Someone’s POV:
"Sir, these are the reports of someone you asked me to investigate."
Inilapag ng secretary ko ang tatlong envelope sa mesa ko. Tinanguhan ko lang ito bago ito lumabas.
Kinuha ko ang black envelope at binuksan ito. These are records of Cloud Miguel Salazar and his wife Abby Leonor Zegura-Salazar.
Nag igting ang panga ko habang binabasa ang mga impormasyong nakalap ng tauhan ko tungkol sa dalawang ito. Pero kalaunan ay napangisi ako ng maalala ang planong binabalak ko.
Kinuha ko ang cellphone at tinawagan ang taong alam kong makakatulong sa akin.
"Hello?"
Mas napangisi ako ng sagutin nito ang tawag.
“It’s been so long David Alcantara”
Natahimik ang kabilang linya pero maya maya ay nagsalita ito.
“Anong kailangan mo?” seryosong sagot nito.
“Hindi ba dapat itanong mo kung sino ang kailangan ko, Alcantara?”
Mas napahalakhak ako ng maputol ang linya. Hindi magtatagal at aayon rin lahat sa aking plano. Humanda kayong lahat sa pagbabalik ko.
Inis na itinarak ko ang maliit na kutsilyo sa itsura ni Salazar at kanyang asawa.
Magbabayad kayo!!
ABBY POV:
5 months of being married to Cloud was hellish. Talaga pa lang totoo ang kasabihan na kahit anong hirap titiisin mo para sa taong mahal mo. Hindi naging madali ang pagiging asawa sa kaniya. Walang araw na hindi ako nasasaktan pisikal man o emosyonal.
Dahan-dahan akong lumapit sa kanya, he was so adorable when he is sleeping.
Nakadapa siya sa kama at mahimbing na natutulog. Maingat na hinawakan ko ang kanyang mukha at pinag landas ang aking mga daliri sa kanyang pisngi.
"I love you so much Cloud and it hurts me so much knowing na hindi mo ako kayang mahalin. Sa kagustuhan kong mahalin mo ako ay nasira ko ang buhay mo. I’m so sorry my love pero hangga't kaya ko ay hindi kita susukuan."
Mahinang hinalikan ko siya sa pisngi bago ako tuluyang lumabas ng silid.
Pasado alas dos na ng madaling araw pero hindi pa rin ako dalawin ng antok. Iniisip ko na siguro kung naging mapagparaya ako ay masayang namumuhay si Andrea at Cloud ngayon. Tahimik na umiyak ako hanggang sa makatulog.
"WHAT THE HELL WOMAN!! ANONG GINAWA MO SA POLO KO?!!!!"Napayuko na lang ako sa sigaw ni Cloud. Ayokong tignan ang nag aapoy niyang mga mata.
"E-Eh kasi hindi ako marunong maglaba." nakayuko paring sabi ko.
"THEN WHAT’S THE USE OF LAUNDRY SHOP? WALA KA BANG UTAK?!"
All my life no one insulted my intelligence dahil parati akong top sa klase kaya hindi ko nakayanan at sinalubong ko ang tingin niya.
“KAHAPON SINIGAWAN MO AKO NA BAWAL AKO MAGPA LAUNDRY SHOP AT DAPAT KUNG LABHAN ANG MGA DAMIT NG MANO MANO AT NANG SABIHAN KITA NA HINDI AKO MARUNONG MAGLABA EH SINAKTAN MO LANG AKO, TAPOS NGAYON MAGAGALIT KA AT TATANUNGIN MO AKO KUNG WHAT’S THE USE OF LAUNDRY SHOP AT TALAGANG AKO PA ANG WALANG UTAK?!!!"
Hiningal ako matapos ko iyong isigaw sa mukha niya at nakita kong natigilan si Cloud.
Sino ba namang hindi? Sa halos 5 buwan na pagmamaltrato niya sakin ay ngayon lang ako sumigaw.
“Aba’t--”
Hindi niya na ituloy ang kaniyang dapat sasabihin at basta na lang ako iniwan. At least hindi niya ako sinaktan.
Napaupo ako sa inis at kinuha ang cellphone ko para maghanap ng pwedeng ma order na polo pampalit sa nasira ko. Kahit naman ganun yun eh mahal ko yun.
Natigilan ako ng biglang may tumawag sa akin.
“Hello?” sagot ko pero tahimik lang ang kabilang linya.
“Sino 'to?” Wala pa rin akong nakuhang sagot. Akmang ibaba ko na ng biglang may magsalita na ikinapanindig ng balahibo ko.
“Malapit na tayong magkita.”
Cloud’s POV:
"Uyy pare long time no see."
Tinapik ni Rik ang balikat ko bago ako abutan ng inumin. It’s been so long since I hang out with my friends. Matapos akong iwan sa altar ni Andrea dahil sa kabaliwan ni Abby ay hindi na ako nagpakita sa mga kaibigan ko.
"Kamusta kana Pare?" Arc ask habang nakikipag tawanan ako kay Rik.
"Ayos lang." tinitigan niya ako na parang hindi naniniwala kaya lumagok na lang ako sa inuming hawak ko.
Among us, Arc is the very critic, he knows us to well para masabi niya kung nagsasabi ako ng totoo o hindi.
"Kamusta buhay may asawa pare?" Cliff teased.
Sinamaan ko lang siya ng tingin na agad itinaas ang kamay na parang sumusuko.
"Seryoso pare, kamusta pagsasama nyu ni Abby?"Seryosong tanong ni Rik naikina buntong hininga ko na lang.
Although we haven’t seen each other ay hindi naman lingid sa kaalaman nila ang naging kasal namin ni Abby privately at ang ginawa nito. Alam rin nila na galit ako sa kanya.
"Dude, don’t tell me sinasaktan mo siya?" Maya-maya ay tanong ni Arc.
"She deserve it." Walang ganang sagot ko.
"Oh jeez. She’s still a girl dude, ano ? nawala na ba pagiging gentleman mo at pati babae sinaktan mo na?" naaninag ko ang inis sa boses ni Arc kaya bahagya akong napalingon sa kaniya.
"Hehe. Ahm. Guys, we are here to have some fun, ano’t para kayong mag aaway niyan?" Cliff suddenly said.
Umayos ako ng upo at napabuntong hininga na lang.
"Dude may I remind you that Abby is your childhood friend right? So please do not hurt her physically." Arc is so persistent to stand his point kaya wala akong nagawa kundi harapin ito.
"Arc pare, may gusto ka ba sa asawa ko? Naiinis na asik ko sa kanya.
Nagulat naman ako ng bahagya itong matawa at umiling.
"I doubt that pare, pero hindi naman malabong wala diba?" Nangungutyang sabi nito kaya naman pinagtaasan ko ito ng kilay.
Napahalakhak ang tatlo na mas lalong ikinakunot ng noo ko.
"Kung hindi lang namin alam ang sitwasyon ninyo ni Abby ay iisipin ko na talagang mahal mo siya." Rik said na ikinagulat ko.
"No fucking way!!!"
Bakas ang pandidiri sa mukha ko na ikinatawa naman nila. Pinaglalaruan ba ako ng mga ito? Inis na simaan ko sila ng tingin isa isa.
"I guess coming here wasn’t a good idea after all.” Akmang tatayo at aalis na ako ng higitin ako paupo ni Arc.
"Maupo ka nga! Para kang bata, so tell us, how are you?"
"I’m fine pare," walang ganang sagot ko.
Nagtinginan sila bago nagsalita ni Arc,
" Whatever you say pare pero ano ba talaga ang plano mo?"
"I will make her suffer just like how I suffered nang iwan ako ni Andrea sa Altar, it’s so shameful pare!" Parang batang sumbong ko sa kanila.
"You suffered dahil iniwan ka sa altar ni Andrea at napahiya ka pero hindi ka nagdusa na iniwan ka niya dahil nasaktan ka kasi mahal mo siya?" Rik asked habang nakataas pa ang kilay.
Natigilan naman ako, “O-Ofcourse ganun na din yun, nasayang ang relationship namin ni Andrea Dahil sa pesteng Abby.”
"Dude, well for me hindi naman yun nasayang if nagtiwala lang si Andrea sayo, 'diba sabi mo wala namang nangyari sa inyo noon ni Abby at pakana niya lang yun? Well, I perceived Andrea never trust you that much." Kibit balikat na sabi ni Cliff.
"Pare hindi naman sa walang tiwala si Andrea sakin pero kahit sinong babae naman siguro masasaktan kung nakatanggap ng litrato ng boyfriend nila na may kasamang iba diba? Worst hubad pa pareho!" naiinis na depensa ko.
Tiningnan ko si Arc at ngumisi lang siya, I think nasabi na ng dalawa ang dapat sasabihin niya, pero nagulat ako ng magsalita siya.
"Sometimes destiny made a twist, hindi mo alam na ang kinamumuhian mo ngayon ay magiging buhay mo soon."
Nginisihan niya ako pero sinamaan ko lang siya ng tingin, iyon ang pinaka walang sense na salita na narinig ko.
Our bond turns good dahil iniba ko ang usapan at thankfully kumagat naman sila. Nagkakasiyahan kami ng may mamataan ako sa di kalayuan.
Dahil medyo nakainom at nasa bar ako ay hindi ko masyadong naaninag ang nakita ko pero hindi ko rin alam kung bakit kinabahan ako bigla.
It's already 3am ng makauwi ako sa bahay at nagulat ako ng makita ko si Abby na nakaupo sa sofa at parang tulala. Lalagpasan ko na sana siya ng makita kong nanginginig ang kamay niya habang hawak hawak ang cellphone niya.
"HOYY!"
Tinapik ko siya ng malakas at nagulat ako ng bigla niya akong yakapin at doon umiyak ng umiyak. I’m going to push her away pero part of me wants to comfort her like what I did when we were kids. Agad kong inalis sa isip ko yun at pilit kinuha ang kamay niya na nakapulupot sa akin.
"Matulog kana!" Tanging nasabi ko bago ko siya tinalikuran, I don’t want to feel anything towards her, galit lang ang gusto kong maramdaman sa kaniya.
She knows very well the reason kung bakit ako galit sa kanya pero matigas ang ulo niya. She really deserve the treatment I gave to her at hinding hindi ko talaga mamahalin ang isang kagaya niya. At a young age ay napaka desperada.
Akmang pipikit na ako ng may maaninag ako sa labas ng terrace. Bumangon ako at lumabas pero wala akong nakita maliban sa isang pirasong papel, kinuha ko ito at binasa…
This can’t be...
“Why you don’t wait me Miguel?”
Cloud's POV:Isang linggo na matapos akong makakita ng note sa terrace ko at hindi na nasundan pa. pumasok ako ng bahay at naamoy ko kaagad ang bango ng niluluto ng asawa ko----tssk how I hate that word."Tamang-tama dinner is ready." Buong galak na inilagay nito sa mesa ang nilutong tinolang manok.Tinignan ko lang siya at tinalikuran. I don’t want to see her face-nakakairita."Busog ako. Matutulog na ako."Tinalikuran ko na siya kaya hindi ko nakita ang lungkot na bumalatay sa kanyang mata. She should be happy at least hindi ko na siya sinigawan."Ahmm. C-Cloud, I’m so sorry nga pala about kahapon nung nasigawan kita."Napatigil ako at bahagyang nilingon siya, nakayuko at parang nahihiya.Tsss drama."Now you’re sorry? Pero nung sigawan mo ako kahapon ang tapang mo?" Humakbang ako palapit sa kaniya at bahagya siyang nagulat ng marahas na hawakan ko siya sa braso.
Abby's POV:Kahit mabigat ang pakiramdam ko ay pilit akong bumangon at pumunta sa silid ni Cloud.It’s been a week noong huli kaming nag usap at simula noon ay hindi na siya umuuwi. I kept on wishing na umuwi na siya at kaya rin masama ang pakiramdam ko ngayon dahil kulang sa tulog.Madaling araw na akong natutulog kakahintay sa kaniya at kung minsan ay hindi na ako nakakain dahil wala na rin naman akong gana.Umaasang binuksan ko ang pintuan niya pero walang bakas ng taong natulog doon, laglag ang balikat na bumalik ako sa sariling silid at nahiga.My yaya once told me that love conquers all, na even how hard it is pag mahal mo ang isang tao ay okay lang para sayo ang lahat, na kahit sobrang hirap na ay walang pagsukong magaganap. Kapag daw kasi nagmahal ka kaakibat na nun ang sakit. Once you feel the pain, you already felt the essence of love, hindi ka naman masasaktan kung hindi ka totoong na
"E-ERIKA"It’s been so long mula ng Makita ko siya. She gets mad at me noong malaman niya ang ginawa ko kay Cloud and after that hindi na siya nagpakita sa akin."Yes hello bitch!" Nakangising sabi niya sakin kaya hindi ko na napigilang yakapin siya."I’m sorry I’m sorry riks, hindi ko gusting magalit ka sakin kaya sana patawarin mo na ako."Humihikbing sambit ko."You know I don’t tolerate what I think is bad diba? Kaya ako nagalit sayo" bumuntong hininga siya bago ako tiningnan at nagpatuloy."Pero hindi ko kayang magalit sa bestfriend ko ngayong alam ko na nahihirapan ka." Masuyo niyang pinahid ang mga luha sa mga mata ko pero parang gripo na nagtuloy tuloy ito sa pagpatak.I was indeed lucky to have a bestfriend like her. She is my bestfriend since highschool. Siya parati ang linalabasan ko ng problema tuwing hirap na hirap na ako. Mula noong magkalayo kami ni Cloud dahil lumipat sila ng village ay nakilala ko
SHOCK IS not enough to describe how I feel right now. Hindi ko alam kung matutuwa, magtatalon o magsisigaw ako. Seeing Cloud entering the house after almost a month is such a great feeling. Sa wakas umuwi na rin siya, hindi niya alam kung gaano ko siya na miss.I was hesitant kung lalapitan ko siya dahil hindi ko naman alam kung paano ko siya e-aaproach knowing na ang huli naming pagkikita a week ago ay isang nakakapangilabot na eksena."I a-ahmm C-cloud" I went to him pero natigilan ako ng basta niya lang ako lagpasan at dumiretso sa kwarto.He doesn’t even throw a glance at me. Ang bakas ng kasiyahan sa mukha ko ay unti unting napalitan ng lungkot.Ininit ko ang mga pagkain na kanina ay niluto ko at maya-maya ay lumabas si Cloud mula sa kwarto at pumunta sa kusina. He look at the table where I prepared the food—adobong manok and fried porkchop. I hurriedly grab the bowl of rice at akmang lalagyan ang plato niya pero iniwas
Cloud’s POV:I sigh while looking at the door where Abby goes out a while ago. Naiinis na napahilamos ako sa aking mukha. I don’t know but a part of me is telling that I should treat her right earlier---I should not become harsh on her.Naiinis na napatingin ako sa kisame. She deserve everything I do to her. She ruined my life for Christ sake! Pero ng maalala ko ang takot sa mga mata niya kanina I can’t help but to feel guilty. The tears that keeps on falling from her eyes. The way she tremble while I touch her. I don’t know why she acted that way when we both know she’s more than a crazy whore who done such stupidity. Hindi niya gagawin ang bagay na nakasira sa amin ni Andrea if she was that innocent.I am a goddamn liar if I say that her body doesn’t affect me. She has a perfect body every man will droll over. The perfect shape of her breast and how hot she is with that sexy lingerie she’s wearing. I slap my face
Abby POV:I feel envious while looking at Cloud’s parents. Ni minsan sa buhay ko ay hindi ko nakitang nagkulitan ang parents ko. When they are talking it was all about business and money matters. Although I never heared them fighting but still I got insecure whenever I look at mommy cassie and daddy Marcus—Cloud’s parents. Oh how I love calling them mom and dad.I never expect that they will welcome me to their family and treat me as their own child. Ni minsan hindi ko naisip na magugustuhan ako nila para kay Cloud especially what I did to their son.For a short period of time they let me experience how to have a parents, yung tatanungin ka kung kamusta kana? Yung makikipag kwentuhan sayo without judging you. Yung taong willing makinig at umintindi sayo. Mommy cassie made me feel what is it like to have a mother. Ewan ko lang kung nahalata niya na nasasabik ako tuwing kausap ko siya. Ang sarap pala sa pak
Abby's POV:NAMAMANGHANG ipinalibot ko ang paningin sa napakagandang tanawin sa harap ko. Nandito kami ngayon sa Negros Occidental at halos hindi ako magsawa kakatingin sa paligid. Medyu magdidilim na ng makarating kami dahil 3 pm na kami kanina sumakay ng yate papunta dito. Cloud and I ride in his private jet para ihatid kami sa daungan ng yate kanina."This place is paradise." Mahinang usal ko."You think so?" A husky voice whispered to my ear. Nanindig ang balahibo ko sa batok at nilingon si Cloud na nasa likuran ko na pala. He smiled at me that makes my knees melt. Humigpit ang kapit ko sa railings ng yate."Nakapunta ka naba dito?" I asked."No, sa ibang isla kami pumupunta noong college kaming apat."I suddenly wanted to ask if it was his first time bringing a girl to an island."This was also the first time that we brought our partners in an island. Arc with Erika and You with me."Lihim na nagb
Abby's POV:WE spent the whole day catching up with each other. We’ve done snorkeling that I can’t almost take my eyes off to the beauty of different fishes in front of me. It was my first time to see corals personally pero bawal nga lang daw hawakan. Erika and I are both fascinated and amazed that the smile plastered on our faces didn’t disappear."UYY mag jetski naman tayo!" Sigaw ni Cliff sa amin kaya naman mas dumoble pa ang excitement ko.We decided to have a game at kung sino ang matatalo ay manlilibre pagbalik ng manila. Ang rule ng game ay kung sino ang mahuhulog na angkas ay siyang talo. Rik and Cliff are partners, si Rik ang naka angkas kay cliff while Erika and Arc are busy arguing dahil ayaw ni Arc na si Erika ang magmamaneho pero Erika is persistent to try how to drive a jetski kaya naman napabuntong hininga na lang itong nagpaubaya. Tiningnan ako ni Cloud pero ngumiti lang ako sa kaniya.Pumuwesto na kami