A/n: Sino ang binanas diyan? 🤣
Chapter 40Thank you! SA AKING kahimbingan ay nakaramdam ako ng parang may nanggugulo sa aking tulog. Pilit kong inimulata ang aking mga mata. I saw Damien, he was kissing my cheeks and my ears. Napadilat ako ng buo. Madilim pa rin ang buong silid. "Can I have more, my wife?" "Damien," "Have you already gained your strength, hmm?" "Damien, nakikiliti ako." halos pabulong ko rito ng malagkit itong h*****k sa bandang leeg ko. "I want more, Aurora..." anas nito ng tumingin sa mga mata ko. Napasinghap ako ng inalis nito ang puti na kumot na siyang nagtatakip sa h***d naming mga katawan. I feel ashamed, ramdam ko talaga na nanginginit ang magkabilang pisngi ko. Hindi na nga ako tuloyang nakaayaw nang pangibabawan na niya ako ng kanyang buong bigat na katawan. Napalunok ako ng maramdaman ko na ang matigas at tayo-tayong p*********i nito sa gitna ng hita ko. I smiled a bit. "May magagawa pa ba ako gayong nandiyan ka na sa ibabaw ko?" Ngumisi ito sa tanong ko. "I like the way you s
Chapter 41Realize NAGISING ako dahil sa kumakalam ko na sikmura. Unti-unti akong dumilat at tumambad sa akin ang tirik na tirik na araw na nagmumula sa labas ng terrace. "What? Pass Ten na?" gulat na wika ko nang mapatingin ako sa malaking vintage clock na nasa ibabaw ng bahagi ng malaking Smart Tv. Kumilos ako ngunit agad na napangiwi nang literal kong naramdaman ang hapdi at kirot sa pagitan ng aking mga hita. "Shit, ang sakit! Bakit ganito kasakit!?" Kahit mahapdi ay tiniis ko iyon upang pilit na makabangon sa aking kama. Napalunok ako nang makitang may marka ng dugo sa kumot at mattress ng aking kama. "Is he proud of it?" natanong ko sa aking sarili. "Maybe no because nowadays, it is not necessary for them if the woman they loved is still a virgin." dagdag ko pa. Bumuntong hininga ako. "Diba, isang Thank you, lang ang napala ko sa kanya matapos niya akong angkinin ng dalawang beses kagabi?" I just said. Bumuntong hininga muli ako. "As I remember, wala lang sa kanya nang mal
Chapter 42Home "MOM—" hindi ko na tinuloy ang pagtawag rito dahil nakita ko na himbing ito sa kanyang tuloy. "Ma'am, kakatulog pa lang niya," sabi ng kasambahay namin. Tumango ako rito. "Kumusta ho ang kalagayan niya, Manang Pasing?" "Okay naman siya, ma'am. Pero hindi pa rin tuloyang bumaba ang kanyang blood pressure. Kakaalis lang di doc." Napapatango ako. "Ano ho ang nangyari sa kanya." "Sa pagkakaalam ko, kahapon inyo ng hapon. Nagtatanim kami sa likod bahay nang bigla itong nahilo. Nang suriin namin ang kanyang dugo ay doon namin nalaman na mataas. Uminom na siya ng gamot upang bumaba kahapon ngunit ganoon pa rin. Hanggang sa itinawag na namin sa doctor niya at inyo, ma'am." Tumango muli ako rito. "Sige ho, ako na ang bahala rito kay mommy. Salamat sa pagbabantay sa kanya." "Sige ineng. Kapag may kailangan ka tawagin mo lang kami sa baba." "Sige ho, salamat." Pagkalabas ni Manang Pasing sa silid na iyon ay lumapit ako sa tabi ni mommy. Hinubad ko ang aking black coat at
Chapter 43Joshua"SAAN ka nanggaling?"Napalingon ako, I saw Damien with his serious gazes at may hawak itong isang baso na may laman na alak."Oh, good evening. Um, if you excuse me, aakyat na ako sa silid ko," hahakbang na sana akong muli nang pinigilan niya ang braso ko."I'm asking you, Aurora! Where have you been? Bakit ngayon ka lang umuwi?"Kumunot ang noo ko, ikinalas ko sa kamay nito ang braso ko. "Why? Is it important for you kung saan man ako nanggaling?"Nalukot ang noo nito sa sinabi ko. "Is it hard for you to answer my question? Kanina pa kita tinatawagan ngunit hindi ka sumasagot. I also texted you but there is no reply."Kinuha ko sa bulsa ng aking coat ang cellphone ko. "Ah, okay. Sorry, I did not hear it. Nakatulog kasi ako at—""Where the hell do you sleep? Wala ka sa bahay ng buong araw at ngayon ka lang umuwi. Sino ang kasama mo?" Mariin na tanong nito sa akin.I insert my phone into my pocket, then I crossed my arms while looking at him. "Bakit ba kailangan mo pa
Chapter 44Marking"AURORA, Joshua..."Pareho kaming napalingon ni Joshua sa nagsalita. We both saw Damien, papalapit ito sa kinatatayuan naming dalawa."Oh, hi, Cousin... Good morning."Napaawang ang labi ko na napatingin kay Joshua. Did I hear, cousin? Magpinsan silang dalawa? Napatingin rin ako kay Damien na ngayon ay sa akin nakatingin."Good morning. It was your first day, right?" tanong rito ni Damien.Ngumiti ito. "Yes, it's my first day at my new office and job. Alam ko na nagtataka ka kung bakit maaga ako ngayon rito. Oh, anyway, I am glad na maaga ako dahil sa ginawa ko, jackpot na una kong nasilayan sa pagpasok ng kompanyang ito ay ang napakagandang si Aurora."Napatikhim ako sa aking narinig mula rito. "T-thanks," hindi ko alam kung kailangan bang may ipagpasalamat rito."You know her?" makikita ang pagkunot sa noo'ng tanong ni Damien rito."Yes, I know her. Siya yung naikwento ko sa 'yo last time na may babaeng maganda na nakisakay sa kotse ko sa resort. Kung saan idinaos
Chapter 45Dinner Invitation "AHEM!" Nag-angat ako ng ulo nang may tumikhim sa bukas na pinto ng aking tanggapan. "H-hi," it was Joshua Miranda who pays a visit. "Can I come in, Mrs. Harrison?" I cleared my throat, para akong biglang kinabahan sa pagdalaw nito. "P-pasok ka." Pumasok naman ito at naupo, saka inilibot ang paningin sa loob ng aking opisina. "I wonder, why you are not joining his office. I mean, ni Damien?" Ayan na at nagsisimula na itong magtanong. Ibinaba ko ang sign pen at naupo ng matuwid na nakaharap rito. "Because each of us needs privacy. Sa bahay magkasama na kami, pati ba naman sa office?" I calmly answer his question. "So, what can I do for your visit, Josh?" "Wala lang, gusto ko lang makausap at mas makilala ang naging asawa ng pinsan ko," wika nito sa mas kalma na boses. Kumunot ang noo ko. "Wala ka bang trabaho?" Ngumiti ito. "Meron. Tsk, pareho mo rin pala ang pinsan ko na tutok sa trabaho, na kahit coffee break ay subsob pa rin sa trabaho," napapa
Chapter 46Disorder"JOSHUA," tawag ko sa pansin nito nang umalis na ang waiter dala ang order namin."Hm, yes, Aurora?" prente itong naupo at tumingin sa akin."May I ask what is the purpose of this dinner? Pwede bang malaman ko?"Ngumiti ito at umiling. "Actually, nothing.""Oh? Hindi ako maniniwala na wala.""It's nothing, promise.""Okay, wala." Hindi pa rin ako kombinsido ngunit nanahimik na lang ako, kahit gusto ko itong pilitin na sabihin sa akin."You really want to know?" aniya sa katahimikan ko.I raised my eyebrow. "Sabihin mo na kasi kung ano, para hindi ako mag-isip rito."Ngumiti muli ito. "Gusto ko lang asarin ang pinsan ko."Kumunot ang noo ko. "Reason?"Bumuntong hininga ito. "Remember the night in the resort? Kung saan tayo unang nagka-encounter?""Oh, a-anong meron doon?" pinigilan ko ang mautal."Bakit ka nga ba umuwing mag-isa na hindi siya kasama? I mean, ang asawa mo, bakit mo siya iniwan?" Sunod-sunod na pagtatanong nito.Bumuntong hininga ako. Ayaw kong sagutin
Chapter 47Burst Out NAGISING ako sa ingay ng aking alarm clock na nasa side table. Nakapikit ang matang inabot ko iyon at pinatay. Humikab ako at iniawang ng kaunti ang mga mata ko. Pipikit na sana akong muli nang may mamataan akong isang bulto na nakaupo sa gilid ng aking kama. "D-Damien?" "Good Morning," "K-kanina ka pa ba diyan?" tanong ko rito na tinakpan ang hita ko na nakalandad dahil sa nalihis ang pangpatulog na isinuot ko. "Actually, I am here since last night," aniya. Kumunot ang noo ko. "Last—" "I'm sorry if I sleep here beside you," Napalunok ako sa sinabi nito na dito siya natulog sa tabi ko, ngunit winalang-bahala ko na lang iyon. Naupo ako ng bahagya. Ayaw ko magsalita at sabihing napakasinungaling nito dahil ang alam ko kasama niya si Katherine nang buong magdamag. "Hinintay kitang magising kagabi pagkarating ko ng bahay," he sounds explaining. "Oh?" "Hindi na kita ginising dahil nahihimbing ka na sa pagtulog mo," Nagtaas ang kilay ko. Gumalaw ako at gumawi