Chapter 6

Alexa Santiago's POV

Hindi naman about business ang pag-uusapan nila. Why I'm even here? Para mainggit?!

Grabe sabi pa niya kanina, kakailangan niya ako. Saan?! Ano ang gagawin ko rito? Tutunganga at makikinig sa sweet talks nilang dalawa?

Date ata to eh.

"Ayos ka lang, Lex?" tanong ni Miss Jaime sa akin kaya umayos ako ng upo.

Ngumiti ako sa kaniya bago tumango. My eyes darted to Uncle Damien and he was smiling ear to ear.

"Kanina ka pa tulala. May iniisip ka ba?" tanong muli nito sa akin.

"Wala po, Miss Jaime hehe," sagot ko. "Saka po bagay kayo ni Sir Damien. Sure ako na magiging kasing ganda niyo ang magiging anak niyo in the future, diba Sir?" Binaling ko ang tingin kay Uncle Damien, may ngiti pa rin sa aking labi.

"Kung iyan ang sa tingin mo, Miss Santiago," sagot nito at ngumiti sa akin pabalik.

"Pakasal na kayo kung ganon."

Hindi ko alam kung bakit lumabas sa bibig ko iyon at mukhang nagulat sila sa sinabi ko. Even me nagulat din pero wala nang bawian to. Nasabi ko na at talaga namang bagay sila.

"Kung gusto ni Damien, why not? I mean we've been know each other since then," nakangiting aniya ni Miss Jaime.

Nakita ko ang masamang tingin ni Uncle Damien sa akin kaya lang nagpanggap ako na wala akong alam. Nagkibit balikat lang ako sa kaniya at kumain na lang.

You'll regret na sinama mo ako rito. You should let me eat my lunch on my own or let me buy your condom para may gagamitin ka.

Tahimik lang akong kumakain habang nakikinig sa usapan nila. Nabuburyo na ako pero hindi ko lang pinahahalata baka sitain ako. Nako mahirap na.

Pero totoo naman kasi na ang boring ng usapan nila. Actually si Miss Jaime lang ang nagsasalita at mukhang hindi nakikinig tong boss ko. Tuwing tinatanong siya ni miss Jaime at titingin pa siya sa akin humihingi ng tulong.

But since mabait akong nilalang ang secretary niya ay hindi ko siya tinulungan. Hinayaan ko siyang sumagot on his own. Kung nakinig siya at naging interesado ay may isasagot siya. But so far kahit wala siyang pake ay nakakasagot pa rin naman siya.

Nakahinga ako ng maluwag nang matapos ang usapan nila.

"Lex, ikaw na bahala dito sa boss mo. Kapag may ginawang kagaguhan report mo sa akin," aniya ni Miss Jaime.

"Ako bahala sa kaniya, Miss Jaime."

Nauna na kong lumabas ng restaurant at nagtungo sa kotse ni Uncle Damien. Sumabay lang ako sa kaniya kanina dahil wala pa akong kotse. Nong pumasok ako kanina sa opisina ay nagtaxi lang ako.

"Bakit hindi ka pumasok?" tanong ni Uncle na nakakunot ang noo.

Sarkastikong ngumiti ako sa kaniya. "Sarado po, boss. Wala sa akin ang susi."

Napaismid siya sa sinabi ko at mukhang naiinis na binuksan ang pinto ng kotse niya. Pumasok na siya sa driver seat kaya malapad ang ngiti akong pumasok sa passenger seat.

"Mukhang biyernes santo ang mukha mo, boss ah," natatawang sambit ko habang naglalagay ng seatbelt sa katawan.

He hissed again before starting the engine of his car. Tahimik lang siyang nagmamaneho ng sasakyan niya at ako naman ay sumandal na lang habang nagkakalikot sa cellphone ko.

After the shooting incident I tried to be comfortable with him. Since boss ko siya at hindi lahat sa oras ay maiilang ako sa kaniya dahil sa kompanya nga niya ako nagtrabaho.

Ano naman ngayon kung may nangyari sa amin? It's just a one night mistakes and it won't happen again.

"Ayy oo nga pala, Sir ibaba mo na lang ako sa pharmacy na malapit sa building," aniya ko habang ang tingin ay nasa cellphone ko.

"Bakit? Anong bibilhin mo?" nagtatakang tanong niya.

Kumunot ang noo ko at hinarap siya. Seriously? He already forgot it?! Nag-usap lang sila ni Miss Jaime ay nakalimutan na or baka hindi na nila kailangan iyon?

Ngumisi ako at nagkibit balikat.

"What are you smiling at? Parang kang tanga na nakangiti habang nakatingin sa akin... nagwapuhan ka na ba sa akin, Miss Santiago?"

Kinilabutan ako sa sinabi niya. Napangiwi ako at umiwas ng tingin.

"Grabe diring-diri parang hindi nasarapan sa nangya—"

"Past is past." Agad kong putol sa sasabihin niya. "Anyway bibili ako ng condom na pinabibili mo."

"Huwag ka na bumili. Next time na lang kasi wala akong paggagamitan," wika niya pa.

Kumunot ang noo ko sa sinabi niya at tumingin sa labas.

Ang sabihin niya ay hindi na sila gagamit ni Miss Jaime kapag magtatalik.

Teka! Bakit mukhang nagseselos ako? Hindi. Wala lang sa akin iyon. Ano naman kung hindi sila gagamit? Tama. Tama wala dapat akong pakialam.

"I don't like Jaime, Lex. She's just a little sister to me."

Bakit niya sinasabi sa akin 'to? Hindi naman ako nagtanong.

"And nothing happen between us. Besides iyong lunch meeting kanina ay may pag-uusapan dapat kami about something important pero dahil kung ano ang sinasabi mo ay hindi na natuloy."

So ngayon kasalanan ko? Edi sana hindi niya lang ako sinama.

He heaved a sighed.

Siguro na-stress na siya sa pananahimik ko.

Hangang sa makarating kami sa tapat ng ACORP building ay tahimik lang ako.

I'm about to open the door but it still locked. Hindi pa rin niya binubuksan kaya napabuntong hininga ako at hinarap siya.

Seryosong siyang nakatingin sa akin.

"The door is closed."

"I know."

"Open it kasi bababa na ako," aniya ko.

"No. Let's talk first."

Usap? Ano ang pag-uusapan?

Napairap ako sa hangin at binaling ang tingin sa labas. Marami nang tao ang naglabas masok sa loob ng building. Ang ibang employee ay kakabalik lang mula sa tanghalian nila, ang iba ay halos kakalabas lang sa building.

"Wala naman dapat pag-usapan," mahinang aniya ko. "Wala rin naman sa akin kung may kayo o wala ni Miss Jaime."

"Really?" Nanudyong tanong niya sa akin. "But why you seems affected."

Nakaawang ang labi kong binaling sa kaniya ang tingin ko.

Saan naman niya napupulot ang isipin na iyon? Masyado na siyang assuming.

Alam kong iba ang epekto ng presensya niya sa akin pero huwag naman niya sana isipin na naapektuhan ako kapag lumalandi siya.

"Tama ako diba kaya natahimik ka?"

"Boss, gutom ka pa ata." Umiling-iling ako at bumuntong-hininga. "Hindi ako apektado kung makipaglandian ka man. Bakit ano ba kita?"

Tinaasan ko siya nang kilay nang biglang mawala ang ngisi sa labi niya kanina.

Hindi siya nagsalita pa at may kung ano siyang pinindot sa harapan niya paea mabuksan ang pinto.

"Pwede ka nang lumabas."

Tumango ako bilang sagot. Binuksan ko na ang pinto at akmang bababa na sana ng kotse niya ngunit hinawakan niya ang kamay ko. Hinila niya ako papalapit sa kaniya kaya nahila ko rin pasara ulit ang pinto.

Bigla niyang sinakop ang labi ko ng malambot niyang labi. My eyes widened on what he did. Itutulak ko na sa siya pero mas lalong diniinan niya ang kaniyang halik. He started to move his lips to mine. Kusang sumasabay ang labi ko na tila ba ay may sarili itong buhay. Napaungol ako nang kagatin niya ang ibabang labi ko.

Napahawak ako sa batok niya upang mas laliman pa ng halikan namin. Habang ang dalawang kamay niya ay nasuporta sa likod ko.

Halos mawalan ako ng hangin nang maghiwalay ang labi naming dalawa. Habol-habol ko ang aking paghinga habang nakatingin kay Uncle Damien. Nakasandal ang noo niya sa noo ko.

Ngumiti siya sa akin at ramdam na ramdam ko ang hininga niya sa labi ko dahil halos isang dangkal lang ang layo non.

"You may not affected sa mga taong nilalandi ko. But still you are affected with my lips, touch," he murmured. Dinampian niya ulit ang halik ang labi ko ng paulit-ulit.

His lips were teasing me. Bumaba ang halik niya sa aking leeg at binigyan ko naman siya ng access don.

What is happening to me? I shouldn't let him. Pero pinagtataksilan na naman ako ng katawan at utak ko.

"You're so beautiful, Lex. Hmm should I put a kiss marks here?" he asked while licking my earlobe.

"Hmmm..."

"Such a beautiful voice. I wanna hear it again but with my name," aniya pa niya. Bumalik ang labi niya sa labi ko. Hinalikan niya ulit ako ron pero panandalian lang dahil agad na niya akong binitawan. "Pero hindi muna ngayon. Hindi rito sa kotse ko at hindi rin sa opisina ko. I want to take you on my bed."

Nang makabawi ako at humupa na ang pagtataksil ng katawan ko sa akin ay naiinis akong hinarap siya ulit. Sinamaan ko siya ng tingin at tanging ngisi lang ang sinukli niya sa akin.

Hinampas ko sa kaniya sa dibdib ng ilang ulit at puro sangga lang ang ginagawa niya habang tumatawa.

"I hate you! I hate you."

"Hindi iyan ang gusto kong marinig, Lex. Ang gusto kong marinig ang maganda mong tinig habang inuungol ang pangalan ko."

"Ang bastos mo talaga!" asik ko.

Tumigil na ako sa kakahampas sa kaniya at pinagkrus ang dalawang kamay sa ibabaw ang aking dibdib. Magkasalubong ang kilay kong nakatingin sa kaniya. Kung nakakamatay lang ang tingin kanina pa nakabulagta ang lalaking to sa harapan ko.

"Nagsasabi lang ako ng totoo. I want to hear you screaming my—"

"Shut up!" Matinis ang boses kong aniya sa kaniya. "Kapag di ka tumigil ay magreresign ako. Sa ibang kompanya ako magtatrabaho. Mas maganda kung sa kalaban ng kompanya mo."

Of course I won't do that. I just wanted him to stop teasing me— i want him to stop flirting with me.

Ang nakakalokong ngisi niya kanina ay biglang nawala. Nandidilim ang mukha niyang nakatingin sa akin. His cold stare are penetrating me.

"Don't you dare to that, Lex. You don't know what I can do... hindi mo magugustuhan ang gagawin ko." May pagbabanta ang boses niya.