Chapter 11

Mainit ang sikat ng araw nang maisipan ni Elena na lumabas. Wala siyang ibang intensyon kundi ang gumala, magpahinga, at pansamantalang kalimutan ang mga gumugulo sa isip niya — si Nathan, ang mga salita ni Adrian, at ang mga hinalang hindi mawala sa isipan niya. Pero sa likod ng lahat ng ito, may isa siyang malinaw na direksyon: ang hustisya at paghihiganti.

Suot niya ang simpleng blouse at high-waist jeans, at isang pares ng dark glasses na halos magtago sa kalahati ng mukha niya. Nasa loob siya ngayon ng isang kilalang mall sa siyudad, naglalakad sa kahabaan ng corridor habang tumitingin sa mga display.

Pero bago pa man siya makalayo, biglang napatigil si Elena.

Sa di-kalayuan, sa isang tindahan ng mga mamahaling pabango, nakita niya ang isang pamilyar na mukha.

Si Vanessa.

Agad na bumilis ang tibok ng puso niya. Para bang bigla siyang binalikan ng lahat ng sakit at pang-aapi na naranasan niya noon sa kumpanya. Ang mga ngiting mapanghamak, ang mga lihim na bulungan, ang araw n