Chapter 5. ลิ้นของเขา

            หญิงสาวผวาเฮือกเมื่อลิ้นของเขาแตะที่กลีบเนื้อหยอกล้อกลีบดอกไม้ที่เบ่งบาน ลิ้นร้อนโลมเลียทำเอาร่างกายเธอสั่นระริก  เขาจับต้นขาของเธอให้แยกออกกว้าง ละเลงลิ้นไปตามกลีบเนื้อกระตุ้นจุดเสียว กระสันที่ซ่อนอยู่ภายใน มือเรียวเล็กเผลอกดศีรษะของเขา หยาดน้ำหวานหลั่งออกมามาก ไรอันกอบกุมแท่งเอ็นของตัวเองขณะรัวลิ้นใส่กลีบสวาท เสียงหอบหายใจสลับกับเสียงครวญครางทำให้เร่งรัวลิ้นเพื่อกระตุ้นให้เธอไปถึงจุดสุดยอดอีกครั้ง

            “อร๊ายยยย”  กฤติกาหวีดร้องออกมาอีกครั้ง เธอแทบนับไม่ได้แล้วว่าถูกเขาทำให้เสร็จสมไปกี่รอบ เขาขบเม้มกลีบเนื้อเธอเบาๆ แล้วยันกายขึ้น จ้องมองใบหน้าที่เขินอาย

            “ผมชอบอยู่ในตัวคุณ” เขาพูดพลาง “คุณเป็นธรรมชาติแบบนี้ล่ะยอดเยี่ยมที่สุดแล้ว”

            เขาหยิบหมอนมารองใต้สะโพกทำให้เนินเนื้อโชว์เด่นอยู่เบื้องหน้า เขาประคองท่อนเอ็นที่แข็งขึงทั้งที่ปลดน้ำรักไปเมื่อครู่ค่อยๆกดหัวบากในร่องเสียว  ริมฝีปากของเธอสั่นระริก ความเป็นชายใหญ่โตของเขาผลุบหายไปในกายสาว โพรงอ่อนนุ่มบีบรัดจนเขาครางอย่างพอใจ

            “คุณต้องเลิกคิดว่าทำให้อีกฝ่ายไม่มีความสุข” เขาพูดแล้วเริ่มขยับเอวอีกรอบ เอื้อมมือไปนวดคลึงหน้าอกของเธอเพิ่มความเสียวกระสัน “ยิ่งคุณมีความสุขมากเท่าไหร่ คู่ของคุณจะยิ่งมีความสุขมากเท่านั้น”

            “อึก...อึก...คุณ คุณ..ไรอัน ช้า...ช้าลงหน่อยค่ะ อ๊ะ อ๊า” 

            กฤติกาสะบัดหน้าไปมา เขาโหย่งตัวขึ้นตอกลำเอ็นอย่างไม่ปรานี แต่เธอกลับชอบ ยิ่งกระแทกเข้ามาลึกๆ เธอยิ่งรู้สึกดี ไม่คิดว่าร่างกายเล็กจ้อยของเธอจะรับแก่นกายใหญ่โตนั้นได้หมด ร่องสาวทั้งร้อนทั้งแฉะ เธอยกเอวขึ้นรับจังหวะกดกระแทก แรงขมิบรัดทำเอาชายหนุ่มครางอย่างสะใจ

            “อู้วว แบบนั้นแหละคนสวย ขมิบรัดลำผมแบบนี้เสียวดีชะมัด”

            ท่อนเอ็นเหมือนจะร้อนขึ้นมันขยายใหญ่ขรูดผนังอ่อนนุ่มที่ฉ่ำแฉะ เขาเขี่ยเม็ดเสียวกระเด้าเอวดุดันจนเตียงลั่น

            “โอ้ว แมร่งงง เสียวหัว...” เขาสาวลำเอ็นกระแทกกระทั้น มือเรียวเล็กจิกผ้าปูที่นอนที่ยับย่น เหงื่อชื่นไหลอาบทั่วร่าง ผิวขาวเปลี่ยนเป็นแดงเรื่อ เสียงหายใจเป็นเสียงครางหวิว

            “แฮ่กๆ

            “อ๊ะ..อ๊ะ... เสียว...ดาวเสียว...”

            ไรอันเพิ่งได้ยินเธอเรียกชื่อตัวเอง เขายิ้มร้ายแล้วเร่งซอยเอวดุดัน

            ตับ ตับ ตับ ตับ ตับ

            ชายหนุ่มกระแทกแก่นกายเน้นๆ ย้ำๆ ฟังเสียงหญิงสาวครวญครางออกมาไม่ขาดสายเหมือนน้ำเมือกวาวใสที่ไหลล้นเปื้อนเปรอะต้นขา เขาไม่รู้ว่าจะใช้คำว่าอะไร มันมากกว่า ‘ยอดเยี่ยม’ เธอเติมเต็มและทำให้เขาหิวโหยไม่รู้จักอิ่ม  ความเสียดเสียวแผ่กระจายไปทั่วร่าง กฤติกาทนไม่ไหวถูกเขาปลุกเร้าจนร่างกายเกร็งกระตุกไปอีกรอบ แรงตอดรัดทำให้ชายหนุ่มไม่อาจต้านทานได้ เขาแหงนหน้าคำรามฉีดน้ำรักทะลักในกายเธออีกครั้ง

            “กรี๊ดดดด”

            “ซี๊ดดดด อา...”

            ไรอันปรับลมหายใจครู่หนึ่งแล้วค่อยๆ ถอนแก่นกายออกมาช้าๆ น้ำรักไหลออกจนเปื้อนที่นอน เขาดึงหมอนออกจัดท่าให้หญิงสาวที่อ่อนปวกเปียกไม่มีแรงขยับตัว เขาจูบหน้าผากเธอเบาๆ แล้วลุกขึ้นเดินไปหยิบน้ำดื่มแต่คราวนี้ไม่ลืม เขารินน้ำใส่แก้วแล้วเดินมาให้คนที่อ่อนแรงอยู่

            “น้ำครับ”

            “ขะ...ขอบคุณค่ะ”  กฤติกายันกายขึ้นมารับแก้วน้ำจากเขา รีบดื่มทันทีเพราะคอแห้งและเพราะเขานั้นแหละ ทำให้เธอครางจนคอแห้งแบบนี้

            ไรอันยกขวดน้ำขึ้นดื่มมองหญิงสาวที่นั่งเปลือกกายบนเตียง กฤติการู้สึกแปลกๆกับสายตาของเขาจึงเอื้อมมือไปหยิบผ้าห่มที่อยู่หัวเตียงมาปิดร่างเปลือยของตน

            “ไม่ได้แล้วนะคะ”  เธอรีบพูดขึ้นมาก่อน ไม่กล้ามองลำเอ็นใหญ่ที่มัน เอ่อ...สงบลงแล้ว แต่...เอ่อ..มันก็ยังดูใหญ่อยู่นะ  

            “ดาวไม่ไหวแล้วจริงๆ พรุ่งนี้ต้องไปทำงานด้วย”

            “ไปไม่ไหวก็หยุดสิ” เขายักไหล่แล้วยื่นมือไปรับแก้วน้ำจากมือเธอ เขาเดินเอาแก้วน้ำไปเก็บแล้วเดินกลับมาอีกทีเห็นร่างเล็กพยายามลงจากเตียง แต่ดูท่าแข้งขาไม่มีแรง เขาจึงรีบสาวเท้าเข้าไปประคองเธอไว้ก่อน

            “คุณจะทำอะไร”

            “ดาวต้องกลับแล้วค่ะ”

            “คืนนี้ค้างที่นี่แหละ”  เขากดไหล่ให้เธอนั่งลง แต่กฤติกาส่ายหน้าไปมา

            “ไม่ได้ค่ะ พรุ่งนี้ต้องไปทำงาน”

            “งั้นก็ค้างที่นี่ตอนเช้าออกไปพร้อมผม”

            คราวนี้หญิงสาวส่ายหน้าหนักกว่าเดิม “ดาวต้องกลับไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า จะใส่ชุดเดิมไปทำงานได้ยังไงล่ะคะ”

            ไรอันถึงกับแหงนหน้ามองเพดานแล้วค่อยถอนหายใจแรงๆ ท่าทางของเขาทำให้หญิงสาวห่อไหล่เหมือนหนูกลัวแมว

            “ผมดูเป็นเจ้านายใจร้ายหรือไง”

            “ปะ...เปล่าค่ะ” 

            แต่เธอทำเรื่องลาออกไว้แล้ว ถ้ามาหยุดงานเอาตอนนี้ก็เหมือนเอาเปรียบคนอื่น ถึงแม้ว่า เธอสะสางงานของตัวเองไปเกือบหมดแล้วก็เถอะนะ

            ไรอันเห็นท่าทางอับจนหนทางแล้วก็อดสงสารไม่ได้ 

“คุณกลับบ้านไม่ไหวแน่ๆ คืนนี้นอนค้างที่ห้องผมนี่แหละ ประเดี๋ยวผมไปซื้อยาคุมฉุกเฉินมาให้แล้วจะหาเสื้อผ้าชุดใหม่ให้คุณใส่ไปทำงาน ตอนเช้า”

            “จะดีเหรอคะ”

 นี่ท่านประธานต้องไปซื้อเสื้อผ้าชุดใหม่ให้เธอเลยเหรอ ฝันแน่ๆเลย ยัยดาวลูกไก่!

            “ยังไงผมต้องไปซื้อยาคุมให้คุณอยู่ดี” เขายิ้มขำ ผู้หญิงคนนี้ใสซื่อจริงๆ รู้สึกยังไงก็แสดงออกมาเต็มแววตา “สัญญาว่าจะรอผมที่นี่ดีๆ ไม่แอบย่องหนีหายไปเหมือนครั้งก่อนอีก”

            กฤติกาผงกศีรษะรับ แต่อีกฝ่ายดูจะไม่พอใจนัก เธอจะพูดยืนยันอีกที

            “ได้ค่ะ ...ดาวจะรอคุณอยู่ที่นี่”

            ได้ยินคำสัญญาเป็นมั่นเหมาะแล้วไรอันจึงวางใจ เขาเดินตัวเปล่าไปห้องน้ำ ผลัดเปลี่ยนเสื้อผ้าอย่างรวดเร็วเพื่อไปซื้อของใช้ให้ผู้หญิงคนนั้น  นี่ยัยเวอร์จิ้นจะรู้ไหมนะว่าทำให้เขาแหกกฎของตัวเองครบทุกข้อแล้ว!

            “บอส...บอสค่ะ....ดาวไม่ไหวแล้ว อะ อ๊ะ...”

            ขาเรียวโอบรัดเอวสอบและแอ่นกายเข้าหา แต่เพราะกลัวเสียงร้องของตัวเองจะดังไปนอกห้องเธอจึงกัดริมฝีปากแน่น 

            “ก็บอกแล้วไง ถ้าอยากกัดก็กัดผมนี่ อื้ม”

ไรอันพูดเสียงพร่าเร่งขยับเอวสอบถี่รัว ร่องรักคับแน่นดูดรัดลำเอ็นจนทำให้เขาอดกลั้นไม่ไหว กระแทกแก่นกายเข้าไปจนสุดปลดปล่อยน้ำรักในกายสาวพร้อมแหงนหน้าคำรามอย่างสุขสม

            อยากจะบ้า! ไรอันอดสถบไม่ได้ ยัยพนักงานเวอร์จิ้นทำเขาเสียผู้เสียคนจริงๆ  จากที่เคยตั้งกฎให้ตัวเองจะไม่ยุ่งกับพนักงาน ไม่มีเซ็กส์ในที่ทำงาน แต่ตอนนี้เขากำลังถอนลำเอ็นออกจากร่องสาวแล้วจัดการถอดถุงยางอนามัยทิ้งในถังขยะที่อยู่มุมห้องทำงานของเขา มือใหญ่ประคองร่างเล็กที่ถูกเขายกขึ้นนั่งแยกขาลงจากโต๊ะทำงาน

            “ขะ...ขอ ขอใช้ห้องน้ำหน่อยนะคะ”

            “ยังต้องขออีก” 

ไรอันหัวเราะแล้วโน้มหน้าลงจูบหน้าผากเธอเบาๆ ใบหน้าหวานแดงระเรื่อแล้วเดินขาสั่นเข้าห้องน้ำของผู้บริหาร เขาเองก็จัดเสื้อผ้าให้เข้าที่ แล้วนั่งที่เก้าอี้พลางหยิบโทรศัพท์มือถือมาเลื่อนอ่านข้อความ 

ตั้งแต่เรื่อง ‘คืนนั้น’ กฤติกามีความสัมพันธ์กับบอสหนุ่มหลายครั้ง วันนั้นเขาซื้อเสื้อผ้าชุดใหม่มาให้เธอเปลี่ยนจริงๆ แค่เห็นป้ายราคาก็ทำเอาเธอพูดไม่ออก ไม่รู้เขาไปหาซื้อจากที่ไหนแต่เธอเพลียจนเผลอหลับไป เช้ามาก็ออกมาที่บริษัทพร้อมกับเขา แต่เธอขอให้เขาจอดก่อนถึงบริษัท ยังดีที่วันนั้นเธอทำเอกสารให้พี่ศศิเรียบร้อยแล้ว แม้จะทั้งง่วงทั้งเพลียแต่ก็ผ่านวันไปได้อย่างดี

กฤติกาคิดว่าเขาคงไม่ได้สนใจเธออีก ซึ่งก็ทำใจไว้แล้ว การใส่ใจของเขาก็คงเพราะเห็นใจมือใหม่เรื่องบนเตียงอย่างเธอ แต่เขากลับหาเบอร์ติดต่อเธอจนได้ ซึ่งก็คงไม่ยากอะไรเพราะเขาเป็นถึงประธานบริษัทนี่นะ แล้ว...ก็มีอะไรกันมาอีกหลายครั้ง เหมือนวันนี้  หญิงสาวเช็ดหว่างขาของตัวเองแล้วจัดเสื้อผ้าให้เข้าที่ มองตัวเองในกระจกแล้วถอนหายใจเบาๆ อีกไม่กี่วันเธอก็ต้องเดินออกจากบริษัทนี้แล้ว  ทุกอย่างก็จะเป็นความทรงจำดีๆ แต่อีกเสี้ยวของหัวใจก็กลัวว่า ตัวเองจะตกหลุมรักบอสหนุ่มจนถอนตัวไม่ขึ้นแล้วนะสิ