Share
I'm interested in you
Related chapters
CEO's regret; wants to take her back! Perfect for me
“Raziel!” Isang babae ang sumalubong ng yakap sa kaniya pagpasok palang namin ng gate, kung titignan ay college student palang ito. “Akala ko ay hindi ka makakarating ngayon, you have no idea how much I pleaded mom and dad to call you.”Napatingin naman si Raziel sa dalawang nasa mid forty or fifty na mag-asawa, hindi pa niya sinasabi kung sino ang mga ito ay alam ko na agad na sila ang parents niya. Kamukhang-kamukha niya si ang papa niya, na parang nakikita ko ang future.“Fortunately, ay nagpunta ka, sumasakit na ang ulo ko araw-araw dahil sa pangungulit ng kapatid mo.” Ang mama naman niya ngayon ang nagsalita, ang hinahon niyang magsalita at halatang alagang-alaga niya ang sarili.“Yes, kahit ako ay nakukulitan na rin sa paulit-ulit ninyo na pagtawag. By the way, this is for you guys.” Inabot niya ang binili na wine kahapon, alam ko na imposible pero somehow ay parang nakikita ko ang mga mata niyang mag-asawa na nag ningning.Napakagat ako ng labi para pigilan ang aking ngiti, ang
CEO's regret; wants to take her back! Mali ba na habulin s'ya?
Jake’s POV“Grandpa, I heard you want to talk to me.” I stood straight in front of him, ito ang pinakahuling gusto kong mangyari. “It’s been a while since you asked me to come here.”“Are you really not aware about it, you bastard?!” He throws the ashtray in his table toward me, napabuntong hininga ako dahil doon. Ramdam ko ang pag-agos ng dugo mula sa aking noo pababa sa gilid ng mata.“Grandpa, it’s unfortunate but I’m ashamed because I have no really idea about it.” Nanatili akong nakatayo ng diretso sa harap niya, habang nakatingin sa mga matatalim niyang mata.“Gusto mo ba talagang mawala ang company na pinaghirapan ko na itayo?! Narinig ko mula sa parents ni Jamie na hindi mo na siya madalas sunduin, I did my research and I found out na may hinahabol ka na ibang babae.”I’m fully aware, yes, alam ko na malalaman at makakarating sa kaniya ang mga ginagawa ko ngayon pero hindi ko akalain na ganito kabilis. Tumango ako, “yes, you are right. I’m chasing someone else right now.”“And
CEO's regret; wants to take her back! Ang muling pagtatagpo
Lorain’s POV“Thank you for coming with me, everything become smoothly because of you.” Sabi ni Raziel pagkababa ko ng kotse, walang nagbago sa pakikitungo niya pwera sa isang bagay.Mas lalo siyang naging caring sa bawat galaw ko, minsan ay ako na rin ang naiilang. Hindi naman dahil sa ayaw ko sa kaniya, but I’m not use to that kind of treatment. Isa pa ay aware ako sa pinapahiwatig ng bawat galaw niya, na mas lalong nakakapagpahirap sa akin paano ko iyon i-handle.“You are welcome, kasama naman sa usapan natin na maging maayos ang family gathering n’yo.” Ngumiti ako sa kaniya, “and about what you said, sigurado ka ba na maghihintay ka hanggang kaya ko ng sagutin ‘yun?”“Yes, I’m willing to wait. Alam ko naman na masyado na mabilis ang pangyayari lalo na ang confession na ginawa ko, meron pa akong time hanggang hindi natatapos ang project mo dito sa pilipinas.” Walang halong pressure o sama ng loob ang tono ng boses niya.Pero wala rin halong pilit at pagpapanggap iyon, he’s genuinel
CEO's regret; wants to take her back! Sakin ka pa rin
“Oh!” Unang nagsalita ang tito ni Jake na halata agad na nakilala niya ako, “siya pa ang tinutukoy mo na may branches sa iba’t-ibang bansa at business partner ni Mr. Ramirez? Ang pinakaalaking distributer ng textiles?”“Yes, isn’t it amazing?” Pinagsiklop pa ni Jamie ang dalawa niyang kamay na para talagang tuwang-tuwa siya at nagkaroon kami ng project together, sana ay nag artista rin siya dahil ang galing niyang magpanggap.Naramdam ko ang kamay ni Raziel na unti-unting hinawakan ako mula sa likod hanggang yumakap ang kaniyang kaliwang braso sa aking bewang, “don’t worry, you have me.” Bulong niya.Doon palang ay alam ko na may idea na siya sa nangyayari, at nagpapasalamat ako dahil nasa tabi ko siya. Tumingin ako kay Jamie, alam ko na sinasadya niya ang lahat pero wala akong makita na pagsisisi sa mata niya.Sa halip ay ngumiti pa siya sa akin ng napakatamis na parang tuwang-tuwa sa mga nangyayari sa akin, is this her revenge? Ilang beses ko pa ba kailangan sabihin sa kaniya na wal
CEO's regret; wants to take her back! Ang katotohanan
Kusang umangat ang aking kamay, rinig sa buong cr ang tunog ng aking palad sa kaniyang pisngi. “Anong karapatan mo para sabihin ang mga linya na iyan? Wala ka na dapat ipaglaban, ang bagay na ‘yan ay dapat noon mo ginawa!”“Alam ko na mali akong hindi ko ginawa ‘yun that time, pero sana bigyan mo ako ng isa pa na chance. This time I won’t make mistake like in the past, Lorain.” Hindi niya ininda ang pamumula ng kaniyang pisngi, sa halip ay mas lumapit pa siya sa akin.Hinawakan niya ako sa magkabilang balikat at pinagdikit ang aming mga noo, gusto kong lumayo at kumawala pero masyado siyang malakas para magawa ko iyon.“Let go of me, Jake. Hindi ko alam kung ano ang dapat ko na sabihin sayo para tigilan mo na ako, at mag sink in sa utak mo na wala akong balak bumalik sayo. Once is enough, Jake. Sa buhay hindi laging may second chance.” Naging malungkot ang boses ko, somehow masakit na marinig iyon.Ang mga kamay niyang nakahawak sakin ay unti-unting nanginig, “I can’t let go, Lorain.
CEO's regret; wants to take her back! Sana noon pa.
Jake’s POV“Let’s give ourselves a time to think, Jake. Ang mahalaga naman ay ang ikakasaya natin, in the end that is the most important thing to consider.” Sabi niya bago tuluyan na iwan ako sa loob ng cr.Gusto ko siyang pigilan, pilitin na bigyan ako ng chance. Sabihin na gagawin ko ang lahat para sa kaniya, pero natigilan ako ng makita kung paano niya mahigpit na kumapit sa lalaking yumayakap sa kaniya ngayon.That’s should be me, the one who is wiping her tears. But no, it’s the opposite. Ako ang rason ng mga luha na kumakawala sa kaniyang mga magagandang mata, kasalanan ko kung bakit nasa ibang bisig siya ng lalaki habang umiiyak.Ang tanging nagawa ko lang ng mga oras na iyon ay pakinggan ang usapan nila at ang hikbi na pilit niyang pinipigilan, Maging ang mahinang pagtawag niya sa pangalan nito. Mariin ko na pinikit ang aking mata at naikuyom nalang ang aking mga kamay.Nakatayo lang ako at nanatili na ganoon hanggang marinig ko ang mga yabag nila palayo, gusto ko na sumigaw a
CEO's regret; wants to take her back! Tara, sa bahay ko
Lorain’s POVPaulit-ulit akong suminghot pagkaupo ko sa loob ng kotse ni Raziel, pakiramdam ko ay namamaga ang buo ko na mukha lalong-lalo na ang mata at ilong ko. Nahihiya ako kay Raziel, ilang beses ko na ba pinakita ang ganitong side ko…Hindi ba at sobra-sobra iyon para sa kaniya, lalo na at saglit palang akong nakikilala.“Do you want some tissue?” Tanong niya, “or should I give my sleeve to wipe your snot?” Dagdag niya habang tinatawanan ako.“Talaga ba na gusto mo akong i-comfort o pinagtatawanan mo ako?” Masama ko siyang tinignan, at kinuha ang tissue na inaabot niya.“Well, I’m not really good at comforting someone. So, instead of crying I rather choose to see you smile.” Pero pagkatapos niyang sabihin iyon ay huminga siya ng malalim at muling nagsalita, “But, it’s doesn’t mean you can’t cry in front of me.”Nagsimula na siyang mag drive, “crying is normal when you are sad, hurt, or happy. I hope the next time I see your tears is because of joy, Lorain.”Hindi siya nakatingin
CEO's regret; wants to take her back! I'll kiss you now
Bitbit ang pinamili namin ay tahimik ako na sumunod papasok sa pintuan ng bahay n’ya, nag expect ako na may kasambahay na sasalubong sa amin pero wala kahit isa. Sobrang tahimik pero buhay na buhay ang atmosphere ng loob.Talagang feel mo na nasa isang bahay ka, the warmth and feeling home.“Sorry, medyo magulo ang mga gamit ko sa weekend pa kasi ang pupunta ulit ang housekeeper ko.” Paliwanag niya at dumiretso sa kusina para ibaba ang mga paper bags, sumunod naman ako para ibaba rin ang dala ko.“No, sa tingin ko ay mas magulo pa ang kwarto ko sayo.” Sagot ko ng mailibot ko ang tingin sa paligid, kahit every weekends lang pumupunta ang housekeeper niya ay masasabi kong alaga pa rin sa linis ang bahay.“Pfft! Really?” Natatawa at hindi niya makapaniwalang tanong, “mabuti naman kung sa tingin mo ay medyo malinis ang bahay ko, well mostly ay d’yan talaga ako gumagawa ng trabaho kaya mas makalat dito kaysa sa office room ko.”Sumenyas siya paturo sa second floor, siguro ay kung nasaan an
Latest chapter
- CEO's regret; wants to take her back! Sino siya sa buhay ko
- CEO's regret; wants to take her back! Hilton?
- CEO's regret; wants to take her back! This is not me...
- CEO's regret; wants to take her back! Lihim ni Jamie
- CEO's regret; wants to take her back! Hawak sa leeg
- CEO's regret; wants to take her back! Makasama habangbuhay
- CEO's regret; wants to take her back! Pamilyar na boses
- CEO's regret; wants to take her back! Kiss me, Jake
- CEO's regret; wants to take her back! Umasa at maghintay
