EP.6 : หึงโหด

ร่างอวบอิ่มในชุดเดรสสั้นสายเดี่ยวสีดำหมุนตัวไปมาหน้ากระจกอย่างพอใจ ปกติเกวรินไม่ค่อยใส่ชุดรัดรูป แหวกหลัง โชว์เนินอกแบบนี้เท่าไหร่ แต่เพราะคืนนี้เธอวางแผนบางอย่างกับเพื่อนรักเอาไว้แล้ว เลยต้องเปลี่ยนลุคให้ดูเซ็กซี่มากกว่าปกติ

แชะ แชะ

“ลงรูปนี้แล้วกัน...” เกวรินโพสต์ท่าถ่ายรูปหน้ากระจก จงใจโน้มตัวลงต่ำเล็กน้อย แล้วถ่ายมุมสูงให้เห็นร่องอกขาวชัดๆ แล้วลงสตอรี่ในไอจี พร้อมกับแท็กสถานที่ที่เธอนัดกับของขวัญเอาไว้

Trrrrrrrr

Trrrrrr

จังหวะที่เธอหยิบกระเป๋ากลิตเตอร์สีดำขึ้นมา เสียงเรียกเข้าก็ดังขึ้นพอดี เกวรินจึงกดรับสายแล้วใส่รองเท้าส้นสูงไปด้วย

[ออกมายัง]

“ใกล้ถึงแล้ว”

[ถึงไหน]

“ถึงหน้าประตูห้องฉันเนี่ยแหละ” เกวรินตอบกลับไปกวนๆ จากนั้นก็ได้ยินเสียงพ่นลมหายใจแรงๆ จากเพื่อนรักอย่างที่คิดเอาไว้

แกล้งยัยขวัญนี่สนุกจริงๆ ~

[ไม่กวนสักวันได้ไหมยัยเกี๊ยว?]

“ชิ...ให้ฉันมีความสุขบ้างเหอะ ฉันร้องไห้มาเยอะแล้ว”

[ความสุขแกคือการแกล้งชาวบ้าน?]

ได้ฟังแบบนั้นเธอก็ฉีกยิ้มกว้างแล้วตอบกลับไปทันควัน

“ถูก!”

[…….]

“ชิ ไม่แกล้งแล้วก็ได้...แล้วนี่แกถึงไหนแล้วอะ”

ตอนนี้ต้องให้เพื่อนตัวดีช่วย เธอเลยยอมหยุดกวนประสาทชั่วคราว

[อยู่หน้าคลับแล้วเนี่ย แกก็รีบมาล่ะ อย่าให้คนสวยแบบฉันต้องเปิดโต๊ะรอนาน]

“ค่าๆ กำลังจะออกไปแล้วค่า~”

สิ้นเสียงเธอก็กดวางสายไป เช็กความเรียบร้อยของเสื้อผ้าและทรงผมอีกหนึ่งรอบ ก่อนจะฉีกยิ้มหน้ากระจกเรียกความมั่นใจให้กลับมาอีกครั้ง

“วันนี้แกแซ่บมาก สู้เขายัยเกี๊ยว!”

อีกด้าน...

ร่างหนาพลิกตัวไปมาอยู่หลายครั้ง ทำยังไงก็ไม่หลับเสียที สุดท้ายจึงหยิบมือถือขึ้นมาส่องดูรูปของเด็กสาวในไอจีอย่างที่ทำทุกคืน ทว่าพอเข้าไปดูสตอรี่ที่เธออัปเดตล่าสุด เห็นเธอลงรูปในชุดแหวกโชว์เนื้อหนัง ซ้ำยังถ่ายคู่กับผู้ชายในคลับที่เขาไม่เคยเห็นหน้ามาก่อน นั่นยิ่งทำให้เขาไม่มีอารมณ์จะนอนอีกต่อไป

“กล้ามากนะเกี๊ยว...”

ภากรขบฟันกรอดจนสันกรามนูนเด่น รีบไปเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วขับรถคันหรูออกไปจากคอนโดทันที ระหว่างที่เดินทางไปที่คลับก็กดโทรหาเด็กสาวนับสิบสายอย่างร้อนใจ ทว่าเด็กแสบกลับไม่สนใจจะรับ บางครั้งก็กดตัดสายทิ้ง ทำให้โทสะของเขาพุ่งสูงขึ้นไปอีก

คอยดูเถอะตัวแสบ...

ไปถึงเมื่อไหร่ จะจับฟาดให้หนีเที่ยวไม่ได้อีกเลย!

@คลับxxxx

“เฮียภีมต้องโกรธมากแน่ๆ เลยแก ทำไงดีอะ”

เกวรินหันไปปรึกษากับของขวัญ เจ้าของแผนการ ‘ยั่วให้หึง’ ในครั้งนี้ด้วยสีหน้าที่เต็มไปด้วยความกังวลใจ

ตั้งแต่รู้จักกันมา นี่เป็นครั้งแรกเลยที่เธอกดตัดสายเขาเป็นสิบสายแบบนี้ แม้มันจะแอบรู้สึกดีที่อีกฝ่ายให้ความสนใจ แต่ก็กลัวเหลือเกินว่าแผนการในครั้งนี้จะทำให้เขาโกรธจนไม่ยอมให้เธอเข้าใกล้อีก...

ถ้าเป็นแบบนั้นเธอจะทำยังไงดี!

“แกอย่าเลิ่กลั่กได้ไหมยัยเกี๊ยว เดี๋ยวเฮียของแกก็มาแล้ว ช่วยทำให้มันเนียนๆ หน่อย” ของขวัญโน้มใบหน้าไปคุยใกล้ๆ สู้กับเสียงเพลงดังกระหึ่มภายในผับ

“แล้วถ้าเฮียไม่มาล่ะ...”

“โอ๊ยย กระหน่ำโทรขนาดนั้น แกเชื่อฉันเหอะ ยังไงก็มา!” ว่าแล้วก็ดันเครื่องดื่มไปตรงหน้า “ลองนี่หน่อยไหมล่ะ เผื่อแกจะหายตื่นเต้น”

เกวรินฟังแล้วก็ลังเลครู่หนึ่ง แต่สุดท้ายก็ยกแก้ววอดก้าขึ้นมาแล้วกระดกรวดเดียวจนหมด

“อึ๋ย~ ร้อนคอจัง”

“เฮียภีมนี่เป็นอะไรกับน้องเกี๊ยวเหรอครับ”

เสียงทุ้มของหนุ่มหล่อที่นั่งอยู่ข้างๆ เอ่ยถามขึ้นด้วยความสนใจ เขาเป็นโฮสต์ที่ของขวัญเรียกให้มานั่งเป็นเพื่อนที่โต๊ะแลกกับเงินก้อนโตโดยแทบไม่ต้องทำอะไร พอเห็นสองสาวเอาแต่พูดถึงคนที่ชื่อภีมไม่หยุดเลยอดสงสัยไม่ได้

“ก็ไม่เชิงหรอกค่ะ...คือว่า...”

“ว่าไงครับ?” อคิณโน้มใบหน้าหล่อเหลาเข้าไปใกล้แล้วถามด้วยแววตาแพรวพราว

เกวรินเป็นคนที่ทั้งสวย น่ารัก และเซ็กซี่มากจริงๆ เขาเป็นโฮสต์มานานพอตัว ทำให้ได้ทำความรู้จักกับผู้หญิงมากหน้าหลายตา แต่ว่าก็ไม่เคยรู้สึกถูกใจใครเท่าเธอคนนี้มาก่อน

“เป็นอะไรไปครับ?”

อยู่ๆ ก็เห็นเธอทำหน้าตกใจ เลยเอ่ยถามด้วยความสงสัย

“เอ่อ...ขยับเข้ามาใกล้ๆ หน่อยค่ะพี่คิณ ตรงนี้มีอะไรติดอยู่” เกวรินกลั้นใจเล่นตามบทที่เตรียมเอาไว้ ร่างเย้ายวนในชุดเดรสรัดรูปขยับเข้าหาโฮสต์หนุ่มอย่างอ้อยอิ่งจนแทบจะแนบชิดกัน เอียงหน้าเข้าไปใกล้จนได้กลิ่นแอลกอฮอล์จากอีกฝ่าย แล้วใช้นิ้วเรียวเกลี่ยริมฝีปากหยักของเขาเบาๆ

“ทำอะไรน่ะ”

เสียงเย็นยะเยือกจากใครบางคนดังขึ้น ไม่รอให้ใครตอบอะไรกลับมาก็กระชากแขนเรียวดึงเข้าหาตัวอย่างไม่ออมแรง

ฟึ่บ!

“อ๊ะ! มันเจ็บนะเฮีย” เกวรินร้องอย่างตกใจเพราะไม่คิดว่าเขาจะบีบแขนเธอแรงขนาดนี้ พยายามดึงแขนกลับมาทว่าเขากลับบีบแน่นยิ่งกว่าเดิมจนเธอนิ่วหน้าด้วยความเจ็บปวด

“เจ็บจะได้จำ ใครใช้ให้ทำตัวแบบนี้?!”

“เอ่อ...จะ ใจเย็นๆ ก่อนนะคะ” ของขวัญเห็นท่าจะไม่ดีจึงออกตัวช่วยทันที เธอเป็นคนคิดแผนนี้ขึ้นมา คิดว่าถ้าอีกฝ่ายมีใจให้เพื่อนของเธอ เห็นภาพบาดตาบาดใจจะต้องหึงอย่างแน่นอน และคงเข้าใจความรู้สึกของตัวเองมากขึ้น

แต่ไม่คิดมาก่อนว่าผู้ชายที่ใจดี อ่อนโยน และดูแลเกวรินราวกับไข่ในหิน เวลาหึงหวงจะโกรธได้น่ากลัวมากขนาดนี้

ซวยแล้วไง...

“เฮ้ย! ผู้หญิงเขาก็บอกอยู่ว่าเจ็บ ทำไมยังไม่ปล่อยอีกวะ” อคิณลุกขึ้นจากโซฟา เตรียมจะดึงแขนของภากรออก

“มึงไม่ต้องเสือก”

สิ้นเสียง ภากรก็สวนหมัดหนักๆ เข้าใส่หน้าของอีกฝ่ายเต็มแรงจนแทบล้มไปกองกับพื้น

ผัวะ!!!

“อั่ก!!”

“พี่คิณ!” เกวรินร้องเสียงหลงอย่างตกใจสุดขีด เนื้อตัวแข็งทื่อมองภาพตรงหน้าอย่างไม่อยากจะเชื่อสายตา

เธอไม่เคยเห็นเฮียเป็นแบบนี้มาก่อนเลย

นะ น่ากลัวเกินไปแล้ว...

“กลับ!”

มือหนากึ่งลากกึ่งจูงเด็กสาวเดินผ่านผู้คนที่กำลังแตกตื่นออกไปจากผับ พอเดินมาถึงรถคันหรู ก็เปิดประตูแล้วดันร่างบางเข้าไปข้างใน ก่อนจะขึ้นไปนั่งฝั่งคนขับ เหยียบคันเร่งแทบมิดแล้วบึ่งกลับไปที่คอนโดของเขาทันที

“ฮะ เฮียขับช้าลงหน่อยได้ไหมคะ...หนูกลัว”

เสียงหวานเอ่ยตะกุกตะกัก มือเรียวบีบเข็มขัดนิรภัยเขาไว้แน่นอย่างนึกหวาดกลัว

“หึ...ตอนมาที่นี่ทำไมไม่กลัว?” ภากรแค่นหัวเราะออกมาทีหนึ่ง

“คะ คือหนู...”

“เฮียเคยบอกแล้วใช่ไหมว่าห้ามมาที่แบบนี้” เขากดเสียงต่ำ พยายามระงับอารมณ์โกรธของตัวเองอย่างถึงที่สุดแล้ว แต่พอเห็นเธอใกล้ชิดกับผู้ชายคนอื่นในสถานที่อโคจรแบบนี้ สติก็ขาดผึงลงในทันที

“อึก...” เกวรินเถียงไม่ออกสักคำ เขากำชับเธอเรื่องนี้เอาไว้หลายครั้งว่าถ้าไม่ได้มากับเขา ยังไงก็ห้ามมาสถานที่แบบนี้เด็ดขาด แต่เพราะเธออยากเห็นเขาหึงหวงเธอบ้าง อยากรู้ว่าเขารู้สึกยังไง ถึงได้ยอมทำตามแผนที่คุยกับเพื่อนเอาไว้ แม้จะต้องแหกกฎที่เขาตั้งขึ้นมาก็ตามที...

“ลงมา!”

ไม่นานเขาก็ขับรถมาถึงคอนโดหรู ร่างสูงเปิดประตูแล้วดึงแขนเรียวเดินตามไปที่ลิฟต์ทันที

“ฮะ เฮียจะทำอะไรน่ะ” เธอถามเสียงสั่นอย่างหวาดกลัว เมื่อเขาลากเธอเข้ามาในห้องน้ำแล้วดันร่างเธอเข้ากับผนังเย็นเฉียบ

“ก็จะเรียกสติให้เด็กหนีเที่ยวไงล่ะ”

ซ่า!!!

“เฮีย!” เกวรินร้องเสียงหลง หลับตาปี๋พร้อมปัดป่ายฝักบัวที่เขาฉีดใส่ตัวเธอเป็นพัลวัน ทว่านอกจากเขาจะไม่ฟังแล้วยังฉีดจนเธอตัวเปียกปอนไปหมด

“พอได้แล้ว อึก...เฮียไม่มีสิทธิ์มาทำแบบนี้กับหนูนะ!”

“หึ...ยังจะกล้าเถียงอีกนะ” เขาขบฟันกรอด ปล่อยฝักบัวลงอย่างไม่ใส่ใจ ก่อนจะดึงร่างอวบอิ่มเข้าหาตัว แล้วโน้มใบหน้าลงไปบดขยี้กลีบปากอวบอิ่มอย่างหนักจนได้กลิ่นคาวเลือดและรสแอลกอฮอล์จากปากของเด็กสาว

“อึก! อื้อออ”

มือเรียวพยายามดันแผงอกแกร่งออกไปสุดความสามารถ แต่มันก็ไร้ประโยชน์อีกตามเคย เธอไม่คิดเลยว่าจูบแรกของเธอกับเขามันจะรุนแรงและป่าเถื่อนได้ถึงขนาดนี้

“อืมมม” ภากรครางต่ำในลำคอ รวบมือเล็กทั้งสองข้างขึ้นสูงดันไว้กับผนังห้องน้ำ แทรกลิ้นร้ายเข้าไปด้านในโพรงปากหวาน แล้วดูดดึงลิ้นนุ่มอย่างเอาแต่ใจจนเด็กสาวหูอื้อตาลายไปหมดกับรสจูบร้ายกาจของเขา

“อื้อออ!”

เสียงหวานร้องประท้วงในลำคอเมื่อจูบของเขาเริ่มรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ ใบหน้าหวานบิดเบ้อย่างเจ็บปวด พยายามดิ้นหนีจากคนใจร้าย แต่ก็ไปไหนไม่รอดเพราะมือถูกตรึงเอาไว้อย่างแน่นหนา

“อ่าส์...ยังจะดื้อกับเฮียอีกไหม?”

ผ่านไปนานพอสมควร เขาถึงยอมผละออกแล้วปล่อยข้อมือเล็กให้เป็นอิสระ สีหน้าของเขาในตอนนี้ดูร้ายกาจต่างจากปกติอย่างสิ้นเชิง

“อึก คนใจร้าย...” เกวรินทุบกำปั้นน้อยๆ ลงไปบนอกแกร่งของเขาหลายที น้ำตาที่รื้นขึ้นมาก่อนหน้านี้ไหลทะลักอาบแก้มเนียนอย่างห้ามไม่อยู่

เธอรู้ดีว่าตัวเองก็มีส่วนผิดที่ไปยั่วโมโหเขาก่อน แต่เขาเองก็ไม่มีสิทธิ์ที่จะทำรุนแรงกับเธอแบบนี้เหมือนกัน

“เกี๊ยว...”

“อึก ฮือออ...ไหนบอกว่าไม่ให้หนูมาที่นี่ไง! เฮียนั่นแหละที่ดื้อ!” คนตัวเล็กร้องไห้ฟูมฟายพร้อมทุบกำปั้นลงบนอกแกร่งหนักๆ อีกหลายครั้งอย่างคนน้อยใจ “ฮึก...ต่อไปนี้ไม่ต้องมายุ่งกับหนูเลยนะ!”

“เกี๊ยว...เฮียขอโทษ...”

ในตอนนั้นเองที่เขาเพิ่งจะได้สติขึ้นมา หลังจากที่เห็นคนตรงหน้าร้องไห้จนตัวสั่นเทิ้มไปหมด มือหนายกขึ้นจะเกลี่ยน้ำตาออกจากแก้มใสแต่กลับถูกเธอปัดมือออกอย่างไม่ไยดี

“อึก...คนนิสัยไม่ดี ต่อไปนี้หนูจะไม่ชอบเฮียแล้ว!” เกวรินเงยหน้าเอ่ยกับเขาทั้งน้ำตา ดันร่างหนาออกจากตัว แล้วเดินหนีออกไปจากห้องน้ำ แต่เดินไปได้ไม่ถึงสองเก้าก็ถูกเขารวบตัวขึ้นพาดบ่าเสียก่อน

“เฮียไม่อนุญาต”