A/n: Hello, thank you sa lahat ng top fan na patuloy bumuboto. ❤
Chapter 60Sleepover PAGKAPASOK ko ng aking kotse sa garahe ay sinalubong agad ako ng aking mahal na ina ng isang matamis na ngiti at mahigpit na yakap sa pagkalabas ko sa aking kotse. After my friends and I have our friendly date, dito na agad ako sa bahay ng mga magulang ko dumiretso. Ayaw ko pa kasi umuwi dahil sa gusto kong magpalamig muna sa mga nangyayari. Yesterday, Katherine attack me. Last night masinsinan kaming nagusap ni Damien, this morning ay ipinipilit nito ang gusto na hindi muna ako papasok at magpahinga na muna sa bahay. "Napaaga ata ang pag-uwi mo galing office, anak?" tanong ni mommy, hindi naman kasi nito alam na hindi ako pumasok kaninang umaga. "Uhm, galing ho kasi ako sa isang business meeting, Ma. I decide not to go back again to the company since maguuwian na naman maya-maya." Pagsisinungaling ko rito. "Ah, okay. So, are you hungry?" "Hindi masyado," "May gusto ka bang kainin? Any request?" "Yes, please... I want something sweet and cold, kahit juice a
Chapter 61Dizzy and VomitingHE collect my palm and he smooched it. Hinayaan ko ito at tinitigan ko lang ang mga mata nito."I will always be at your side wherever you go, Aurora. Tandaan mo 'yan."Napalunok ako at inalis ko ang mga kamay ko sa kamay nito at umiwas ako ng tingin rito."Kung wala ka talagang balak na umuwi, ayan. Damit ni Daddy 'yan na hindi pa niya nagagamit. You can use it and change your clothes. Nandoon ang bathroom ko."Bumuntong hininga ito at kumilos. "I gonna change my clothes, pagbalik ko ay mag-usap tayo. Okay?"Hindi ako sumagot."Aurora?" he called my name.Tumingin ako rito. "Okay."Naramdaman ko ang pag-ahon nito sa kama. Iniiwas ko kaagad ang aking tingin rito ng naguumpisa na nitong hubarin ang kanyang suot na polo at slacks. Kinuha nito ang damit na itinuro ko sa kanya saka ito pumasok ng banyo.He said, maguusap kaming dalawa. I waited for him. Bumangon ako at inayos ang damit na kanyang hinubad. Nilagay ko iyon sa isang gilid.Inayos ko ang higaan. N
Chapter 62Positive Naabutan ko si Manang Fe na nagluluto ng almusal. Tinakpan ko kaagad ang aking hininga ng may naamoy akong masangsang sa kanyang ginigisa. "Good morning ho, Manang. Nasaan ho si mommy?" "Ay, ikaw pala 'yan hija. Nasa hardin ang mama mo. Nagdidilig kasama si Pasing," ang sagot nito sa akin na may pagtataka nang nalukot halos ang buong mukha ko. "Sige ho, doon na muna ako sa hardin ni mommy." "Sige, hija at ako'y naghahanda pa para sa almusal mamaya." Nakahinga lang ako ng maayos nang makalayo na ako sa kusina. Tinalunton ko ang likod bahay kung saan naroon ang hardin. Napangiti ako nang makita si mommy na kasama si Manang Pasing na masayang nage-spray at nagti-trim ng lantang dahon sa mga alagang orchids nito. "Good morning..." nakangiting pagbati ko sa dalawa. "Magandang umaga, Ma'am Aurora..." "Magandang umaga, anak." Lumapit ako sa direksyon ni mommy at pinagmasdan isa-isa ang mga orchids nito na puro na namumulaklak ng magagandang kulay. "Excuse me Ma
Chapter 63He Choose Her HAWAK ni mommy ang kamay ko habang ako'y nakahiga sa OB clinic bed. Nang malaman kasi ni mommy kanina ang aking magandang balita ay nag pasya agad ito na sasamahan niya ako sa isang kilala niyang Ob-gyne doctor ng tanghaling iyon. The doctor immediately examines my blood for the pregnancy detection result. Tulad ng ginawa ko kanina ay ganoon talaga ang resulta. It's positive, and she also clarifies that I am exactly 8-weeks pregnant. Pareho kaming nasiyahan ni mommy sa binalita nito habang isinasagawa rin nito ang ultrasound and trans-b. "Uulitin ko misis, your baby is 8-week from now on. I will explain to you the development of your baby at 8-weeks or 60 days. Here is the baby," tinuro nito ang pinapakita sa monitor. "Your baby is now a little over half an inch in size. Eyelids and ears are forming, and you can see the tip of the nose. The arms and legs are well formed. The fingers and toes grow longer and more distinct," malinaw na paliwanag nito habang
Chapter 64AccidentPINUNASAN ko kaagad ang aking pisngi at gilid ng mga mata dahil sa munting luha na sumungaw na hindi ko man lang napansin."No, baby. Hindi ko kailangan ma-stress. Ayaw kong pati ikaw ay maapektuhan sa amin ng ama mo." I slowly whispered while caressing my abdomen.Kumilos ako. Bago ako umalis ay inilapag ko muna ang envelope sa itaas ng mga documents na naroon sa kanyang mesa."I hope, makita niya ito sa pagbalik niya rito sa office," wika ko sa kawalan.Bumuntong hininga ako saka tuloyang umalis. Ngumiti ako ng bahagya kay Jina saka nagpaalam na rito.Sumakay ako sa aking kotse at saka iyon pinatakbo patungo sa bahay ni mommy."We will wait for your Dad, baby. Hintayin natin siya mamaya. Tiyak masayang-masaya 'yon kapag nalaman niyang nandiyan ka na sa sinapupunan ni mommy. I love you, Anak. Hindi ako nagsisisi na nabuo ka namin sa panahong walang kasiguraduhan sa aming dalawa. But now that you are there, pakiramdam ko ikaw ang bubuo sa pagitan namin ng daddy mo.
Chapter 65Hospital [ DAMIEN P.O.V. ] KNOWING that my wife is lifeless and in a critical condition inside the operating room makes me go crazy, hindi ako mapakali sa pabalik-balik ako sa aking nilalakaran. Parang gusto kong pumasok sa loob ng operating room at ibigay ang lakas ko lahat kay Aurora na ngayon ay kritikal. Ang laki ng naging pagsisisi ko nang nangyari ang trahedyang iyon. Mas lalo kong kinamuhian ang sarili ko dahil hindi lang si Aurora ang nadamay sa gulo kundi pati na walang muwang na anak namin sa kanyang sinapupunan. Galit ako sa sarili ko, kung may mangyari mang masama sa mag-iina ko. Wala akong ibang sisisihin kundi ang sarili ko. "Damien, stay calm. Umupo ka roon at mag-relax," wika ni Joshua na siyang unang natawagan ko matapos kong makita si Aurora sa isang malagim na trahedya. "How can I calm down? Dalawang buhay ko ang nandiyan sa loob ng operating room. Kritikal ang kalagayan ng mag-iina ko dahil sa aksidente at pagbaril ni Katherine sa kanya. Tell me, paa
Chapter 66Private Room MATAPOS kong isiwalat sa mga magulang namin ni Aurora ang lahat ay nanahimik na ako sa isang tabi. Matiyaga pa rin akong naghintay sa doctor sa labas ng operating room kasama ang mga ito. Tumayo ako at lumapit sa bintana. I want an update on the situation of my wife. Kung kumusta na ang operasyon na ginawa ng mga ito. "What will be your action now, Damien? Nasaan na si Katherine?" sunod-sunod na mahinang tanong ni Daddy. He makes sure na hindi ito maririnig nila mommy. "She was also in this hospital, but she's not critical, unlike my wife. Pagbabayarin ko siya sa ginawa niyang ito sa mag-iina ko even she has a psychological problem." Napaawang ang bibig ni Daddy. "Psychological problem?" "Yes, Dad. Kaya ganoon na lang ang hindi niya pagtanggap nang hinihiwalayan ko na siya dahil may asawa na akong tao. Dumating sa point na pati si Aurora ay ginugulo niya at dinamay sa galit niya sa akin. She wanted to end her life with my wife." Napapailing ito. "That wom
Chapter 67Blame MABIGAT ang buong katawan at mabigat ang aking mga talukap nang unti-unti akong nagmulat ng aking mga mata. Gusto kong gumalaw ngunit ang bigat talaga ng mga braso at mga binti ko. Ramdam na ramdam ko din ang panunuyo ng aking lalamutan at ang aking pagkauhaw. Pinilit ko igalaw ang aking mga kamay nang may makita akong isang tao na nakasalampak ang ulo sa gilid ng aking kinahihigaan. Ramdam ko ang pagkakahawak nito sa aking palad. Iginalaw ko ang aking palad at pilit ko itong ginigising sa pamamagitan niyon. Gumalaw naman ito na parang naaalimpungatan. Napalunok ako nang makilala ko kung sino iyong nasa tabi ko. Nagmulat ito ng mga mata at tumingin sa akin. Biglang nagising ang diwa nito nang makitang gising na ako. "Aurora? Finally, you are awake..." may pinindot ito sa gilid ng aking kama. "Sweetheart, are you okay? Kumusta na ang pakiramdam mo? May gusto ka bang kainin o inumin?" Tinitigan ko lang ito habang hinahalikan nito ng masuyo ang aking palad. I have n