Chapter 5

Alexa Santiago's POV

Pagkatapos nang insidenting iyon ay hinatid na ako ni Uncle Damien sa tapat ng building ng condo ko. Hindi siya umalis muna nang hindi niya masigurado na nakapasok na ako.

About naman sa sasakyan ko ay under investigation. Hindi ko maiwasan na maging malungkot dahil hindi pa tapos ang paghulog ko don ay nadisgrasya pa.

Papalitan naman daw ni Uncle Damien iyon at siya na rin ang magbabayad ng kulang. Pero sobrang sentimental ko sa isang bagay.

Ang sasakyan na iyon ay bunga ng paghihirap sa trabaho ko. It's my sweat and blood.

Hangang ngayon ay palaisipan sa akin ang pamamaril sa amin kanina. I don't know their motives.

I'm sure naman na wala akong kagalit at hindi ako ang target nila. If it's not me then it must be Uncle Damien. But why? Bakit sa kotse ko pa kung pwede naman hintayin nilang makababa ito sa sasakyan ko.

Umiling-iling ako dahil sa aking iniisip.

Ang sama ko naman kung gusto kong mapahamak ang tao.

Napatingin ako sa cellphone ko na kanina pa tumutunog. Inabot ko iyon at tinignan kung sino ang caller.

My forehead knitted as my brow furrowed when I saw his name flashed on the screen.

I clicked the answer button and put it on loud speaker.

"What do you want, James? Hindi pa ba—"

"Are you okay? I heard on Uncle Damien kanina na pinagbabaril daw ang sasakyan mo. Hindi ka ba nasaktan?" tanong nito.

Napaawang ang labi ko sa gulat pero agad rin naman akong nakabawi agad dahil nagsalita ulit siya.

"Lex, are you alright?"

"Oum yes, I am fine, James. Thank you sa pagiging concern but nothing happens to me. Under investigation na rin iyong incident case kanina."

"How about your car?" he asked from the other line.

"Hmm Papalitan daw ni Uncle Damien."

Napatahimik si James sa kabilang linya. Pero rinig ko ang mabilis na paghinga niya.

"Oum may sasabihin ka pa ba? Kung wala na ay ibababa ko na to."

"I just call to checked on you... be careful next time."

I nodded my head as if he will saw it. "Yes, I will. Thank you once again."

After that ay pinatay ko na ang tawag.

Sinandal ang aking sarili sa couch habang ang cellphone ay nakatapong sa aking tiyan.

James Vasquez is a good man before. Since college we're in a relationship. I just don't know what happened why he chose to cheat.

We've been in love with each other. We were happy. Pero ngayon? I still love him but hindi na katulad ng dati.

Ayaw kong ayusin ang sa amin dahil sobrang sakit ng ginawa niya. He cheated, he had sex with my bestfriend and I did a mistakes also with his Uncle.

Sobrang dami nang nangyari para maayos pa namin ang relasyon namin.

Besides I couldn't trust him. How I can be so sure na hindi niya gagawin ulit iyon?

I shook my head and murmured, "Once a cheater always be a cheater."

"About the shooting incident, I was the target. I'm really sorry, Lex." Agad na bungad sa akin ni Uncle Damien nang pumasok ako sa opisina. He was sincere while apologizing, he was always sincere though.

"It's fine, Sir. No need to apologize ang mahalaga ay walang nasaktan," aniya ko at inayos na ang mga gamit ko sa working table ko. "At nalaman na ba kung sino?"

Umangat ang tingin ko nang hindi sumagot si Uncle Damien. Nakita kong seryosong siyang nakatingin sa akin. Nagtatagis ang kaniyang panga habang ang kaniyang mga mata ay nagbabaga sa galit.

"Is there something wrong, Sir?" tanong ko rito at mukhang natauhan naman siya.

Umiling-iling siya at umupo sa kaniyang swivel chair. "Hindi pa nahuhuli pero tinutugis na nang mga tauhan ko."

Tumango ako. "Gusto mo ba kape, Sir?"

"Sure."

Ngumiti ako sa kaniya at tumango ulit. Nang maayos ko na ang mga gamit ko ay agad ko nang inasikaso ang kape ni Uncle Damien.

Uncle Damien likes brewed black coffee with less sugar kaya iyon ang ginawa ko.

Takot siya madiabetes kaya ayaw sa matatamis na pagkain.

"Here's your coffee, Sir. " Nilapag ko sa harapan niya iyong kape niya.

"Thank you. And by the way about sa sasakyan na ipapalit ko. Sabihin mo lang iyong gusto mo tapos ako na bahala bumili," sabi niya at hindi man lang ako tinapunan ng isang tingin dahil ang mga mata niya ay nakapokus sa documents na binabasa niya.

Tumango ako at ngumuso. "Parehas lang din siguro sa sasakyan ko na nadisgrasya, Sir."

"Okay noted, Miss Santiago."

Really? Ganon lang iyon? What I'm supposed to expect?

Gaga ka, Lex! umayos ka!

Umiling-iling ako at bumalik na sa working table ko para kuhanin ang ipad ko. Titignan ko kung ano ang schedule niya ngayong araw.

"What's my schedule today, Miss Santiago?" he asked using formal and usual voice while talking to his employee.

Pinalobo ko ang aking bibig para pigilan ang sarili na ngumuso.

"You have meeting with the board members at 9am sharp and lunch meeting with Miss Jaime Ledesma at Le Verde Restaurant."

"So after the board meeting ay diretso na agad ako sa lunch meeting?" tanong niya.

Tumango ako bago sumagot "Yes po, Sir. Ikaw po kasi nagsabi sa akin na i-set ko ng appointment si Miss Jaime for lunch meeting with you."

"Ayan lang schedule ko for today?" tanong niya sa akin.

Tinignan ko muli ang ipad ko para idouble check at iyon nga lang ang schedule niya today.

"Yes, Sirz," sagot ko sabay angat ng tingin ko sa kaniya. Tinignan niya ang relo niya at tumayo kaya napatingin din ako sa suot kong relo at malapit na pala mag alas nuebe ng umaga.

"Let's go and just bring the neccessary things," aniya nito at nauna nang lumabas ng opisina.

Ako naman ay kinuha na ang bag ko, ang mga papers na kakailanganin mamaya sa meeting at ang ipad ko.

Lumabas na rin ako ng opisina at sumunod na kay Uncle Damien patungo sa conference. Ang tahimik naming dalawa hangang sa makasakay kami sa elevator. No one dare to come with us also. Solo naming dalawa ang elevator.

"By the way after ng meeting pwede mo ba akong ibili ulit ng condom, naubos na kasi iyong binili mo." Parang wala lang sa kaniya nang bigkasin niya iyon. Mukhang sanay na sanay na siya.

Hindi ako mapaniwalang tumango na lang.

10 boxes iyon at kabilis naman maubos. Araw-araw niya siguro ginagamit or sa isang sex niya ay nakadalawang box siya.

Pero gezz ang libog naman niya kung ganon.

Umiling-iling ako at hindi na lang kumibo hangang sa makarating kami sa conference room.

When he enter the meeting room, all eyes are on us. Binati nila si Uncle Damien habang nakayuko ang kanilang mga ulo, binati din nila ako.

"Let's start the meeting." Using his authoritative tone ay agad na tumayo ang representative ng finance department.

Nagsimula na ang meeting. Lahat ay nakinig at ako naman ay nagsusulat ng mga important things. Minsan pinapatigil niya ang mga nagsasalita sa harap para magtanong.

But overall the meeting went well. Sobrang strict lang niya sa mga bagay-bagay. Everyone seems prepared sa meeting na 'to.

"Mr. Cruz, inaasahan ko na may ipapasa ka nang report sa akin tungkol don sa bagong pinapatayong building."

"Yes, Mr. Alcantara we will update you soon."

"Meeting adjourned." Tumayo na siya at nakapamulsang umalis palabas ng conference room.

Tumayo na rin ako at dinampot muli ang mga gamit ko. Nagpaalam na ako sa board na aalis na.

I was silent while walking on the hallway. Nasa likuran lang niya ako.

Aalis na ba siya? Pupuntahan na ba niya si Miss Jaime? Pero maaga pa.

I shook my head and heaved a sigh.

Why I'm even thinking about it? Ano naman ngayon kung aalis na siya? Maganda si Miss Jaime at gwapo siya, mukhang bagay naman.

Hindi ko namalayan na tumigil na pala sa paglalakad si Uncle Damien kaya nabunggo ako sa katawan niya. Mawawalan na sana ako ng balanse nang hawakan niya ako sa bewyang para bigyan ng suporta.

"What's inside your mind? Kanina pa kita tinatawag." Hindi ko alam kung malambing ba ang tono ng pananalita niya o nagagalit siya.

Umiling-iling ako at lumayo ng konti sa kaniya dahil pinagtitinginan na kami ng mga tao.

For sure chismiss na naman iyon sa kanila. Pag-uusapan na naman nila ako at saan-saan naman mapupunta ang usapan nila.

"A-ano po ba iyon, S-sir?" Mariin akong pumikit dahil sa pagka-utal ko.

"Lunch with me today. Samahan mo ako sa lunch meeting namin ni Jaime. Kailangan pala kita ron."