Nanatiling nakatitig si Rebecca sa lalaki na nasa loob bago siya napatingin muli kay Mr. Garwill. Ano bang nangyayari?
“Nagtataka ka siguro kung bakit kita inimbitahan dito sa VIP room na to. Don’t worry, I have nothing to do with you, but I want my son to.”
Nagitla si Rebecca. What the-- so, hindi siya ang kliyente ko kundi ang anak niya? Tama ba ang pagkakarinig ko? Aniya sa isipan pero nanatili lang iyon sa isip niya. Hindi niya na nasabi pa.
“Anong ibig mong sabihin---”
“I want you to know my son. Ikaw na ang bahala sa kanya, Rebecca. Change his mind.”
Pagkatapos nitong sabihin ang mga katagang iyon ay umalis na ito agad. Ano raw? Change his mind? Tanong niya sa isipan. Paano niya naman iibahin ang isip nitong anak ni Mr. Garwill e hindi niya nga ito kilala?
“Quit looking at me.” Inis na sita agad ni Grayson kay Rebecca nang mahuli niya itong nakatitig sa kanya. Naiilang kasi siya na tinititigan siya ng dalagang kulang na lang ay maghubad sa harap niya dahil sa iksi ng saplot nito.
Nilabas niya ang isang chewing gum sa kanyang bulsa. Inihagis niya iyon kay Grayson. “Ayan, have some. Nang kumalma yang mainit mong ulo. Mabuti naman ikaw ang kliyente ko ngayon. Akala ko pati ‘yung daddy mo, e. Pag nagkataon, first time kong makikipag-thre*some.” Tila walang pakialam na sagot ni Rebecca saka siya naupo sa tabi ng binata.
Tila may nakakahawang sakit naman siya kung makaiwas si Grayson sa kanya. Umusog ito ng kaunti para hindi magdikit ang mga balat nilang dalawa.
Hindi pinansin ng binata ang chewing gum, sa halip, mas lalo siyang na-badtrip.
“Don’t sit near me. I don’t talk to someone I don’t know. Stop it and get out, will you?”
Natawa si Rebecca. Ano ba namang lalaki ‘to? Bakit parang takot sa babae?
“Nakakasakit ka naman. Alam mo ba, pogi, ikaw palang tong nakapagtaboy sa ‘kin ng ganito.” Mapang-akit na sagot ni Rebecca habang gumagapang ang kanyang kamay sa braso ni Grayson.
Tila kakaibang sensasyon ang naramdaman ng binata sa ginwa nito kaya agad siyang itinapon ang kamay ni Rebecca at napatayo.
“Get the hell out of here or I will get out--”
Pinutol ni Rebecca ang sasabihin nito. “Tsk. Ano ba? Bakla ka ba, ha? Why don’t you just trust me? Kung ayaw mo ng chukchakan, pwede naman tayong magkwentuhan o magtitigan magdamag. H’wag ka ngang OA. Hindi naman kita kakagatin, without your permission.” Banas na wika ng dalaga.
Malamang ay naubos na rin ang pasensya niya kay Grayson.
Sinamaan siya ng tingin ng binata. “What?! Gay? I am not a gay!” Todo giit na sagot ni Grayson.
This woman must be out of his mind. Bakla? Hindi ako bakla! I just don’t have any interest in women! Asik niya sa isipan. He badly wants to defend himself pero ayaw niyang sayangin ang oras niya sa babaeng katulad ni Rebecca na para sa kanya ay cheap lang. Kahit pa maganda ito sa paningin niya.
Mailap talaga si Grayson sa mga babae. Subsob ba naman ito sa trabaho simula nang mamulat siya sa larangan ng business nila ng pamilya niya. Simula noon ay doon na umikot ang mundo niya, bahay at trabaho. Meron namang umaali-aligid na mga babae sa kanya pero hinaharangan naman agad ng feeling girlfriend niyang child hood friend.
“Ayie, defensive? H’wag kang masyadong defensive, pogi. Napaghahalataan ka tuloy.”
“I said I am not a gay!” Pagdidiin pa nito.
“Oo na, hindi na nga. But can’t we at least talk? Alam mo ba, problemado ako. Kaya h’wag mo nang dagdagan. Makisabay ka na lang, puwede?”
“No one has ever dare to touch me all my life like you did. Hindi mo ba ako kilala?” May pagka-arogante nitong tanong.
Rebecca is really clueless about Grayson’s background although may ideya na siya na mula ito sa makapangyarihang pamilya.
“Hindi nga. But I want to introduce myself. I am Rebecca Alejandro. A certified alam mo na ‘yon ayaw ko nang sabihin. Wala pa akong isang taon dito pero h’wag kang mag-alala, I am a pro. As in prostitute, char! Professional pala. Professional prosti!” natatawang wika ni Rebecca.
Kung titingnan mo siya at pinakikinggan ang bawat paghagikhik niya, makikita mo na parang wala siyang problema. But the truth is, she is living the life opposite of what she is showing everyone. Hindi siya masaya. In fact, sobrang bigat ng problemang dala dala niya araw-araw.
“I don’t care about who you are. Just get me out of here.”
“Hindi puwede. Kailangan muna kitang mapasaya bago ka lumabas.” Rebecca winked at him.
Kinilabutan naman doon si Grayson. “What?!”
“O? Bakit? Ano bang ‘saya’ ang iniisip mo? Tara na sa baba, I will show you the world you have never tried living with,” she seductively whispered in Grayson’s ears saka niya kinuha ang posas na nakasabit sa kanyang damit. Pinosas niya ang sarili niya kay Grayson.
“What the hell! Bakit mo ‘to kailangang gawin?” inis na tanong ng binata.
Rebecca just smirked. “Baka tumakas ka, e.”
Inis na napabuga ng hangin si Grayson dahil wala naman na siyang magagawa but to follow this silly girl around. She isn’t just annoying, but a little naughty too! Wika pa niya sa isipan. Kung hindi lang masamang manakit ng babae ay nakatikim na tong si Rebecca kanina pa sa kanya.
She really wanted to close the deal. Hindi siya masisisi ng kahit na sino. Gipit na sila. And Grayson isn't a bad choice. Napakaguwapo nga nito. Pero mukhang magkakasubukan naman sila sa pasensya. Mukhang malamig at matigas ang puso ng isang to, e. Pero hindi na lang yon ang iniisip ni Rebecca. What's important for her now is mapapayag si Grayson to be her buyer.
Pakiramdam niya tuloy ay para siyang isang paninda sa department store. Kulang na lang sabitan niya ang leeg niya ng salitang 'buy me'
Others may think she stoop this low for money but it's beyond that. Her reason is deeper than that and only she knows the pain of just watching her father suffer kahit alam niyang may pwede naman siyang gawin. Ang mga tulad kasi nilang nasa laylayan ng lipunan, hirap nang makahingi ng tulong.
"H-Ha?” nagtataka at gulong gulo pang tanong ni Rebecca. Parang kanina lang kasi kung itaboy siya nito ay wagas. Don't tell me horny na ito ngayon kaya nagyayaya nang umuwi? Ito na ba yon? Wala na ba talagang atrasan?“Why? Don’t tell me, you’re still nervous?” sagot naman ni Grayson na tila naghahamon. Para bang nawala na agad ang kalasingan niya. Para bang ibang lalaki tuloy itong kaharap ni Rebecca. Epekto ba to ng alak? Diring diri pa siya sa dalaga kanina, e. Bilis naman magbago ng isip nito?“Of course n-not!?” bulalas pa ni Rebecca habang nauutal.“Yun naman pala e. E di walang problema.”Napatayo si Grayson dahilan para mapilitan ring tumayo ang dalaga. Nakaposas pa rin kasi sila sa isa’t isa. Wherever the other person go syempre sasama ang isa.Paalis pa lang sana sila nang ilang saglit pa ay mabilis na pumagitna sa kanila si Alexis. Pinasadahan ito ng tingin ni Grayson. Nagtatagis ang bagang nito at masama rin ang tingin. Kanina pa siya nakamasid at hindi niya yata palalampa
“WE will talk about that later, Rebecca. Just hide for now.” Mahinahong sagot ni Grayson like he is trying to negotiate with her calmly. Ganitong ganito siya sa trabaho niya. Palibhasa, sanay na siya kung paano niyang ima-manage ang lahat. He is calm in every aspect pero kapag nagalit siya, hindi rin niya kayang tantyahin ang sarili niya. Hindi magandang ginagalit ang isang Grayson Lincoln. Pilyang ngumisi si Rebecca as if hindi siya convince sa gusto nitong mangyari. Anng mamaya? Makakapaghintay pa ba ng ilang mamaya ang tatay niya? She needs the money as soon as possible pero that doesn’t mean na pwede niyang pwersahin at pilitin si Grayson. But she’ll do it in her own ways then. In a way na hindi na makakahindi pa ito. “Alright then,” nakangisi nya pang sagot saka dahan-dahang naglakad papunta sa may pintuan. Halos manlaki ang mga mata ni Grayson kasabay ng pangungunot ng noo niya. He is wondering what is this girl trying to do. "Hey? Anong gagawin mo?" He asked her na tila nag
IYAK nang iyak si Rebecca while walking out of the Lincoln’s mansion. Alam niya naman na kabastos bastos ang trabaho niya pero wala silang alam sa pinagdadaanan niya. No one is entitled to judge her. Iyon ang nasa isip niya. She had gone through a lot of sacrifices pero ito ang nakapagpaiyak ng sobra sa kanya. Habang papalabas siya ng mansiyon ay wala siyang ibang iniisip kundi ang operasyon ng tatay niya. Biglang naglaho ang pag-asa niya na maisalba ito. Hindi niya yata matatanggap na mamamatay lang ang tatay niya dahil wala siyang silbing anak. She went straight home saka naligo. Basang-basa siya ng tubig pero bawat buhos niya ng tubig sa katawan niya ay iyak siya nang iyak. No one can hear her sobs but she alone. Gusto niya sanang tawagan si Alexis but at this time, hindi niya magawa. Hindi niya kaya na mapahiya. Alexis did his best to help her pero wala siyang ginawa para kumapit sa tulong na yon. Pumalpak na naman siya. Lagi na lang siyang palpak. Now, she had no idea how she w
SOBRANG lakas ng kabog ng dibdib ni Rebecca when the doctor and nurses came out of the operating room. Nakatitig lang siya sa mga ito at ni hindi makapagsalita. Mabuti na lang at nasa tabi niya si Alexis. “Kumusta po ang operasyon, Doc?” Walang ibang marinig si Rebecca kundi ang pagtibok ng kanyang puso. Tila nabibingi siya doon. “Well. . .the operation. . .” Huminto pa ang mga doctor dahilan para mas lalo pa tuloy na mapahaba at mapatagal ang kaba ng dalaga. “It was successful! Congratulations. The patient has a real fighting spirit.” From that moment ay tila nabunutan ng libo-libong karayom sa kanyang dibdib si Rebecca. She almost jumped out of joy. Napayakap pa siya kay Alexis sa tuwa niya. “Narinig mo ‘yon, Becca?! Narinig mo? Okay na si Tito! Gagaling na ang papa mo!” tuwang-tuwang wika ni Alexis habang yakap-yakap niya ang kaibigan niya. “Maraming salamat po sa inyo! Thank you po talaga!” walang humpay na pagpapasalamat ni Rebecca sa doctor at sa mga nurse na naroon. Ngu
Dumadagundong sa kaba ang puso ni Rebecca habang dahan-dahang umiikot ang lalaking iyon paharap sa kanilang lahat. She is wondering how this man looks like at may patalikod effect pa itong nalalaman. Iniisip niya na baka mamaya mukhang aso lang naman ito na may mga bilyones. E ano naman? “You’re here. It’s nice to see you again.” Nanuyot ang lalamunan ni Rebecca nang sa wakas ay makaharap niya ang lalaki. Nakatali pa rin ang mga kamay niya at nasa tabi niya pa rin ang mga lalaki na nagdala sa kanya rito. “Mr. G-Grayson? I-Ikaw?” nauutal niya pang sambit sa pangalan nito. Siguradong-sigurado siya sa nakikita niya. Alam niyang hindi siya namamalikmata dahil kamakailan niya lang nakilala ang binata at fresh pa sa alaala niya ang mukha nitong ubod ng gwapo. Kung hindi lang sana ito arogante at masakit magsalita, perfect na siya! “Yes. It’s me. May iba ka pa bang kilalang ganito ka-gwapo?” Napairap si Rebecca sa kahambugan nito. Fine, siya na ang gwapo, but duh? He is so judgemental!
Hindi pa rin nakauwi si Rebecca. Grayson wouldn’t allow her. Nag-aalala na tuloy siya pero kahit anong gawin niya ay hindi siya hinahayaan ni Grayson na umalis. Ewan niya ba kung bakit hindi niya ito masuway e kung tutuusin, wala na siyang tali sa kamay ngayon. She can escape. Pero kapag ginawa niya iyon ay baka isipin lang ni Grayson na ginagamit lang siya nito. Ang iniisip niya lang ay ang magulang niya. Baka hinahanap na siya ng mga iyon. Nasa pool area sila ngayon at chill lang si Grayson habang umiinom ng wine at ine-enjoy ang magandang view. The landscape is good. Maganda ang pool area actually. It’s not dull. All the elements you can see there complement each other. “Mr. Grayson, hindi ba pwedeng umuwi muna at magpaalam ako sa mga magulang ko? Baka mamaya hinahanap na ako ng mga yon--” “I already did that.” Napakurap-kurap ng mga mata niya ang dalaga. “You did what? Anong ibig mong sabihin?” Kinabahan siya bigla dahil baka malaman ng mga magulang niya ang pagiging p*kpok ni
Bago pa man dumating ang towel at extrang damit para kay Rebecca ay nahubad na niya ang suot niya. Tuloy ay hindi siya magawang tingnan ni Bryle. Maging ang staff doon ay nagulat rin nang makitang naka-bra na lang ito. “Susmaryosep!” histerikal na reaksyon nito sabay sign of the cross pa. May katandaan na kasi itong napag-utusan ni Bryle. E alam naman natin ang mga matatanda, masyadong conservative. “Si nanay naman, sanay po akong maghubad,” tila wala lang na sagot ni Rebecca. Panay ang pagkamot ni Bryle sa ulo nito. Hindi niya yata kayang tantyahin ang mga salitang pwedeng lumabas sa bibig ni Rebecca. Masyado itong prangka at walang pakundangan sa mga salitang binibitawan nito. Umiiling-iling habang nakakunot pa ng noo ang matandang staff saka iniabot ang mga damit at towel na iyon kay Bryle. “Sir, ito na ho. Babalik na ho ako sa trabaho at baka magkasala po ako,” anito pa. Bryle cleared his throat at kasabay non ay ang panlalamig ng pawis niya. Parang hindi niya yata kayang ia
Pakiramdam ni Rebecca ay maliligaw siya sa sobrang laki ng resort nitong pag-aari nina Grayson. Kahit na siguro ikutin niya ang buong lugar ay maliligaw at maliligaw siya. Iniwan pa man din na siya ni Bryle. Topakin rin talaga ang isang iyon at mukhang naubos na yata ang pasensya. Kung kasing ligalig ba naman ni Rebecca ang makakasama niya na medyo may kabastusan pa ang bibig. Suddenly ay tumunog ang cell phone ng dalaga kaya naman agad niya itong sinagot. Inisip niya agad na baka si Alexis na yon at hindi nga siya nagkakamali. Nakailang missed calls na pala ito at hindi niya man lang napansin sa sobrang busy niya sa pakikipag-usap kay Bryle. “Hello, Alexis.” Bungad niya agad rito. “Becca! Nasaan ka ba? Kanina pa kita tinatawagan bakit ngayon ka lang sumagot?” Paktay. Ang haba naman ng sasabihin niya kung sisimulan niya mula sa pinakaumpisa. Parang kuya na rin kasi itong si Alexis sa kanya kaya naiintindihan niya kung bakit ganito ito mag-alala sa kanya. “Uhm, don’t worry much. I