Home / Romance / Bound To My Boss / Chapter 1: Dive (Walter)

Share

Chapter 1: Dive (Walter)

last update Last Updated: 2025-07-27 08:25:25

Walter's Point of View

The fingers of my left hand tapped one after another, like horses racing at the starting line, while my eyes stayed fixed on the closed door. A grin spread across my face the moment Samantha walked in.

Her smooth, tanned skin seemed to glow, perfectly complementing the crisp white blouse she wore. Her round, brown eyes—so expressive—never failed to betray her emotions. Ang kaniyang ilong naman ay matangos, bagay na bagay sa kaniyang maliit na mga labi. Her hair that curls at the end is long and usually rests at her shoulder like waves of water. Her height, on the other hand, is just average. When she stands next to me, her chin barely reaches my shoulder. She looks devastatingly stressed, yet her beauty still shines through.

“One hour late,” bungad kong sabi sa kaniya. Sinulyapan lang ako nito at dumiretso siya sa kaniyang puwesto.

“Sinamahan ko si tatay sa hospital,” saad nito sabay baba ng kaniyang bag sa mesa. Walang buhay ang kaniyang boses. “Pasensiya na. Wala talagang ibang puwedeng sumama sa kaniya.”

“Not my fault,” saad ko habang ginagalaw-galaw ang swivel chair. May sinabi siya ngunit hindi ko iyon narinig. Pagkakuwan ay kinuha niya ang kaniyang laptop, binuksan iyon at naglakad palapit sa akin.

“Ito 'yong data interpretation na ginawa ko,” saad niya nang ilapag sa aking harap ang laptop.

Napatingin ako sa bar lines at mga numero. Mayroon ding texts sa ibaba. It was her interpretation.

“Are you sure about this?” mapagduda kong sabi at nag-angat ng tingin sa kaniya. “I'm having second thoughts because it feels like your mind is somewhere else, caught up in too many things.”

She walked straight toward me and leaned in, her shoulder brushing lightly against mine as she pointed at the line graph—specifically the downward curve showing the fluctuation of demand in Visayas. Her vanilla-scented perfume drifted over me, battling faint traces of alcohol that still clung to her—likely from the hospital.

“Sinabi mo sa interpretation mo na underperforming ang Visayas kasi walang demand,” pagsisimula niya bago ilipat ang daliri at ituro ang interpretation niya. “But in my interpretation here which is based on the shipment data and previous sales last quarter, hindi underperforming ang Visayas. The fluctuation in demand is due to shipment delays because of port congestion.”

Umayos siya ng tindig at napahawak sa likod ng aking swivel chair habang nakatingin sa akin. Her eyes were consumed by anger, probably because of what I said earlier. Her stares were full of hatred and she could even burn me to death.

Ngumisi ako at napahawak sa kamay niyang nakapatong sa likod ng aking swivel chair. “You can leave now.”

*****

I set my foot on the edge of the pool, extended my arms and placed my hands one after another before my body bent for a dive. Water splashed as soon as its coldness touched my body. My arms made a path by forcing the water on either side while my legs fluttered in tight, rapid beats—small but strong—pushing me forward with steady propulsion.

Naramdaman ko ang paninikip ng aking dibdib ngunit hindi ako umahon. Nanatili lamang ako sa ilalim ng tubig at nagpatuloy sa paglangoy. Saka lang ako umahon nang maramdaman ang matigas na marmol ng pool sa aking palad.

Napahangos ako na sinabayan ng paglandas ng tubig mula sa aking ulo pabalik sa pool. I rested my arms on the edge of the pool before glancing at Sid, the only heir of the Marquez Jewelries and is also my bestfriend. Nakatayo siya malapit sa akin habang may hawak na cellphone. Katulad ko ay tanging speedo lang din ang suot nito.

Napailing siya. “Forty-five seconds.”

Ibinaon ko ang aking noo sa aking palad. Forty seconds? Mas lalong bumagal ang paglangoy ko. Kanina ay forty seconds iyon, samantalang ang pinakauna ay thirty-three seconds.

A trained swimmer can reach the end of this twenty-five meter pool within eighteen seconds. Some professionals can even do it in less than fifteen seconds. Ang average time ko ay nasa twenty seconds. To think that it has doubled, I am definitely not at my best fit.

“Is there something that's bothering you?” tanong sa akin ni Sid. He's also my swimming partner so he knows how fast I can swim.

Nag-angat ulit ako ng tingin sa kaniya. I pressed my palms against the floor and lifted my body. Napatalikod ako kay Sid nang mapaupo ako. Ang binti ko ay nakalublob sa tubig.

Napatingin ako sa mga paa ko na aking ginagalaw-galaw sa tubig. “It's mom and dad.”

I felt his steps on the floor until I found him sitting next to me. Dahil siya ang nag-iisang matalik kong kaibigan, siya rin madalas ang nakakaalam ng mga bagay na bumabagabag sa akin. Alam niya iyong pangako na sinabi ko sa magulang ko last year.

“So, what will happen? Last time I checked, wala ka pa ring girlfriend,” saad nito at natawa. Napasulyap ako sa kaniya at siniko siya. “Sa dinami-rami kasi ng puwedeng i-promise, bakit 'yong girlfriend pa? You've been single for how many years already.”

Natahimik muna ako nang ilang segundo bago nagsalita.

“That's what they wanted, a girlfriend. Alam mo naman, matanda na sila at wala pang apo,” pagpapaliwanag ko naman. “Tapos tumatanda na raw ako. I'm only thirty-eight.”

“Matanda na nga,” pagsang-ayon ni Sid dahilan para wisikan ko siya ng tubig. Nakalimutan niya sigurong magkasing-edad lang kaming dalawa. “Pero bakit ikaw? They could have asked for a grandson from Wesley. Madali lang iyon para sa kapatid mo.”

He's right. Kung si Wesley lang sana ang hiningan nila ng apo, matagal na sana iyong naibigay ng nakababatang kapatid ko. Kaso si Wesley ang tipo ng playboy na takot na takot sa responsibilidad bilang ama. Halos paiba-iba ito ng girlfriend kada buwan, minsan nga linggo.

My parents, especially my father, don't trust Wesley that much. They believe that Wesley is still immature.

“Actually, problem solved naman na. I already found someone who's willing to be my fake girlfriend,” saad ko na lamang sa halip na sagutin ang tanong niya.

Napasulyap siya sa akin. “Then what's bothering you?”

“With everything that’s going to happen at the event, and now that I’ll be introducing someone as my girlfriend. I honestly don’t know how they’ll react,” sagot ko naman. “Baka bigla nilang sabihin na dapat ay ikasal na ako.”

Humalakhak si Sid at umakbay sa akin. “E’ di gawin mo na lang ding fake wife.”

“Idiot!” sambit ko at hinawakan ang braso niyang nakaakbay sa akin bago itulak siya sa tubig.

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • Bound To My Boss   Special Chapter: This Is The Life

    Samantha's Point of View Napapikit na lamang ako habang napapasandal sa upuan ng sasakyan. Kahit na nakaupo ay ramdam ko ang pagod ng aking katawan. Ganito talaga basta buntis. Idagdag pa na kabuwanan ko na ngayon. Hinimas-himas ko ang aking tiyan at unti-unting napapahinga nang malalim. Pagkakuwan ay naramdaman ko ang malapad na kamay ni Walter sa aking tiyan. “Misis, ayos ka lang?” tanong niya sa akin. Bakas ang pag-aalala sa kaniyang boses. “We can just move our visit to my parents' house the next day.” Gusto pa niyang i-move ngayong papunta na kami sa bahay ng mga magulang niya. Isa pa, sigurado naman akong nakahanda na ang dinner namin doon. Ito ang unang beses na babalik ako sa bahay nila. Ang mga kambal naman at maging si Walter ay nauna nang makabisita noong nakaraang araw. “Ayos lang ako,” sagot ko nang hindi iminumulat ang aking mga mata. “Pokus ka lang sa daan.” Naririnig ko sa back seat ang kulitan ng kambal namin. Gusto ko silang sawayin, pero ayaw kong sumigaw. Si ta

  • Bound To My Boss   Special Chapter: You Are Definitely The Problem

    Jefferson's Point of View Wala akong suot na pang-itaas kahit na simpleng paghigpit lang naman ng bolt ang ginagawa ko sa isang parte ng sasakyan. Habang abala, narinig ko ang papalapit na tunog na sasakyan dito sa shop. Sa tunog pa lang ay kilala ko na kaagad ang may-ari nito kung kaya ay hindi ko maiwasang magpigil ng tawa. Hindi pa ako nakakapag-almusal dahil pinili kong trabahuin ang mga naiwan ko kahapon at mukhang mabubusog ako ngayon ng reklamo. “Jeffeson!” malakas nitong tawag sa akin sabay pahampas na isinara ang pinto ng sasakyan niya. “The repair that you did last week? It's brutally useless. Ang engine light ng sasakyan ko ay may problema na naman.” Hindi ko lang siya nilingon at nagpatuloy lang ako sa aking ginagawa. Limang taon pagkatapos ng kasal nina Samantha at Walter, lumipad ako papuntang ibang bansa para magtrabaho ulit doon. Ngunit hindi rin ako nagtagal, mga isang taon lang ay umuwi rin agad ako rito sa Pilipinas nang mapagdesisyunan kong may iba pala akong gus

  • Bound To My Boss   Special Chapter: Unexpected Encounter

    Walter's Point of View Kids' seemingly unlimited amount of energy needs to be studied. Who would have thought that after hours of playing in the children's playground, Primarae and Seguel still have the energy to run? Sila itong naglaro, pero tila mas pagod pa ako sa mga kambal ko. “Babies, careful!” pasigaw kong sabi habang hinahabol ang mabilis na pagtakbo ng dalawa. Kahit na pagod ay hindi ko maiwasang hindi mapangiti habang hinahabol sila. Nagawa pang sumulyap ng dalawa sa akin at humagikhik, as if they were teasing me. Kung nasa bahay lang kami, okay lang sana maghabulan kami. But we're in a mall. May mga tao at stalls or kiosks. Iba't ibang ingay din ang maririnig. May mga taong nag-uusap at nagtatawanan at may mga store na may pinapatugtog. Hindi rin pala talaga biro ang mag-isang magbantay ng dalawang anak. Kaya saludo ako sa mga single parents na kinakaya ang hirap ng pagiging magulang. I have no one to blame, so I'll blame it on my brother who refused to come with me. M

  • Bound To My Boss   Special Chapter: Life Lately

    FIVE YEARS LATER Samantha's Point of View Pinilit ko ang aking sarili na mapabangon kahit na inaantok pa ako. Napapadalas na rin talaga ang pagtulog ko at pansin ko ring nagkalaman na naman ako. Suot ang maluwang na daster na lagpas tuhod ang haba, maingat akong lumabas ng kuwarto. Wala akong ingay na naririnig, purong katahimikan lamang. Ngunit nang makaapak ako sa hagdanan at dahan-dahang bumaba, may ingay akong naririnig sa may living room. “Please listen to me, okay? Bawal sumama dahil gabi na,” malambing na pakiusap ni Wesley. Nakaluhod ito habang nakatalikod sa aking gawi. “Aside from that, may lakad ako. Sige na, Primarae, Seguel. I have to go.” Tatayo na sana si Wesley ngunit sabay siyang niyakap ng dalawang maliit na bata—isang lalaki, isang babae. Ang tatlong taong gulang na kambal namin ni Walter. “No!” sigaw pa ng kambal, mas hinihigpitan ang pagkakayakap kay Wesley. “Oh, God. I don't know how to get away from the two of you,” mahinang sambit ni Wesley at tumawa. Sali

  • Bound To My Boss   Epilogue (Samantha)

    Samantha's Point of View Nagbigkis ang mga kamay namin ni Walter at nang unti-unti akong mag-angat ng tingin sa kaniya, alam kong ang buhay na pinapangarap ng bawat kababaihan ang magiging buhay ko kasama siya. Hindi ko maiwasang mapatitig sa kaniyang mga mata—ang mga mata niyang walang itinatago; mas marami pa ang ipinapahiwatig kaysa sa kaniyang bibig. Tuluyan nang nabura ang larawan ng kaniyang nanlilisik na mga titig at ang mapanghusga niyang mga tingin. All I see now are his eyes that are full of hope and love. I know I'll never feel lost. When everything feels wrong, kailangan ko lang tumingin sa kaniyang mga mata. Nandoon ang kapayapaan. Nandoon ang pag-ibig niya. Nang bumaba ang aking tingin sa kaniyang labi, parang nanlambot ang aking mga tuhod. Maraming nagagawa ang kaniyang labi, pero ang pinakapaborito ko ay sa tuwing lumalabas doon ang mga salitang tanging siya lang ang may kakayahang pakalmahin ako. This took me back during my earlier days sa Sirak Wines. Ilang beses a

  • Bound To My Boss   Chapter 191: Bound To My Boss

    Walter's Point of View “I have only loved twice. The first one was full of regrets and it made me promise not to fall in love again. For how many years, I clung to that promise, until you came into my life,” pagsisimula ko, nanginginig ang boses at kamay dahil nilalabanan ang sarili na mapahagulgol. Pero ang luha ko ay nagsisipag-unahan na sa pagbagsak. “We were the complete opposite of each other. Mabait ka, ako hindi. Mainitin ang ulo ko, ikaw naman ay pasensyoso. At first, I never thought we'd clicked, let alone imagine to marry someone like you. My wife, you're the complete opposite of my life and yet you managed to change the qualities that I possess with out even trying.” Napahinga ako nang malalim. Mabilis na natambak ang mga gusto kong sabihin sa aking lalamunin na pati paghinga ay naging mahirap. Si Samantha naman ay umiiyak din, panay punas sa kaniyang luha. “Kakadikit natin, nagbago ako. Those changes, despite a good thing to some, was a start of something unexpected for

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status