Chapter 5: Hanz's Feelings

HANZ

Hindi ako umuwi ng bahay. Dumiretso ako sa bar kung nasaan ang iba ko pang mga kaibigan. Gusto kong uminom at makapag-isip para sa sarili ko. 

"Oy pareng Hanz, buti pumunta ka!" Pasigaw na bati sa akin ni Ley dahil masyadong malakas ang tugtog dito sa bar. Hindi kami nagkakarinigan.

"Oo nga. 'Kala ko mag-wa-one on one kami dito ni Ley." Saad naman ni Fred at hinila pa ako para makaupo sa bakanteng upuan sa gitna nila. 

"Kung 'di sinabi sa 'kin ni Hansel na nandito na kayo sa Pilipinas ay hindi rin sana namin malalaman na nandito na kayo." Pagdadrama ni Ley.

Hindi kasi ako nakapagsabi sa kanila na nandito na 'ko sa Pilipinas dahil pagkababa ko palang ng eroplano ay dumiretso agad ako sa bahay para ihatid lang ang mga maletang dala ko saka ako nagpunta sa bahay nila Nikita. Sa sobrang excited kong makita ang mangkukulam na babaeng 'yun ay siya ang una kong pinuntahan at unang nakaalam sa pagdating ko. 

Akala ko siya amg masosorpresa sa pagdating ko bigla, ako pala ang susorpresahin niya sa binalita niya.

Hindi nalang ako umimik sa dami ng mga sinabi nila. Kaya ang ingay sa club e, sabay-sabay silang nag-uusap sinasabayan ang tugtog ng DJ. 

"Buti nalang may malasakit sa 'min 'yung kapatid mo kaya siya nagsabi sa amin na nakarating ka na sa kaharian ng Pilipinas." Dagdag pa ni Ley. Hindi na magkamayaw ang bibig kakaingay, parang 'di lalaki.

"Last week pa 'ko nandito. Nauna lang ako sa kanila ng kaunti." 

"And you didn't even bother to tell us? Aba pre, nagkakalimutan na ata tayo dito?" Humalukipkip pa ito na parang babaeng nagtatampo sa boyfriend niya dahil hindi binilhan ng milktea. Masyadong madrama sa buhay.

Pero kahit ganiyan ang mga kaibigan ko, ay totoong na-miss ko rin sila. Mayroon akong bagong barkada sa States pero sila Ley ang pinakauna kong barkada dito sa Pilipinas. Si Ley ay nagtatrabaho as manager daw sa isang kilalang kumpanya habang si Fred ay mataas din ang posisyon sa kumpanyang pinapasukan. Ganoon din ang iba ko pang mga barkada. Lahat sila ay tapos ng pag-aaral at nagtatrabaho raw sa iba't ibang kumpanya. 

"Okay, sorry. Nakalimutan ko lang talaga kayong sabihan. Dumiretso kasi ako sa bahay nila Nikita." Pagpapaliwanag ko. 

"Nikita?" Tanong ni Fred.

"'Yung bestfriend ko." 

Hindi na siguro nila si Nikita dahil hindi naman kasi nila madalas nakikita 'yun. Sa tamad ba naman no'n bumaba at pumunta ng canteen para kumain ay ako nalang ang nagdadala sa kaniya ng makakain para meron siyang mahuhugot habang nagkaklase sila. Hindi kasi siya gutumin. Iba ang oras ng tiyan niya sa oras ng tiyan namin. Ang agahan niya ay alas nuwebe ng umaga, alas tres niya ay meryenda namin pero tanghalian sa kaniya, at ang hapunan niya naman ay alas nuwebe ng gabi. 

"'Yung hinahatiran mo ng pagkain dati?" Tanong ni Fred. 

Binigyan ko nalang ito ng isang tango at kumuha ng baso na walang laman saka nilagyan ng alak na inirder nila. Malakas ang boses namin na nag-uusap dahil hindi nga kami nagkakarinigan sa lakas ng tugtog at ingay sa loob ng club. 

"Best friend lang daw." May kahulugan nitong sabi at nagtinginan pa sila ni Ley. "Akala namin jinowa mo na 'yan. Daig mo pa boyfriend kung maghatid ng pagkain sa kaniya dati eh."

"Hanggang ngayon ba pre 'di ka pa rin sinasagot ni Nikita?" 

Ito si Ley napakachismoso talaga.

"Paano ako sasagutin hindi naman ako nanliligaw?" Sumimsim ako sa baso kong may alak. "Best friend lang niya 'ko."

"Awts, best friend moments." Nang-aasar na sambit ni Fred at uminom sa baso niya.

"Bahala kayo kung anong gusto niyong isipin." Nasabi ko nalang.

Nagpunta nga 'ko rito para makalimot saglit tapos 'yan pala ang pag-uusapan namin? Kaumay!

"Kanina pa ba kayo nag-iinuman? Lintik, ubos na pala 'to oh." Saad ko at tinaas pa ang walang laman na Black Label.

"T*nga! Tira lang 'yan dati nila Ley. Dinala niya lang kasi sayang daw." Sabi ni Fred habang nakatingin sa cellphone, busy kakatipa.

"Umorder pa kayo." Utos ko dahil gusto ko pang uminom.

"Dahil diyan, ikaw ang magbabayad ng inumin natin ngayon." Tuwang-tuwa pa si Ley. Kuripot talaga.

"Hoy--"

"O? May kasalanan ka sa 'min."

Ang kukuripot maglabas ng pera. Akala ko pa naman KKB 'to. Napagastos na nga ko sa check-up ni Witch, mapapagastos pa 'ko rito.

"Miss, can you get us a bottle of Cuervo." Kausap ko sa waiter nang dumaan ito sa gilid namin dahilan para magsipaglingunan silang dalawa.

"Oh? Lakas mo naman?" Nagtatakang tanong ni Ley.

"Teka lang dre. Bakit hard? May balak ka bang maglasing?" Si Fred naman.

Hindi ko sila pinansin pero hindi pa rin nila tinatanggal ang tingin sa akin, naghihintay na sagutin ko. Napailing-iling nalang si Ley pero si Fred seryoso pa ring nakatingin sa 'kin.

"Kakarating mo lang may problema ka na agad?" Tanong sa 'kin ni Fred. Umayos pa ito ng upo at tinungkod ang mga siko sa mesa. Mataas kasi 'tong upuan namin.

"Chics ba pre? Ayan oh, marami. Hanapan kita?" Nginuso pa ni Ley ang labi niya para ituro ang mga babaeng nagsasayaw sa gitna. 

Sinamaan ko nalang siya ng tingin. Sakto ring dumating 'yung mga inorder ko. Naglagay na 'ko sa baso ko at tinungga saka kumuha ng chaser dahil masyadong malakas ang hagod no'n sa lalamunan ko. 

"Wooh! That was--- hoy, dahan-dahan sa hard baka malusaw atay mo niyan!" Pagpipigil sa 'kin ni Ley at bahagya pang hinawakan ang bote nang magsalin ulit ako sa baso ko. 

"Hanz, 'di ka sanay uminom niyan." Sabi ni Fred.

Tumawa nalang ako. "T*nga ganito iniinom namin sa States. Mas matapang pa nga rito iniinom namin eh."

"Ano bang nangyayari sa 'yo Hanz? Akala namin maggo-good time lang tayo like usap-usap about how you live your life sa America. 'Kala pa naman namin magkukuwento ka kung may girlfriend ka na ro'n." Parang bading na sabi ni Ley. Parang 'di lalaki ang tono ng boses eh.

"Hanggang ngayon ba naman Ley, bading ka pa rin?" Pinigilan ko pa ang tawa ko. Nakakatawa kasi ang mukha ni Ley na parang babaeng nangsesermon.

"Daming pasakalye, Hanz. Talk!" Naiinip ng turan ni Fred. Seryoso pa ako nitong tinitingnan. Nagsalin na rin ito sa baso niya at ng chaser. 

Kinuha ko muna ang baso ko at sumisim doon. Napapikit pa ang isa kong mata sa paghagod ng alak sa lalamunan ko. Hindi kasi talaga ako sanay uminom. Umiinom man ako sa States kasama ang mga tropa ko, kaunti lang ang iniinom ko at pahinay-hinay lang. 

"Wala. Home sick lang." Pagsisinungaling ko. Napaikot nalang ang mga mata nila at umiling nalang. Wala pa kasi ako sa mood magkuwento. I'm still sobber to talk. Gusto ko 'yung lasing na 'ko.

"You're still not a good liar." Uminom nalang sa Fred sa baso niya. 

"Oh, Cuervo?" 

Napalingon kami sa kararating lang na si Ritch. Hanggang ngayon late pa rin siya. Noong nag-aaral palang kami ay lagi siyang nahuhuli dumating, hanggang ngayon pa rin pala.

"Lintik ka, Ritch naglalasing na 'tong kaibigan mo late ka pa rin." Pag-akbay ni Ley kay Ritch. Umupo naman 'to sa tabi ni Ley at kumuha ng baso saka nagsalin ng alak.

"Uy, bro. Nakauwi ka na pala. Kamusta buhay dollar?" Bati nito sa 'kin at uminom ng alak. 

Ngayon ko lang napansin na nakasuot pa pala 'to ng business attire. Siguro galing sa trabaho at dumiretso lang dito.

"Wala, problemado agad kauuwi lang." Si Fred na ang sumagot.

"Uy, kung babae 'yan laking problema nga niyan." Pagbibiro pa niya. 

"Shut up. I'm not in the mood right now." Seryosong sabi ko at uminom nalang ulit. Hindi ko na mabilang kung nakailang baso na 'ko basta tuloy-tuloy lang ang pag-inom ko.

"G*go bad mood. Nangyari?" Tanong pa ni Ritch.

"H'yaan niyo na. Malaki na 'yan, magkukuwento 'yan kung gugustuhin niya." Pagsusuko ni Fred. Sa amin talaga siya ang parang tatay kasi mas seryoso siyang tao kaysa sa 'min.

Hindi na rin sila nagtanong pa at nag-ikot na para maghanap ng makakausap na babae. Maya-maya lang din pagbalik nila ay may mga kasama na silang babae. Ang nabingwit pa ni Ley ay nag-aaral pa, Criminology ang kinukuha.

"G*go bro baka kapag naging kayo niyan tapos maglandi ka pa ng ibang babae baka barilin niyan kaligayahan mo." Pagbibiro pa ni Ritch dito. Ang g*go talaga ng bunganga ni Ritch.

Hindi ko nalang sila pinansin at uminom nalang ulit. Medyo nahihilo na rin ako sa ilang baso kong nainom. Pangatlong alak na nga namin 'to. Si Ritch umorder pa ng The Bar Pink.

Habang busy sa pakikipaglandian sila Ritch at Ley ay may biglang lumapit sa aking babae. Mukha talagang party girl sa suot nito. 

"Hi." Pakikipagkilala nito sa akin may hawak pang alak sa isang kamay.

"I'm taken." Pagsisinungaling ko para layuan ako. Tumawa pa ito sa pagkapahiya bago umalis sa harap ko.

"G*go?" Bulalas ni Ritch. "Taken ka na?" 

"Shut up." Pagpapatigil ko sa kaniya. 

"Hoy Pre! Tinataboy mo naman 'yung chics!" Sabi pa ni Ley sa 'kin.

"Ano ba talagang nangyari sa 'yo, Blake?" Seryosong tanong sa 'kin ni Fred. Alam kong seryosong-seryoso na siya dahil tinawag niya na 'ko sa second name ko.

"Hayaan niyo nalang muna kasi ako." Sabi ko pa at tumungga pa ng panibago.

"Aba tingnan mo nga oh? Nakatatlo ka ng HARD DRINK. Alam kong nahihilo ka na dahil 'yung mata mo nakatingin lang sa baba." 

Nag-angat ako ng tingin kay Fred saka ngumisi. Nahihilo na rin ako at nararamdaman ko na rin ang pagsakit ng ulo ko. Hindi naman kasi talaga ako lasinggerong tao.

"Alam niyo, hindi pa 'ko lasing." I know I'm not a good liar. I know that I'm already drunk.

"Bakit bigla kang naglasing? May problema ka." Tanong sa 'kin ni Fred na siya na rin naman ang sumagot.

"Malaking problema." 

Maganda na rin sigurong maipalabas ko 'tong nararamdaman ko. Gusto ko ring marinig ang sasabihin nila. 

"Let's talk about it." Biglang sumeryoso ang tono ng boses ni Ley. Pati ang kasama niyang babae nakikinig na rin sa amin.

"Pwede bang ako nalang ang ama?" Sabi ko at para namang nawala ang espiritu ng alak sa pangangatawan ko.

"Anong ama? Nakabuntis ka dre?" Gulat na tanong ni Ley. Bumalik na ulit pagiging abnormal niya.

"Wala." Sabi ko nalang dahil feeling ko anytime, magbe-break down ako.

"Come on! You already started it. H'wag kang bading." Naaasar na sabi ni Ley na kinatawa ko dahil kung magsalita parang hindi rin bading eh. 

"Kung magsalita, 'kala mo hindi rin bading!" Pang-aasar ko.

"G*go, nililihis mo usapan eh!" Nauubusan ng pasensya na singit ni Ritch. Chismoso talaga noon pa.

"Nilalayo mo lang ang usapan dre eh!" Singit naman ni Fred.

Napatahimik nalang ako. Dinilat ko pa ang mga mata ko para mas makita ng maayos ang baso kong may alak. Nahihilo na rin kasi ako sa dami ng ininom ko.

"Nasasaktan ako." Panimula ko. Tahimik rin silang nakinig sa 'kin.

"Ang tagal kong hinintay ang pagkakataon na ito, ang makauwi dito tapos 'yun lang maaabutan ko." Sabi ko at napangiti ng mapait. Tumungga pa ko ng isa bago magsalita ulit.

Wala mang kami pero pakiramdam ko ay committed na 'ko sa kaniya. Hindi pa rin naaalis ang nararamdaman ko para sa kaniya. Kahit anong entertain ko at aliw ko sa sarili sa mga Amerikang babae, hindi pa rin mawala-wala ang nararamdaman ko sa kaniya. 

"G*go rin yung lalaking 'yun eh. He doesn't deserve her." I said.

"Sabi na nga ba't babae 'yan eh." Saad ni Ley.

"Ayoko na." Sabi ko at nilayo sa 'kin ang baso kong hawak kanina. I have to control myself dahil magmamaneho pa 'ko.

"I get it." Sabi nalang bigla ni Fred na animo'y naiintindihan niya na ang takbo ng pangyayari. "That girl is pregnant. Isn't she?"

"Sa lalaking iniwan din naman siya." Dagdag ni Ritch.

"And nalilito ka kung aakuin mo ba ang bata." Singit din ni Ley kaya tumango nalang ako. Magagaling naman pala sila kumuha ng sitwasyon.

"She didn't tell him about it." Pag-aamin ko.

"Eh, 'yun naman pala eh. Dapat sinabi niya para--" 

"Ayaw niya dahil ayaw niyang mapilitan ang lalaki na magpakasal sa kaniya na hindi siya mahal. Ayaw niyang mamuhay ang anak niya sa pilit na pamilya dahil unang-una palang daw, 'di siya minahal ng g*gong 'yun." Sabi ko habang pinipigilan ang pagyakap sa akin ng galit. 

"Kahit na, that guy has the right to know." Sabi ni Fred.

Alam niyo yung feeling na parang ang sama kong tao dahil masaya akong hindi sinabi ni Nikita sa lalaking 'yun ang tungkol sa pagdadalang tao niya? Yung feeling na, masaya ako dahil ayaw sa kaniya ng lalaking 'yun?

Sh*t! Nagmumukha akong obsess kay Nikita.

"I love her. Simula sa araw na niligtas niya ko. Simula sa araw na binago niya ang buhay ko. Minahal ko na siya noon pa" Wala sa sariling sambit ko at sumimsim ulit sa alak ko.

Mahal ko si Nikita noon pa. Kaya nga 'ko bumalik para umamin na sa matagal kong nararamdaman para sa kaniya tapos ganito pala ang madadatnan ko? 

"Mayaman ka naman kaya alam naming hindi issue sa 'yo ang pera sa ganiyan. Kayang-kaya mong bumuhay ng bata. But make sure ay mahal ka no'ng babae, pre. Mahal ka ba?" Tanong ni Fred at napapakamot pa sa tungki ng ilong niya.

"Hindi." Maikling sagot ko.

"Edi ligawan mo, problema ba 'yun?" Saad ni Ritch.

"Ngayon na malungkot ang babae dre, unti-unti mong kunin ang loob. Kailangan niya ng karamay ngayon." Parang baklang sabi ni Ley.

No. I don't want to take advantage of what she is feeling now. I just want to be there for her. That's how I love her.