CHAPTER 28

Abby's POV:

I can feel the cold breeze of air enveloping me. The pieces of broken glass in my feet but I neglect. The pain in my ankle was killing me but I keep my pace. I need to run away. I need to get out of here. I need to ask for help in order to save him.

I can almost hear the voices near me but even if I am scared, I keep running. I must do.

Tumakbo ako ng tumakbo at kahit naiiyak ay binalewala ko ang sakit ng katawan dahil gusto ko siyang iligtas sa bingit ng kamatayan. Kailangan kong makaalis. Kailangan kong makatakas.

"Ahh! A-Aray" napasigaw ako ng bigla akong matalisod sa bato dahilan ng pagkakadapa ko. Umasta akong babangon pero hindi ko maigalaw ang paa ko. Napaiyak ako sa sakit ng pilitin ko iyong igalaw.

Jesus!

Gumapang ako ng gumapang pero napatigil ng may biglang lumiwanag sa harapan ko. Napapikit ako sa kaba ng matukoy kung sino ang nagmamay-ari