Chapter 15

"I'm sorry Mr. Sena but our hotel is fully booked," sabi ng receptionist ng hotel na tinutuluyan ni Zid.

Nang magkita kami kanina sa Central Park ay hindi na ako nagsinungaling pa nang magtanong siya kung bakit bitbit ko ang aking mga gamit. 

Sinabi ko din sa kan'yang wala na akong sapat na pera. Hindi ko alam kung bakit nagpapakita akong kaawa-awa sa harap niya, marahil ay defense mechanism ko na iyon upang hindi niya ako makompronta tungkol sa nangyari kanina.

Akala ko'y aalis na siya pagkatapos namin mag-usap ngunit sa aking pagkabigla ay nag-offer siya ng tulong.

Gusto kong tumanggi dahil pakiramdam ko'y may hidden agenda siya. Subalit nang maalala kong nasa ibang bansa ako at sa kasawiang palad ay siya lamang ang kakilala ko ay pumayag na din ako.

"Okay lang Zid. Maghahanap na lang ako ng ibang matutuluyan," sabi ko sa kan'ya.

Nakapamewang siyang tumingin sa'kin. Ako nama'y abalang punasan ang malagkit na sarsa na tumilapon sa dami