Novels by Vivipiad

‎Seraphina's pov‎‎Inakay ako ng nurse papunta sa isang maliit na kwarto. Hindi ko kayang makipagchikahan habang wala pa akong tulog at gutom pa 'ko.‎‎"Okay, Miss Seraphina. I'll just draw your blood, is that okay?"‎‎"Sure. Go ahead. Do whatever you must. Take it all, even my will to live."‎‎Napatingin siya sakin. Hindi ko alam kung na-offend ba siya o sanay na siyang may baliw na pasyente.‎‎Inilabas niya ang syringe at alcohol, at maya-maya pa'y naramdaman ko na ang malamig na cotton sa braso ko. Sinundan ito ng karayom. ‎‎"Done," sabi niya, tapos iniabot sa isa pang staff para ibigay raw kay Doc.‎‎Ayun na, kaya balik na naman ako sa consultation room. ‎‎Hindi pa ako nakakaupo ng maayos ay nagsimula na agad si Doctor Serious.‎‎"We'll be testing your hormone levels today, estrogen, LH, progesterone, AMH, just to evaluate if your body is responding naturally. The results will help us determine your dosage for the stimulation phase."‎‎"Mhmm," sagot ko habang nag-aadju

‎Seraphina's pov‎‎Nakahiga na ako ngayon sa kama ng clinic. ‎‎Literal with my legs bent, sheet over my lower body, habang si Doc ay abalang inaayos yung parang alien wand na balak nyang ipasok sakin. ‎‎"Ready ka na?" tanong ni Doc.‎‎"Ganyan ka ba talaga? Walang foreplay?" sagot ko agad, sabay irap. "Tsaka ano yan? Vibrator?" ‎‎Tiningnan lang niya ako, "Miss Seraphina, this is a medical procedure. Not masturbation."‎‎Napakagat ako sa labi para hindi matawa. ‎‎Syempre hindi ko rin alam kung paano ko naisip pasukan ng green joke ang sitwasyon na 'to. ‎‎Pero come on. I mean, may tao bang hindi ma-ooff sa fact na may probe na ipapasok sayo? Wala kang pants? Tapos stranger pa 'yung tao? Well, technically not a stranger, pero still.‎‎"Please, lie back." sabi nito kaya napalunok ako. ‎‎Ang lalim ng boses niya dun! ‎‎"D-doc?" tanong ko. ‎‎"I said lie back." ‎‎Hindi ko na kaya 'tong kahihiyan. Para akong mauubusan ng hangin. ‎‎Sinunod ko yung utos niya at huminga ng

‎Seraphina's pov‎‎Nasa clinic na ako ngayon. At sa wakas, kung hindi lang ako tinext ng ate ko ng sunod-sunod at tinawagan pa ng tatlong beses, hindi talaga ako pupunta.‎‎Pag-upo ko sa loob ng consultation room, ayan na siya. ‎‎The Doctor. ‎‎In full white coat glory, looking all clean, calm, and collected parang galing sa sariling commercial ng vitamins.‎‎Ako? Buhaghag ang buhok. Wala akong makeup, yung damit ko parang ginamit panghampas ng alon. ‎‎Ewan. Di ko alam kung bakit dumeretso ako dito galing sa bar kagabi. Pero sige. Ayan na eh.‎‎Nakita ko ang paraan ng tingin niya sa'kin. ‎‎Yung tipong sinasabi ng mga mata niya na, "This girl is a mess." ‎‎Nakaupo siya nang maayos habang binuksan ang folder na mukhang nagpapabigat ng katotohanan sa mundong 'to.‎‎"Alright, Seraphina. This is going to be your first official consultation," aniya. ‎‎"So let me walk you through the full IUI and surrogacy process. Since you've agreed to be the biological mother and the one t

‎Frown's pov‎‎Bitbit ko si Seraphina habang palabas kami ng bar. She's light, but man, the weight of whatever she's carrying inside? That's something else.‎‎I looked down at her, eyes closed, lips slightly parted, cheeks a little red, probably from the alcohol and the stress of life decisions she shouldn't even be dealing with at her age.‎‎"She"s a mess," I whispered to myself, chuckling. "But she's my mess."‎‎Her head leaned slightly against my chest as I carefully adjusted her in my arms.‎‎Damn, girl. Why do you always end up in this state and still look so... ethereal?‎‎I sighed, shaking my head as I walked toward my motorcycle. "I swear, if I didn't know any better, I'd think the universe just threw you into my life para patayin ako."‎‎I placed her helmet on, gently adjusting the strap so it wouldn’t mess with her hair too much. ‎‎Ang arte kasi ni Sera sa buhok. Even half-drunk, she'd throw a fit if I tangled it. Sampalin ko to eh. ‎‎She shifted a little, mumblin

I slung my bag over my shoulder, ready to head out when suddenly, I heard a soft voice calling from behind me.‎‎"Sera…"‎‎I turned around, and there she was, my sister, standing there looking at me with that look I couldn't quite decipher. ‎‎Her face was a mix of gratitude and something else I couldn't put my finger on.‎‎She smiled faintly before speaking. "Thank you. I know this isn't easy for you, but I really appreciate it. You’re doing so much for us."‎‎I simply nodded. "Yeah... sure."‎‎Then, I gave her a small smile, more out of habit than anything else. ‎‎I didn't know what to say. How could I explain that this wasn't just for her? That, in the end, I was doing this for me too? Or maybe, for the future I was trying to escape.‎‎With that, I turned around and walked away, leaving my sister standing there. ‎‎I needed space, air, time to just breathe. As soon as I stepped out of the house, I felt the weight lift off my shoulders, even just for a moment.‎‎I was fin

‎Seraphina's pov‎‎Umupo ako sa mahabang sofa, katapat nila. Tahimik ang paligid, pero parang ang ingay ng isip ko. They were all talking, agreeing, na itutuloy na namin ang surrogacy.‎‎Ako?‎‎Nakangiti lang at tumango-tango. Pero sa loob-loob ko, ang tanging sigurado lang ay ito na ang magiging dahilan para makaalis ako. ‎‎Pagkatapos ko siyang ipanganak, ang batang iyon ay aalis na ako. Sa bahay na 'to. Sa bansang 'to. Sa lahat.‎‎Naputol ang sariling pag-iisip ko nang marinig ko ang boses ng doctor.‎‎Pumayag na ako. Wala akong ibang choice, at may mga plano na akong iniisip. Alam ko na pagkatapos ng lahat ng ito, aalis na ako sa bahay nila. I'd disappear from this mess. Maybe go somewhere else. ‎‎As Doc continued to explain the process, parang wala akong naririnig. It felt like his voice was just a distant hum, isang bagay na hindi ko na kayang i-focus ang atensyon ko. ‎‎Lahat ng iniisip ko ay ang mga hakbang na gagawin ko pagkatapos ng panganganak, kung paano ko aayusi

Hindi ko alam kung anong mas matindi, yung kaba ko ba sa dibdib ko o yung lamig na biglang bumalot sa buong silid.Tumayo siya sa dulo ng mesa, diretso ang tingin sa mga board member na kanina pa nag-uusap tungkol sa kapalaran ko."So…" mahina pero matalim ang boses niya, "…you were having a meeting. Without me."Narinig ko yung isa sa matatandang board member na pilit ngumiti. "Mr. Aldrin, we were just—""Stop."Isang salita lang pero napatahimik silang lahat."I'm talking. Can't you see?”Parang bumigat lalo ang paligid."I hear," tinuloy niya, "you were deciding who gets fired. Without me.""Can you tell me… since when did my board have the authority to make that decision without my approval?""Sir, we only thought it was urgent—" sagot ng isa, nanginginig pa yung boses."You thought wrong." Putol niya agad, walang kahit anong pasensya."You do not touch my people without my word."Doon na siya bahagyang yumuko, malamig ang tingin na para bang hinuhubaran niya ng kaluluwa ang mga t

Maaga akong umalis mula sa table namin. Nagpaalam na 'ko kina Barron, Clara, at Florence dahil may kailangan pa akong ipasa sa finance office bago dumating ang VIP mamaya. Bitbit ko pa ang makapal na folder ng mga dokumento, pero bago pa ako tuluyang makalayo, may narinig akong pabulong na tawa mula sa isang empleyado sa kabilang cubicle."Tignan mo nga yang sekretarya. Lagi nalang may importanteng lakad. Nagpapaka-feeling CEO." narinig kong bulong."Oo nga, pero hindi lang yon, nabalitaan ko pa na nilalandi niya si Sir Rome."Mas lalong naningkit ang mata ko. Hindi ko alam kung saan sila nakakakuha ng mga fake news."Hah." halakhakhak ng babae, "As if naman na patulan siya. Tignan mo nga, dinaig niya pa ang may sampung anak. Napakalosyang na, kaya siguro hanggang ngayon, wala pa ring asawa.""Hibang lang na lalaki ang papatol sa kanya." sabi ng isa, at narinig kong nagtawanan sila."Totoo, teka nga pano ba yan nakapasok dito?""Nilandi nga kasi si Sir Rome." sabat pa ng isa.Napansin

Maaga pa lang, pero nakaupo na ako sa mesa, nakayuko habang paulit-ulit na nagsusulat at pumipirma ng kung anu-anong papeles. Ilang folder pa 'to, at hindi pa rin ako tapos. Ang hirap na mag-isip, dahil ang dami ko pang kailangang i-prepare. May VIP guests pa mamaya, kaya hindi ako pweding makipagsabayan sa katamaran nila. Nasa iisang mesa lang kami nina Barron, Clara, at Florence. Nagsisiksikan ang folders sa harap ko habang sila ay tamang pahinga lang, naka-sandal pa nga si Clara habang umiikot-ikot ang ballpen sa daliri niya. Si Florence naman ay may hawak na iced coffee, habang si Barron ay abala sa pagkukuwento. Ako lang ata ang hindi sumasali sa topic nila dahil masyado akong busy sa trabaho ko. Bigla akong tinawag ni Barron."Uy, Secretary Venus," biglang sabi ni Barron, habang nginunguso ako sa iba. "Landi-landi din minsan. Baka ma-estatwa ka sa papales mo, hindi ka na maging masarap. Tulad ko." sabay hawak sa buhok. Agad na nagtawanan yung dalawa. "Anong Masarap?! Hoy Bak

VenusNanginginig pa ang kamay ko habang hinahalo ang kape. Nakapila na yung iba sa likod ko, pero hindi ko na sila pinapansin. Wala akong pakialam kung sabay-sabay kaming malate, basta hindi ako ang magiging dahilan ng gulo."Venus, Ano na?! Bilisan mo!" sigaw ni Clara sa likod ko, habang hinahabol ang hininga. "Galit na si Mr. Aldrin. Nagsisigaw na sa loob."Napatingin ako sa kamay kong may hawak na tasa. Napansin kong medyo napuno ko nang sobra. Ang tanga ko talaga. Agad kong pinunasan yung gilid para hindi mahalata."Pustahan, ikaw na naman pagbubuntungan non." dagdag ni Clara.Hindi ko siya sinagot, sa halip ay tumango lang ako habang kinukumpuni yung tray na may dalawang kape at tatlong folder. Mas mabuti nang hindi na ako magsalita, baka pati si Clara ay mapagbuntunan ko ng galit. Pero sa totoo lang, hindi ko rin alam kung gaano pa ako tatagal dito.Pang-ilan na ba 'to? Ilang beses na ba akong pinahiya sa harap ng buong department? Ilang report na ang sinadyang ibalik sa akin n