Chapter 2

'So, this is it?' naitanong ko sa sarili.

Nandito kami ng family ko sa isang 5-star hotel na pag-aari nila Maru. Hindi ko na kailangan alamin pa kung para saan ang dinner na ito. It was long planned. Ngunit hindi ko inasahan na ganito kabilis. Isang taon pa lang mula ng grumaduate kami ng college ni Maru. Pareho pa lang kaming nag aadjust sa negosyo ng pamilya. Though, I heard na malapit ng maging General Manager si Maru.

Nang makatapos kami ng college ni Maru ay agad kaming nag simulang magtrabaho sa aming kompanya. Ngunit nagsimula kami mula sa mababang posisyon. Paano ko nalaman iyon? Simple lang, dahil bawat kibot ni Maru ay binabalita sa akin nila Daddy.

Matapos ang limang minuto ay dumating na sila Maru. Ngumiti sa akin ang ina ni Maru at hinalikan ako sa pisngi, ganun din ang ginawa ng kanyang ama. Habang si Maru ay nanatili lang na nakatayo.

"Maru, aren't you gonna greet your future wife and her parents?" His father said with full authority.

Para itong isang robot na sumunod sa sinabi ng kanyang magulang. Lumapit ito sa akin at ginawaran ako ng halik sa pisngi ganoon din ang kanyang ginawa sa aking ina. Habang nakipagkamay naman ito sa aking ama.

Matapos iyon ay naupo na kami at nagsimula na ang mga waiter na ihatid ang mga pagkain.

"So iha, I heard that you are now the head of the Marketing team." Mrs. Ottave said.

"Yes Mrs. Ottave. I was promoted last week." Pormal na sabi ko.

"Oh, iha you can just call me tita or mommy if you want." Nakangiti nitong sabi.

"Okay tita." magalang na sabi ko.

"And I heard na malapit ng maging General Manager si Maru." Ani ng aking ina.

Tumango si Maru. "Yes. Mrs. Almonte, I will take that position next week."

"Oh, dear you can just call me tita."

"Okay Tita."

Matapos iyon ay puro negosyo na ang aming pinag-usapan.

"I guess we all know the reason of this dinner." Panimula ng ama ni Maru.

Lahat ay tumahimik at naghintay lamang sa muling sasabihin ng ama nito.

"We are planning to have your engagement next week and your wedding in three months time." Tito said with finality.

Tumango naman ang matatanda.

"Okay. I guess three months is enough to prepare for the wedding." sang ayon naman ng aking ina.

Nilingon ni Tito si Maru. "And you, young man, you need to breakup with your girlfriend."

I saw he clenched his jaw.

Napataas ang kilay ko.

What will you do Maru?

He sighed and answered. "Yes Dad."

Nanliit ang mata ko. Ganun lang yun? Akala ko ba seryoso siya kay Jana?

"Good son."

Napailing na lang ako.

Nang matapos ang dinner ay nagsitayuan na kami. Akmang aalis na ako ng pigilan ako ni Mommy. Nakakunot na napatingin ako sa kanya.

"Since malapit na kayong ikasal, mabuti na ngayon pa lang ay magsimula na kayong kilalanin ang isa't isa." Nakangiting sabi ni Mommy.

"You are right balae, kaya iwanan muna namin kayong dalawa para naman makapag-usap at magkakilala pa kayong maigi."

Yun lang at iniwan na nila kaming dalawa ni Maru. Nanatili lang kaming nakatayo ni Maru.

Tumikhim siya. "Gusto mo mag coffee na lang muna tayo?"

Tumango lang ako bilang sagot. Iginiya niya ako palabas ng restaurant at sabay kaming pumunta sa coffee shop ng hotel.

Halos lahat ng mga empleyado ng hotel na ito ay bumabati sa amin ni Maru. May ilan din akong naririnig na mga babae na kinikilig sa kasama ko.

'Grabe ang gwapo talaga ni Sir Maru'

'Oo nga, sino yung kasama niya?'

'Girlfriend?'

'Hindi ba si Ms. Jana ang girlfriend ni Sir?'

Napapailing na lang ako sa mga naririnig ko. Nang makarating kami ni Maru sa coffee shop ay agad naman kaming sinalubong ng sa tingin ko ay manager ng coffee shop na iyon. Tahimik lang kami na umiinom ng kape.

"So, you don't have a boyfriend?" Basag ni Maru sa katahimikan.

Umiling ako. "I don't."

Nakita ko ang pagtaas kilay nito. "Akala ko kayo ni Alex?"

Kumunot ang noo ko. "Hindi. Nanligaw siya pero hindi ko siya sinagot."

"Why not?"

Napataas ang kilay ko. "Hindi ba obvious?"

Kumunot ang noo niya, tila hindi maintindihan ang sinabi ko.

"Ikakasal din naman ako sayo, so bakit pa ko magboboyfriend? Magiging kumplikado lang ang lahat " Paliwanag ko.

"At least kahit sandali nagmahal ka." Seryosong sabi nito.

Gusto kong matawa, ngunit ayoko naman na isipin niya na iniinsulto ko siya.

"I am not here to love." mapaklang sabi ko.

"What do you mean?"

Napabuntong hininga ako. "I am not made out of love; I am made out of obligation and business. Alam ko na din naman na yun din ang magiging destiny ko, so bakit ko pa pag aaksayahan ng panahon ang mainlove?"

Nakita ko ang awa sa mga mata niyo.

I just rolled my eyes.

'Oh, please hindi ko kailangan ang awa mo Maru.' saisip ko.

"Have you been in love?" seryosong tanong niya.

Natawa ako. Nakita ko ang pagkunot ng noo niya.

"No." Maikling sagot ko.

"Really?"

Tumango ako. "Yes. How about you? Sigurado ka bang hihiwalayan mo si Jana?"

Tumango rin ito. "Yes. Alam din naman ni Jana na maghihiwalay din kami."

That got my attention. "She knew and yet... really?" Hindi makapaniwala kong sabi.

He chuckled. "Mahirap bang paniwalaan? Unlike you I want to experience love, kahit sandali lang."

"Paano siya pumayag?"

Nagkibit balikat lang siya.

"Paano nga?!" Naiinis kong sabi.

Natawa siya na mas lalong nakadagdg ng inis ko.

"A month matapos niya akong sagutin ay sinabi ko sa kanya ang sitwasyon natin."

Nanlaki ang mata ko. "Natin???"

"O bakit nagulat ka? We both knew na magpapakasal tayo diba?" Nakakaloko niyang sabi.

I rolled my eyes. "Whatever! So pumayag siya?"

"Syempre hindi nung una. She wanted to fight for our love pero I told her na wag na."

"Bakit naman?"

"You seriously ask me that?"

I sighed. "At least you tried right?"

"Akala ko bato ka. Now I'm seeing your other side."

"H-ha?"

Umiling siya. "Nothing. Siguro my love for her is not strong enough to fight for her." Seryosong sabi niya.

"O-okay lang sayo na ikasal tayo?" Curious kong tanong.

Tinitigan niya ako, yung tipong sinusuri, hindi ko tuloy maiwasan ang hindi mamula at mahiya.

"Staring is rude." Nasabi ko na lang.

Ngumiti siya. "You're blushing. Hindi ka talaga bato."

Magsasalita na sana ako ng inuhan niya ako.

"And to answer your question, okay lang sakin. You just don't know how many guys out there wants to be in my position right now... and that is to be your husband."