Chapter 12.2

Tinanguan ko na lamang ang mga pulis dahil hindi parin natigil sa pag-iyak si Quinn. Hinayaan ko na lamang siya at tumahimik.

Naalala ko nanaman ang anak ko, muling tumulo ang aking luha ngunit agad ko rin iyong pinunasan.

Nagpaalam ako kay nanay na aalis ako para nga sa surprise ko sa birthday ni Quinn ang kaso hindi niya alam na sinama ko si Zayne. Napatingin ako sa orasan at nakita kong mag aalas dose na ng madaling araw.

"Quinn tumahan kana, wala kang kasalanan okay? Wag mong sisihin ang sarili mo. Ako ang may kasalanan dahil basta basta nalang akong umihi sa ganoong lugar,"

Kailangan ko ring umuwi agad dahil maaaring magwala si nanay kapag hindi niya nakita si Zayne doon, hindi niya alam na isinama ko ito at worst ay ipinamigay ko pa sa ama nito.

Humiwalay si Quinn sa pagkakayakap ko at umiling saakin.

"H-hindi ito mangyayari kung—"

"Shhh, tapos na yun Quinn. Ang mahalaga ay ayos na ako hindi ba? So bakit kapa ma guguilty jan?"

Natahimik naman siya sa sinabi ko kaya n