LOGINShare
1.2
Last Updated:
2025-07-29 13:34:35I felt trapped. Everyone was looking at me like I was supposed to make a decision. But how could I decide something this big? How could I be the one to carry their child? It wasn't my life they were asking for. It was mine, my future, my body. And I didn't know if I could handle that.
I felt so confused. I couldn't even think straight anymore. My heart was torn in two, and every time I looked at my sister, I knew how much this meant to her. But I also knew how much this would change everything for me. My parents were still talking, trying to convince me, but all I could do was stare at my plate, my hands clenched tightly in my lap. I didn't know what to say or what to do. This wasn't just about me anymore. It was about all of us. And I had no idea what the right choice was. Hindi ko alam kung anong gagawin ko. Gusto kong tumayo at umalis. Pero bago ko pa magawang buuin ang loob ko, naramdaman ko ang paglapit ni ate sa tabi ko. Mabibigat ang hakbang niya, at sa isang iglap, naupo na siya sa tabi ko, nakayuko. "Please," mahina niyang sabi, halos hindi ko marinig. "Please, 'wag mo na akong pahirapan pa." Ramdam ko ang panginginig ng kamay niya habang marahan niyang hinawakan ang kamay ko. Gusto kong bawiin ang kamay ko, gusto kong ilayo ang sarili ko pero hindi ko magawa. Ate ko siya. Pamilya ko siya. Pero ito... ito ang hindi ko maintindihan. "I don't know what to do," bulong ko, halos pabulong. "I'm so confused. I don't even know if I can do this." "I know... I know it's not easy," umiiyak siyangsabi, "pero ikaw lang ang inaasahan ko. Wala na akong ibang malalapitan." Ang sakit sa dibdib marinig 'yon. Pero hindi ko alam kung kaya ko. Tahimik na lumapit ang doktor na kanina pa pala naroon sa kabilang side ng mesa. Ngayon ko lang siya napansin dahil sa bigat ng atmosphere sa paligid. Nakasuot siya ng formal white coat, may kalmadong ekspresyon sa mukha at mukhang sanay na siya sa ganitong mabibigat na pag-uusap."Let me explain," mahinahon niyang umpisa. "I am your sister's gynecologist. We've been trying treatments for quite a while now, pero hindi talaga naging madali."
Lumunok siya bago nagpatuloy. "Your sister has a condition called primary ovarian insufficiency or premature ovarian failure. Ibig sabihin nito, hindi na gumagana nang maayos ang ovaries niya. She cannot produce healthy eggs anymore. Her body has stopped ovulating properly at a young age, kaya kahit hormonal treatments, mahirap na rin." Napatitig ako kay ate. Kita ko ang panginginig ng labi niya habang pilit niyang kinakalma ang sarili. "And not only that," dugtong ng doktor, "we also attempted to prepare her body for pregnancy before hormonal support, monitoring, therapies but unfortunately, nagkaroon ng complications sa uterus niya. Her womb became too weak to support a pregnancy. Hindi safe para sa kanya magbuntis. Delikado sa buhay niya." Nanlaki ang mga mata ko. Hindi ko alam 'yon. Hindi ko alam na dumaan pala sila sa ganung hirap nang hindi ko nalalaman. "That's why we came to this option," seryoso pa rin ang tono ng doktor. "We're suggesting egg donation and surrogacy combined pero dahil hindi na rin viable ang eggs niya, we need a donor who can provide an egg and also carry the baby." Nanuyo ang lalamunan ko. Hindi ako makahinga "So... ako?" halos hindi ko marinig ang boses ko. "Yes," sagot niya. "Ikaw ang best option. Since magkapatid kayo, kahit paano may dugong koneksyon pa rin sa pamilya. We will place your brother-in-law’s sperm directly into your uterus through Intrauterine Insemination. This way, fertilization happens naturally inside your body. You will be the biological mother of the child, and you will also carry the baby." I tried to understand everything, pero parang hindi umikot ang mundo ko. Ako ang magiging ina. Ang katawan ko ang magdadala. Ang dugo ko ang nasa bata. Pero hindi ako ang magiging "nanay" sa papel. "Don't worry," sabat ni ate, nanginginig ang tinig. "Wala namang mangyayaring... you know... physical intimacy. Hindi kailangan. Scientific procedure ang lahat. Ang sabi ni dok..." Tumango ang doktor. "Everything will be done medically. Walang magiging contact outside of the medical process. The sperm will be collected and prepared in the lab, then inserted directly into your uterus during ovulation. After that, we’ll monitor for pregnancy and continue with regular checkups." Tumingin ako sa ate ko. Namumugto ang mata niya, nanginginig pa rin ang kamay na mahigpit na nakahawak sa akin. "Please," sabi niya, halos lumuhod na siya sa tabi ko. "Ayoko ng ibang tao. Ayoko ng hindi ko ka-dugo. Ayoko ng hindi ko kilala ang magdadala ng anak namin. Ikaw lang ang gusto ko... ikaw lang ang pinagkakatiwalaan ko." Parang may humigpit sa dibdib ko. Hindi lang ito simpleng pabor. Hindi lang ito simpleng sakripisyo. Buhay ko ang hinihingi nila. Katawan ko eh. And deep inside, kahit gaano ko siya kamahal... hindi ko alam kung kaya ko. Hindi ko alam kung handa akong ibigay ang lahat sa kanya. Hindi ko alam... kung saan ako magsisimula. "Why did you have to ask me that?" 
Latest chapter
Carrying the Child of My Sister and Her Husband 5.3
Suot na niya ulit yung puting coat, maayos na ang buhok, hawak na yung stethoscope, at may bitbit pang ibang gamit. Professional na professional ang dating. Parang walang nangyari kagabi. Bigla ring natahimik si Frown sa tabi ko. Pero ang mas nakakainis?Napangiti siya. Yung tipong ngiti na nang-aasar. At hindi lang basta ngiti, kundi yung mabagal pa ang pagkakatingin niya sa amin ni Doc. Iniikot niya ang mata sa kanan at kaliwa kung nasaan kami. "Hmm," mahinang tunog niya. Napatingin ako kay Frown, irap ang binigay ko. "Don't. Even. F*cking. Say."Ngumisi pa lalo ang mokong. "I'm just saying… bagay naman pala kayo, eh.""Frown," banta ko."Subukan mo." sabay pinanlisikan siya ng mata. Shiniship ba naman ako sa kuya niya. Eh, hindi ko naman 'to type. Masyado syang kalmado. Feeling ko, lahat ng convo namin, para niya akong chine-check up. Pero imbes na matakot, tumawa lang siya at biglang tumayo. "Alright, I'll leave you two lovebirds. Kuya, ingat ka sa pasye
Carrying the Child of My Sister and Her Husband 5.2
Ilang saglit pa lang, ay may pumasok na male version ng unggoy ko sa pintuan. Si Frown. At syempre, dala-dala niya na naman yung nakangiti niyang mukhang nang-aasar.Napailing na lang ako habang pinanood si Doc na tumayo at nag-ayos. Halatang paalis na, siguro papasok na sa trabaho. Hindi man lang ako tiningnan. Okay, fine. Deserve ko yata yon.Umupo si Frown sa tabi ko, dala-dala yung ngiting parang alam na alam niya ang sikreto ng buong mundo.Pinasadahan ko siya ng tingin. "Ano na naman 'to, Frown?" tanong ko, bahagyang iritado.Pero dahil wala na ang kuya niya sa dining area at pumasok na sa kwarto, hindi ko na rin napigilan ang sarili ko. Lumapit ako ng kaunti at pabulong na tinanong, "Seryoso, Ano ba talaga nangyari kagabi?"Ngumisi lang siya, yung tipong sagad sa panga ang asar. "Wala naman ako kagabi," sabay kindat. "Ikaw lang 'yon. Ikaw at ang kabaliwan mo."Napamura ako sa isip. "Put—Frown! Tigilan mo ko ha. Sabihin mo na!"Pero tawa lang siya nang tawa.
Carrying the Child of My Sister and Her Husband 5.1
Seraphina's pov Napapikit ako sandali. Ang sakit ng ulo ko, para akong binugbog ng limang araw na sunod-sunod."Put—" napamura ako, napabulong.Bumangon ako ng dahan-dahan, ramdam ko pa yung bigat ng katawan ko. Lasing pa ba 'to? O hangover na talaga? T*ngina, hindi ko na alam.Pagdilat ko nang maayos… teka lang.Where the h*ll am I?Napatingin ako sa paligid. Hindi 'to ang kwarto ko. Mas lalong hindi ito ang bahay namin. Masyadong maayos at tahimik. Hindi bagay sa bangayan namin ni Maria. "Wait—" napabulong ulit ako. "Where the f*ck am I?"Tumayo ako kahit medyo hilo pa. Tiningnan ko ang suot ko, okay pa naman. Wala namang scandalous na nangyari… I think?Lumakad ako papunta sa pintuan at binuksan 'to nang marahan. Tapos nagulat ako sa nakita ko, may lalaking nakatalikod sa kusina. Nakasuot ng simpleng gray shirt at pajama pants. Tapos nagkakape siya.Wait.Familiar yung likod niya. "Doc?!"Napahinto ako sa paglalakad nung bigla siyang lumingon
Carrying the Child of My Sister and Her Husband 4.3
At ngayon ay nakarating na kami sa destination. Nasa clinic na kami. Wala akong kaalam-alam kung paano kami napunta dito. Ang mukha ko, parang wala na sa sarili at nasa kalagitnaan ng kalasingan ko. Malabo ang paningin ko habang nararamdaman ko pa rin ang lakas ng tama ng alak."Frown, bakit tayo nandito?" tanong ko na medyo malabo ang pagkakasabi. Pa-tingin-tingin ako sa paligid habang magulo ang pag-iisip ko. "Huwag mo sabihing nakabuntis ka?"Iniling nito ang ulo, "G*go."Kahit na lasing, ramdam ko ang isang bagay, ang pagkakaibang nararamdaman ko sa ngayon. Ang sakit ng ulo ko, pati na rin ang kalituhan sa kung anong nangyayari.Tinulungan ako ni Frown, hinawakan ako sa braso at inaalalayan ako habang papasok kami sa clinic. Nakaramdam ako ng pagkabigla, at parang may isang bahagi sa akin na gusto magtatanong pa, pero naiisip ko, baka hindi ko kayang intindihin ang sagot."So, bakit tayo nandito talaga?" tanong ko ulit, hindi ko pa rin matanggap na andito kami,
Carrying the Child of My Sister and Her Husband 4.2
Pagdating ko sa bar, naghanap ako ng isang tao. Isang tao sa karamihan. Tapos nung nakita ko siya, tinungo ko agad.Si Frown. Yung tinext ko. Pero mukhang abala siya sa pang-aasar sa mga babae sa paligid. Wala akong pake, though.Lumapit ako sa kanya at binulungan siya, "Samahan mo ko."Pero hindi siya tumingin sa akin at tila nakangiti pa rin sa mga babae na kausap nya. Sabi pa niya, "Bakit ko iiwan 'tong magagandang babae na to? Istorbo ka."Wala akong reaction. Poker face lang ako. Kailangan ko talagang sabihin sakanya kung anong nangyari kahapon. Tungkol sa request ng ate ko. Tungkol sa nararamdaman ko. Pero 'tong si Frown, hindi pa rin tumitigil sa pang-iiwas.Muli ay sinabihan ko sya. "Samahan mo ko." Medyo may utos na sa boses. Wala pa rin siyang ginawa. Kaya tinawag ko siya ulit, "Frown."Napansin ko naman ang irap ng mga babae sa akin. Ngayon lang siya tumingin sa akin, pero sya pa ang mya mukhang naistorbo? "Ano ba? Iniistorbo mo kami."Wala
Carrying the Child of My Sister and Her Husband 4.1
Seraphina's pov Present dayPagdilat pa lang ng mga mata ko, ramdam ko na agad ang sakit sa ulo ko. Parang binugbog yung utak ko, at ang bigat ng buong katawan ko sa kama. Hangover, obviously."Put—" napamura ako habang pilit na tumatayo, hawak-hawak ang kumot na nakabalot pa sa akin.Inis kong kinusot ang mata ko, hoping na somehow, mawala kahit konti ang hilo ko. Pero hindi eh, lalo lang sumakit. Hinawakan ko ang sentido ko at napairap sa sarili."D*mn it," bulong ko, habang pasuray-suray akong lumakad papunta sa bathroom.Pagpasok ko sa banyo, dumiretso ako sa lababo. Kumuha ng toothbrush, binuksan ang toothpaste, at habang ini-squeeze 'yon sa toothbrush, pabalik-balik sa isip ko lahat ng nangyari kagabi.Dami nangyari kagabi ah. Napapikit ako sandali habang nagsisipilyo, pilit na kinakalimutan ang lahat. Pero kahit anong pilit kong tanggalin sa sistema ko, nandun pa rin. Malinaw pa rin sa akin yung mga salitang binitiwan ko. Habang nagsisipilyo, napab
You may also like
Carrying the child of a CEO
B.NICOLAY/Ms.Ash3.1M viewsThe Billionaire's Twin Babies
Rhea mae327.5K viewsPlayed By Fate
Yeiron Jee1.1M viewsCHASING MY EX-WIFE
Cathy283.6K viewsNight Of Lust (Tagalog)
Dee Garcia46.1K viewsNiloko Ako Ng Ex Ko, Kaya Tito Niya Ang Pinakasalan Ko
Midnight Ghost203 viewsThe Fine Print of Falling in Love
Olivia Thrive4.9K viewsTHE HEIRESS: MARRYING THE ZILLIONAIRE
BICOLANO WARRIOR106 views
