Chapter 9

Hindi ako nakatulog. Lumabas ako para mamasyal. Malamig ang simoy ng hangin na sumalubong sa’kin. Medyo madilim pa. May mga tauhang nagkwe-kwentuhan sa gilid, binabantayan ako. Hindi rin siguro sila natulog. Katulad ko na madaling araw na at walang antok na dumaloy sa aking sistema.

Part of that is true pero alam ko kung anong tunay na dahilan kung bakit hindi ko maipikit ang mga mata ko. Ang kaibahan lang kanina ay umiiyak ako. Pero ngayon, mahinahon na at hindi na gaano kasakit. I should have a hunch that he’ll just do that behind my back even after confessing his feeling to me.

Makapal ang mga ulap pero unti-unting nagliwanag ang kalangitan. I watched the sunrise. The grey sky soon turned into blue. I guess the God really knows how to paint colors well. Lahat nasa tamang kulay. Even though black, dark colors, made you think that it’s gloomy, hindi naman iyon nakakasira sa tanawin. In fact, it helped me no… it comforted me.

May nakita akong paparating na bangka. I watched as it slow