Chapter 12.1

UMIIYAK parin ako ng makarating ako sa tapat nang bahay ni Quinn. Hindi ko mapigilan ang aking luha ngunit hindi naman ako pwedeng magpakita kay Quinn ng ganito. Magtataka ito kung bakit at maaaring malaman niya na ako ang nagiwan ng sanggol sa tapat nila Zekiel.

Mas lalo akong napaiyak dahil doon, anak ko si Zayne hindi ko kinakayang mawalay siya saakin pero kung para sa ikabubuti niya ay gagawin ko. Napaupo ako sa may gate at niyakap ang aking tuhod.

Nasaakin parin ang bag na pinaglagyan ko kay Zayn ngunit pinalitan ko lamang ang laman upang kung sakaling tanungin ako ay wala silang makuhang ebidensya.

Si Zayne, siya ang panganay ko. Mas napaiyak ako dahil doon, tama ba ang ginawa ko? Tama bang ibigay ko si Zayne?

"Claire is that you?"

Napaangat ang aking muka dahil sa pagkagulat at nakita ko si Quiin na nag tataka ngunit napalitan iyon nang pag-aalala ng makita akong umiiyak.

"Claire it's you! Why are you crying?!"

Mas napaiyak ako dahil sa tanong niya na halos ikangini