Chapter Ten 1.1

KAHIT nahihirapan ay tumayo ako at pagkatapos ay nag teleport kung saan ko nakita ang babaeng hinahabol ng halimaw. 

"Wag kang tumakbo!"  Sigaw ko na ikinatingin saakin ng babaeng tumatakbo na takot na takot  "Sino ka?! Tulungan mo ako!"  Sigaw niya pabalik saakin  "Wag kang tumakbo! The more na gumalaw ka nararamdaman ka niya! Ang halimaw na yan ay walang nakikita. Wag ka ding iimik akong bahala" 

Patuloy paring tumatakbo yung babae pero maya maya ay huminto din ito.  

' Wag kang gagawa ng ingay ' 

Bulong ko sa kaniya sa hangin lamang upang hindi marinig ng halimaw na andidito. Nakapatay na ako ng halimaw na to, hindi ko alam ang tawag sa kaniya pero alam ko na ang kahinaan at mga kalakasan niya at sa ginagawa nung babae ay talagang mamamatay sya.

Ang itsura niya ay para syang isang palaka yung itsura lang pero yung mga paa at kamay hindi. Parang mag Leon. Ang weird nga eh pero kakaiba talaga ang mga halimaw dito. 

Bulag ang halimaw na yan at ang pakiramdam at pandinig lang niya ang ginagamit niya para malaman niya kung nasaan ang biktima niya. Noong una ko syang makalaban katulad ng babae na to ay ganon din ang reaction ko. Takbo ako ng takbo hanggang sa mahabol niya ako pero di naman ako naputuhan.

Ginamit ko ang air power ko at pinalutang ko ang sarili ko. Naka hinto lang yung babae at nakatingin sa halimaw na nasa harap niya na tila hinahanap ang biktima niya. Nag lakad na ito papalapit doon sa babae samantalang ako naman ay gumagawa na ng isang malakas na air ball dahil sigurado akong malakas ang halimaw nato di gaya ng halimaw na nasa gubat ng Low Class.

Kung hindi ako nagkakamali ang mga halimaw na nasa Enchanted World ay mahihina pa, mas doble ang lakas nila kapag andito sila sa Peridian kaya alam kong mahihirapan ako.

Nakita ko ang sobrang takot sa muka nung babaeng iyon

'wag kang gagalaw o gagawa ng ingay!' 

Bulong kong muli sa hangin dahil papalapit na sa kaniya ang halimaw. Pinalutang ko ang sarili ko palapit sa kanila pero sumigaw na ang babae

"Ahhh!!!" 

Kasabay ng pagsigaw nila ay ang agad na paghagis ko ng air ball doon sa halimaw na ikinadaig nito ng malakas. Muli kong pinatamaan ang halimaw at tuloy tuloy na dumadaloy ang air power ko sa kaniya. Sa huling pagkakataon ay nilakasan ko iyon at itinodo.

"Ahhhh!!!"  Malakas kong sigaw at kasabay din ng daing na sigaw ng halimaw at maya maya lang ay nawala na ito ng parang bula. 

Hindi ko kinaya ang sobrang daming kapangyarihan kong nagamit at unti unti na akong nalaglag sa lupa. Hingal na hingal ako at puro sakit ang nararamdaman ko sa katawan ko. 

"M-miss!"  Naaninag ko yung babaeng tinulungan ko at nginitian ko sya ng pilit  "M-mabuti naman at ligtas kana"  pagkatapos kong sabihin yun ay nawalan na ako ng ulirat

IMINULAT ko ang mata ko ng ako ay magising at sumalubong saakin ang kalangitan. Hapon na dahil nag aagaw dilim nanaman sa paligid. Naupo ako pero napadaing ako ng maramdaman ko ang sakit sa aking likuran.

"Miss! Hindi kapa tuluyang magaling!"  Napatingin ako sa nagsalita at sya yung babaeng tinulungan ko  "Anong nangyari?"  Tanong ko sa kaniya habang hinawakan ko naman ang ulo kong sumakit siguro dahil sa pagkakatulog ko

"Nawalan ka ng malay pagtapos mo akong iligtas. Nakita ko na marami kang sugat sa katawan napalaban kaba kanina?"   Sa tanong niya ay naalala ko na ang mga nangyari. Tumango ako sa kaniya at tumayo  "Ikaw ba ang gumamot saakin?"  Tanong ko dito na ikinatango niya saakin

"Halamang gamot lang ang ginamit ko sayo, yung makikita ko lang sa paligid kasi wala akong kapangyarihan na magpagaling. Maayos na ba ang pakiramdam mo?" 

"Oo maayos na ako salamat sayo"  Nginitian ko sya  "Ako dapat ang magpasalamat sayo dahil niligtas mo ako. Ikaw yung Low Class diba?"  Napangiwi ako sa huli niyang tanong at tumango. Ngumiti naman sya ng malaki saakin

"Ang galing! Ako naman ay galing sa Middle Town ako nga pala si Pia"  tinanguan ko naman sya at sinuklian ng isang ngiti pagkatapos ay sumagot  "Ako naman si Katanaya. Salamat ulit sa panggagamot mo. Kung hindi dahil sayo ay baka namatay na ako" 

Umiling naman sya saakin "Wala yun patas na tayo ngayon dahil iniligtas mo rin ang buhay ko"  napangiti ako sa sinabi niya  "Maayos ka lang ba?" Tumango naman sya sa tanong ko  "Sige kung ganon maiiwan na kita" 

Tumalikod na ako sa kaniya pero pinigilan niya ako  "S-sandali. Natatakot ako baka mamatay ako dito sasama ako sayo"  napakunot ang noo ko dahil sa sinabi niya saakin  

"Pia baka nakakalimutan mong nasa Game tayo. Magkalaban tayong dalawa. Look nagpapasalamat ako sa pag ligtas mo saakin at nagpapasalamat ka rin sa pag ligtas ko sayo. Ikaw narin ang nagsabing patas na tayo kaya wala na tayong ugnayan sa isa't-isa" 

Pagkasabi ko nun ay muli na akong tumalikod at naglakad na palayo pero napahinto ako ng marinig ko syang umiiyak

"Umiiyak kaba Pia?"  Lingo'ng tanong ko sa kaniya at nakita ko syang nakatakip ang kamay niya sa muka niya. Umiiyak nga, lumapit ako sa kaniya  "Bat ka umiiyak Pia?" 

Tumingin sya saakin habang may luha parin sa mga mata

"Natatakot kasi ako Katanaya, hindi ko naman ginusto na sumali dito sa larong to gusto ko ng umuwi huhu"  natigilan ako dahil sa sinabi niya. Naalala ko si Nicole, hindi niya rin gusto na mapunta dito dahil kagustuhan lamang ito ng kaniyang ama para mapatunayan na karapatdapat ang pamilya nila

Umiiyak parin si Pia kaya nag pasya na akong isama sya saakin  "Tumahan kana Pia isasama na kita wag kang mag alala"  nakangiti kong sabi sa kaniya na ikinaangat niya ng muka at masayang tumingin saakin

"Talaga?!"  Nakangiting tumango ako dito  "OMG!! Thank you Katanaya! Kyahhh!!" Nag tatalon pa sya kaya napatawa nalang din ako  "Sige na halika na at maglakad na tayo Pia"  

Sa tingin ko ay mag a-alaskwatro na ng hapon. Kailangan ko pang mahanap si Nicole  "Pia may sasabihin ako sayo"  napatingin sya saakin at na nagtataka  "Ano yun?"  Huminga muna ako ng malalim bago ako tumingin sa kaniya

"May tao akong hinahanap Pia, si Nicole kaibigan ko sya at dito ko din sya nakilala kahapon lang. Iniwan ko sya ng gabi dito pero pagbalik ko wala na sya"  Hindi ko napigilan ang pagtulo ng luha ko kaya agad kong pinunasan iyon at ngumiti ng pilit sa kaniya  

"Sorry ah? Diko mapigilan ang luha ko si Nicole nalang kasi ang pamilyang meron ako"   sabi ko sa kaniya habang naglalakad. Nagtaka ako ng hindi sya sumagot kaya napatingin ako dito at nakita ko syang malalim ang iniisip  "Huy ayos ka lang ba?"  Mukang natauhan naman sya dahil sa pagtawag ko 

"H-ha? Oo ayos lang ako. Wag kang mag alala syempre sasamahan kita!"  Napangiti naman ako sa sinabi niya  "Salamat Pia! Mahalaga talaga saakin si Nicole diko kaya na mawala sya at mas lalong diko kaya na mapahamak sya"  ngumiti sya saakin at nagpatuloy kami sa paglalakad

"Kamusta ang First day mo dito Pia?"  Napatingin sya saakin  "Ako? Eto muntik ng mamatay Hahaha"  napakunot ang noo ko dahil sa sinabi niya  "Bakit naman?" 

Mukang natigilan sya dahil sa tanong ko  "A-ah ano kasi h-hindi ko alam na mas delekado pala dito kapag gabi. Muntik na akong mamatay kagabi"  nagulat ako sa sinabi niya  "Mabuti at ayos ka lang?! Bakit hindi mo alam sorry kung ma oofend ka pero Middle Class ka pati narin ang ibang High Class bakit hindi nyo alam ang tungkol doon gayo'ng isa akong Low Class at alam ko yun"  napayuko naman sya dahil sa sinabi ko

"Sorry Pia pero kasi napansin ko yun based sa mga nakasalamuha ko na dito"  nagangat sya ng tingin at ngumiti lang saakin  "Ayos lang totoo naman kasi. Nakalimutan ko lang talaga"  napatango ako sa sinabi niya. Mukang nakalimutan niya talaga dahil kahit yung Gray head guy na yun nakalimutan niya din tsk nag iinit dugo ko dun sa lalaking yun! 

"Paano ka nga pala nakaligtas?"  Gulat syang napatingin saakin  "M-may nakita kasi akong i-inatake ng dragon"  hirap na sabi niya saakin kaya naman nauunawaan ko sya ganiyan din ang naramdaman ko ng makita ko yung inatake ng dragon kahapon

"Wag kang mag alala Pia aalagaan din kita para hindi ka mapahamak"   napangiti naman sya saakin  "Salamat talaga Katanaya!"  Tumango lang ako sa kaniya at nagpatuloy sa paglalakad. Habang naglalakad kami ay may naramdaman akong kakaiba sa paligid