แชร์

Chapter Six 1.1

ผู้เขียน: B.NICOLAY/Ms.Ash
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2021-10-27 19:17:15

NAPAATRAS ako dahil sa sinabi niya. Paano kung pati sya patayin din ako? Pero naalala ko yung sinabi niya na magkaibigan ang mga magulang namin, hindi ako dapat magpakampante porket magkaibigan ang mga magulang namin dahil sa kaniya narin mismo nanggaling kanina na maraming naiinggit sa pamilya namin. Ang tanong totoo bang may koneksyon kami sa Reyna?

“Katanaya...Ikaw ang anak nila Mr. at Mrs. Sandoval hindi ba?”

Muli akong napakurap dahil sa tinanong niya. Nakikita ko sa muka niya ang pagkagulat at pagtataka habang ako ay hindi alam ang gagawin. “Katanaya...” Muli nanaman akong papaatras this time ay umiiling na ako sa kaniya.  “H-hindi...Hindi ko kilala ang sinasabi mo.”

Tumalikod na ako sa kaniya at nagsimula nang maglakad  “Katanaya sandali! Alam kong nag aalinlangan ka na sabihin saakin ang totoo lalo na at sinabi ko sayo na maraming humahanap sa pamilya nyo.”  

Hindi ko parin sya nilingon kahit na sinabi niya iyon at nagpatuloy na muli ako sa paglalakad. Ngunit nagulat ako ng biglang may humawak sa braso ko “Katanaya sandali...”  kasabay ng paghawak at pagsasalita niya ay meron akong mga ilang bagay na nakita sa utak ko. 

Sunod sunod na tumulo ang luha ko ng makita ang mga pangyayari na iyon. Hindi ako pwedeng magkamai, si Mama ang nakita ko. At ang mga pangyayaring iyon ay ayon sa kinuwento saakin ni Nicole kanina na naganap ng makita nila yung hologram.

Nakita ko rin na totoo ngang magkaibigan si Mama at ang Mama niya. Iisa lang ang ibig sabihin non nagsasabi sya ng totoo at totoo ring mapapagkatiwalaan sya  “Katanaya...” 

nang marinig ko ang pagtawag niya saakin ay agad ko syang niyakap at nagiiiiyak sa balikat niya.

Mukang naintindihan naman niya ang nararamdaman ko at agad niya ring hinaplos ang likod ko. “Shhhh...Iiyak mo lang yan. Naiintindihan kita.”  Ilang minuto rin akong umiyak sa braso niya hanggang sa nakaramdam ako ng ibang presensya sa paligid.

Hinawakan ko agad ang kamay ni Nicole at inilagay ko sya sa likod ko para maitago.  “Anong nangyayari katanaya?”  hindi ko sya sinagot at patuloy ako sa pagtingin sa piligid. Sigurado akong may ibang magicians akong nararamdaman.

“Sino ka?! Magpakita ka saamin.”  sigaw ko sa paligid.  “K-katanaya may kalaban ba?”  takot na sabi niya at mahigpit din na humawak sa kamay ko  “Wag kang matakot Nicole andito lang ako.”  Pinakiramdaman ko ng mabuti ang paligid at ng malaman ko kung nasaan ang taong iyon ay nagpalabas ako ng air ball at pinatama sa isang puno na pinagtataguan niya na ikinalikha ng malakas na ingay sa paligid.

“kyaahhhh!!”  naitili ni Nicole dahil sa ginawa ko. 

“Your good but nice try pretty lady.”  napakunot ang noo ko dahil sa narinig kong  boses ng isang lalaki.  “Sino ka?! Magpakita ka saamin!”  Balik kong sabi sa kaniya

Ilang sandali lang ay mayroong lumitaw na isang lalaki sa harapan namin. Nakasoot din sya ng cloak katulad ko pero kulay blue. Meron syang gray na buhok at itim na itim na mga mata, mahahaba ang pilik mata at mapupulang labi in short gwapo. Teka bakit ko nga ba sya dinedescribe? 

“Sino ka?” Kalmado ko ng tanong at naramdaman ko ang pag paghigpi ng pagkakakapit sakin ni Nicole  “K-katanaya.”

Nilingon ko si Nicole  “Wag kang lalayo saakin okay? Baka kung ano ang gawin niya sayo diko hahayaan yon.”  Pagkasabi ko non ay lumingon muli ako sa lalaking maaaring makapagdala ng panganib saamin.

“Mukang naliligaw kayong dalawa gusto nyo ng tulong?”  Sinamaan ko sya ng tingin dahil doon  “Hindi namin kailangan ng tulong at isa pa alam ko kung ano ang gusto mo ang patayin kami pareho.” 

Napangisi naman sya dahil sa sinabi ko  “Matalino ka tugmang tugma sa maganda mong muka.”  napairap naman ako dahil sa sinabi niya  “Wag na tayong mag utuan dito lalabanan kita.”  Pagkasabi ko nun ay tineleport ko si Nicole sa medyo malayo saamin.

“Wag kang aalis dito Nicole kakalabanin ko lang sya.”  Bago pa man sya makasagot saakin ay bumalik na ako sa kinatatayuan namin kanina at humanda sa harapan nung lalaking may gray na buhok.  “Akala ko natakot kana at tumakbo eh.”  Sinamaan ko sya ng tingin dahil sa sinabi niya 

“Never kong yang gagawn. Laban na!”  Ako na nag unang sumugod sa kaniya at ginamit ko yung knife na nakuha ko mula doon sa puno. Mabilis sya na umiilag sa mga patama ko ng kutsilyo sa kaniya kaya hindi rin ako nagpapatalo at mabilis ko syang pintatamaan.

Matagal akong nag ensayo mag isa at alam ko na kaya kong makipaglaban ng mano mano at one on one kahit na wala pang gamit ng kapangyarihan.

Sinalag niya ang kanang kamay ko  “Magaling ka huh.”   Nakangisi parin niyang sabi pero hindi ko nalang yun pinansin at muli ko syang pinatamaan gamit ang kabila kong kamay na ikinayuko niya.

Napalayo kami sa isa't-isa. Sya na ang naunang sumugod saakin this time ako naman ang umiiwas. Wala akong ibang ginawa kungdi ang salagin ang mga pagsuntok at pag sipa niya saakin. 

Bumwelo ako at itinago sa palad ko ang kutsilyong maliit na ito pagkatapos ay muli kong sinangga ang suntok niya at humanap ng tyempo para patamaan sya. 

Tinitignan ko sya habang nakikipag laban. Seryoso lang sya at alam kong na cha-challange sya saakin .  “Suko kana ba? Based sa expression ng muka mo naiinis kana.”  Mapang-asar ko na sabi na lao naman niyang ikinainis, tama ako asarin tong isang to.  

“Hindi ko ugaling sumuko!”  napatawa ako dahil doon. Bumwelo na ako at sa isanag iglap lang ay napalayo kami sa isa't-isa na kapwa humihingal. Napangii ako ng punasan niya ang pisnge niya na nasugatan ko at dumadaloy ang masaganang dugo mula doon  

“Masakit ba?” asar ko dito  “Nag sisimula palang tayo.”  Madiin niyang sabi na ikinangisi ko muli dahil nakita kong pinapalabas na niya ang kapangyarihan niya, Wind Power pareho kami akalain mo yun?

Iniikot niya ang palad niya at bumubuo sya ng isang air ball.  “Nakita kong pareho ang kapangyarihan natin. Tignan natin ngayon kung sino ang mas malakas, Ikaw o ako?” 

Mabilis syanag tumakbo saakin at itinapon ang air ball na ginawa niya so sad for him dahil nag teleport ako palayo sa kaniya. 

Ang air ball na ginawa niya ay naglikha ng malakas na pagsabog sa isang parte nag gubat na ito. Nasa likuran niya lang ako ngayon at kitang kita ko ang pagkahingal niya. Tinitignan niya kung ano na ang nangyari saakin.

At dahil naiinip na ako sa sobrang tagal ng pagkaalis ng usok na iyon ay tinulungan ko na sya. Umuhip ako ng hangin na ikinaalis ng usok at alam ko rin na naramdaman niya ang pagihip ko na yon kaya napaharap sya sa likuran niya kay ngumiti ako sa kaniya 

“Hinahanap mo ba ako?”  Napakunot naman ang noo niya dahil wala ako sa lugar na pinaglalagyan ko kanina  “Wait—Iniisip mo siguro kung paano ako napunta dito ano? Sa tingin mo paano?”  Hindi niya ako sinagot basta nalang niya ako sinugod kaya napaatras ako at sinasangga lang sya.

“Wag ka ngang mainitin ang ulo. Alam mo yan ang ikakatalo mo.”  Hindi parin niya ako pinakinggan bagkus ay patuloy parin sya sa pag bato saakin ng kapangyarihan niya

Hindi ako nagpakikita ng pagkapagod dahil tumagal narin ang laban namin.

“Wala ka bang balak na palabasin ang kapangyarihan mo?”  Tanong niya na naiinis na dahil sa tagal ng labanan namin ay hindi ko sya ginagamitan ng kapangyarihan.  “Bakit hindi kaba makapaniwala no nakakaya kitang sabayan ng walang ginagamit na kapangyarihan.”

“Kaya nga tayo naglalaban para magpatayan hindi ba?!”  Napatawa naman ako dahil sa sinabi niya na lalong ikinakunot ng noo niya. 

“Alam mo hindi lahat ng labanan ay kailangan ng kapangyarihan at kailangan ay humantong sa patayan.” 

Nagtaka naman ako ng sya naman ang tumawa dahil sa sinabi ko  “May nakakatawa ba don?”  Hinayaan ko sya tumawa ng ilang sandali dahil hindi sya nakinig sa sinabi ko

“Tapos kana bang tumawa?”  Tanong ko na lalo niyang kinatawa. Wala na baliw na talaga sya iwan ko na kaya to dito?

At dahil sa magandang naisip ko na iwan sya ay naglakad na ako papunta sa dereksyon ni Nicole ang kaso ay napahinto ako ng hawakan niya bigla ang braso ko.

Paglingon ko sa likod ay seryoso na ang muka niya  “Saan ka pupunta?”  ako naman ang napakunot ang noo dahil sa tanong niya na iyon. 

“Aalis na, tawa ka ng tawang parang baliw jan.”  inagaw ko ang braso ko na hawak niya at muling naglakad. Hindi na niya ako sinundan kaya mas okay pa yun

“N-nicole.”  Nagulat ako ng pagdating ko sa kinalalagyan ni Nicole ay hawak hawak na sya nung lalaki at meron na rin syang patalim na nakalagay sa leeg ni Nicole  

อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป

บทล่าสุด

  • CODE SERIES 1: Hero(TAGALOG)   CODE SERIES 2: Introduction

    ILANG araw ang lumipas at nakabalik na sa dati ang lahat. Bukas na ang pasok namin sa paaralan. Sila ate Jean ay nakabalik na sa tahanan nila at bumalik narin ito sa pagiging healer n'ya. Maraming natuwa dahil doon lalo na at ang ginawa ko para hindi sila manghinala at malaman na may kapangyarihan akong ganito ay inalis ko sa isip nilang namatay sila ate Jean. “Anong iniisip mo baby?” Napangiti ako dahil doon, niyakap ako mula sa likuran ni Third dahil nasa terrace

  • CODE SERIES 1: Hero(TAGALOG)   Chapter Fifty 1.3

    Hindi ko na sila hinintay na sumagot pa dahil nagteleport na ako habang hawak ang kamay ni Third. Mahalaga ang paguusapang namin nila Austin.Pagkalitaw namin sa palasyo ay andito kami sa may sala at nakaupo sa kabilang sofa ang kambal.“Maupo kayo”“Teka bat kasama ako?”Tanong ni Third saamin. “Kasama ka dahil ikaw ang tinadhana para kay Katanaya natural na aalagaan mo siya diba?” napatahimik naman si Third sa sinabi ni Keir kaya naupo nalang kami sa sofa sa&

  • CODE SERIES 1: Hero(TAGALOG)   Chapter Fifty 1.2

    Nagtaka naman ako sa sinasabi ni Austin. Anong position?“At alam nating lahat kung sino ang nagtagumpay na makuha ang koronang ito. Ang isang babaeng nilalait-lait ng LAHAT dahil sa kaniyang pinagmulan. Isang babaeng nagmula sa pinakang mababang uri sa Enchanted World pero my puso, isip at tapang sa lahi ng pamilyang mahuhusay. Walang iba kung'di si Katanaya!”Nagpalakpakan ang lahat matapos sabihin iyon ni Austin habang ako ay napangiwi naman dahil ayoko ng masiyadong center of attraction. Tinignan ako ng&nb

  • CODE SERIES 1: Hero(TAGALOG)   Chapter Fifty

    NATAHIMIK ang buong paligid dahil sa ginawa ko, habang ang mga council naman ay hindi makatingin saakin ng deretsyo. Binigyan ko ng matatalim na tingin sina Austin at Keir, nakatayo na si Austin mula sa pagkakaupo n'ya sa pwesto n'ya sa tabi ng ibang council samantalang si Keir naman ay ang s'yang host ng larong to.“Ano?!”Sigaw ko sa kanila at halos hingalin na ako dahil sa sobrang galit ko, alam kong pwede kong buhayin sila Third pero hindi parin magbabago ang katoto

  • CODE SERIES 1: Hero(TAGALOG)   Chapter Forty-Nine 1.2

    “T-TEKA”Nasabi ko na lamang ng makitang wala na s'ya saaking harapan habang andodoon parin naman ako sa lugar na yun?Lumingon ako sa likuran at natigilan ako ng may makita akong isang magicians na matagal ko ng hindi nakikita.“N-nicole...”“Bakit bumalik kapa”Mas lalo akong natigilan dahil sa sinabi n'ya.“Bakit bumalik kapa?! Mamamatay ka lang!”Napakunot ang noo ko dahil sa sinabi n'ya.“Umalis kana! Mamamatay ka lang Katanaya!”Sigaw n'ya saakin kaya agad akong

  • CODE SERIES 1: Hero(TAGALOG)   Chapter Forty-Nine 1.1

    NAKIKITA ko lang ang madilim na loob ng kweba. Huminga muna ako ng malalim bago ako nagsimulang pumasok sa loob. Katulad nung naunang punta ko dito ay madilim ang paligid at wala akong makita.Pinalabas ko ang violet kong kapangyarihan para kahit papaano ay may makita ako na madadaanan. May nararamdaman akong malakas na aura dito sa loob pero ang tanong ay kanina?Yun na kaya ang Code? Ano nga ba ang itsura ng Code? Napahinto ako sa paglalakad ng may maalala ako. Yun kapangya

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status