon mo. Pero isa lang ang gusto kong sabihin.”Nag-angat ng tingin si Fortuna, may pag-aalinlangan. “Ano ‘yon, kuya?”“Bisitahin mo si John,” diretso nitong sagot. “Pagkatapos ng tindahan, dumaan ka. Hindi para s

Bab Lainnya
Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status