Huwag mong pakawalan, Celina. Magkapit tuko ka tutal asawa mo naman...
Mature ContentThird Person's POV“Sa tingin mo ba ay naaalala ka pa niya?” tanong ng boses ng babae na nakilala ni Celina na si Mary Jane Diaz."Of course! How can she forget about me?" Narinig naman ni Celina na tugon ng isang boses ng lalaki habang pinipilit niyang alalahanin kung kilala ba niya ang nagmamay-ari non at pinanatili ang sarili na tahimik sa takot na baka may gawing masama sa kanya ang dalawa, lalo na sa sanggol na nasa kanyang sinapupunan.“Buntis na siya at lahat, pero akit na akit ka pa rin sa kanya?”“Anong pakialam mo ba? May sinabi ba akong masama tungkol sa inyong magkapatid na may gusto sa iisang lalaki?” paangil na tanong ng lalaki habang nanlilisik ang mga matang nakatingin kay Mary Jane."Ano na ngayon? Ano na ang plano mo?” tanong na lamang ng babae.“Pwede ka ng umalis at ako na ang bahala kay Celina. Aalis kami at magpapakalayo-layo. Sa lugar kung saan walang nakakakilala sa kanya at doon kami maninirahan bilang masayang pamilya,” ang tila nababaliw na tu
CelinaSobrang saya ko nang malaman ko ang totoo tungkol sa mga magulang ko. Alam kong kailangan maging discreet ang ospital tungkol sa pagkakakilanlan ng mga donor, pero buti na lang talaga at tumulong ang kaibigan ni Daddy John. Dahil sa narinig ko, na-inspire akong gawin din ang ginawa nila, magpalista bilang organ donor.Gusto kong makatulong sa iba, gaya ng pagtulong ng ama ko sa akin. Oo, maaaring hindi ganun kalalim ang magiging epekto nito sa tatanggap ng organ ko, pero ang makadugtong ka ng buhay ng isang tao? Para sa akin, malaking bagay na ‘yon.Sana lang, suportahan ako ni Jefferson. Alam ko kung gaano siya ka-protective lalo na nung nagbuntis ako. Lalo ko siyang minahal dahil doon.Speaking of pregnancy, sabi ng OB ko, pwede na raw akong pumasok sa trabaho at dumalo sa mga meetings basta hindi ako maglalakbay nang malayo. Since nakaupo lang naman ako sa opisina, at kahit sa meeting ay hindi masyadong gagalaw, okay lang siguro kung makipagkita ako sa client namin.Matagal
Jefferson Naging mas matindi ang pagkabahala ko nang makita kong seryoso ang aking ama. “Dad, gusto ko lang malaman mo na masaya ako sa buhay ko ngayon. Lalo na ngayong malapit na akong maging ama. Kaya pwede mo nang sabihin kung bakit si Celina ang pinili mong mapangasawa ko o ni Noris. Gusto kong marinig ang dahilan at matagal ko na rin gustong malaman ito." Napabuntong-hininga siya habang nakatingin kay Celina. Kita sa mga mata niya ang pag-aalala sa asawa ko, kaya hinayaan ko siyang magsalita sa sarili niyang oras. Ayokong pilitin siya kung hindi pa siya handa. “Dad, okay lang kung hindi mo pa kayang ikwento,” sabi ni Celina habang hinahawakan ang kamay niya. “Wala rin naman akong pinagsisisihan sa naging desisyon ko. Kahit hindi mo pa kami ipinagkasundo, tatakas pa rin ako sa mga umampon sa akin,” dagdag pa ng asawa ko. “Hindi ko lang talaga kayang saktan ka. Para ka nang anak na babae sa akin. At alam kong hindi mo maalala ang nakaraan mo,” sagot ni Dad. Doon na ako naintri
Jefferson Sa totoo lang, parang perpekto na ang lahat, at kuntento na ako. Malapit na akong maging ama at ramdam na ramdam ko kung gaano ako kamahal ng asawa ko. Sino bang mag-aakala na mauuwi sa ganito ‘yung kasal naming hindi ko naman talaga ginusto noong una? Pero heto kami ngayon, punong-puno ng pagmamahal at nagsisimula ng sariling pamilya. Siguro nga, may mata talaga si Dad sa tamang tao. Hindi ko alam kung magiging ganito kasaya si Celina kung si Noris ang kanyang napakasalan. Siguro, siya ‘yung pinaka-masayang lalaki sa buong mundo habang ako, naglalakad sa landas ng pagkawala. Pero sa totoo lang, ang bait din sakin ng Diyos. Binigyan Niya ako ng kakayahang patakbuhin ang negosyo… at isang asawang katulad ni Celina. Walang perpekto sa mundo, pero si Celina ang perpektong bahagi ng di-perpekto kong mundo. Saktong-sakto siya sa buhay ko, habang ‘yung titi ko, putangina, eksaktong-eksakto rin sa puke niya. Tangina. Gusto ko siyang k******n ngayon na. Pero bakit ba ‘ko iniini
With Mature Content!!Celina“Sinabi ko na ngang ayos lang ako. Siguro normal lang sa mga buntis ang pagsusuka ng lahat ng kinakain,” sabi ko kay Jefferson habang sinusuklay niya ang buhok ko gamit ang mga daliri niya. Halatang-halata ang pag-aalala niya dahil halos wala na akong nakakain. Lahat ng pinapasok ko sa tiyan ko, bumabalik sa lababo sa banyo namin. Noong una, nahirapan akong i-handle ‘yon. Pero habang tumatagal, nasasanay na rin ako.“Hindi mo ako masisisi, Celina ko. Mahal na mahal kita, kaya nababahala lang ako kapag hindi mo nakukuha ang mga nutrisyon na kailangan mo. Lagi kang sumusuka,” sagot niya habang tinutulungan akong maupo sa kama pagkatapos naming lumabas ng banyo.“Baka kasi ayaw ng baby natin sa mga kinakain ko,” sagot ko habang hinahaplos ang tiyan ko.“Ano naman kaya ang gusto ng prinsesa natin, hmm?” tanong niya sabay dampi ng palad niya
Third PersonNanatili si Celina sa mansyon, pero kahit gano’n, tumatanggap pa rin siya ng trabaho ng paisa-isa. Ayaw ni Jefferson na magsabay-sabay sa pag-aalala na baka mapagod siya.Kahit nasa bahay lang siya, tutok pa rin siya sa construction ng country club gamit ang tawag at video call. Dati, bumibisita siya sa site isang beses kada linggo, pero ngayon, halos araw-araw na siyang nakikipag-ugnayan kina Engr. Mark at sa contractor through phone. Ayaw niyang masisi ang pagbubuntis niya sa kahit anong delay o aberya sa proyekto.“Dennis, nakausap ko si Engr. Mark. May gusto raw siyang ikonsulta, pero hindi ako makakapunta. Pwede mo ba akong i-represent dun?” tanong ni Celina habang kausap ito sa phone.“Walang problema,” sagot ni Dennis. “Pero alam mo, dapat nagpapahinga ka na. Hindi matutuwa si Mr. Scott ‘pag nalaman niyang nagtatrabaho ka pa rin nang ganito.”“Ay
JeffersonNaayos na rin sa wakas ang gulo sa kompanya. Lumabas sa imbestigasyon na dalawang board members pala ang matagal nang ginagapang si Noris, pinapalabas na mas karapat-dapat siya sa posisyong hawak ko.Matagal na nilang sinasadya ang mga banggaan namin ni Noris, ginamit pa nila ang pagkahumaling niya kay Celina bilang mitsa para lalong masira ang samahan namin bilang magkapatid.Sinabi ni Noris kay Dad na balak niyang magbakasyon kasama ang nanay niya, at pumayag naman si Dad. Ang hangarin: kapag malayo siya kay Celina, baka unti-unti na rin siyang makamove on. Pero sa loob ng tatlong taon na wala ako, mas lalo lang lumalim ang damdamin niya para kay Celina. Hindi ko siya masisi. Si Celina kasi, ibang klaseng babae. Napakaganda, elegante, at may kakaibang alindog na kahit sinong lalaki, mahuhulog ang loob.Napatingin ako sa asawa ko na mahimbing pa ring natutulog. Napakunot ang noo ko. ‘Di niya ugali ang matulog nang ganito katagal. Karaniwa
"Bilang parusa sa pag-amin mo, aalisin ka sa lahat ng executive responsibilities mo sa kumpanya. Mananatili ka na lang bilang miyembro ng board, katulad ng dalawang taong sangkot sa isyung ‘to," mariing pahayag ni Jefferson."Matagal mo nang hinihintay 'to, 'di ba?" singhal ni Noris, halatang nag-aalab sa galit."Kung oo man o hindi, wala 'yan sa usapan. Ikaw ang nagpasimula ng gulo, kaya huwag mong ibunton sa akin ang sisi. Kahit sabihin kong ‘di ko naman talaga ginusto ang ending na 'to, sigurado akong hindi ka rin maniniwala. Galit ka na, at ako ang pinili mong pagdiskitahan," matigas na sagot ni Jefferson."At ikaw naman, dad? Alam mong siya dapat ang mapapangasawa ko pero pinabayaan mong mangyari ‘to. Celina, kakampi ka na rin ba sa kanila ngayon?" matalim na tanong ni Noris, sabay tingin sa akin. Napatingin ako kay Daddy John, at may kirot akong naramdaman para sa kanya."Noris, huwag mong isisi sa tatay mo
Celina"Next time, sana hinintay mo ako para ihatid ka kay Dad," seryosong sabi ni Jefferson pagpasok sa kwarto naming dalawa. Napangiti ako at sinalubong siya ng halik, ramdam ko agad ang init ng presensya niya, at parang nawala bigla ang lahat ng kaba sa dibdib ko."Alam kong pagod ka, at siguradong mabigat ang naging pag-uusap n’yo. Dagdag pa ‘yung stress mo sa kumpanya, lalo na sa board meeting... halos wala kang pahinga," sabi ko habang inaabot ang kamay niya."Oo, pero kahit gano’n ako kapagod, dapat sinabi mo pa rin. Alam mong susunduin pa rin kita. Huwag mo na ulitin ‘yon, Celina," seryosong bilin niya habang nakatitig sa’kin."Promise, hindi ko na uulitin. Next time, magpapasabi muna ako bago ako umuwi mag-isa," sagot ko na may konting tawa nang mapansing napabuntong-hininga siya. "Pero seryoso, kaya ko namang umuwi mag-isa. Hindi naman natin kailangang laging magkasama, 'di ba?"