Chapter 17
Daughter-in-lawHUMINTO ako mismo sa harap ng gusali ng dating kompanya na pag-aari ng aming pamilya. Isa itong five star mini and bungalow hotel. Hindi ito kalakihan ngunit may taas itong 15 floors.
Pinagmasdan kong mabuti ang gusaling iyon. It seems marami na doong nagbago na hindi katulad noon, ngunit kung sa ganda lang ang paguusapan ay mas may dating iyon ngayon kesa sa dati.
"Move, Aurora dahil may naghihintay sa 'yo sa loob ng kompanya." Wika ko sa sarili.
Ini-restart kong muli ang aking kotse at tuloyan ng pumasok sa parking area ng dati naming pagaari na establishment.
"Good morning." Binati agad ako ng dalawang guard na unang bumungad sa aking pagpasok sa entrance.
Ngumiti ako sa mga ito. "Good morning."
"Kayo ho ba si Ma'am Aurora Torres?" Tanong ng isang guard sa akin.
A/n: Enjoy reading and stay tuned! 😊
Chapter 18The Board of DirectorsRAMDAM ko ang pagsunod ng mga titig ng mga tao na nasa loob ng conference area na iyon. Hindi lang sa akin kundi pati na rin kay Damien na nakasunod sa akin."Oh, my son and our special guest have finally arrived." Wika ni Mrs. Harrison na nakangiti sa lahat."Sorry if we keep you waiting everyone." Wika naman ni Damien na nasa aking tabi.Tumayo sa kanyang kinatatayuan ang mommy ni Damien at saka lumapit sa aking tabi."Let me go first, Hijo." Paghingi ng permisyo nito sa anak."Go ahead, mom.""Ladies and Gentlemen, I have some important information for you today. I know some of you know this young and beautiful woman. Okay, let me introduce you, Aurora Torres..."I heard some of the board of directors whisper 'kaya pala familiar ako.'
Chapter 19HT Company I ENJOY touring around with Damien. Ginawa ko na lang ang sarili ko na maging komportable habang nandiyan siya palagi sa malapit. He is nice and gentlemen, at napatunayan ko na 'yan nang magkasama kami sa Maldives ng halos isang araw bago makauwi ng Pilipinas. Those employees are also nice. Kilala nila ako bilang anak ng Torres na ngayon ay kasosyo ng mga Harrison. They greet and treat me good, kaya hindi na ako mahihirap pang mag-adjust sa pagiging isa sa head manager departments. After Damien tour me ay dumeretsyo kami sa aking opisina. She called his Secretary upang dalhin ang mga papers na dapat kong pagaralan sa unang araw ko. Nang makaramdam ako ng pagod ay napaupo ako sa aking swivel chair. While Damien is busy on his phone ay isinandal ko muna ang aking likod sa aking upuan. Iginalaw-galaw ko ang aking degulong na upuan so that I can feel like I'm relaxed. Pagikot ko paharap sa aking mesa ay bigla akong n
Chapter 20Food is Life "BUSY?" Bigla kong naiangat ang aking ulo nang bigla na lang may nagsalita sa bungad ng aking opisina. "Oh, hi." "It's already lunchtime, Aurora." Pumasok ito at lumapit sa tapat ng table ko. Napatingi ako sa pambisig na aking orasan. "Hala, oo nga. Oh, I'm so sorry if I forgot the time. I thought Jina will remind me." "It's okay. At saka papunta na talaga siya rito but I just stopped her dahil patungo rin naman ako rito. So, can we go out for lunch now? O gusto mo dito na lang tayo sa restaurant ng hotel?" "I chose to take our lunch here. Para naman makita ko ang restaurant ng hotel sa araw mismo na ito. Also the reason, I missed their fish fillet and vegetables salad." "Okay," inilabas niya ang cellphone sa kanyang slacks at may tinawagan ito. Habang ako naman ay tumayo na at hinila ang aking handbag. "Let's go." "Yes, I'm ready and I realized that I am already starving." Wika ko na
Chapter 21Doubt NGUMITI ako kay mommy habang papalapit sa kinakatayuan nito sa may gilid ng malaking pinto ng bahay namin. "Hi, Mom." H*****k ako sa pisngi nito. "Kumusta ang unang araw mo sa trabaho?" "Okay naman ho. Naga-adjust pa ako sa ngayon." "Mabuti, anak. S'ya nga pala. I baked some cookies, yung favorite mo. Wanna try it?" "Oh, I love it, mom. Tamang tama at napagod ako sa maghapong trabaho." "Tara na sa loob at magpalit kana nang makapag meryenda ka na agad." Pagkatapos ko magbihis ng pangbahay ay bumaba na agad ako sa kitchen. There I saw mommy and 2 of our maids. Masaya kaming apat na nagsalo-salo. I and mom are always allowed them to eat with us. Hindi na kasi naiiba sa amin ang aming mabait na katulong at para na rin masaya si mommy na may nakakausap while we are eating. Pagkatapos naming mag meryenda ay nagtungo kami sa veranda ng aming bahay. "Your Tita Minerva called me this morning, Hija." Wika ni mommy nang pagkaupo ko pa lang sa hanging chair. "H-huh? U
Chapter 22Be Formal [ DAMIEN'S POV. ] "SHE is cute, I mean, beautiful..." I immediately look at my girlfriend. Nagtataka ako sa sinabi nito sa gitna ng pananahimik nito. "Who?" Tanging natanong ko rito. "Who else, your future wife... Aurora Torres." May ibang tano sa pananalita nito. I do not know why she opens that topic. Kanina naman ay wala itong naging komento. "Ah, okay. Si Aurora pala." Nakita ko ang pagkunot ng noo nito ng bahagya, but she immediately removed that and she smile. "I stalk her account. Maganda siya. Kaya pala botong-boto ang mga magulang mo sa kanya." "Kath..." Masuyo kong inabot ang kamay nito at h******n. "Of course, you are the most beautiful woman for me." Ngumiti ito sa akin. "Bola." "No. I'm sure about it. Bukod sa Nanay ko ikaw lang ang pinakamaganda sa mga mata ko." Mas lumawig ang ngiti nito. "Tama na sa pagpapakilig mo." Ngumiti ako at kinindatan ito. "Serious question." "Is it personal?" "Oo, at oo, kailangan mong sagutin." "Okay. Go a
Chapter 23Serious "GOOD morning, Ma'am, Sir." Jina greeted us as we enter his office. "Good morning, Jina..." Tugon ko sa Secretary ni, Damien. "Will you please make him a cup of coffee?" "Sure." Tugon nito. Pagkatapos kong isara ang office nito ay humarap ako sa lamesa niya. I saw him already sitting on his swivel chair. "What did you say to my Secretary?" Seryoso ito habang nagtatanong. "Nagpapatimpla ako ng kape mo." Nagtataka na ngumiti ako. "Diba bago ka magsimula sa trabaho mo ay gusto mo muna ng isang tasa ng kape?" "Do I say I want a coffee right now, Ms. Torres?" Napaawang ang bibig ko dahil parang iba ang timpla nito sa mga oras na iyon. Ngumiti pa rin ako rito kahit ganoon ito. "Ayon kasi ang alam ko e. Ayaw mo ba?" "No. I did not say I need it." Napaseryoso ako. "Okay, I'm sorry. Ipapa-cancel ko na lang sa Secretary mo." Wika ko rito sabay talikod. "No need. Come here and sit down. Tell me what you want to show me!" "I-its about business." "Of course, it's ab
Chapter 24DetailsNasa sala ako habang may ginagawa nang napapatingin ako na nanay ko na humahangos sa pagbaba ng malaking hagdan namin."Aurora, Aurora..." Paulit-ulit na tawag nito sa pangalan ko."Hey mom, slow down... Ano ba ang nangyayari sa inyo at nagmamadali ka sa pagbaba ng hagdanan?" Tanong ko rito nang nasa harapan ko na ito."You know what—""What? Ayan, hinihingal ka sa pagmamadali mo. Ate, pakikuha ho ng tubig si Mommy." Utos ko sa maid namin na nasa loob ng kusina."Anak, tumawag si Minerva!""Huh?" Nangunot ang noo ko sa sinabi ng nanay ko. "Why? Ano ang kailangan niya?""Tuloy na raw ang pamamanhikan nila ngayon."Namimilog ang mga mata ko sa narinig mula rito. "Really? Ngayon na raw ba agad?"Tumango ito. "Yes.""Tsk. Ngayon pa talaga, look mom, I am very busy." Sabi ko rito pero ang totoo ay nakakaramdam ako ng kaba.Napapatampal ito sa kanyang noo. "Bakit kasi hanggang sa bahay ay dinadala mo ang trabaho. Ang dapat mo kasing gawin na bata ka ay magpahinga dahil sab
Chapter 25Apologize I GET my phone and composed some text messages. Bahala na kung babasahin niya iyon o hindi. Pagkatapos kong isend ang maikling message ay ibinaba ko ang cell phone sa gilid ng sofa. It's not my thing to send him a message, nagkataon lang na kailanga. Nakita ko na binasa niya iyon at tumingin sa akin. Bahagya kong iginalawa ang aking kilay. And I get his response sa simpleng tango. "Hija," "Yes, mom?" "Tinatanong ka ng tita mo." "H-huh?" "I said, what do you prepare for your wedding? Beach ba, church, o?" "Mom, we both decide on a simple wedding." Napatingin ako kay Damien dahil sa sinabi nito. I am glad he said that. "No." His mom protested. "And also no. Hindi ako papayag dahil minsan lang ikasal ang anak ko." My mom also protest. Bumuntong-hininga ako. Ayaw ko nang magsalita. Ramdam ko rin na hindi na sumagot at sinubukang kumbinsihin ni Damien ang ina naming pareho. Nakita ko na tumipa ito ng message, ramdam ko agad ang pag vibrate ng cellphone ko