CHAPTER 02

MATINDING LIWANAG ANG bumungad kay Maeve nang magising sa hospital. Ang pribadong kwarto kaagad na kanyang inuukupa ang napansin niya. May nakakabit din sa kanyang dextrose at mukhang bagong lagay pa lamang ang IV fluid niya.

Hindi pa man nagtatagal, may pumasok na roon na doktor at nurse.

“Ilang oras na po akong narito?” bungad na tanong niya sa dalawa.

“Isang araw, Ms. Patel—”

“A-ano? Isang araw na akong absent sa trabaho! Kailangan ko pong pumasok. Pwede na po bang tanggalin ang dextrose ko?”

“Ms. Patel, muntik ka ng mamatay! Uminom ka ng wine. May ubas iyon na alam mong bawal sa ‘yo. Are you trying to kill yourself?”

Hindi siya kaagad nakasagot sa doktor. Bakit sa tuwing may nangyayaring hindi maganda, ang sarili ang ginagantihan niya?

“Kung hindi ka kaagad naisugod dito, maaaring wala ka na ngayon.”

Saka lamang nagawang kumalma ni Maeve dahil sa sinabi ng doktor. Hindi dapat ang trabaho ang inaalala niya ngayong muntik na siyang mamatay.

“I hope this will not happen again, Ms. Patel. Be responsible with your life. Iyang trabaho mo, pwede ka nilang palitan anumang oras na gustuhin nila pero ang buhay mo, iisa lang iyan. Hindi nakakabili ng reserba.

Nahihiyang tumango siya sa doktor. 

“Pasensya na po, Doc.”

“Rest, Ms. Patel

“Ah… nurse. Matanong ko lang, sino ang nagdala sa akin dito?”

“Hindi niya pinapasabi ang pangalan niya pero sa tingin ko kilala mo dahil siya ang nag-fill up ng form mo.”

Kaagad na tumabang ang ekspresyon niya. Ang ex-fiancé niya ang pumasok sa kanyang isipan. Isusugod din pala siya nito sa hospital. Ang akala niya’y gusto talaga siya nitong patayin.

Nang ma-discharge noong hapon, hindi tiningnan ni Maeve ang mga mensahe at tawag na pumasok sa kanyang cellphone. Hinayaan niya ang sarili na makapagpahinga dahil kailangan niya iyon.

Kinabukasan, pagpasok pa lamang niya ng opisina, hindi na kaagad nakaligtas sa dalaga ang mapanghusgang tingin ng mga empleyadong nadadaanan niya. Hindi siya maaaring magkamali, siya ang pulutan ng tsismis.

“Nakita mo ang fiancé ni Sir Drake? Top model daw siya sa bansa! Matagal na raw sila. Ngayon lang na-reveal dahil sa kontrata ng girlfriend niya.”

“Akala ko may relasyon siya kay Ms. Patel? Ibig sabihin, kirida ang sekretarya!”

“May ahas pala sa kumpanya!”

Lalong naging mabilis ang paglalakad ni Maeve. Hindi niya alam kung bakit siya naging usapan ng kanyang mga katrabaho at kung paano kumalat ang tungkol sa kanila ni Drake pagkatapos ng pagtatago nila ng mahabang panahon.

Nang papaliko na siya sa pasilyo, ganoon na lamang ang gulat ni Maeve matapos siyang hilahin ng kaibigan.

“Bakit ngayon ka lang pumasok?” problemadong bungad ni Karen. “Totoo ba ang mga naririnig ko? Medyo naloloka na ako!”

“A-anong naririnig?”

“Wala ka pang alam?” nasapo nito ang noo bago siya tingnan nang nag-aalala. “Kalat na kalat ang mga larawan niyo kumpanya bilang kabit ni Sir Drake at may secret fiancé ito, Maeve!”

Parang umikot ang mundo niya dahil sa narinig. Papaanong ganoon kabilis nagbago ang totoo? Ito ang iniiwasan niyang mangyari. Natatakot siyang makalakadkad ang pangalan niya sa problema. 

“Dalawang taon na kaming engage ni Drake…”

“Ha?” gulat na tanong ni Karen. “Eh bakit ganoon ang kwento at naging kabit ka? Sorry friend...”

“N-narinig mo?” nag-aalalang tanong niya sa kaibigan. “Pakiusap, huwag mong sasabihin sa kahit na sino—”

“Nagmumukha kang masama sa kanila! Para ka raw aso na laging nakabuntot kay Sir Drake. Eh, normal lang iyon dahil sekretarya ka niya. Naiinis ako sa kwento nila!” 

“Ano pang sinabi nila?”

“Pinagtatawanan ka rin ng mga pinsan ni Sir Drake. Mabilis ka raw mapasunod. Walang magiging problema sa ‘yo kahit nalaman mo na ang balita. Bakit kase iisa lang ang ekspresyon mo, Friend? Hindi pa kita nakitang sumagot o nagalit kahit sila ang nagkamali sa trabaho.”

Bahagya siyang natawa. Alam niya naman na hindi siya gusto ng pamilya nito. Kung hindi lamang dahil sa lola niya na kababata rin ng lola ni Drake na ipinagkasundo sila ay hindi matutuloy ang pakikipagrelasyon niya rito. Alam nito na maraming pagkakautang ang pamilya niya kaya tinutulungan sila.

“Bakit mo ba siya nagustuhan? Kahit boss natin siya, naiinis ako sa mga lalaking manloloko!”

“Hindi ko rin alam kung bakit siya nagbago…”

Kasalanan niya rin. Maayos ang pagkakaibigan na mayroon sila ni Drake. Kung hindi niya tinanggap ang engagement ay hindi iyon mangyayari. 

“Naitago niyo nga ng two years, bakit ngayon lang lumabas?”

May punto ito. Bukod sa pamilya nila, wala ng ibang nakakaalam ng engagement nila. 

“Saan ka pupunta?!”

Hindi niya sinagot si Karen. 

Nagdire-diretso ang dalaga papasok sa opisina ni Drake. Kalmadong nakatingin lamang ito sa kanya na parang walang pakialam sa ginawa.

“Stop it, Maeve! Parang aso ka pa rin kung maghahabol sa akin. Narinig mo naman na siguro ang balita—”

“Bakit?” iyon ang unang lumabas sa kanyang bibig.

“Tinatanong mo pa kung bakit?” Natawa ito. “Alam mong wala akong gusto sa ‘yo! Pera lang din naman ang habol mo sa akin. Isa pa, ang lola lang naman ang may amor sa ‘yo. Wala ng ibang dahilan—”

“Bakit kailangan mo pang sirain ang pangalan ko? Iyon ang gusto kong malaman!” 

“Hindi ako ang nagsabi—”

“That’s bvllshit, Drake!”

“Watch your language, Ms. Patel!”

 “Wala pa akong pakialam sa iba mong rason, Drake. Ayos nga lang sa akin na hindi na kumalat ang relasyon natin para tahimik lang ang buhay ko. Pero sa ginawa mo? Hindi lang ako ang sinira mo! Pati iyang reputasyon mo. Proud ka pang cheater ka?”

Kahit ito ay nagulat din sa sinabi niya.

“Huwag mo sabihing hindi mo naisip iyon bago ka gumawa ng ganitong eksena? Anak ng isa sa mga board of directors natin si Ethel. Anong iisipin ng tatay niya sa ‘yo?”

Hindi siya galit sa lalaki. Mas namumuhi siya sa sarili niya dahil pinili niyang magpakababa ng ganito. Hinayaan niyang apak-apakan siya ng tao na parang isang trapo dahil lang sa kailangan niya ng pera. Sa matagal niyang pagsunod na parang isang tuta kay Drake, napagod na siya. 

Akmang tatalikod na si Maeve nang masalubong si Ethel na papasok sa opisina nito.

“Hi, Babe!” bati ng modelo matapos na lagpasan siya.

Ganoon na lamang din ang paglapad ng ngiti ni Drake na kailanman ay hindi niya nakita na ibigay sa kanya.

“You surprised me! Anong ginagawa mo rito?”

“Dumaan lang ako para ibigay ang lunch mo. I need to go! May shoot akong hinahabol. Late na ako!” 

“Ganoon kabilis?” 

“Yes, Babe. Kita na lang tayo mamaya sa condo,” matagal na hinalikan nito ang lalaki na parang wala siya roon.

“See you later.”

Nang makatapat sa kanya ang babae, ganoon na lamang ang pagtingin nito sa kanya mula ulo hanggang paa. “Cheap…” panghahamak nito na lalong nagpakulo sa dugo ni Maeve.

Matapos na ilabas ni Maeve ang lahat ng luha para sa lalaki, isang desisyon din ang nabuo niya para sa sarili. Hindi na siya papayag na maging basahan ng kahit na sino. Tapos na ang pang-aapi niya sa sarili.

“May kailangan ka pa? Bakit bumalik ka pa—” 

Blangko ang ekspresyon na ipinatong ni Maeve ang resignation letter.

“Oras na para piliin ko ang sarili ko. Tapos na tayo, Drake. Maghiwalay na tayo…”

“Sinong nagsabing pumapayag ako?”

“Hindi mo ako pagmamay-ari. Wala ng tayo ‘di ba?”