Mag-log inShare
1.1
Huling Na-update:
2025-07-29 13:25:04Seraphina's pov
"Anak, kung mahal mo ang kapatid mo, gawin mo 'to!" sigaw ni Papa. "Anak, hindi ka na dapat pinakiusapan pa! Kami na ang nagsasabi, gawin mo na 'yan para sa ate mo!" dagdag pa ni Mama, halos nanginginig ang boses niya sa galit at pagmamakaawa. I sat there quietly with my hands cold and trembling under the table. I couldn't say a word. Deep inside, I wanted to scream. I wanted to fight back. But what could I really do? Tahimik akong nakatingin sa kanila. Sa isang parte ng puso ko, gusto ko silang maintindihan. Pero sa mas malaking parte, ramdam ko yung bigat. Hindi ko naman ginusto 'to. Pero bakit parang ako pa ang may kasalanan kung hindi ako pumayag? Across the table, I saw my sister. Umiiyak siya, hindi na niya maitago yung lungkot at takot niya. Katabi niya ang asawa niya, tahimik din ito. Hindi ako makatingin nang diretso sa kanya. There was a knot in my stomach that refused to loosen up. "Bata ka pa. Kakayanin mo 'yan," sabi ni Papa, ang tono niya parang wala na akong ibang choice kundi sundin sila. "Para kay Ate mo 'to. Para sa pamilya natin," sambit ni Mama, halos nagmamakaawa na. I pressed my lips tightly, feeling like the walls were closing in on me. My chest was heaavy. I didn't know if I wanted to cry or shout. Is this really my life now? That my body isn't even mine anymore? Sa lahat ng pwede nilang ihingi sa'kin, bakit ito pa? Bakit kailangan sa ganitong paraan? Their voices blended with the pounding of my heart. Ang dami kong gustong itanong, pero hindi ko masabi. Gusto kong magalit, pero parang tinanggalan na nila ako ng karapatan. They want me to carry a child. A child that is not even mine to begin with. A child... for my sister and her husband. Pero kaya ko ba? Kaya ko ba ang responsibilidad na 'yon? Kaya ko bang mabuhay habang dala-dala ang ganitong klase ng bigat? Hindi ko alam.At sa gabing ito, habang nakaupo ako sa gitna ng mga taong tinatawag kong pamilya, pakiramdam ko ako ang pinaka-mag-isa sa buong mundo.
Tahimik ang lahat sa mesa, pero ako? I feel like my mind is about to explode. I was trying to read everyone's faces but I couldn't. My sister was sitting there, her face pale and eyes swollen from crying. Her hands were tightly holding each other. Beside her, her husband sat silently, not saying a word. The only sound in the room was the soft clink of utensils and the quiet whispers that only I could hear in my head. My parents were on the other side of the table, looking at me like I was supposed to have an answer. But I didn't. I didn't have any answers. My father's face was stern, his eyes demanding. "Kailangan mong pag-isipan 'to. Hindi mo pwedeng iwasan 'yung hiling ng kapatid mo." My mother's voice was softer, but still firm. "Alam namin na mahirap, pero ikaw lang ang tanging gusto ng ate mo na makatulong sa kanya. Kunin mo to, para na rin makabawi sa kanya," I wanted to scream. To tell them I didn't want to do this. Why was I even here? Why me? I looked at my sister again. She was so broken, so desperate, and I could feel her pain even from here. I knew how much she wanted this, how much she longed for a child. I knew she loved me, and I loved her too. But this? This wasn't something I ever imagined myself doing. I wanted to tell her, "I can't. I just can't." But the words wouldn't come out. I looked at my brother-in-law. He was still quiet, not saying anything. I couldn't read him either. Was he even okay with this? Was he just waiting for me to say yes? Was I really the only one they could turn to? 
Pinakabagong kabanata
Carrying the Child of My Sister and Her Husband 5.3
Suot na niya ulit yung puting coat, maayos na ang buhok, hawak na yung stethoscope, at may bitbit pang ibang gamit. Professional na professional ang dating. Parang walang nangyari kagabi. Bigla ring natahimik si Frown sa tabi ko. Pero ang mas nakakainis?Napangiti siya. Yung tipong ngiti na nang-aasar. At hindi lang basta ngiti, kundi yung mabagal pa ang pagkakatingin niya sa amin ni Doc. Iniikot niya ang mata sa kanan at kaliwa kung nasaan kami. "Hmm," mahinang tunog niya. Napatingin ako kay Frown, irap ang binigay ko. "Don't. Even. F*cking. Say."Ngumisi pa lalo ang mokong. "I'm just saying… bagay naman pala kayo, eh.""Frown," banta ko."Subukan mo." sabay pinanlisikan siya ng mata. Shiniship ba naman ako sa kuya niya. Eh, hindi ko naman 'to type. Masyado syang kalmado. Feeling ko, lahat ng convo namin, para niya akong chine-check up. Pero imbes na matakot, tumawa lang siya at biglang tumayo. "Alright, I'll leave you two lovebirds. Kuya, ingat ka sa pasye
Carrying the Child of My Sister and Her Husband 5.2
Ilang saglit pa lang, ay may pumasok na male version ng unggoy ko sa pintuan. Si Frown. At syempre, dala-dala niya na naman yung nakangiti niyang mukhang nang-aasar.Napailing na lang ako habang pinanood si Doc na tumayo at nag-ayos. Halatang paalis na, siguro papasok na sa trabaho. Hindi man lang ako tiningnan. Okay, fine. Deserve ko yata yon.Umupo si Frown sa tabi ko, dala-dala yung ngiting parang alam na alam niya ang sikreto ng buong mundo.Pinasadahan ko siya ng tingin. "Ano na naman 'to, Frown?" tanong ko, bahagyang iritado.Pero dahil wala na ang kuya niya sa dining area at pumasok na sa kwarto, hindi ko na rin napigilan ang sarili ko. Lumapit ako ng kaunti at pabulong na tinanong, "Seryoso, Ano ba talaga nangyari kagabi?"Ngumisi lang siya, yung tipong sagad sa panga ang asar. "Wala naman ako kagabi," sabay kindat. "Ikaw lang 'yon. Ikaw at ang kabaliwan mo."Napamura ako sa isip. "Put—Frown! Tigilan mo ko ha. Sabihin mo na!"Pero tawa lang siya nang tawa.
Carrying the Child of My Sister and Her Husband 5.1
Seraphina's pov Napapikit ako sandali. Ang sakit ng ulo ko, para akong binugbog ng limang araw na sunod-sunod."Put—" napamura ako, napabulong.Bumangon ako ng dahan-dahan, ramdam ko pa yung bigat ng katawan ko. Lasing pa ba 'to? O hangover na talaga? T*ngina, hindi ko na alam.Pagdilat ko nang maayos… teka lang.Where the h*ll am I?Napatingin ako sa paligid. Hindi 'to ang kwarto ko. Mas lalong hindi ito ang bahay namin. Masyadong maayos at tahimik. Hindi bagay sa bangayan namin ni Maria. "Wait—" napabulong ulit ako. "Where the f*ck am I?"Tumayo ako kahit medyo hilo pa. Tiningnan ko ang suot ko, okay pa naman. Wala namang scandalous na nangyari… I think?Lumakad ako papunta sa pintuan at binuksan 'to nang marahan. Tapos nagulat ako sa nakita ko, may lalaking nakatalikod sa kusina. Nakasuot ng simpleng gray shirt at pajama pants. Tapos nagkakape siya.Wait.Familiar yung likod niya. "Doc?!"Napahinto ako sa paglalakad nung bigla siyang lumingon
Carrying the Child of My Sister and Her Husband 4.3
At ngayon ay nakarating na kami sa destination. Nasa clinic na kami. Wala akong kaalam-alam kung paano kami napunta dito. Ang mukha ko, parang wala na sa sarili at nasa kalagitnaan ng kalasingan ko. Malabo ang paningin ko habang nararamdaman ko pa rin ang lakas ng tama ng alak."Frown, bakit tayo nandito?" tanong ko na medyo malabo ang pagkakasabi. Pa-tingin-tingin ako sa paligid habang magulo ang pag-iisip ko. "Huwag mo sabihing nakabuntis ka?"Iniling nito ang ulo, "G*go."Kahit na lasing, ramdam ko ang isang bagay, ang pagkakaibang nararamdaman ko sa ngayon. Ang sakit ng ulo ko, pati na rin ang kalituhan sa kung anong nangyayari.Tinulungan ako ni Frown, hinawakan ako sa braso at inaalalayan ako habang papasok kami sa clinic. Nakaramdam ako ng pagkabigla, at parang may isang bahagi sa akin na gusto magtatanong pa, pero naiisip ko, baka hindi ko kayang intindihin ang sagot."So, bakit tayo nandito talaga?" tanong ko ulit, hindi ko pa rin matanggap na andito kami,
Carrying the Child of My Sister and Her Husband 4.2
Pagdating ko sa bar, naghanap ako ng isang tao. Isang tao sa karamihan. Tapos nung nakita ko siya, tinungo ko agad.Si Frown. Yung tinext ko. Pero mukhang abala siya sa pang-aasar sa mga babae sa paligid. Wala akong pake, though.Lumapit ako sa kanya at binulungan siya, "Samahan mo ko."Pero hindi siya tumingin sa akin at tila nakangiti pa rin sa mga babae na kausap nya. Sabi pa niya, "Bakit ko iiwan 'tong magagandang babae na to? Istorbo ka."Wala akong reaction. Poker face lang ako. Kailangan ko talagang sabihin sakanya kung anong nangyari kahapon. Tungkol sa request ng ate ko. Tungkol sa nararamdaman ko. Pero 'tong si Frown, hindi pa rin tumitigil sa pang-iiwas.Muli ay sinabihan ko sya. "Samahan mo ko." Medyo may utos na sa boses. Wala pa rin siyang ginawa. Kaya tinawag ko siya ulit, "Frown."Napansin ko naman ang irap ng mga babae sa akin. Ngayon lang siya tumingin sa akin, pero sya pa ang mya mukhang naistorbo? "Ano ba? Iniistorbo mo kami."Wala
Carrying the Child of My Sister and Her Husband 4.1
Seraphina's pov Present dayPagdilat pa lang ng mga mata ko, ramdam ko na agad ang sakit sa ulo ko. Parang binugbog yung utak ko, at ang bigat ng buong katawan ko sa kama. Hangover, obviously."Put—" napamura ako habang pilit na tumatayo, hawak-hawak ang kumot na nakabalot pa sa akin.Inis kong kinusot ang mata ko, hoping na somehow, mawala kahit konti ang hilo ko. Pero hindi eh, lalo lang sumakit. Hinawakan ko ang sentido ko at napairap sa sarili."D*mn it," bulong ko, habang pasuray-suray akong lumakad papunta sa bathroom.Pagpasok ko sa banyo, dumiretso ako sa lababo. Kumuha ng toothbrush, binuksan ang toothpaste, at habang ini-squeeze 'yon sa toothbrush, pabalik-balik sa isip ko lahat ng nangyari kagabi.Dami nangyari kagabi ah. Napapikit ako sandali habang nagsisipilyo, pilit na kinakalimutan ang lahat. Pero kahit anong pilit kong tanggalin sa sistema ko, nandun pa rin. Malinaw pa rin sa akin yung mga salitang binitiwan ko. Habang nagsisipilyo, napab
Maaari mong magustuhan
The Three Little Guardian Angels
Ginger Bud6.5M viewsTHE BEST MISTAKE
Yeiron Jee1.7M viewsPighati Dulot ng Kanyang Pagibig
Suzie281.0K viewsSebastian's Downfall
pariahrei655.3K viewsHis Unexpected Heir
MS_HEART_INKER105 viewsContract Marriage: How To Love My Husband To Be
Yona Dee546 viewsForced to Marry the Cold-Hearted Billionaire
Azrael34.9K viewsThe Jerk Billionaire and his Spoiled Child (Bad Romeo 1)
Georgina Lee113 views
